"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 31 december 2019

De 12 van 2019

Zwarte Stern

Ieder jaar maak ik een top 12 en mijn indeling is normaal gesproken, 
dat ik per maand de mooiste foto uitkies.
Maar dit jaar doe ik het anders.
Terwijl ik de foto's aan het uitzoeken ben voor dit overzicht, kom ik tot de conclusie, 
dat ik gewoonweg niet regelmatig genoeg op pad geweest ben voor zo'n indeling.

Sommige maanden heb ik wel 4 of 5 kandidaten en 
in andere maanden geen één of moet ik genoegen nemen met 
een foto die eigenlijk niet in zo'n soort overzicht thuishoort.

Dus heb ik een ranglijst gemaakt en tel ik af van de foto die ik op de twaalde plek
heb gezet naar mijn absolute nummer 1.

Dat was ook al lastig, want kies je voor een mooi totaalplaatje of voor een mooie soort?
Bovenstaande foto vond ik in ieder geval 1 van mijn mooiste totaalbeelden,
maar een andere foto van deze dag heeft het echte overzicht gehaald.

Op nummer 12:

De Bonte Strandloper bij de Zuidpier

Deze foto is gemaakt op het strand van IJmuiden in de ochtend van 30 augustus.
Hier had net zo goed de foto van een Drieteenstrandloper kunnen staan,
want het gaat mij meer om de fijne voor- en achtergrond.
De Bonte Strandloper stond er net iets "zachter" op.
Een foto waarmee ik wil laten zien, dat mooi licht en standpunt zeer bepalend zijn voor een foto.
Met een laag standpunt laat je de storende elementen in voor- en achtergrond verdwijnen
en mij is geleerd: "Het mooiste licht is geen licht".

Op nummer 11:

De Grutto op een paaltje tussen het Koolzaad

Maandenlang heb ik extra aandacht besteed aan de Grutto's.
Een prachtige, fotogenieke vogel en ook nog eens veel voorkomend
in de polders waar ik regelmatig kom.
Door allerlei maatregelen ging het dit jaar erg goed met de Grutto.
Dat zorgde tevens voor veel foto-kansen.
De foto van de Grutto is gemaakt op 24 april, dwars door
een enorme struik Koolzaad heen.
Een fleurige uitvoering van een klassieker.

Op nummer 10:

De baltsende Futen in de Haarrijnse Plas

Op 9 april ging ik op jacht naar een Kuifduiker in zomerkleed, maar kreeg
de baltsende Futen een stuk beter voor mijn camera.
De Kuifduiker bleef deze dag te ver weg voor echte lekkere platen,
maar een paar dagen later ging ik voor de herkansing.....

Op nummer 9:

De biddende Bruine Kiekendief

Op een aantal verschillende plekken in de polder heeft de Bruine Kiekendief een territorium.
In de avonduren ga ik vaak naar dezelfde plek om te kijken of de Kiekendieven op jacht zijn.
Omdat ze een groot gebied bestrijken tijdens de jacht, moet je een beetje mazzel
hebben dat ze lekker dichtbij komen.
Als je maar genoeg uren maakt, valt alles wel een keertje samen.
Mooi licht en een Bruine Kiekendief die dichtbij uitgebreid op jacht is.

Op nummer 8:

De Kuifduiker in zomerkleed

In de Haarrijnse plas verbleef in het voorjaar lange tijd een Kuifduiker.
Een Kuifduiker in zomerkleed is een zeldzaamheid in Nederland.
Normaliter zijn ze al naar hun broedgebieden in het buitenland,
wanneer het prachtkleed volgroeid is.
Nou had ik weleens een Kuifduiker in vol zomerkleed gefotografeerd,
maar eigenlijk op te grote afstand.
Medeblogger Maria van Antwerpen hield mij op de hoogte van het wel en wee van de vogel.
Dankzij haar melding wist ik op 12 april dat de Kuifduiker nog 
aanwezig was en kon ik bovenstaande foto maken.

Op nummer 7:

De Eekhoorn in Drunen

Op 15 februari was ik een dagje te gast in de fotohut van Gerwin Kieboom in Drunen.
Met mooi weer heb je hier magisch goud licht en dat leverde mij veel
fraaie beelden op. Toch hebben die foto's dit overzicht niet gehaald.
Na een lange dag fotograferen bleef één van de Eekhoorns om 17:18 uur
net lang genoeg zitten op de best mogelijke plek, .
Het langzaam verdwijnende licht zorgde voor een heerlijke achtergrond en
de Hazelnoot zorgt voor een mooi accent.
Niet echt toevallig overigens, want ik had alle nog beschikbare Hazelnoten 
in de holtes van deze tak verstopt.

