Mooiste foto's 2019 Deel II

 

Boommarter

Om een goed overzicht te houden, maak ik ieder jaar een selectie

van de mooiste foto's qc momenten.

Een beetje laat deze keer,

maar hier is dan eindelijk Deel II van 2019.

Juli

Hop

Voor de maand Juli kan ik kort zijn qua beelden, maar er zit een mooi verhaal aan vast.

We staan op de camping in Frankrijk en we zijn er inmiddels 2 dagen.

De spullen zijn opgebouwd en ik zit samen met mijn vrouw voor

de caravan iets te drinken. Op een bepaald moment zegt mijn vrouw:

"Oh, wat een leuk vogeltje".

Nou verwacht ik dan een vink of iets dergelijks, dus besteedt er geen aandacht aan.

Totdat het leuke vogeltje bijna langs mij heen huppelt en

ik bijna van mijn stoel afdonder van verbazing.

Een Hop!!! en nog geen drie seconden later huppelt nummer 2 op 2 meter afstand

langs mij heen. Natuurlijk zijn de spullen nog ingepakt en zodra

de twee vogels op voldoende afstand zijn, sprink ik de caravan in en

maak in een mum mijn spullen klaar.

Net op dat moment verdwijnen de twee vogels onder de caravan aan de overkant.

Uiteraard lieten de vogels zich de rest van de vakantie niet meer zien op de camping.

Ik vond er echter wel eentje in een parkje naast de camping en

kon ik toch nog een aantal foto's van de Hop maken.

Augustus

Bonte Strandloper

Augustus ging ook voor een deel op aan vakantie, maar na terugkomst had ik

einde van de maand een ochtendje tijd om naar de Zuidpier te gaan.

Eén van mijn favoriete plekjes en 9 van de 10x kom ik

wel met een paar leuke platen thuis.

Op het strand ben je enorm afhankelijk van het licht.

Deze ochtend was het een beetje heiig en bijna windstil.

Ideaal fotoweer.

Drieteenstrandloper

Ook deze Drieteen werd met dezelfde omstandigheden vastgelegd.

Drieteentjes zijn altijd leuk om te fotograferen, maar het kan frustrerend zijn.

Ze rennen vaak over het strand en zijn alweer een meter verder voordat je scherp gesteld hebt.

Maar soms blijven net eventjes lang genoeg staan.

Drieteenstrandloper

Strandlopers vliegend fotograferen is nog lastiger.

Soms heb je gewoon net mazzel met afdrukken.

Visdief

Dan is het met Visdiefjes soms iets makkelijker.

Die blijven nog weleens biddend in de lucht hangen en dat geeft

dan net genoeg tijd. 

Ook een leuke vogel om een beetje met de belichting te expirimenteren.

Kanoet

Kanoeten op het strand bij de Zuidpier zijn niet echt algemeen.

Een leuke soort, maar je moet ze wel heel behoedzaam benaderen.

Tijgeren door het natte zand valt niet mee en ik ben meestal nat

tot op mijn ondergoed ;-)

Alles voor de foto.

September

Kruisbek

September staat n het teken van de Edelhertenbronst.

Ieder jaar weer een spektakel en ik probeer om in ieder geval 1 dag

van de bronst te genieten en soms ga ik 2x.

: Maar het circus op de wildbaan begint pas rond 17:00 uur en ben ik daarvoor

dus te vinden in de observatiehutten. Tenminste, dat was ik in 2019.

In 2020 en in dit jaar zijn de hutten helaas gesloten vanwege Corona.

In 1 van de hutten wordt ik verrast door een paartje Kruisbekken.

Iedere keer geweldig om ze voor de lens te krijgen.

Pimpelmees

Nee, dan krijg je makkelijker een Pimpelmees te zien.

Meestal neem ik niet de moeite om ze te fotograferen,

maar soms gaan ze gewoon op precies de juiste plek zitten.

