Eekhoorn
Zoals eerder gezegd in mijn vorige post, was ik eind 2023 in de
hut Sallandse Heuvelrug van Arjan Troost.
De hut ligt op de grens met een akker en een gemengd bos.
Ideaal voor een grote diversiteit aan vogels natuurlijk.
Voor de hut ligt een langwerpige vijver zonder een eindrand.
Hierdoor krijg je een idee dat de waterpartij oneindig is,
Prachtig voor spiegelingen maar dan moet het wel
een beetje zonnig zijn en natuurlijk windstil.
Er is veel hoge begroeiing rond de hut weggehaald en daarom
heb je op een echt zonnige dag last van een overdaad aan licht.
In de winter staat de zon lager en daar was ik zeer blij mee.
De ochtend verliep namelijk behoorlijk zonnig en in de middag
kwam er wel wat meer bewolking.
Ideaal weer voor deze hut.
Groene Specht
Omdat de hut grenst aan een gemengd bos, kun je hier alle Spechtensoorten verwachten.
Ik hoopte op een bezoek van de Groene Specht en tot mijn verbazing
kwam deze vogel al heel vroeg een kijkje nemen.
Nou fotografeer je in deze hut vanachter spiegelglas en dan
is het fijn wanneer je rechtuit kunt fotograferen ivm spiegelingen en onscherpte.
Nou had deze Groene Specht besloten om heel ver rechts van de hut
te gaan zitten en ik kon ik haar maar net zien en in beeld krijgen.
De hoek tussen mijn lens en het glas was eigenlijk te groot om
een echt mooie scherpe foto te krijgen, maar als opwarmertje
was ik er toch blij mee.
Dan denk je dat zo'n vogel nog wel een keertje terug komt,
maar ik heb de rest van de dag geen Groene Specht meer gezien.
Echter werd dat ruimschoots goed gemaakt, doordat er
heel veel verschillende vogelsoorten voor de hut kwamen.
Goudhaantje
Vanaf het moment dat ik voer neergelegd had, was het een komen en gaan
van vogels. Veelal de gewone soorten, maar regelmatig ook soorten,
die iets minder vaak gefotografeerd/gezien worden.
In totaal zag ik 27 verschillende soorten vogels en dat is best een hoge score
voor een hut op zo'n locatie.
Ik hoopte op een bezoekje van Vuurgodhaan, Barmsijs en Kruisbek,
maar die lieten zich helaas niet zien.
Goudhaantje (man)
Normaliter bezoeken de vogels zo'n plek in de ochtend voor voedsel
en komen ze in de middag om even lekker te badderen.
Maar deze dag gingen ze in de ochtend ook al het water in
voor een verfrissend bad.
Ik had een mooi stukje van de vijver ontdaan van bladeren,
maar het gedeelte dat vlak voor de hut ligt,
had ik niet schoongemaakt.
Laten ze natuurlijk net bijna allemaal daar in bad gaan he.
Dat zorgt ervor dat in een aantal foto's drijvende blaadjes of naalden te zien zijn.
Weer iets geleerd voor een volgende keer.
Ik heb overigens gedurende de dag niet gedacht om dat alsnog te doen.
Ik werd zo bezig gehouden door de drukte voor de hut,
dat ik er pas heel laat erg in had.
Rond 11 uur opeens wat paniek en daarna doodse stilte.
Dat kan maar 1 ding betekenen:
Er is een rover in de buurt.
Dus niet meer bewegen, geen geluid meer maken
en geduldig afwachten.
Dat kan soms wel een half uur duren, maar zolang er
geen meerdere kleintje te zien zijn, is het een teken
dat de roofvogel nog steeds in de nabijheid is.
Sperwer
Dan plots ploft er een Sperwer in de vijver.
Ik zit nog steeds doodstil achter mijn camera met 300mm lens en
na twee minuutjes stilzitten, durf ik de eerste foto te maken.