Op nummer 6:

De Middelste Bonte Specht

Op 17 oktober nam ik samen met Roelof Molenaar plaats in Irmo's Boshut.
Het werd een gezellige dag en ik kreeg alvast een voorproefje
van de lezing die Roelof zou geven bij Nature Talks.
Qua vogel-opkomst viel het een beetje tegen, 
maar een badderende Sperwer en een bezoekje van de Middelste Bonte Specht
maakte toch nog veel goed. Vooral die laatste was een mooie aanvulling
voor mijn verzameling. De Middelste Bonte Specht stond namelijk hoog op mijn lijstje.

Op nummer 5:

Het nest van de Zwarte Spechten op de Veluwe

Op 14 mei kon ik een tweedaags overleg van mijn werk op Papendal
mooi combineren met een bezoekje aan het Park de Hoge Veluwe .
Ik wist dat ergens in het Park een nesthol was van de Zwarte Specht
en dat vlak langs de doorgaande weg.
Een buitenkansje.
Hoewel ik meer dan genoeg fotokansen kreeg, 
was niet ieder schot een konijn.
De afstand tot het nest en niet al te best licht maakten het toch nog knap lastig.

Op nummer 4:

De broedkolonie van de Zwarte Sternen

In Juni ben ik drie dagen bezig geweest met een broedkolonie van Zwarte Sternen.
Op de 21ste ging ik 's avond op bezoek en dat bleek een slechte keuze.
Vol tegenlicht maakte het zeer lastig om acceptabele beelden te maken.
De openingsfoto van dit blog was 1 van de weinig goed gelukte foto's
en is vlak voor zonsondergang gemaakt.
Die avond was echter een mooi verkenningsuitje.
De 22ste en de 23ste was ik al voor zonsopkomst bij de kolonie.
Ik wist van het eerste bezoek wat de beste plek was en het beste moment qua licht.
Het leverde een enorme berg aan goed gelukte platen op.
De foto hierboven is gemaakt in de ochtend van de 22ste om 08:01 uur.
Ik heb nu al zin in medio Juni 2020.

Op nummer 3:

De Ralreiger in een woonwijk in Almere

De Ralreiger is een zeldzame verschijning in Nederland.
In 2018 zag ik er eentje in de Eempolders en in 2017 eentje in de OVP.
Maar in 2019 verbleef een Ralreiger een aantal dagen in Almere.
Helaas was tijdens mijn bezoek, het beste fotoplekje al bezet en moest ik het doen
met een veel mindere plek. Omdat ik een te drukke achtergrond kreeg,
ben ik maar flink gaan onderbelichten.
Met het volle zonlicht op het kleine Reigertje krijg je dan 
een "in-the-spotlight" foto.
Omdat ik zeer tevreden ben met de uitvoering en vanwege de zeldzaamheid
van het onderwerp, heb ik deze op nummer 3 geplaatst.

Op nummer 2:

De Morinelplevieren in de AWD

Op 17 mei zie ik stomtoevallig dat er een paartje zeldzame Morinelplevieren
in de Amsterdamse Waterleidingduinen gesignaleerd zijn.
Nou heb ik wel eerder Morinelplevieren gezien,
maar altijd erg ver weg in een omgeploegde akker.
De volgende ochtend ben ik om iets na zessen in het gebied aanwezig.
Ipv het beloofde zonnetje is het behoorlijk mistig.
Na ruim een half uur goed zoeken met twee andere
fotografen, hebben we uiteindelijk de vogels gevonden.
Met z'n drietjes kunnen we het paartje Morinelplevieren prachtig fotograferen.
Het ontbreken van direct zonlicht zorgt voor mooie zachte pasteltinten.
Bovenstaande foto is gemaakt om 06:50 uur en toen ik afdrukte 
wist ik direct dat ik eigenlijk al naar huis kon gaan.
Maar ja, je blijft natuurlijk toch langer hangen en dat
resulteerde in een paar 100 gelukte foto's.
Dan is het zeer lastig kiezen wanneer je een blogje gaat maken.
Het uitkiezen van de foto van de dag was een makkie.

Op nummer 1:

De Boommarter uit Huizen

De onbetwiste nummer 1 van 2019 is een knaller van formaat.
Het is uiteraard een foto van mijn ontmoeting met een Boommarter
op 22 november in hut 2 van DJ te Pas in Huizen.
Ik wordt iedere keer weer enthousiast wanneer ik de foto's bekijk.
Deze normaal gesproken onzichtbare bosbewoner is de droom
van iedere natuurfotograaf en ik had de eer om hem als eerste op die plek te fotograferen.
Bijna een half uur kon ik van de Boommarter genieten en dat leverde
honderden foto's op. Tsja, welke kies je dan voor dit overzicht.

Omdat het zo ontzettend lastig was, heb ik er maar twee geplaatst.
Voor deze übersoort maak ik graag een uitzondering op de regel om 12 foto's te plaatsen.
Eigenlijk speel ik al een beetje vals om 1 extra foto als openingsfoto te gebruiken.
Dus dit jaar een top 14!

