"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 31 december 2019

De 12 van 2019

Zwarte Stern

Ieder jaar maak ik een top 12 en mijn indeling is normaal gesproken, 
dat ik per maand de mooiste foto uitkies.
Maar dit jaar doe ik het anders.
Terwijl ik de foto's aan het uitzoeken ben voor dit overzicht, kom ik tot de conclusie, 
dat ik gewoonweg niet regelmatig genoeg op pad geweest ben voor zo'n indeling.

Sommige maanden heb ik wel 4 of 5 kandidaten en 
in andere maanden geen één of moet ik genoegen nemen met 
een foto die eigenlijk niet in zo'n soort overzicht thuishoort.

Dus heb ik een ranglijst gemaakt en tel ik af van de foto die ik op de twaalde plek
heb gezet naar mijn absolute nummer 1.

Dat was ook al lastig, want kies je voor een mooi totaalplaatje of voor een mooie soort?
Bovenstaande foto vond ik in ieder geval 1 van mijn mooiste totaalbeelden,
maar een andere foto van deze dag heeft het echte overzicht gehaald.

Op nummer 12:

De Bonte Strandloper bij de Zuidpier

Deze foto is gemaakt op het strand van IJmuiden in de ochtend van 30 augustus.
Hier had net zo goed de foto van een Drieteenstrandloper kunnen staan,
want het gaat mij meer om de fijne voor- en achtergrond.
De Bonte Strandloper stond er net iets "zachter" op.
Een foto waarmee ik wil laten zien, dat mooi licht en standpunt zeer bepalend zijn voor een foto.
Met een laag standpunt laat je de storende elementen in voor- en achtergrond verdwijnen
en mij is geleerd: "Het mooiste licht is geen licht".

Op nummer 11:

De Grutto op een paaltje tussen het Koolzaad

Maandenlang heb ik extra aandacht besteed aan de Grutto's.
Een prachtige, fotogenieke vogel en ook nog eens veel voorkomend
in de polders waar ik regelmatig kom.
Door allerlei maatregelen ging het dit jaar erg goed met de Grutto.
Dat zorgde tevens voor veel foto-kansen.
De foto van de Grutto is gemaakt op 24 april, dwars door
een enorme struik Koolzaad heen.
Een fleurige uitvoering van een klassieker.

Op nummer 10:

De baltsende Futen in de Haarrijnse Plas

Op 9 april ging ik op jacht naar een Kuifduiker in zomerkleed, maar kreeg
de baltsende Futen een stuk beter voor mijn camera.
De Kuifduiker bleef deze dag te ver weg voor echte lekkere platen,
maar een paar dagen later ging ik voor de herkansing.....

Op nummer 9:

De biddende Bruine Kiekendief

Op een aantal verschillende plekken in de polder heeft de Bruine Kiekendief een territorium.
In de avonduren ga ik vaak naar dezelfde plek om te kijken of de Kiekendieven op jacht zijn.
Omdat ze een groot gebied bestrijken tijdens de jacht, moet je een beetje mazzel
hebben dat ze lekker dichtbij komen.
Als je maar genoeg uren maakt, valt alles wel een keertje samen.
Mooi licht en een Bruine Kiekendief die dichtbij uitgebreid op jacht is.

Op nummer 8:

De Kuifduiker in zomerkleed

In de Haarrijnse plas verbleef in het voorjaar lange tijd een Kuifduiker.
Een Kuifduiker in zomerkleed is een zeldzaamheid in Nederland.
Normaliter zijn ze al naar hun broedgebieden in het buitenland,
wanneer het prachtkleed volgroeid is.
Nou had ik weleens een Kuifduiker in vol zomerkleed gefotografeerd,
maar eigenlijk op te grote afstand.
Medeblogger Maria van Antwerpen hield mij op de hoogte van het wel en wee van de vogel.
Dankzij haar melding wist ik op 12 april dat de Kuifduiker nog 
aanwezig was en kon ik bovenstaande foto maken.

