Ochtendje AWD

Damhert

Zondagochtendvroeg en ik besluit om weer eens naar de Amsterdamse Waterleidingduinen te gaan.

Het zonnetje schijnt en het is heerlijk rustig.

Veel, heel veel damherten zie ik.

Ook zie en hoor ik dat de ijsvogelpopulatie zich aardig aan het herstellen is.

4 Stuks kom ik tegen deze ochtend.

Ook valt het op dat ik zoveel vossen zie.

In totaal zie ik er 5 en volgens mij geen enkele tamme.

Ik zie liever een edelhert of een ree, maar in deze tijd van het jaar zien de damherten

er ook schitterend uit.

Vooral als ze dan ook nog in een mooi decor gaan staan.

Ook met een bijna volgroeid bastgewei zien ze er fraai uit.

Deze twee zijn bijna klaar voor de bronst.

Even later kom ik ze nogmaals tegen en terwijl ik ze op de foto zet, zie ik in mijn

ooghoeken iets in de verte bewegen.

Twee vossen vermaken zich uitstekend met elkaar.

Er wordt flink gestoeid. Verderop zie ik ook nog een welpje lopen.

Ik besluit om ze langzaam te benaderen, want 100 meter is toch wel wat ver.

Eén van de twee vossen heeft mij snel door en neemt de poten.

Nummer 2 neemt mij rustig op en loopt langzaam weg.

Het weerbeeld begint te veranderen en ik besluit naar de auto te lopen en nog even

bij de ijsvogeltjes langs te gaan.

Zoek de IJsvogel!

Tsja, zo is het een stuk makkelijker om de ijsvogel te zien.

Jammer genoeg heb ik geen groothoeklens bij me (volgende keer maar eens meenemen),

maar de nestholte is in de wand aan de linkerkant gegraven.

In de verte liggen de visgronden van de ijsvogels.

Er wordt helaas niet op deze plek gevist.

De jongen zijn nog niet uit het nest, maar de vissen worder alsmaar groter.

Tot de volgende keer,

René

Een nieuwe ijsvogelplek

Visoverdracht IJsvogels

Het leuke van verkenningstochtjes is dat ze soms mooie resultaten opleveren.

Op mijn laatste verkenningstochtje hoor ik de roep van een ijsvogel en stuit op een

nest gebouwd in de kluit van een omgevallen boom.

Mama IJsvogel graaft een tweede nestgang.

Wat nog veel mooier is, is dat ik me er met een camouflagedoek prachtig kan verstoppen.

Dit is een ongecropte foto. De ijsvogels hebben mij helemaal niet in de gaten en gaan

vlak naast mij zitten en zelfs net boven mijn hoofd op een tak.

Ik denk dat er 5 ijsvogels op de plek aanwezig zijn.

Waarschijnlijk 3 jongen uit een vorig nest, die af en toe langskomen om te proberen om nog

een keertje gevoerd te worden.

De vader is bezig met het voeren van de jongen in het nieuwe nest, maar een jong uit het

vorige nest doet gewoon net of hij net uit het nest is gekomen.

Het leuke was dat de ouders wel richting de jongen schoven, maar op het laatste moment

het jong toch geen visje gaven.

De kleintjes werden daarna gewoon weer weggejaagd.

Maar de jongen uit het vorige nest lieten zich niet zo makkelijk wegsturen.

Als de ouders de wacht hielden bij het nest, kon je precies zien wanneer er een ijsvogel,

anders dan de partner, in de buurt was.

Dan neemt de ijsvogel direct een dreigende houding aan.

En wipt zij op en neer

En strekt zich helemaal uit richting de bedreiging.

In dit geval zat er een jong rechts van mij en daar moest mama niets meer van hebben.

In dit geval zat er een andere ijsvogel bijna op mijn hoofd.

Op dit moment zijn de ijsvogels bezig om een tweede broedsel te voeren

Vader met voedsel

Ze zijn bezig met het graven van een nieuw nest voor het derde broedsel.

Als er gegraven is, dan moeten de veren weer op orde gebracht worden.

Tussen de bedrijven door zijn ze ook al een beetje aan het baltsen.

Maar het vrouwtje is nog niet echt enthousiast.

Soms gaat ze wel op de pogingen van het mannetje in.