Tjiftjaf

Een vogeltje dat meestal onnavolgbaar door de begroeiing fladdert en

ook deze ochtend had ik het geluk dat er eentje net lang genoeg

op een stok wilde gaan zitten.

En dan is het 15:30 uur en tijd om een plekje te zoeken langs de Wildbaan.

Edelherten

Hoewel de herten gelokt worden met appeltjes en bix blijft het toch geweldig mooi

om ze van zo dichtbij de bekijken.

Mij verveelt het in ieder geval nooit en je moet gewoon de

mensenmassa om je heen vergeten.

Lepelende Edelherthindes

De Herten doen er alles aan om andere mannen en de vrouwtjes te imponeren.

Soms moeten de Hindes ook even laten merken wie de baas is.

Staand op de achterpoten en boksend met de voorpoten proberen ze

elkaar de loef af te steken.

Oktober

Middelste Bonte Specht

In de maand oktober was ik weinig op pad geweest.

Geen idee meer waarom, maar het zal wel met het weer te maken hebben gehad.

Het enige uitstapje dat foto's opleverden die het waard zijn om in dit overzicht

te komen, zijn deze Middelste Bonte Specht en een badderende Sperwer.

De Sperwer zat opeens in het water en angstvallig bleef ik afwachten

totdat de vogel enigzins op zijn gemak was.

Het duurde wel een minuut of 4 voordat ik mij durfde te bewegen en

de eerste foto kon maken.

De Sperwer bleek zeer schuw en na een korte badsessie van een

seconde of 20 ging de vogel er angstvallig vandoor.

Ik had geen eens tijd om goede compositie te kiezen.

Sperwer

November

Havik

Ook de maand november was geen topmaand vwb kwantiteit.

Het enige uitstapje dat de juiste foto's voor dit overzicht opgeleverd heeft,

vond plaats op de 22ste en het bleek een dag te worden

waarbij Sinterklaas, kerst en oud en nieuw tegelijk zou vallen.

Het was in hut2 van DJ te Pas in Huizen.

Al vroeg in de ochtend werd ik verrast door een prachtig gekleurde Havik.

De vogel bleef niet heel lang, maar wel lang genoeg.

Voor mij de Koning van het bos.

Buizerd

Die dag werd ik lang vermaakt door de Eekhoorns en pas 

in de middag kwam er weer wat actie van de grote jongens.

Om 13:35 was daar opeens een knoeperd van een Buizeerd.

Altijd gaaf om te zien, maar mijn voorkeur gaat uit naar de Havik.

De vogel oogde wat onrustig en na een paar minuten

vliegt de Buizerd een beetje paniekerig weg.

Ik kijk even rustig naar de beelden op mijn camera en

als ik even snel opkijk weet ik niet wat ik zie.

Het blijkt de absolute knaller te zijn van 2019.

Boommarter

Ik knipper een paar keer met mijn ogen en vraag mij af of ik het wel goed zie.

Daar staat een Boommarter bij de prooi en nu is duidelijk waarom de Buizerd

er een beetje in paniek vandoor ging.

Ik durf mij nauwelijks te bewegen en omdat ik achter de camera

met de 400mm lens zit, moet ik maar genoegen nemen met het

feit dat ik niet de hele Boommarter op de foto kan zetten.

Ik moet er maar het beste van maken.

Boommarter

Langzaam maar zeker wordt de prooi in stukken afgevoerd naar de provisiekamer

van de Boommarter. Een paar keer schuif ik een stukje opzij naar de camera met 

de 300mm lens, maar de Boommarter laat zich niet meer in zijn volle glorie op de foto zetten.

De Boommarter gaat zo op in de prooi,

dat ik net eens voorzichtig hoef te doen.

Natuurlijk doe ik zo stil mogelijk, maar ik kan

mij wel gewoon bewegen in de hut.

Boommarter

Wat een geweldig dier is dit.

Eentje waarvan ik nooit verwacht had om hem overdag

zo mooi te kunnen bekijken.