Op nummer 7:

De Eekhoorn in Drunen

Op 15 februari was ik een dagje te gast in de fotohut van Gerwin Kieboom in Drunen.
Met mooi weer heb je hier magisch goud licht en dat leverde mij veel
fraaie beelden op. Toch hebben die foto's dit overzicht niet gehaald.
Na een lange dag fotograferen bleef één van de Eekhoorns om 17:18 uur
net lang genoeg zitten op de best mogelijke plek, .
Het langzaam verdwijnende licht zorgde voor een heerlijke achtergrond en
de Hazelnoot zorgt voor een mooi accent.
Niet echt toevallig overigens, want ik had alle nog beschikbare Hazelnoten 
in de holtes van deze tak verstopt.

Op nummer 6:

De Middelste Bonte Specht

Op 17 oktober nam ik samen met Roelof Molenaar plaats in Irmo's Boshut.
Het werd een gezellige dag en ik kreeg alvast een voorproefje
van de lezing die Roelof zou geven bij Nature Talks.
Qua vogel-opkomst viel het een beetje tegen, 
maar een badderende Sperwer en een bezoekje van de Middelste Bonte Specht
maakte toch nog veel goed. Vooral die laatste was een mooie aanvulling
voor mijn verzameling. De Middelste Bonte Specht stond namelijk hoog op mijn lijstje.

Op nummer 5:

Het nest van de Zwarte Spechten op de Veluwe

Op 14 mei kon ik een tweedaags overleg van mijn werk op Papendal
mooi combineren met een bezoekje aan het Park de Hoge Veluwe .
Ik wist dat ergens in het Park een nesthol was van de Zwarte Specht
en dat vlak langs de doorgaande weg.
Een buitenkansje.
Hoewel ik meer dan genoeg fotokansen kreeg, 
was niet ieder schot een konijn.
De afstand tot het nest en niet al te best licht maakten het toch nog knap lastig.

Op nummer 4:

De broedkolonie van de Zwarte Sternen

In Juni ben ik drie dagen bezig geweest met een broedkolonie van Zwarte Sternen.
Op de 21ste ging ik 's avond op bezoek en dat bleek een slechte keuze.
Vol tegenlicht maakte het zeer lastig om acceptabele beelden te maken.
De openingsfoto van dit blog was 1 van de weinig goed gelukte foto's
en is vlak voor zonsondergang gemaakt.
Die avond was echter een mooi verkenningsuitje.
De 22ste en de 23ste was ik al voor zonsopkomst bij de kolonie.
Ik wist van het eerste bezoek wat de beste plek was en het beste moment qua licht.
Het leverde een enorme berg aan goed gelukte platen op.
De foto hierboven is gemaakt in de ochtend van de 22ste om 08:01 uur.
Ik heb nu al zin in medio Juni 2020.

Op nummer 3:

De Ralreiger in een woonwijk in Almere

De Ralreiger is een zeldzame verschijning in Nederland.
In 2018 zag ik er eentje in de Eempolders en in 2017 eentje in de OVP.
Maar in 2019 verbleef een Ralreiger een aantal dagen in Almere.
Helaas was tijdens mijn bezoek, het beste fotoplekje al bezet en moest ik het doen
met een veel mindere plek. Omdat ik een te drukke achtergrond kreeg,
ben ik maar flink gaan onderbelichten.
Met het volle zonlicht op het kleine Reigertje krijg je dan 
een "in-the-spotlight" foto.
Omdat ik zeer tevreden ben met de uitvoering en vanwege de zeldzaamheid
van het onderwerp, heb ik deze op nummer 3 geplaatst.