Op nummer 1:

De Boommarter uit Huizen

Bij deze wil ik van de gelegenheid gebruik maken om
alle bezoekers van mijn blog te bedanken voor hun belangstelling.
Een extra bedankje voor een ieder die 1 of meerdere reacties heeft achter gelaten.
Dat wordt enorm op prijs gesteld door mij en verhoogd het plezier
om nog steeds blogjes te blijven maken.

Rest mij nog het volgende:
Hierbij wens ik iedereen een gezond en fotorijk 2020!

Tot de volgende keer,
René

zondag 15 december 2019

Diverse soorten Zangvogels

Winterkoning

Door het jaar heen maak ik best een hoop foto's, die lastig in een blogbericht te plaatsen zijn.
Ik ben niet de enige die daar "last" van heeft en iedereen heeft
zijn/haar eigen manier om dit soort losse foto's toch een plaatsje te geven.

Ik prop ze maar in een blogbericht genaamd "Jong leven", "Vogels op een paaltje"
of zoals in dit geval "Diverse soorten Zangvogels".

Dan nog is er keuze-stress.
Na ieder uitje kom ik wel met 1 of 2 foto's thuis, die in zo'n vergaarbak terecht komen.
Omdat ik ook nog eens regelmatig op dezelfde plekken kom,
heb ik dus ook nog vaak verschillende foto's van één en dezelfde vogel.
Maar ja, we zullen het maar een luxeprobleem noemen en
uiteindelijk heb ik er toch een aantal uitgekozen om in dit blog acte de presence te geven.

Zwarte Roodstaart

Eind maart 2019 ben ik wezen kijken of de Zwarte Roodstaarten alweer terug
waren op hun vaste plekkie.
In de directe omgeving van deze plek zijn een aantal gebiedjes waar 
diverse soorten vogels zich helemaal thuis voelen.
Met een beetje geduld kun je dan ook mooie soorten betrekkelijk
simpel vastleggen. De auto op een strategische plek parkeren en
de camera op een stevige rijstzak en afwachten maar.

Een kleine greep uit de mooie soorten die ik hier bijna iedere keer wel
zie of hoor: Zwarte Roodstaart, Groenling, Putter, Grasmus, Braamsluiper, 
Winterkoning, Roodborst,  Pimpel- en Koolmezen.
Verderop in dit bericht komen er een aantal aan bod.

Eind maart/begin april komen ook diverse andere soorten weer terug naar Nederland.
De Blauwborst is daar 1 van en in april ga ik altijd actief op zoek naar dit mooie vogeltje.
Maar de Blauwborst is in een apart blog aan bod geweest en 
zal hier dus niet terugkomen.

Maar als je in een rietgebied op zoek gaat naar de Blauwborst,
dan stuit je uiteraard ook op een aantal andere rietvogels.

Rietgors

Eén van de makkelijkst te fotograferen rietvogels is de Rietgors.
Geen idee waarom dat is, maar mijn ervaring is dat de Rietgors zich het best laat benaderen.
Hoewel de Rietgors niet echt mooi zingt, hoort deze wel tot de familie van Zangvogels.

Rietzanger

De vogel die je vaak overal bovenuit hoort in de rietvelden is de Rietzanger.
Het fijne aan de Rietzanger is dat deze, net als de Blauwborst,
een aantal vaste zangplekken heeft.

Als je regelmatig in zo'n gebied komt, weet je ook waar die plekken zijn
en is het ook hier een kwestie van afwachten op de juiste afstand.

Rietzanger

Ik had mij voorgenomen om vogels iets meer in hun leefgebied te fotograferen,
maar dat wil ik in mijn enthousiasme vaak vergeten.
Bovenstaande foto is een soort van tussenfase daarin.

De drie foto's van de Rietzanger hier achter elkaar geplaatst
laten mooi het verschil zien in vastlegging.

Rietzanger

De laatste foto laat de Rietzanger zien in zijn leefgebied.
Het lijkt simpel, maar hoe groter de afstand tot de vogel,
hoe lastiger het is om deze scherp genoeg in het totaalplaatje te krijgen.
Maar als het dan lukt en het licht ook nog eens mooi is,
dan is zo'n totaalbeeld toch wel heel fraai.

Kneu

Een wat minder algemene soort in dit rietgebied is de Kneu.
Twee paartjes hebben er hun territorium, maar zijn enorm lastig te fotograferen.
Of ze zitten diep in een bramenstruik of ze gaan er snel vandoor
wanneer je binnen 20 meter komt.
Soms heb je geluk en landen ze in een vrije rietstengel wanneer
je net even ergens stilstaat.

Een andere fotogenieke zangvogel waar ik graag extra aandacht
aan mag schenken is de Gele Kwikstaart.

