"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

woensdag 31 december 2014

De 12 van 2014

Jonge Koekoek gevoerd door Kleine Karekiet.

De keuze voor mijn 12 foto's van het jaar was weer een hele lastige opgave.
Vele hoogtepunten qua momenten, waarvan bovenstaande er 1 van is.
Deze plaats ik als kopfoto,  omdat ik de hermelijn (eveneens gemaakt in augustus) 
ook graag wilde plaatsen.

Bovenstaande foto is niet de allermooiste die ik gemaakt heb van de jonge koekoek.
Maar dit voermoment laat zo mooi de verhoudingen zien tussen de twee.
De opengesperde bek van het onverzadigbare jong als een soort bodemloze put.

Januari

Meerkoet

Een foto van een "gewone" soort kan ook mooi zijn.
De keuze ging tussen een kuifduiker, sneeuwgors en deze meerkoet.
De serene rust die deze plaat uitstraalt gaf hem een streepje voor op die andere twee.

Februari

Boomkruiper

De keuze voor deze maand was is makkelijker.
Een paartje symmetrisch lopende scholeksters of deze boomkruiper.
Het totaalbeeld van de boomkruiper bevalt mij enorm.
De wijze waarin de kleuren van de boomklever terugkomen in 
de rest van de foto, is iets dat niet vaak voorkomt.

Maart

Havik

Een spreeuwenwolk, een bontbekplevier die een worm opgooit, een jagende kwak,
een foto uit de les van  juf Loes of een hele mooie vliegende buizerd?
Nee, toch maar voor de havik gekozen.
Ik ben toch wel een behoorlijk lange tijd op zoek geweest naar
een fotogenieke havik en (hoewel de foto een beetje rommelig is) zit zij 
hier wel heel mooi op haar uitkijkplaats.
Ik hoop komend jaar mooie vliegbeelden te kunnen maken van deze havik.

April

Winterkoning

De foto voor deze maand was een makkelijke keuze.
Een luid zingend winterkoninkje met staart omhoog, was een foto die ik 
al langer probeerde te maken.
Ik twijfelde nog tussen eentje die op een tak zat of toch maar deze.
Vanwege de voor- en achtergrond kwam deze als winnaar uit de bus.

Mei

Baltsende IJsvogels (visoverdracht)

Omdat een foto van een IJsvogel niet mag ontbreken in dit overzicht, zijn jonge ransuilen
en een jagende buizerd het slachtoffer geworden.
Ook dit jaar heb ik weer regelmatig bij het ijsvogelnest gezeten en 
heel veel foto's gemaakt. Dit was toch wel één van de mooiere momenten.
Het vrouwtje (links) krijgt een vis aangeboden van het mannetje.

Juni

Jagende Velduil

Omdat de foto's van jonge Haviken erg rommelig waren en de nestfoto's
van gierzwaluwen ook niet supermooi zijn, heb ik gekozen voor de velduil.
Verschillende keren ben ik naar dit gebied geweest en aldoor had ik pech.
Te ver weg of te laat op de dag.
Ik zag ze wel, maar op de verkeerde momenten dus.
Maar als je er maar genoeg tijd insteekt, dan wordt je op een bepaald moment wel beloond.
Hier kwam de velduil, al jagend, steeds ietsje dichterbij.

Juli

Grauwe Klauwier (man)

De maand Juli stond in het teken van vakantie in Frankrijk.
In de omgeving van de camping waar ik verbleef, kwam ik op 
diverse plekken Grauwe Klauwieren tegen.
Mannetjes, vrouwtjes en jongen in diverse ontwikkel-stadia.
Geweldig mooie vogeltjes zijn het.

Augustus

Hermelijn

Augustus was de maand van de jonge Koekoek.
In het voorjaar en het begin van de zomer had ik op een bepaalde plek
drie verschillende koekoeken verschillende malen waargenomen.
In de hoop dat er jonge koekoeken te zien zouden zijn, heb ik allerlei
soorten informatiebronnen goed in de gaten gehouden.
Toen ik terugkwam van vakantie, bleek er inderdaad een jong te zijn, .
Het was een fantastische ervaring om dit jong te volgen en te observeren.
Maar Augustus was ook de maand van een andere topontmoeting.
Een Hermelijn liet zich mooi zien.
Omdat ik ze allebei wilde tonen, heb ik de koekoek maar als openingsfoto gebruikt.
Creatief boekhouden zullen we maar zeggen.