Op nummer 2:

De Morinelplevieren in de AWD

Op 17 mei zie ik stomtoevallig dat er een paartje zeldzame Morinelplevieren
in de Amsterdamse Waterleidingduinen gesignaleerd zijn.
Nou heb ik wel eerder Morinelplevieren gezien,
maar altijd erg ver weg in een omgeploegde akker.
De volgende ochtend ben ik om iets na zessen in het gebied aanwezig.
Ipv het beloofde zonnetje is het behoorlijk mistig.
Na ruim een half uur goed zoeken met twee andere
fotografen, hebben we uiteindelijk de vogels gevonden.
Met z'n drietjes kunnen we het paartje Morinelplevieren prachtig fotograferen.
Het ontbreken van direct zonlicht zorgt voor mooie zachte pasteltinten.
Bovenstaande foto is gemaakt om 06:50 uur en toen ik afdrukte 
wist ik direct dat ik eigenlijk al naar huis kon gaan.
Maar ja, je blijft natuurlijk toch langer hangen en dat
resulteerde in een paar 100 gelukte foto's.
Dan is het zeer lastig kiezen wanneer je een blogje gaat maken.
Het uitkiezen van de foto van de dag was een makkie.

Op nummer 1:

De Boommarter uit Huizen

De onbetwiste nummer 1 van 2019 is een knaller van formaat.
Het is uiteraard een foto van mijn ontmoeting met een Boommarter
op 22 november in hut 2 van DJ te Pas in Huizen.
Ik wordt iedere keer weer enthousiast wanneer ik de foto's bekijk.
Deze normaal gesproken onzichtbare bosbewoner is de droom
van iedere natuurfotograaf en ik had de eer om hem als eerste op die plek te fotograferen.
Bijna een half uur kon ik van de Boommarter genieten en dat leverde
honderden foto's op. Tsja, welke kies je dan voor dit overzicht.

Omdat het zo ontzettend lastig was, heb ik er maar twee geplaatst.
Voor deze übersoort maak ik graag een uitzondering op de regel om 12 foto's te plaatsen.
Eigenlijk speel ik al een beetje vals om 1 extra foto als openingsfoto te gebruiken.
Dus dit jaar een top 14!

Op nummer 1:

De Boommarter uit Huizen

Bij deze wil ik van de gelegenheid gebruik maken om
alle bezoekers van mijn blog te bedanken voor hun belangstelling.
Een extra bedankje voor een ieder die 1 of meerdere reacties heeft achter gelaten.
Dat wordt enorm op prijs gesteld door mij en verhoogd het plezier
om nog steeds blogjes te blijven maken.

Rest mij nog het volgende:
Hierbij wens ik iedereen een gezond en fotorijk 2020!

Tot de volgende keer,
René

zondag 15 december 2019

Diverse soorten Zangvogels

Winterkoning

Door het jaar heen maak ik best een hoop foto's, die lastig in een blogbericht te plaatsen zijn.
Ik ben niet de enige die daar "last" van heeft en iedereen heeft
zijn/haar eigen manier om dit soort losse foto's toch een plaatsje te geven.

Ik prop ze maar in een blogbericht genaamd "Jong leven", "Vogels op een paaltje"
of zoals in dit geval "Diverse soorten Zangvogels".

Dan nog is er keuze-stress.
Na ieder uitje kom ik wel met 1 of 2 foto's thuis, die in zo'n vergaarbak terecht komen.
Omdat ik ook nog eens regelmatig op dezelfde plekken kom,
heb ik dus ook nog vaak verschillende foto's van één en dezelfde vogel.
Maar ja, we zullen het maar een luxeprobleem noemen en
uiteindelijk heb ik er toch een aantal uitgekozen om in dit blog acte de presence te geven.

Zwarte Roodstaart

Eind maart 2019 ben ik wezen kijken of de Zwarte Roodstaarten alweer terug
waren op hun vaste plekkie.
In de directe omgeving van deze plek zijn een aantal gebiedjes waar 
diverse soorten vogels zich helemaal thuis voelen.
Met een beetje geduld kun je dan ook mooie soorten betrekkelijk
simpel vastleggen. De auto op een strategische plek parkeren en
de camera op een stevige rijstzak en afwachten maar.