Gele Kwikstaart

Eind april begint de beste periode om de Gele Kwikstaarten te fotograferen,
omdat dan het Koolzaad in bloei staat en hoog genoeg is gegroeid om
een zitplaats te geven aan de vogels.

In hetzelfde gebied als de Gele Kwikstaarten hebben ook
een aantal paartjes Graspiepers hun territorium.

Graspieper

Het is opvallend hoe makkelijk deze af en toe te fotograferen zijn.
Zittend op een paaltje blijven ze altijd rustig zitten,
zolang er maar geen fietser of wandelaar langskomt.

Gele Kwikstaart met prooi

Maar dat is ook bij de Gele Kwikstaarten het geval.
Ook deze blijven vaak langdurig op hun vaste plekjes zitten.
Als je dan heel langzaam dichterbij komt met de auto,
kun je ze van mooi dichtbij bekijken en fotograferen.

Gele Kwikstaart

Ook hier heb ik geprobeerd om de omgeving bij de vogel te betrekken,
maar dat is op deze plek nog behoorlijk lastig.

Gele Kwikstaart

Dit jaar bleven de Gele Kwikken iets verder weg in het weiland en
bleek het zeer lastig om ze met 400mm vast te leggen.
Dat is de reden waarom ik een 1.4 converter aangeschaft heb.
Gelukkig zijn de oude minolta converters een heel stuk goedkoper dan 
de huidige van Sony. In 2020 maar eens kijken wat de converter
op gaat leveren bij de Gele Kwikstaarten.

Witte Kwikstaart

Opvallend in 2019 vond ik de grote hoeveelheid Witte Kwikstaarten in de polder.
Normaal niet een vogel waar ik foto's van maak, maar als er eentje
vlak voor mijn neus op een paaltje blijft zitten, kan ik het toch niet laten.


Witte Kwikstaart

Leuker is het om ze hangend in de lucht proberen te fotograferen.
Zowel Gele als Witte Kwikstaarten willen nog weleens in
de lucht blijven hangen tijdens de jacht op insecten.
Omdat deze momenten van korte duur zijn,
moet je het geluk hebben dat je net op de juiste plek bent 
en de camera in de aanslag hebt.

Zwarte Roodstaart

Ook in de maand juni ga ik een aantal keren langs bij de Zwarte Roodstaarten.
Het is namelijk altijd leuk om jongen te fotograferen die buiten het nest gevoerd worden.

Dit jaar vindt het voeren echter plaats op een plek waar ik onmogelijk kan komen.
Jammer maar het is niet anders.

Het mannetje komt wel weer regelmatig kijken, maar dat doet hij altijd
wanneer ik de auto op die plek stilzet.
Magie?
Nee hoor, de vogel weet dat er misschien wel een meelwormpje te scoren valt,
wanneer er op die plek een auto langere tijd stilstaat.

Zwarte Roodstaart

Een metertje naar links of naar rechts zorgt voor heel andere achtergronden.
Het ligt een beetje aan het weer en het tijdstip welke achtergrond ik kies.

Zwarte Roodstaart

Het vrouwtje laat zich minder vaak zien en is beduidend schuwer dan het mannetje.
Voorgaande jaren liet het vrouwtje zich een stuk makkelijker fotograferen en
daarom denk ik dat het een plaatsvervangster is.

Winterkoning

Zoals ik in het begin van dit blog schreef, wordt dit kleine stukje natuur
ook nog bevolkt door een aantal andere vogels.
De Winterkoning is er daar 1 van en het is iedere keer weer een uitdaging
om deze kleine schreeuwerd in de karakteristieke houding te fotograferen.
Luid zingend en met het staartje omhoog.

Ook na mijn vakantie ging ik hier af en toe even langs.

Pimpelmees

Niet alleen om te kijken of de Zwarte Roodstaarten nog aanwezig zijn, 
maar ook of er leuke plaatjes te maken zijn van andere soorten.
Er groeien nogal wat Distels daar en trekt er een behoorlijk
groepje Putters door het gebied heen.

De Putters kwamen wel dichtbij, maar niet op de Distels
waar ik mijn aandacht op had gericht.

Wel een Pimpelmees die heel even poseerde.
Ik denk een jonge vogel aan de afmetingen van 
het blauwe petje te zien. 

Roodborst

Omdat de Putters voor mijn 400mm lens te ver weg zaten,
was dit voor mij een mooi moment om mijn pas aangeschafte tweedehands converter
op de camera te schroeven. Dan zal je natuurlijk altijd zien, dat er een vogel
vlak voor je neus komt zitten.

Dit Roodborstje heeft iets in zijn snavel en ik kan maar niet goed zien
wat het precies is. De foto is gemaakt op 22 september, dus het kan geen vrucht zijn.
Wie het weet mag het zeggen.