De Sperwer lijkt zich er niet aan te storen en blijft rustig
de omgeving in zich opnemen.
Ik stop met fotograferen en wacht rustig af.
Dan vindt de Sperwer het toch niet helemaal veilig en
vliegt weg. Het blijft echter erg stil rondom de hut en
dat zou betekenen dat de vogel vlakbij in een boom zit.
Ik schuif langzaam een plekje op, want daar ligt mijn
andere camera met de 70-200mm lens erop.
Ik had al gezien dat de vogel te dichtbij zat voor mijn 300mm,
dus waren er minder millimeters nodig, zodat ik
ook het hele spiegelbeeld op de foto zou kunnen krijgen.
En weer begint het wachten.......
Het is erg vreemd, wanneer er eventjes daarvoor er
tientallen vogeltjes rondvlogen en voor een enorme drukte zorgden
en dat er opeens gewoon helemaal niets te zien of te horen valt.
Sperwer
Dan eindelijk na een half uur wachten, is daar opeens weer de Sperwer.
Bijna direct begint de vogel met badderen en kan ik dus naar hartenlust fotograferen.
Hij trekt zich nergens meer iets van aan en voelt zich volkomen veilig.
Sperwer
Juist hiervoor heb ik een 70-200mm F2.8 lens aangeschaft.
Te vaak had ik meegemaakt dat een Havik, Boommarter of iets anders groots,
zo dichtbij zat, dat ik alleen maar een portretje kon maken.
Dan is zo'n lichtsterke zoomlens een mooie uitkomst.
Ik neem deze lens overigens niet altijd mee,
maar alleen wanneer ik grotere soorten verwacht.
Sperwer
Af en toe kijkt de Sperwer mijn kant op en
gaat daarna gewoon weer verder met badderen.
Na een minuut of 10 vindt hij het wel genoeg en verdwijnt.
Bijna direct daarna zijn de kleintjes terug en is het weer lekker druk.
Af en toe weet ik niet waar ik moet kijken en ik weet zeker
dat ik mooie kansen gemist heb, omdat ik net 1 of andere Mees aan het fotograferen was.
Sijs
Zo nu en dan kwamen er een tweetal Sijsjes langs.
Sijsjes komen nooit op het eten af, maar komen alleen
om te drinken en af en toe te badderen.
Je moet razendsnel zijn om ze te fotograferen,
want ze zijn binnen een paar tellen weer foetsie.
Na twaalf uur valt mij opeens iets op.
Op de rand van het "oneindige" einde huppelt een Winterkoninkje.
Ik ben net te laat voor een foto, naar de mooie spiegeling
in het strakke water viel mij wel op.
Daar moet meer mee te doen zijn.
Een paar Eekhoorntjes komen zo nu en dan voor de hut.
Ik had vanuit huis wat Hazel- en Walnoten mee genomen en
ik krijg het idee om de Eekhoorntjes naar die rand te lokken.
Gauw de hut uit met een handjevol noten en die strooi ik
op een aantal plekken langs de rand van de vijver.
Ik had op andere plekken ook noten gelegd,
maar die haal ik snel weg, want ik wil ze alleen nog
aan de achterkant van de vijver hebben.
Zouden ze het lokvoer vinden en pakken?
Ik zie in de verte een pluimstaart rommelen tussen de herfstbladeren.
Langzaam maar zeker komt de Eekhoorn mijn kant op,
maar dan verlies ik hem uit het oog.
Eekhoorn
Maar dan opeens......... FLOEP.
Ik zie een Eekhoornkoppie boven de rand uitkomen.
Ik zie hem snuffelen en zoeken naar een makkelijke manier
om de noot uit het water te krijgen.
Eekhoorn
Zo, de eerste Walnoot is gevonden.
De Eekhoorn gaat er vandoor om de Walnoot ergens te begraven.
Tsja, en waar 1 noot is, zullen er vast wel meer zijn.