September

Jonge Jan-van-Gent

In september heb ik het strand een aantal keren opgezocht, maar ook de Oostvaardersplassen
weer eens op een aantal plekken bekeken.
De absolute topontmoeting van deze maand was met een tweede kalenderjaars Jan-van-Gent.
Dan wel niet op een mooie fotogenieke plek, maar de vogel is toch
zeker bijzonder genoeg om in dit overzicht te plaatsen.
Grappig was dat de vogel op een drukbezochte plek zat, 9 van de 10 mensen
liepen deze grote vogel gewoon voorbij. Ook vogelaars en fotografen.
Ik heb wijselijk mijn mond gehouden tegen iedereen die er straal voorbij liep.
Stel je voor dat de vogel weggejaagd zou worden door een te opdringerige fotograaf.

Oktober

Eekhoorn

In oktober kon ik bij erg mooi licht een grote zilverreiger fotograferen in de OVP.
Maar tijdens een korte vakantie in Limburg, waren de eekhoorntjes
rond ons huisje ook erg fotogeniek.
Omdat het grootste gedeelte toch al uit vogels bestaat, is het voordeel van de 
twijfel in dit geval naar de eekhoorn gegaan.
Een ware acrobaat, zoals hij ook hier laat zien op dit dunne stokje.
Een beetje pindakaas op een strategische plek en de eekhoorn is snel ter plaatse.
In het origineel is duidelijk een afgezaagd stokje te zien.
Het uiteinde van de stok heb ik in deze versie een beetje bewerkt 
en er een mooi puntje aan geslepen.

November

Dodaars met prooi

In november ben ik weer eens naar een boshutje op de Veluwe geweest en
dat leverde een aantal mooie platen op van een boomklever en een woelmuisje.
Maar ik heb ook weer een serie kunnen maken van één van mijn favoriete vogels.
De dodaars. Een prachtig klein fuutje, welke verschrikkelijk schuw is.

December

Fuut

Tsja, december was niet zo'n hele lastige. Vanwege drukte en slecht weer ben ik afgelopen
maand weinig op pad geweest om te fotograferen.

Al met al een jaar met fantastische ontmoetingen en ik heb
dan ook behoorlijk wat streepjes kunnen zetten op mijn lijstje.

Iedereen een mooi en gezond 2015 toegewenst!

Tot de volgende keer,
René










donderdag 4 december 2014

Aan de Waterkant


Aalscholvers

Afgelopen weekend had ik eindelijk weer even tijd om er met de camera op uit te trekken.
Zowel op de zaterdag als op de zondag een paar uurtjes.
Maar wat een verschil qua weertype deze twee dagen.
Zaterdag nog aardig weer met af en toe een klein zonnetje en zondag was
het koud, kil, mistig en grijs.

In deze periode mag ik graag aan het water zitten, omdat je daar met weinig licht
toch best goede resultaten kunt behalen. In het bos is het in de winter
al gauw te donker, zeker als je weet dat de zon al zo vroeg onder gaat.

Buizerd

Ik kan op zaterdag pas wat later in de middag op pad en omdat de zon al vroeg ondergaat,
wil ik zo snel mogelijk naar één van mijn favoriete plekjes aan het water, 
Maar probeer maar met oogkleppen voor, snel door te rijden als er zoveel te zien valt onderweg.
Eerst zie ik in de verte een buizerd zitten. Ideaal om er eens eentje van een andere kant te platen.
Maar haastige spoed is zelden goed, als je een roofvogel wilt benaderen.

Op grote afstand het raampje opendraaien, rijstzak op de deur en de lens vast uit het raam.
Dan langzaam maar zeker vooruit rijden en maar hopen dat er geen ander verkeer
roet in het eten komt gooien.

Als de buizerd aanstalten maakt om weg te vliegen, trap ik direct op de rem.
Wanneer hij weer rustig gaat zitten, kan ik weer iets dichterbij komen.
De tactiek werkt weer en ik kan de vogel op een meter of 7 benaderen.

Brandgans

Ik kan nog wel een tijdje bij de buizerd blijven hangen, maar het plekje aan het water lonkt.
Gauw weer verder en onderweg zie ik veel soorten ganzen.

Kramsvogel

Een mooi groepje kramsvogels, die helaas niet dichterbij willen komen.

Pieper

Grote Zilverreiger

Het licht wordt al snel minder, maar een jagende grote zilverreiger laat je natuurlijk
ook niet eventjes links liggen. Dus weer 15 minuten vertraging ;-)

Grote Zilverreiger

De grote witte killer. Wat een fantastische jager is het toch.
Ik heb al meerdere malen een zilverreiger zien jagen, maar deze keer zie ik iets 
wat ik nog nooit eerder heb gezien.
De zilverreiger beweegt zijn nek en kop een beetje hypnotiserend heen en weer.
Het is net of ik naar een cobra zit te kijken.
In ieder geval is het een succesvolle techniek, want hij pikt een dikke woelmuis uit het gras.