Roodborst

Koolmees

Een uitgebloeide Zonnebloem blijkt een goed attribuut te zijn om vogels te lokken.
Een mooi idee van Roelof Molenaar met wie ik een dagje in een fotohut doorbracht.

Het grappige is dat het pas aantrekkelijk wordt om de pitten uit de Zonnebloem te halen,
wanneer het lokvoer uit de bakjes op is.

Koolmees

Niet alleen de Koolmezen hadden oog voor de gedroogde Zonnebloem,
maar ook de Pimpel- en Zwarte Mezen. 
Zelfs een Grote Bonte Specht haalde een paar pitten uit de bloem.

Pimpelmees

Inmiddels zijn we aangeland ik de laatste maanden van het jaar.
De winterperiode betekent Baardmannen in rietpluimen fotograferen.
Eind november ging ik op verkenning naar een aantal gebiedjes,
om te zien waar de Baardmannen zich ophouden.

Baardman

Op 1 plek kwam ik een groepje tegen, maar ze bleven nog voornamelijk laag in het riet.
Eind november waren er nog teveel insecten, zodat de drang om
op de rietpluimen te foerageren nog niet bestond.
Dan maar van de nood een deugd maken en zoeken naar een plaatje
van een Baardman in zijn leefomgeving.
Dat valt nog niet mee. Altijd zit er een rietstengel in de weg en
als die niet in de weg zit, kijkt de Baardman de verkeerde kant op.
Als er dan geen rietstengel in de weg zit en de Baardman 
de goede kant opkijkt, moet je nog maar scherp zien te stellen.
Uiteindelijk lukt dat een paar keer en bovenstaande 
foto vond ik wel een aardige om dit blog mee te eindigen.

En de Baardman is daarmee ook de laatste vogel die
een regulier blogbericht van dit jaar gehaald heeft.
Rest alleen nog de top 12 die pas op 31-12 online komt.

Vanaf deze plej wil ik nog het volgende te zeggen:
"Hele fijne kerstdagen en alvast de beste wensen voor 2020".

Tot de volgende keer,
René

vrijdag 29 november 2019

De Boommarter

Boommarter

Op zondag 17 november begint het te kriebelen om weer eens een dagje te gaan fotograferen.
Ik check de weersvoorspellingen voor de rest van de week en zie dat 
het op vrijdag de 22ste ietsje op gaat knappen.
Een dag zonder neerslag en wisselende bewolking.
Prachtig fotografieweer dus.
Maar ja, waar ga je dan naartoe?

Ik surf een beetje langs diverse plekken en sites en zie dat hut 2 van DJ te Pas in Huizen 
wonderbaarlijk genoeg nog vrij is. Dat is een hut die toch wel behoorlijk in trek is,
omdat je met grote zekerheid Buizerds en Havik kunt fotograferen.
Maar ik weet ook dat het in eerste instantie geen fotohut maar een observatiehut was.

Ik besluit de hut te boeken en die vrijdag sta ik om 08:00 uur te wachten
op de afgesproken plek. De weersverwachting blijkt weer eens niet echt te kloppen.
Het is grijs en er wordt regen verwacht, maar in de middag gaat het toch echt opknappen.

Na een wandeling van 10 minuten komen we bij de hut.
Nou ben ik inmiddels in een aantal fotohutten geweest en
deze is qua ligging niet echt optimaal.
Veel hoge bomen om de hut en vijver heen en
dat betekent weinig licht.

Eekhoorn

Uiteraard worden de voerbakjes gevuld en twee prooien voor de roofvogels neergelegd.
Zelf had ik meelwormen en hazelnoten meegenomen.
Nadat de voerplekken gereed zijn gemaakt, neem ik plaats in de hut.
Omdat de afstanden nogal klein zijn, kies ik ervoor om de camera met de 300mm-lens
op de beste plek te plaatsen en de camera met de 400mm-lens op de andere plek.

De drukte voor de hut is enorm.
Niet eerder heb ik een plek meegemaakt waar zoveel vogels op het voer afkomen.
Het merendeel zijn Kool- en Pimpelmezen, maar bij elkaar
heb ik toch zo'n 15 verschillende vogelsoorten gezien.

Iets na 9 uur komt er een Eekhoorn op bezoek.
Het is zo donker dat ik met Iso2000 en F5.6 een sluitertijd haal van 1/60ste.

Dan begint het ook nog te regenen en gebeurt waar ik van te voren bang voor was.
De vogel waarom ik naar dit soort plekken ga, landt op de prooi.

Havik

Met Iso1600 en F5 haal ik een schamele 1/13de als sluitertijd.
Als de Havik de prooi begint te plukken, heb ik al snel door dat alle foto's
straks de vuilnisbak in kunnen vanwege bewegingsonscherpte.
Gelukkig blijft hij 1x twee seconden stilzitten.
Toch in ieder geval 1 plaatje.