Als de prooi in zijn geheel is opgedeeld,

verdwijnt de Boommarter uit beeld en 

laat mijn in opperste verwarring achter.

Wat een ervaring en ik begin door mijn foto's te scrollen.

De resultaten op het kleine schermpje doen mij met een

zucht van verlichting achterover in mijn stoel vallen.

December

Koereigers

December is altijd een maand waarin het superdruk is op het werk.

Geen tijd dus om vrij te nemen en dan moet je het van een paar avondjes hebben.

Omdat de zon vroeg ondergaat is er dus weinig tijd.

Gelukkig verblijven er in de winter van 2019 twee Koereigers bij mij in de polder.

Omdat het groepje schapen, waar ze mee optrekken, meestal dichtbij de weg liggen,

zijn de Koereigers ook nooit erg ver weg.

Een mooie soort voor Nederland en inmiddels steeds vaker te zien.

Sneeuwgors

Ieder jaar zijn er ook wel doortrekkende Sneeuwgorzen te zien in de polder.

Ze blijven zeldzaam in mijn regio, maar als ze er eenmaal zijn,

dan blijven ze ook altijd wel een tijdje rondhangen.

Omdat dit soort vogeltjes geen mensen gewend zijn,

zijn ze ook niet zo heel schuw.

Zo hiermee eindigt het tweede deel van 2019.

Tot de volgende keer,

René

Roofvogels

 

Mantelende jonge Havik

Inmiddels maak ik al heel wat jaartjes blogberichten en wordt het lastig om

iedere keer een min of meer origineel thema te bedenken.

Een hoop is al gezegd of beschreven en ik probeer te vermijden om

voor de zoveelste keer een zelfde soort post te maken.

Maar wanneer je niet alle zeldzame soorten achterna jaagt en

je toch min of meer alleen richt op vogels, ontkom je niet

aan enige mate van herhaling.

Ik probeer het dan wel enigszins op een iets andere manier te brengen.

Het blijft echter een beetje oude wijn in nieuwe zakken.

Zoals ik eerder heb laten merken, mag ik heel graag vanuit schuilplekken fotograferen.

Dat is toch de enige manier om dieren van dichtbij met natuurlijk gedrag te fotograferen.

Een groot deel van de foto's in dit bericht zijn dan ook gemaakt vanuit een schuilhut.

Maar ik fotografeer ook vaak vanuit de auto en heb de afgelopen maanden

nogal wat foto's op die manier gemaakt welke nog niet eerder geplaatst zijn. 

Daarom heb ik het gecombineerd en de titel "Roofvogels" gegeven.

De Bruine Kiekendief

Bruine Kiekendief

In de polder bevinden zich een paar territoria van de Bruine Kiekendief.

Een geweldig mooie roofvogel, maar lastig te fotograferen.

Ze zijn namelijk erg schuw en zeer wendbaar.

Dus als je denkt dat je er eentje in je vizier hebt en de mooiste platen al

in je hoofd gemaakt zijn, dan is de vogel met 1 vleugelslag opeens weer volledig uit beeld.

Bij het minste geringste onraad gaat de vogel er vandoor.

Het is dus een kwestie van veel geduld en veel foto's naar de vuilnisbak sturen,

om een paar goed gelukte beelden te verkrijgen.

Aan de andere kant kom ik in het voorjaar veel in de polder en

neemt dus de kans op ontmoetingen met de Bruine Kiekendief toe.

Bruine Kiekendief

Eén van de territoria ligt vlak naast de rijweg.

Een mooi rietveld dat langgestrekt is, maar niet al te breed.

Wanneer ik hier langskom in het voorjaar, parkeer ik meestal de auto voor een half uurtje

en wacht dan rustig op wat er komen gaat.

Met een beetje geluk komt er dan een Kiekendief langs met nestmateriaal of

komt het mannetje langs met een prooi voor het broedende vrouwtje.

Op 17 mei van dit jaar zie ik het vrouwtje aankomen vliegen met een kleine prooi.