Watersnip

Je zou er zo voorbij rijden/lopen, maar deze watersnip zit op een plekje waar je 
dit soort vogels kunt verwachten. Ik speur het stukje grond verder af naar ander snippen,
maar ik kan alleen de snip op bovenstaande foto ontwaren.
Als ik de auto uitstap en 2 stappen dichterbij zet, vliegen er rond mij wel 20 snippen op.
Ik schrik me echt rot, want ik had toch echt geen vogels verwacht op die plekken.
Echte kunstenaars in camoufleren.

Als ik op mijn plekje aan het water aankom, zie ik dat de zon al aardig aan het ondergaan is.
Het begint steeds harder te waaien en golfjes bedreigen mijn lens.

Jagende Aalscholver

Fuut

Een fuut is de laatste vogel die ik een beetje behoorlijk kan fotograferen, 
maar daarna houdt het toch echt op. 
Volgende keer maar met oogkleppen voor richting mijn plekje.

En die keer komt sneller dan gedacht.
Zondagochtend is het grijs en mistig, maar mijn
weer-app. zegt mij dat een uur later de zon een beetje zal schijnen.

Deze keer snel richting mijn plekje aan het water.
Een biddende torenvalk, een buizerd en een kiekendief laat ik links liggen.
Te weinig licht voor een goede foto.

Als ik helemaal geïnstalleerd ben, begint het wachten.
De vogels blijven ver weg. Zeker met mistig weer te ver voor een behoorlijk plaatje.

Gelukkig zijn daar altijd de futen, die wel zo nu en dan dichtbij komen.

Fuut

Het zomerkleed is bijna geheel vervangen door het winterkleed.
Ik hoop op een foto met een grote prooi, maar alle duiken zijn ter vergeefs.

Fuut

Opvallend is dat de futen nog erg territoriaal zijn.
Ik acht altijd dat ze alleen dat soort gedrag in het voorjaar en de zomer vertoonden.
Maar iedere keer als er een andere fuut in de buurt komt, wordt deze weggejaagd.

Aalscholvers

Aalscholvers daarentegen mogen gewoon vissen in dit gebied.
Maar ook deze jagers vangen niets.


Ondanks hun schuwheid en oplettendheid hebben ze mij niet in de gaten en blijven
op een mooi afstandje heen en weer zwemmen en af en toe duikend op jacht naar vis.





Deze fuut is alweer een stuk verder in de overgang naar winterkleed, maar
ook deze wordt snel verdreven door de eigenaar van dit stukje water.



Hopelijk de volgende keer iets meer licht, zodat de actiefoto's wel scherper en dus toonbaar zijn.

Tot de volgende keer,
René

dinsdag 18 november 2014

Het Boshutje


Koolmezen-vergadering

Zo'n 5 jaar geleden leerde ik via via het bestaan kennen van een klein hutje ergens op de Veluwe. 
In dat hutje kon je prachtig allerlei bosvogeltjes observeren en fotograferen. 
Omdat ik niet de exacte locatie wist, moest ik lang zoeken voordat ik het eindelijk gevonden had. 
Dit hutje is min of meer de voorloper van alle hutjes die nu gehuurd kunnen worden 
voor vogelfotografie, want HNB 1 bestond toen nog niet. 
Jammer genoeg ging in die tijd de tamtam erg snel en leerde meer en meer mensen 
de locatie van het hutje kennen en puilde het dus iedere dag uit.
Gelukkig zijn er nu veel mooiere en betere hutten, waaruit het veel beter fotograferen is en 
waar de meeste vogelfotografen dus naartoe trekken.

Afgelopen week moest ik toevallig in de buurt van de Veluwe zijn en 
besloot ik om het hutje weer eens te bezoeken. 
Omdat ik weet hoe de lichtomstandigheden daar zijn, neem ik mijn 
oude 300mm F4 Sigma Lens mee. 
Een lens die ik verschillende malen op de verkooplijst heb gezet, 
maar toch maar in mijn bezit gehouden heb.
Achteraf gelukkig maar, want de lens presteert boven verwachting op de sony A57.

Buizerd

Voordat ik richting het hutje ga, kom ik onderweg een biddende buizerd tegen.
Jammer genoeg met de kop van mij af, maar met zo'n opkomende zon wel een mooi plaatje.


Er is nog niets verandert aan het hutje. 
De lichtomstandigheden zijn nog steeds belabberd. 
Om sluitertijden van 1/80ste te krijgen, moet ik de ISO al op 1600 zetten en het diafragma op F4. 
Tegen beter weten in, maak ik toch maar wat foto's, 
met de gedachte dat ik thuis wel zie of er misschien 1 of 2 bruikbare foto's tussen zitten. 
Maar het blijft een leuk hutje om in te zitten en het kost geen 50 euro.