Maar wat nu?
Als de Havik straks alles oppeuzelt, kan ik het wel vergeten
om de rest van de dag nog een goede plaat te maken.
Een klein kuchje is genoeg om de Havik weg te laten vliegen.
Hopelijk niet de verkeerde beslissing.

Eekhoorn

Als de Havik verdwenen is, komt de Eekhoorn snel terug.
Ik merk dat 300mm zelfs een beetje teveel is.
Maar ik zal het ermee moeten doen, want ik heb geen zoomlens meegenomen.

Het is nog donker op de plek en het blijft maar regenen.
Alles behalve lekker fotografie weer.

Maar de levendigheid op de plek maakt een hoop goed.

Sijs

De vijver voor de hut staat op een verhoging en heeft een grote aantrekkingskracht op vogels.
Drinkende en badderende vogels zorgen altijd voor leuke plaatjes.

Van het ene op het ander moment is het stil en
landt er een donkere Buizerd op de prooi.

Weer twijfel. Wat te doen?
Opnieuw een kuchje, maar de Buizerd geeft geen krimp.
Ik wil niet teveel lawaai maken, want dan komt de vogel misschien niet meer terug.
Ergens in de directe omgeving schreeuwt een man naar zijn hond
en dat verstoort de Buizerd wel.
Nou maar hopen dat het weer straks opklaart en de roofvogels terugkomen.

Sijsjes

Eindelijk knapt het weer rond 12 uur op.
Ineens is daar een hele grote groep Sijsjes die in bad gaan.
Ik schat de groep op 30 exemplaren en het is een gespetter en gekwetter van jewelste.

Sijsjes

Ik had hier liever een iets lager standpunt gehad, want dan was
de grote, gele bende beter tot zijn recht gekomen.
Later in de middag kwam de hele groep nogmaals langs.
Best een indrukwekkend gezicht om zo'n grote groep bij elkaar te zien badderen.

Uiteraard ook op deze plek een aantal Grote Bonte Spechten.

Grote Bonte Specht

Een leuke soort, maar het lokvoer gaat er wel heel snel doorheen met deze vogels.

Ik had 's ochtends al extra voer neergelegd, want op dit soort plekken
moet je gewoon zo stil mogelijk blijven zitten.
Vooral schuwe soorten zoals Havik, Zwarte en Groene Specht en dergelijke
kijken vaak eerst langere tijd de kat uit de boom.
Bij het minste geringste onraad laten ze zich verder niet meer zien.

Regelmatig hoor ik twee Buizerds rond de hut luidruchtig roepen.
Ze hebben echter geen zin om dicterbij te komen.
Wanneer de roep van de Buizerds verder weg klinkt en
het duidelijk veel rustiger wordt met de andere vogelsoorten,
is de tijd aangebroken om het voer aan te vullen.
Met de rest van de meelwormen, hazelnoten en wat zonnebloempitten
vul ik de daarvoor bestemde bakjes en ga snel de hut weer in.

En direct is de drukte voor de hut terug.
Veel Kool- en Pimpelmezen, Roodborsten, Vinken en Sijsjes.
Verder Grote Bonte Spechten, Heggenmussen, Merels, Winterkoning, Goudhaan,
Vuurgoudhaan, Gaai en Goudvink.

Helaas laten de mooiste soorten zich maar 1x en dan nog heel kort zien.
De Vuurgoudhaan had ik graag mooi voor de lens gehad.

Maar dan opeens weer paniek en daarna doodse stilte.
De roep van de Buizerd klinkt dichtbij en opeens is de vogel aanwezig.

Buizerd

Wanneer de Buizerd eenmaal op haar gemak is en aan de lunch begint,
kan ik beginnen met fotograferen.
Bij de eerste klikken van de camera kijkt de vogel nog wel even op,
maar als ik mij dan weer even stil houd,
is dat geruststellend genoeg.

Buizerd

Buizerd

Terwijl de ene Buizerd met de prooi bezig is, hoor ik de tweede Buizerd vlakbij schreeuwen.
Omdat er inmiddels iets meer licht voor de hut is (met Iso 1250, -0.7 EV en F5.6 krijg
ik een sluitertijd van 1/160ste), hoop ik op een confrontatie tussen de 2.
Het zal er helaas niet van komen.

Nu de Buizerd aan het eten is, hebben alle andere vogeltjes al snel door
dat er nu niets te vrezen valt van de grote roofvogel.
Al snel is het in de vijver voor de hut weer erg druk
en trekt ook de Buizerd zich niets aan van dat kleine grut.

Buizerd

Het is inmiddels 13:15 uur en deze Buizerd blijft maar door eten.
In totaal zal de vogel zo'n 45 minuten aanwezig blijven.