Dat betekent dat er alweer jongen zijn 

Bruine Kiekendief

Maar het is minstend zo mooi om de Bruine Kiekendief te zien jagen

boven een rietveld. De vogel glijdt door de lucht en af en toe

verandert deze opeens van richting omdat er een prooi opduikt.

Een Kiekendief let ook wat minder op de omgeving wanneer er geconcentreerd gejaagd wordt.

Bruine Kiekendief

In de maand augustus komt de kwestie van "Op het juiste moment op de juiste plek zijn" 

meer om de hoek kijken. De jongen zijn al lang uitgevlogen en is de kans op

een ontmoeting bij de broedplek niet zo heel groot.

Bruine Kiekendief

Vaak kun je van heel veraf al zien dat er een Kiekendief aankomt vliegen

en dan probeer ik altijd een beetje het pad te voorspellen.

Als je kijkt naar de omgeving en naar de richting waarop de vogel vliegt,

dan kun je een berekende gok maken waar je hem kunt fotograferen.

Het lijkt een eitje op deze manier, maar het lukt mij maar 2 op de 10x.

Want vaak blijft de vogel te ver weg of gaat alsnog een andere kant op.

Het meest frustrerend is het wanneer de vogel dus wel jouw kant op komt

(en ook nog eens op zeer korte afstand) en dan op het allerlaatste moment een 

zodanige beweging maakt, dat je hem net niet scherp op de foto krijgt.

Of dat de boef opeens uit de zoeker verdwijnt.

Bruine Kiekendief

Maar soms lukt het dus wel en kun je een mooie serie maken.

De Torenvalk

Een andere veel geziene roofvogel bij mij in de polder is de Torenvalk.

Torenvalk

Hoewel de vogel op de rode lijst staat, kom ik hem veel tegen in de polder.

Meestal zittend op een paaltje of een lantaarnpaal, maar ook vaak

jagend boven de dijk of de berm.

Iedere keer wanneer ik een Torenvalk zie, probeer ik hem te fotograferen.

Zeker wanneer het nog vroeg in de ochtend of later op de avond is.

De vogel oogt gewoon mooier met zachter licht.

Torenvalk

Als de wind goed staat, zijn ze ook mooi te fotograferen wanneer ze

biddend in de lucht hangen. Een Torenvalk doet dit altijd met zijn kop in de wind

en daar kun je als fotograaf dus rekening meehouden.

Bovenstaande foto is met niet zulk best licht genomen en ook nog eens

half tegen de zon in. De kleuren komen daarom iets anders over dan normaal.

Ik kan nog wel 30 foto's van Torenvalken plaatsen,

maar dan blijft er te weinig plaats over voor de volgende 3 kanjers.

De Sperwer

Sperwer

In het verleden heb ik mooie foto's kunnen maken van

Sperwers op het nest. Ik zou dat graag nog eens overdoen met de

apparatuur die ik nu heb, maar dat zal waarschijnlijk niet meer gebeuren.

Bovenstaande foto kon ik afgelopen vakantie maken,

toen ik langdurig dit jonge mannetje kon bekijken.

In een volgend blog zal deze Sperwer iets uitgebreider aan bod komen.

De Buizerd

Buizerd

De meest voorkomende roofvogel in Nederland is de Buizerd.

Het is een beetje een lompe vogel, maar als je hem binnen 10 meter

te zien krijgt is het best een imposant dier.

Wanneer je een beetje goed oplet terwijl je bv van Amsterdam naar de

Flevopolder rijdt, dan kun je tijdens de rit al gauw een stuk of 10 Buizerds tellen.

Zittend op de paaltjes die langs de weilanden staan, vallen de grote vogels direct op.

Als je er tenminste in geïnteresseerd bent natuurlijk.

Ook in de polder kom je ze regelmatig tegen en ook dan meestal zittend op een paaltje.

Toch zijn ze lastig te fotograferen, want als je abrupt stopt en je raampje opendoet

zijn ze direct vertrokken. Het vergt dus nogal wat geduld en oefening om

ze dichtbij te naderen.