Eekhoorn
Binnen no-time is het beestje terug en vist een Hazelnoot uit de vijver.
Deze keer gaat het echter zo snel, dat de kop net niet lekker scherp is.
Omdat ik het moment zo leuk vind, plaats ik hem toch gewoon.
Eekhoorn
De kleine rakker heeft het nou goed door, want hij is in een oogwenk weer terug.
Eén voor één worden de noten uit de vijver verwijderd en begraven voor later.
Ondertussen blijft het opletten geblazen,
want ook de kleine vogeltjes blijven af en aan vliegen.
Een Keep en een Koperwiek ontsnappen net aan mijn aandacht,
maar een Fitis krijg ik wel op de plaat.
Fitis
En dan komt de Eekhoorn er ook weer aangeslopen om de laatste noot op te halen.
Eekhoorn
Inmiddels heb ik de afgelopen jaren al zoveel Eekhoorns gefotografeerd,
maar het blijft toch een genot om deze diertjes te bekijken.
Hoewel je ze goed kunt sturen met noten en Pindakaas,
blijven ze toch onvoorspelbaar en doen ze af en toe leuke dingen.
Nadat de laatste noot opgehaald is, krijg ik weer tijd om vogeltjes te fotograferen.
De diverse Mezensoorten vliegen af en aan en vooral de Kuifmezen
laten zich goed en veelvuldig zien.
Dat betekent nog niet dat je ze lekker op de foto kunt zetten,
want ze zijn zo bewegelijk als de pest.
Boomklever
Niet alleen de Kuifmees is enorm bewegelijk,
ook de Boomklevers zijn constant druk.
Heel af en toe blijven ze lang op 1 plek zitten.
Soms wel een halve minuut.
Dat is echt uitzonderlijk voor deze soort en dat zijn
voor mij wel de momenten om toch maar een foto
van een Boomklever in de karakteristieke houding te maken.
Goudhaantje
Het kleinste vogeltje van Europa zie ik regelmatig door
de begroeiing fladderen en heel af en toe komt er eentje naar de vijver.
Goudhaantje
Het specifieke geluid maakt mij erop attent, dat er eentje in de buurt is.
Zonder dat geluidje zie je ze zo over het hoofd.
Dan stap ik toch maar weer even de hut uit om nog wat voer op een aantal
plekken neer te leggen en pindakaas aan een tweetal stammetjes te smeren.
Ook leg ik nog wat Hazelnoten neer voor de Eekhoorns.
Ik zit nog niet op mijn plek of de Eekhoorn komt al op de Pindakaas af.
Eekhoorn
Het is weer eens iets anders dan een Hazelnoot en de
Eekhoorn laat het zich goed smaken.
Eekhoorn
Maar met zijn scherpe ogen ziet de Eekhoorn echter ook
de Hazelnoten die in de vijver liggen.
Eekhoorn
Nog even goed kijken en snel naar de nootjes.
Eekhoorn
De laatste paar Hazelnoten worden opgevist en ter plekke opgegeten.
De Eekhoorn snuffelt nog een beetje, maar merkt dat de koek op is.
Eekhoorn
Ik concentreer mij verder op de vogeltjes en op het geluid van een Zwarte Specht.
Dat zou nog een mooi toetje zijn, maar de Specht laat het afweten helaas.
Bij het verdwijnen van het licht, zie ik wel opeens
het Winterkoninkje aan de achterkant van de vijver.
Winterkoning
Het mooie licht is weg en met een lange sluitertijd,
lukt het toch nog om een paar foto's te maken van de kleine druktemaker.
Winterkoning
Het is ook direct het einde van een zeer geslaagde dag.
Een prachtige hut om nog een keertje te bezoeken,
maar voor een geslaagde dag ben je hier wel enorm afhankelijk van het licht.
In een volgend blog aandacht voor diverse watervogels met oa deze:
Kuifduiker
Tot de volgende keer,
René