Dat doen ze alleen heel soms en aldoor net op de momenten dat ik het niet verwacht.

Omdat ik al veel foto's heb van ijsvogels met een visje en dergelijke, ga ik proberen om

vluchtbeelden te maken. Tsja, met mijn lens valt dat niet mee.

Op 500mm een lichtsterkte van 6.3 en een niet zo hele snelle autofocus.

Ik besluit om de iso op 1600 te zetten, 2/3 stop onder te belichten om zodoende een

snelle sluitertijd te halen en het diafragma op F8

Ik stel handmatig scherp net achter het stokje.

Dan is het wachten, maar de ijsvogel dient zich iedere keer aan.

De ijsvogel laat horen dat hij er aan komt en in de verte kun je de blauwe schicht al zien.

De ontspanknop ingedrukt houden en ratelen maar.

Gelukkig heb ik net twee 32gb kaarten gekocht met een schrijfsnelheid van 45mb per seconde,

dus kan ik lekker doorknallen. 

Maar al snel kom ik er achter dat F8 niet toereikend is. Een nog kleiner diafragma

haalt de sluitertijd teveel omlaag, dus moet ik een echt zonnige dag afwachten

voor dit soort beelden.

Tot overmaat van ramp volgt er ook nog een visoverdracht.

Daar zit je dan met 1600 iso en handmatig scherpstellen.

Net niet mooi scherp.

Gelukkig blijven ze wel even mooi zitten voor een mooie foto.

Een prachtige nieuwe ijsvogelplek die mij de komende 2 weken hopelijk de

gewenste paringsfoto's gaat opleveren.

Tot de volgende keer,

René

Verkenningstochtje

Eekhoorn

Dit wordt geen hele lange gevarieerde serie, maar een kort overzicht van een ochtendje

waarop ik een aantal plekjes ben gaan verkennen.

Er staan nog een aantal hele lastig te fotograferen dieren en acties op mijn lijstje en

vandaag ga ik naar twee plekjes waar dat misschien gaat lukken.

Aangekomen in het bewuste gebied zie ik een reegeit in het hoge gras.

Ze houdt mij heel even goed in de gaten, maar gaat dan gewoon verder met eten.

Ik vind al snel de eerste plek waar diersoort nummer 1 zou moeten zitten.

De sporen zijn aanwezig, maar de gewenste diersoort laat zich niet zien.

Daarna wordt ik naar een plek gebracht waar ik hoop om een ijsvogelpaartje in

de balts te fotograferen.

Ik kom op een prachtig plekje terecht waar een ijsvogelman constant visjes

naar het nest brengt.

Allemaal net te ver weg om echt goed op de foto te zetten en ik zit dan ook

vooral te kijken naar dit mooie kleine vogeltje.

Bij deze hartelijk dank aan de tipgever en gids!

De gids moet weg en ik besluit ook op een andere plek te gaan kijken.

Dorstige eekhoorn

Maar ik kwam meerdere eekhoorns tegen en deze eekhoorn zat rustig een pit van een perzik

 te kraken op een vogelhuisje.

Heel rustig een omtrekkende beweging gemaakt om hem frontaal te fotograferen.

Dan hoor ik het bekende gelach van de groene specht.

Niet zo fantatiek als in het voorjaar, maar luid genoeg om de juiste richting te kunnen bepalen.

Ongeveer op de juiste plek wordt ik toch verrast met een vluchtende groene specht.

Maar het is er niet 1, het zijn er 3.

Als ik het goed gezien heb, zijn het twee jonge vogels en 1 volwassen exemplaar.

Ik volg er eentje tijdens het wegvliegen en zie hem een stukje verderop

heel mooi achter een struik op de grond landen.

Hierdoor kan ik hem ongezien benaderen.

Ik ben snel bij de bewuste struik en kijk voorzichtig om de struik heen.

En ja hoor, daar zit er eentje op een boomstam.

Jonge groene specht

De specht heeft mij niet in de gaten en ik kan rustig wat foto's nemen.

Jammer genoeg krijg ik ze niet alle drie tegelijk op de foto, want als ze al vlak bij elkaar

zijn, dan is het tussen de takken.

Misschien volgende week nog eens proberen.

Tot de volgende keer,

René