Maar vanuit een schuilplek is het anders.

Zeker vanuit de fotohutten in het bos die met prooien werken.

Zodra er een nieuwe boshut bijkomt en er met prooien gelokt wordt,

is de Buizerd meestal de eerste roofvogel die erop afkomt.

Buizerd

Op 26 mei zit ik in hut2 van DJ te Pas in Huizen.

Ik had nog een bezoekje te goed en boekte deze hut ruim van tevoren.

Helaas een dag met weinig soorten en niet echt denderend weer.

Maar 2 verschillende Buizerds kwamen toch op de prooi af.

Buizerd

Juist voor dit soort weer heb ik een 300mm F2.8 lens op marktplaats opgedoken en

zo'n lichtsterke lens is fantastisch.

Het nadeel bij sommige hutten is wel dat de stronken te dichtbij staan en

je dus af en toe een deel van een vleugel mist of de vogel gewoon

de hele foto vult. Maar voor de kleinere soorten is het fantastisch en voor de grotere

zou je eigenlijk een 200mm F2.8 moeten hebben.

Ik merk dat de tweede Buizerd erg onrustig is.

De vogel kijkt constant dreigend naar rechts en er moet iets zijn

dat de vogel angst aanjaagt.

In november 2019 was ik de eerste die hier een Boommarter kon fotograferen,

maar die is al tijden niet meer gezien overdag.

Ik kijk gespannen naar rechts en opeens gaat de Buizerd er schreeuwend vandoor.

En vanuit het niets zit hij op de prooi:

Vos

Tsja, daar zit je dan met je 300mm lens en het scherpstelpunt afgesteld op een Buizerd.

Ik heb de foto wel bijgesneden, maar ook op de originele versie stonden de oren er niet op.

Zo balen, want de kop en de ogen staan er wel heel mooi op.

Vos

Al snel heeft de Vos de prooi losgemaakt en gaat er vandoor.

Ik had al eerder meegemaakt dat een prooi snel weg was, dus had er eentje extra besteld.

Snel nummer 2 erop, maar de vos kwam niet meer terug.

Toch weer een mooie ervaring en een mooie afsluiting van de dag.

Maar er zijn ook hutten waar je alles zelf kunt plaatsen.

Ik mag erg graag naar een bepaalde hut in Brabant gaan.

Daar komen mooie soorten en kun je de setting naar eigen inzicht inrichten.

Op 13 juni krijg ik zin om weer eens een dagje erop uit te gaan en

zie dat de hut op de 15de nog vrij is. Het belooft goed weer te worden en

ik kan vrij nemen. Omdat het in de ochtend nog erg bewolkt is,

ga ik iets later op pad dan normaal.

Bij aankomst eerst rustig de stronken uitzoeken en omdat ik

weet op welke afstand ik de stronken moet plaatsen,

gaat het opbouwen van de setting snel.

Op een paar strategische plekken een beetje pindakaas op

de takken smeren en wat voer in wat eigen gemaakte kuiltjes strooien.

Ik hoef niet lang te wachten totdat ik de eerste roofvogel al hoor.

Maar eerst naar een paar Buizerds die later op de dag langs kwamen.

Buizerd

Opvallend bij deze hut is dat er bijna altijd een paartje Buizerds langskomt.

Het vrouwtje heeft een overwegend wit verenkleed en het mannetje is bruin gekleurd.

Het vrouwtje is duidelijk dominant, want zij is altijd de eerste die begint met eten.

Buizerd

Het mannetje wacht ongeduldig en schreeuwend af, totdat hij aan de beurt is.

Maar deze keer is er iets anders dan op andere dagen.

Er ligt niet 1 prooi, maar er is ook een tweede prooi.

Soms heb je mazzel en kun je wat extra's doen.

Mantelende Buizerd

Wanneer het mannetje doorheeft dat er een extra tafel gedekt is,

hoeft hij niet lang na te denken.