De eerste 2 foto's van de Buizerd zijn met de 300mm lens gemaakt 
en de andere 2 met de 400mm lens.
Met de 400mm krijg ik net een iets mooiere achtergrond en een betere hoek, maar is het
lastig om de grote vogel in zijn geheel op de foto te krijgen.
Wel fijn dat onder deze hoek nu ook de klauw zichtbaar wordt.

Deze plek werd in eerste instantie gebruikt om vogels te tellen en
is naderhand als fotohut ingericht. 
Daardoor is er bij het neerzetten van de hut niet echt rekening gehouden
met de achtergrond. Deze is nu wat druk en moet je daar met 
je diafragma-keuze rekening meehouden.

Buizerd

Hoewel ik een Buizerd een beetje een lompe vogel vind en ik liever de Havik
nog op de prooi zou willen hebben, laat ik de vogel maar gewoon dooreten.
Die Havik zal waarschijnlijk toch wel niet meer komen en het wordt om
16:15 al te donker om nog te fotograferen.
Als de prooi dan niet op is, moet ik de zooi zelf opruimen 
en daar heb  ik eigenlijk geen zin in.

Buizerd nummer 2 blijft maar schreeuwen en laat blijken dat ook hij honger heeft.
Wanneer Buizerd 1 een volle krop heeft, stopt zij ermee en vliegt weg.

Bijna meteen zit nummer 2 op de prooi.
Deze is een stuk donkerder dan de eerste en duidelijk ietsje kleiner.
Ik denk dat nummer 1 het vrouwtje was en dit dus het mannetje.

Buizerd

Ik merk direct aan de vogel dat er iets vreemds aan de hand is.
Hij begint niet te eten van de prooi en blijft maar schreeuwen.
Af en toe neemt de vogel een dreigende houding aan 
en ik ben benieuwd wat er aan de hand is.

Zou er dan toch nog een Havik in de buurt zijn?
Of misschien een Vos.
Die was hier tenslotte gisteren gefotografeerd.

De tweede Buizerd blijft maar een paar minuten op de prooi zitten en
vliegt dan weg zonder eigenlijk iets gegeten te hebben.
Hij gaat een meter of 50 verder hoog in een boom zitten.

Het zal allemaal wel en ik scroll een beetje door de gemaakte foto's heen.

Op een bepaald moment kijk ik even op om te checken of
er iets voor de hut gebeurt.

Huh??? Wat zie ik nou bij de stronk met de prooi.
Een kat of is het een vos?
Omdat ik door donker spiegelglas naar buiten kijk (fotograferen gebeurt niet door glas),
is het in eerste instantie lastig om te zien wat daar nou van de prooi staat te vreten.

Boommarter

Dan realiseer ik mij dat het een Boommarter is.
Een Boommarter op klaarlichte dag!!!
Ik geloof mijn eigen ogen niet.

Heel voorzichtig maak ik een eerste foto.
Dit zijn toch zeer schuwe dieren en zo'n kans krijg ik waarschijnlijk nooit meer.
Het is natuurlijk ook leuk dat ik de eerste ben die 
deze volwassen Boommarter hier mag fotograferen. 

Hij scheurt een stuk van de prooi af en vertrekt weer en laat mij in stomme verbazing achter.
Snel scroll ik door de foto's en een klein "YES" ontsnapt uit mijn mond.

Maar het is nog niet over.
De Boommarter keert een paar minuten later weer terug, 
want er ligt nog een hoop eten op de stronk.

Boommarter

Voor de Boommarter is dit ook een nieuwe situatie, maar hij is tijdens het tweede bezoek
duidelijk meer op zijn gemak. Hij beklimt nu de stronk en neemt alle tijd om
het volgende stuk van de prooi af te halen.

Het probleem blijft de situatie van het licht of liever gezegd het ontbreken hiervan.
Met kunst en vliegwerk haal ik 1/100ste aan sluitertijd.
De camera met 300mm ligt op een rijstzak en de 400mm op een aanwezige schommelkop.

Boommarter

Terwijl ik mij zo min mogelijk beweeg in de hut is de Boommarter zeer alert.
Ik krijg het idee, dat er nog iets rondwandelt in de omgeving van de hut.
Een tweede exemplaar misschien of toch een vos?

De Boommarter rukt en trekt aan de prooi en scheurt een tweede stuk los.
Ook nu verdwijnt hij weer in het bos.
Ik vermoed dat de stukken duif bij de rest van de wintervoorraad wordt gelegd.

En een minuut of 5 later komt de Boommarter weer een stukje halen.
Weer via dezelfde route en weer klimt hij op de stronk.

Boommarter

Het dier is inmiddels zo op zijn gemak, dat ik mij iets meer durf te bewegen.
Maar hij heeft mij direct in de gaten.
Geen idee of hij mij kan zien, maar hij weet dat er iets in dat gebouwtje is.

Ik houd mij toch maar even doodstil, want dit is toch een unieke kans en
wie weet wat voor foto's ik nog kan maken.

