Jonge Boerenzwaluw
Omdat ik de laatste tijd zoveel jonge vogels gefotografeerd heb,
vond ik het beter om er twee blogjes aan te besteden.
Hoewel in het eerste blogje aandacht is besteed aan de jonge boerenzwaluwen,
open ik nu toch weer met deze jonge vogel.
Het werd een uitdaging om een vliegende zwaluw vast te leggen.
Gewoon vliegend is bijna onmogelijk zonder high-speed camera,
maar wegvliegend is nog wel te doen.
De foto hierboven was de beste uit de reeks.
Maar ja, verder met de ukkies.......
Hoewel ukkies?
Jonge vogels groeien echt als kool.
Als je een paar dagen niet bij een nest geweest bent, weet
je af en toe niet wat je ziet na een dag of 5.
Twee jaar terug kon ik de sperwers van hele jonge leeftijd volgen:
Vorig jaar hadden ze waarschijnlijk een andere plek gevonden om te nestelen en
ook dit jaar leek het erop dat er geen kleine sperwertjes te zien zouden zijn.
Totdat er opeens de geluidjes te horen waren van jonge sperwers.
En dit jaar zitten ze nog dichterbij.
Jonge Sperwers
Vier kleintjes zitten er in het nest.
Omdat het nest zo laat ontdekt wordt, is er geen mogelijkheid meer
om in de weg zittend takken te verwijderen.
Hopelijk kiezen ze volgend jaar hetzelfde nest uit en is het
hopelijk nog steeds mogelijk om het gebouw te betreden.
Nu is het een beetje behelpen en zoeken naar een gaatje.
Het schattige witte pluizenbolletjes-stadium is al voorbij en de bruine veren komen al goed door.
Zo jammer dat het uitzicht slecht is.
Dat is ook de reden dat ik het de eerste keer behoorlijk snel opgeef.
Ik was natuurlijk verwend met wat ik in 2013 kon zien en fotograferen,
dus dan valt het al snel tegen.
Bovenstaande foto's zijn gemaakt op 10 juni.
Omdat het weer zo lang duurt tot er een nieuwe kans komt,
ga ik een paar dagen later toch nog een keertje kijken.
Ik hoop dat de ouders met een prooi op een vrij stukje landen en
dat ik zodoende nog een paar mooie foto's kan maken.
De volgende foto's zijn van 15 juni.
Jonge Sperwers
Bij aankomst weten we niet wat we zien.
Wat een verschil met 5 dagen terug.
Deze staan al op het punt om snel uit te vliegen.
Dat blijkt ook al gauw, want twee van de vier vogels zijn al
gepromoveerd naar takkeling en huppelen af en toe vrolijk rond.
Alle jonge vogels zijn bloednieuwsgierig.
Alles wat beweegt wordt zeer geconcentreerd gevolgd.
Dan gebeurt er iets wat ik in alle weken in 2013 niet heb gezien,
De vader landt op het nest en probeert de jongen te voeren.
Maar geen een van de jongen heeft trek en pa eet dan alles zelf maar op.
Natuurlijk gebeurt alles net achter de dikste tak.
Dan landt mama op het nest en begint de kleinste te voeren.
Ook nu is het weer niet te fotograferen helaas.
Niets zo mooi als de loerende blik van een rover.
Jammer genoeg geen mooie beelden van voermomenten, maar voor
2016 zijn we beter voorbereid.
Fuut met twee jongen op de rug
Dit voorjaar had ik mij voorgenomen om een zeer dichtbij fotoserie te maken
van pasgeboren fuutjes en hun ouders.
Allerlei benodigdheden verzameld en flink geknutseld.
Helemaal klaar voor project fuut.
In een plasje vlakbij mijn huis hebben futen een nest gebouwd.
De eerste poging mislukt na anderhalve week.
Opeens is de fuut van het nest af en zijn de eieren weg.
Ik hoop op een nieuwe kans en zie ze inderdaad weer baltsen.
Een paar dagen later zie ik dat het nest kapot is en de futen verdwenen.
Waarschijnlijk kapot gevaren door kinderen in te snelle bootjes.
De spullen gaan de schuur maar in en ik hoop dat ik volgend jaar een nieuwe kans krijg.
Jonge Zwanen
Wat het extra leuk maakt om aan het water te wonen,
is dat er soms iets leuks voorbij komt zwemmen.
In dit geval was het een grote familie Knobbelzwanen.
In eerste instantie waren de ouders erg op hun hoede, maar al snel
hadden ze door dat ik geen gevaar vormde.
Lekker zittend aan de rand van het water, kon ik ze fotograferen.
Zo nu en dan trok de wind flink aan en daar hadden de kleine zwaantjes nu behoorlijk moeite mee.
Vooral als ze tegen de wind in moesten zwemmen.
Erg leuk om te zien hoe ze dan op het water liggen te worstelen.
Anderhalve week later kwam ik ze ergens anders tegen.
Alle kleintjes waren nog in leven en inmiddels behoorlijk gegroeid.
Grauwe Gans
Grappig is het om het verschil te zien qua dapperheid tussen de gansjes en de zwaantjes.
Gansjes vluchten alsnel richting de ouders als je bij ze in de buurt komt,
terwijl zwaantjes gewoon lekker doorgaan met waar ze mee bezig zijn.
Jonge Wilde Eend tussen de waterlelies
Jonge Wilde Eend
Soms heb je van die momenten, dat je denkt: "Was ik hier maar eerder langs gekomen".
Bij mijn werk loop ik stomtoevallig eens naar de andere ingang.
Als ik op 100 meter afstand ben, hoor ik het al.
Jonge Spechten.
Die maken zoveel kabaal als pa of moe met eten aankomt,
dat je dit al van heel ver kunt horen.
Laten de spechten nou vlak voor die ingang een nest uitgehakt hebben en
die jongen staan ook nog eens op het punt van uitvliegen.
De volgende dag de camera mee naar het werk en dan net
de pech hebben dat er eerst dringende werkzaamheden gedaan moeten worden.
En natuurlijk ben je daar pas mee klaar als de zon weer net op het verkeerde punt staat.
Grote Bonte Specht
Door het tegenlicht is het behoorlijk lastig en ook in de nabewerking heb
ik flink wat moeten schuiven.
Het fijne van jonge vogels fotograferen, is dat ze duidelijk laten merken
wanneer er een fotomomentje aan zit te komen.
Voor alle mensen die jonge vogeltjes die gevoerd worden willen fotograferen,
wil ik toch even meegeven dat je ontzettend goed moet opletten dat je de boel niet verstoord.
Als je ook maar het idee hebt dat de ouders gehaast of paniekerig bezig zijn of
niet regelmatig voedsel komen brengen, is het tijd om afstand te nemen.
Het belangrijkste is dat je de vogels te kort doet en in gevaar brengt.
Maar indirect doe je jezelf ook tekort.
Als je de boel verstoord, kun je namelijk die mooie foto ook wel vergeten.
Gespannen in afwachting van meer voedsel.
Dus let goed op hoe een vogel zich gedraagt.
Ze geven snel genoeg aan "tot hier en niet verder".
Een stap verder en je fotokans is weg.
Volgend jaar maar eens eerder langs dit rijtje bomen lopen om
te zien of er weer een nest uitgehakt is op zo'n mooi plekje.
In een volgend blog aandacht o.a voor de slechtvalk.
Tot de volgende keer,
René