Hij knalt op de tweede prooi en begint deze te beschermen.

Een paartje Gaaien woont hier ook en is zeer agressief ten opzichte van de roofvogels.

Het is geweldig om te zien hoe de Gaaien met gevaar voor eigen leven op

de rovers afstormen. Het vrouwtje trekt zich nergens iets van aan,

maar het mannetje is constant in de weer met de Gaaien.

Buizerd

Ook nu blijkt weer het "nadeel" van lichtsterke lenzen.

Ik heb nu na een dag fotograferen zoveel foto's die goed gelukt zijn,

dat het lastig is om keuzes te maken.

In een ander blog zullen daarom de kleinere soorten een keertje aan bod komen.

Behalve een paartje Buizerds, wordt dit bos ook bewoond door een koppel Haviken.

Misschien wel de mooiste roofvogel die wij in ons land hebben.

De Havik

Havik

Een dagje fotohut is nooit hetzelfde.

In een boshut met vijver kun je altijd wel rekenen op Kool- en Pimpelmezen,

Vinken, Boomklevers, Roodborsten en Grote Bonte Spechten.

Maar je hoopt natuurlijk altijd op de wat specialere soorten.

Een Groene of Zwarte Specht, Goudvinken en Kruisbekken.

Uiteraard heb je enig geluk nodig, maar met je gedrag kun je ook het geluk afdwingen.

Ga alleen de hut uit als het echt noodzakelijk is.

Als er een speciale/schuwe soort opeens voor de hut komt,

moet je voorkomen dat je met je lens gaat lopen zwaaien en maak niet teveel geluid.

Ga nooit voer bijvullen als het rustig is voor de hut.

Ik ga altijd bijvoeren wanneer er veel gewone vogeltjes voor de hut aanwezig zijn.

Die komen toch wel weer direct terug als je weer in de hut zit.

Nee, als het doodstil is voor de hut is de kans erg groot dat er gevaar dreigt en

er dus ergens een roofvogel in een boom de boel in de gaten houdt.

Tijdens mijn dagje in de Brabantse hut hoor ik al snel het gekekker van een Havik,

wanneer ik na het klaar maken van de setting in de hut plaats neem.

Het geluid komt steeds dichterbij en al gauw weet ik dat er

een Havik vlak achter de hut in een boom zit.

Jonge Havik

Ik richt alvast mijn camera op de stronk met de prooi en zorg ervoor dat 

mijn handen onzichtbaar zijn.

Opeens is hij daar: Een jonge Havik!

De vogel is duidelijk niet op zijn gemak en kijkt heel onrustig om zich heen.

Doodstil wacht ik af totdat de Havik wat rustiger wordt.

Na een minuut of 2 durf ik de lens heel langzaam iets te bewegen en de

eerste foto's te nemen. De jonge vogel trekt zich er niets van aan

en ik kan rustig mijn gang gaan.

Vooral geen plotselinge bewegingen of geluiden maken.

De jonge vogel zit op de prooi en schermt deze af door te mantelen.

Ik vraag mij af waarom hij dit doet en ik vermoed dat er nog

een andere roofvogel in de buurt is.

De jonge Havik heeft geen idee wat hij met de prooi moet,

want er wordt geen hap van gegeten.

Hij zit daar maar te schreeuwen en het eten af te schermen.

Jonge Havik

Tijdens het inrichten van de plek heb ik expres gezocht naar een stronk

met een uitstekende tak, in de hoop dat de roofvogels eerst op die tak

gaan zitten en pas daarna op de prooi.

Bij de jonge Havik is het andersom.

Deze gaat eerst op de prooi zitten en daarna op de tak.

Jonge Havik

Jonge Havik

Omdat de jonge vogel geen idee heeft wat hij met de prooi moet doen en

een paartje agressieve Gaaien te irritant worden, gaat de Havik er vandoor.

Zo, die is alvast binnen. Een prachtig begin van de dag.

Anderhalf uur later hoor ik weer het geluid van de Havik.