Inmiddels zijn we een kwartiertje verder en verdwijnt de Boommarter 
voor de derde keer met een stuk duif in het bos.

Voor mij het sein om op te schuiven naar de camera met de 400mm lens.
Daar heb ik een iets ander standpunt en dus een andere achtergrond.

Boommarter

Nu kan ik hem tenminste ook fotograferen wanneer hij uit het bos komt wandelen.
Want iedere keer blijft de Marter heel even stilstaan om de boel te verkennen,
voordat hij doorloopt naar de prooi.

Boommarter

Na een tijdje komt hij voor de vierde keer terug.
Er ligt nog genoeg voor hem.

Met 400mm zit ik dichter op het onderwerp en vervaagt 
de dichtbij staande achtergrond ook meer dan met een 300mm lens.
Hierdoor wordt het beeld ook wat rustiger.

Boommarter

Het valt niet mee voor de Boommarter om de duif in stukken te bijten.
Maar met ieder bezoek wordt de prooi langzaam maar zeker kleiner. 

Boommarter

Wat een geluk achteraf dat de Havik 's ochtends vroeg niet al het grootste deel
van de duif had opgepeuzeld.
Dan was er na het bezoek van de Buizerds misschien wel helemaal niets 
overgebleven en had de Boommarter geen feestmaal gehad.

Tsja, ieder nadeel heb z'n voordeel.

Boommarter

In totaal kan ik ruim een half uur genieten van de Boommarter.
Ik realiseer mij wel dat een 70-200 mm 2.8 lens in dit geval een meer ideale lens was geweest.
Ik heb een paar keer getwijfeld om er eentje tweedehands aan te schaffen,
maar mijn verwachting was dat ik die lens toch bijna niet zou gebruiken.
Maar nu was hij ideaal geweest en had ik de Boommarter in zijn geheel op de foto kunnen hebben.
Ach, luxeproblemen zal ik maar zeggen.

Boommarter

In totaal komt de Boommarter 6 keer terug.
Het aangezicht van de duif wordt er niet fraaier op.
Het is wel fascinerend om te zien hoe gestructureerd zo'n dier te werk gaat.

Boommarter

Ik weet ook wel dat het niet het meest fijne beeld is om naar te kijken,
maar het zijn nou éénmaal geen fijnbesnaarde diertjes met goede tafelmanieren.

Boommarter

Met een paar laatste knauwen wordt de tweede vleugel gescheiden
van de romp en kan de Boommarter de laatste twee stukken meenemen.

Pffff, wat een prachtige ervaring.
Samen met de Das stond dit dier erg hoog op mijn lijstje.
Dit soort zeer onverwachte ontmoetingen maakt fotograferen 
in een schuilhut zo leuk.

Nadat ik even snel door de foto's heen gescrolled ben,
zie ik dat het best nog wel wat tijd over heb.

Het is net geen 2 uur en pas over 2 uur gaat het licht langzaam uit.

Ik stap naar buiten en doe nog wat voer in de bakjes en
ik monteer een nieuwe prooi op de stronk.
Je weet tenslotte nooit of de Havik nog langskomt.

Pimpelmees

Maar de Havik laat zich niet meer zien.
Ook de Buizerds komen niet meer terug en de Boommarter al helemaal niet.
Die laatste zit vast te genieten van de duif ergens in een hol.

Dus houd ik mij maar bezig met het maken van echte vogelhutplaatjes.

Roodborst

Vanwege het iets hogere standpunt tov de vijver kun je hier wel mooi
plaatjes met spiegelingen maken.

Maar ja, van dit soort plaatjes zijn er al zoveel.
Toch is het altijd weer leuk om een zo'n mooi mogelijke spiegeling te krijgen.
Vanwege het jaargetijde liggen er teveel blaadjes in de vijver en 
dat breekt de strakke spiegeling.

Vink

Vrijdag 22 november 2019 is voor mij een zeer memorable fotodag geworden.
Het absolute hoogtepunt was natuurlijk de Boommarter,
maar een Havik, drie Buizerds, een Eekhoorn en een stuk of 30 badderende Sijsjes
is natuurlijk ook al geweldig om voor de lens te krijgen.

Deze hut is wat mij betreft de beste qua vogeldichtheid waar ik ooit geweest ben.
De hele dag door een enorme hoeveelheid vogeltjes en ook nog hele leuke soorten.
Voor het maken van foto's met mooie egale achtergronden is deze hut minder geschikt.
Maar met een beetje goed gebruik van je diafragma,
kom je toch een aardig eind.
Het gebrek aan licht stelt wel eisen aan je apparatuur.
Maar ook hiermee kun je creatief omgaan.
Fotograferen met lange sluitertijden levert vaak mooie platen op.

In een volgend blog dan eindelijk aandacht voor allerlei zangvogeltje zoals deze:

Zwarte Roodstaart

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html