Boomklever 
(F4.5; 1/80ste; 1600 ISO)

Het is wel duidelijk te merken dat het hutje minder bezocht wordt. 
Minder bezoekers, betekent minder vogelvoer en dus minder vogeltjes.

Maar omdat er niet veel te verstoren valt, kan ik wel mooi experimenteren met
allerlei opstellingen en het strategisch plaatsen van eten.

Boomklever

De boomklevertjes zijn de eerste die de zonnepitten en vogelpindakaas ontdekken.
Het nare van vogelpindakaas is, is dat het niet zo plakkerig is.
Dus lastig smeerbaar en daardoor een beetje brokkelig.
Maar ja, het is beter voor de vogeltjes omdat er geen zout in zit.

Koolmees

Om de zoveel tijd komt er een zwerm mezen langs.
De zwerm is erg gevarieerd en bestaat uit koolmezen, pimpelmezen, een paar
matkopjes en een enkele zwarte mees.

Pimpelmees

Merel

Steeds meer vogels komen tot de ontdekking dat er iets te halen valt.
Opvallend is de grote hoeveelheid Merels en de afwezigheid van Vlaamse Gaaien.

Merel

Roodborst

Maar er komen steeds meer soorten op het eten af, zoals deze roodborst en een paar vinken.

Vink 

Het is inmiddels na twaalven en het zonnetje staat nu op een punt, dat het net door
de bomen heen kan schijnen.
Een paar plekjes worden beschenen en dan moet je net de mazzel hebben,
dat er even een vogeltje plaatsneemt in de spotlight.

Vink

Al een tijdje hoorde ik een aantal goudhaantjes om de hut heen zingen, maar zien ho maar.
Het poeltje voor de hut begint echter ook te trekken voor een bad en iets te drinken.

Een goudhaantje landt op een meter of 3 bij mij vandaan.
Voorzichtig richt ik mijn lens in de juiste richting en dan weet ik weer
waarom ik deze lens niet zoveel gebruikte.
Behalve dat de 300mm Sigma lens niet zulke mooie beelden opleverde met
de Sony A550, maakt het ding ook nog eens flink kabaal als hij scherpstelt.

Of je koffiebonen aan het malen bent, zo gaat het ding tekeer.

Het goudhaantje krijgt bijna een hartaanval en is vertrokken voordat
ik ook maar 1 foto heb kunnen maken.

Boomklever

Omdat ik de lens meestal op 1 plek laat scherpstellen, maakt hij niet
iedere keer zo'n herrie.

De meeste vogels hebben er dus ook geen enkele last van. 

Grote Bonte Specht

Zoals ik al zei, kreeg ik niet veel bijzondere soorten goed voor mijn lens,
maar het is altijd leuk als er een specht even langskomt.

In de boom, die vlakbij de hut staat, zaten twee gaten, waarin ik mooi 
een klodder pindakaas kon stoppen.

De specht was er gek op en wist iedere keer beide gaten in mum van tijd leeg te halen.

Grote Bonte Specht.

Dan komt zo'n lang tongetje mooi van pas.

Matkop

De Matkop was erg lastig om een beetje behoorlijk op de foto te krijgen.
Met normale lichtomstandigheden is het al een kunst om dit zeer
bewegelijke vogeltje te fotograferen, maar met snelheden onder de 1/100ste is het bijna niet te doen.

Eén keertje bleef hij net ietsje langer op 1 plek zitten.

Woelmuisje

Omdat er altijd veel gevoerd werd op deze plek, stikt het er van de muizen.
Ik had er al meerdere links en rechts voorbij zien rennen, maar iedere keer waren
ze heel snel weer foetsie (grapje voor de insiders).

Hoe later het werd, hoe meer de muisjes aan mijn aanwezigheid gewend waren.
En dan blijven ze zo nu en dan ietsje langer zitten.

Woelmuis

En peuzelen ze hun eten even ter plekke op.

Zwarte Mees

Vanaf het moment dat ik door had, dat er ook een zwarte mees in de groep mezen zat,
wilde ik die vogel van dichtbij op de foto krijgen.
Maar ook deze vogel was erg vliegerig en aldoor net weer weg, 
als ik net scherpgesteld had.
Of de vogel had een zonnepit in zijn snavel en dat vind ik dan weer niet zo mooi
overkomen op de foto. Twee keer bleef hij net lang genoeg zitten voor mij.

Zwarte Mees

In eerste instantie denkt je dat het een koolmees is, maar de zwarte mees is ietsje kleiner.
Ook heeft hij geen gele buik, maar meer een vaalwitte.
De zwarte streep op de borst en buik ontbreekt en de rest van de veren
zijn meer grijs/blauwachtig, dan het groen/blauwige van de koolmees.


Ter afsluiting nog een Pimpelmeesje


en deze half verstopte Boomklever.

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html