Door het bos zie ik een volwassen exemplaar aankomen vliegen.

Havik

Ook nu blijkt de keuze van een stronk met een tak goed uit te pakken.

De Havik landt namelijk eerst daar en kijkt dan even de kat uit de boom.

Die kat was in dit geval dat paartje Gaaien.

Het fijne van deze Havik is dat hij gewend is aan het geluid van de camera.

Moest ik bij de jonge Havik nog even wachten totdat deze op z'n gemak was,

bij de volwassen Havik kan ik direct beginnen met fotograferen.

Havik 

De geweldenaar plukt zich een gek en de veren vliegen alle kanten op.

Ondertussen moet de Havik zich verdedigen tegen de agressieve Gaaien.

Na een minuut of 5 vliegt de Havik weg.

De Gaaien komen als winnaar uit de bus.

Ik heb geprobeerd om de aanvallen van de Gaaien te fotograferen,

maar het ging gewoon te snel allemaal.

Ik bekijk de beelden even snel en ben al zeer tevreden.

Maar na een kwartiertje is de Havik alweer terug.

Havik

Nu heeft hij de andere prooi ontdekt en begint die ook te plukken.

Havik

Maar weer slagen de Gaaien erin om de Havik te verdrijven van hun plek.

Na vele uitvallen van de agressieve Gaaien geeft de Havik het uiteindelijk op.

Maar niet voor heel lang.

Ruim een ur later komt de eerste Buizerd langs,

maar daarvan staan hierboven al foto's.

Nadat de Gaaien ook deze vogel verdreven hebben,

denk ik eindelijk tijd te hebben voor de lunch.

Mooi niet dus.

De Havik laat zich deze twee lekkere duiven niet door zijn snavel boren

en keert voor de derde keer terug.

Deze keer besluit de vogel om eerst eens rustig de omgeving te bekijken.

Havik (400mm lens F6.3, 1/80ste)

Deze twee bijna identieke laten mooi het verschil zien tussen de twee lenzen.

Vanwege de nadere brandpuntsafstand krijg je met de 400mm

een veel mooiere achtergrond dan met de 300mm lens.

Aan de andere kant is het bij de 300mm lens mooier dat je 

meer van de leefomgeving in beeld krijgt.

Dit zijn overigens de twee foto's waar ik het meest tevreden mee ben.

Vooral die met de 400mm vanwege de zachte pasteltinten.

Havik (300mm lens F8, 1/80ste)

De Havik laat zich meerdere malen wegjagen door de Gaaien,

maar iedere keer is de vogel ook weer behoorlijk snel terug.

De twee prooien hebben simpelweg een te grote aantrekkingskracht op de rover.

Havik

De ene keer doet hij zich tegoed aan de ene prooi en bij het volgende bezoek

eet de Havik van de andere prooi.

Havik

Omdat zowel de Havik als de Buizerds meerdere keren langskomen, heb ik een topdag.

Tussen het roofvogel-geweld moest ik ook nog het kleine grut in de gaten houden.

Appelvink, Kuifmees, Goudvink en Grauwe Vliegenvanger waren 

de minder algemene vogelsoorten die ik deze dag heb kunnen fotograferen.

Het enige minpuntje was dat de Zwarte Specht die ik meerdere keren 

vlakbij de hut heb horen roepen, niet bij de vijver heb gezien.

Die had de dag echt compleet gemaakt.

De Havik eet van allebei de prooien de lekkerste delen op en

dat is niet iets dat de Gaaien kunnen verhinderen.

Havik

Pas wanneer het Buizerd-paar ten tonele verschijnt, geeft de Havik het op.

Tegen twee van dat soort knoerten kan de koning van het bos niet op.

Al met al een topdag en ik kij al uit naar een volgend bezoek.

In een volgend blog is er volop aandacht voor wat ik gefotografeerd

heb tijdens mijn vakantie in Zeeland.

Met oa deze:

Visdief

Tot de volgende keer,

René