Een kleine greep uit de mooie soorten die ik hier bijna iedere keer wel
zie of hoor: Zwarte Roodstaart, Groenling, Putter, Grasmus, Braamsluiper, 
Winterkoning, Roodborst,  Pimpel- en Koolmezen.
Verderop in dit bericht komen er een aantal aan bod.

Eind maart/begin april komen ook diverse andere soorten weer terug naar Nederland.
De Blauwborst is daar 1 van en in april ga ik altijd actief op zoek naar dit mooie vogeltje.
Maar de Blauwborst is in een apart blog aan bod geweest en 
zal hier dus niet terugkomen.

Maar als je in een rietgebied op zoek gaat naar de Blauwborst,
dan stuit je uiteraard ook op een aantal andere rietvogels.

Rietgors

Eén van de makkelijkst te fotograferen rietvogels is de Rietgors.
Geen idee waarom dat is, maar mijn ervaring is dat de Rietgors zich het best laat benaderen.
Hoewel de Rietgors niet echt mooi zingt, hoort deze wel tot de familie van Zangvogels.

Rietzanger

De vogel die je vaak overal bovenuit hoort in de rietvelden is de Rietzanger.
Het fijne aan de Rietzanger is dat deze, net als de Blauwborst,
een aantal vaste zangplekken heeft.

Als je regelmatig in zo'n gebied komt, weet je ook waar die plekken zijn
en is het ook hier een kwestie van afwachten op de juiste afstand.

Rietzanger

Ik had mij voorgenomen om vogels iets meer in hun leefgebied te fotograferen,
maar dat wil ik in mijn enthousiasme vaak vergeten.
Bovenstaande foto is een soort van tussenfase daarin.

De drie foto's van de Rietzanger hier achter elkaar geplaatst
laten mooi het verschil zien in vastlegging.

Rietzanger

De laatste foto laat de Rietzanger zien in zijn leefgebied.
Het lijkt simpel, maar hoe groter de afstand tot de vogel,
hoe lastiger het is om deze scherp genoeg in het totaalplaatje te krijgen.
Maar als het dan lukt en het licht ook nog eens mooi is,
dan is zo'n totaalbeeld toch wel heel fraai.

Kneu

Een wat minder algemene soort in dit rietgebied is de Kneu.
Twee paartjes hebben er hun territorium, maar zijn enorm lastig te fotograferen.
Of ze zitten diep in een bramenstruik of ze gaan er snel vandoor
wanneer je binnen 20 meter komt.
Soms heb je geluk en landen ze in een vrije rietstengel wanneer
je net even ergens stilstaat.

Een andere fotogenieke zangvogel waar ik graag extra aandacht
aan mag schenken is de Gele Kwikstaart.

Gele Kwikstaart

Eind april begint de beste periode om de Gele Kwikstaarten te fotograferen,
omdat dan het Koolzaad in bloei staat en hoog genoeg is gegroeid om
een zitplaats te geven aan de vogels.

In hetzelfde gebied als de Gele Kwikstaarten hebben ook
een aantal paartjes Graspiepers hun territorium.

Graspieper

Het is opvallend hoe makkelijk deze af en toe te fotograferen zijn.
Zittend op een paaltje blijven ze altijd rustig zitten,
zolang er maar geen fietser of wandelaar langskomt.

Gele Kwikstaart met prooi

Maar dat is ook bij de Gele Kwikstaarten het geval.
Ook deze blijven vaak langdurig op hun vaste plekjes zitten.
Als je dan heel langzaam dichterbij komt met de auto,
kun je ze van mooi dichtbij bekijken en fotograferen.

Gele Kwikstaart

Ook hier heb ik geprobeerd om de omgeving bij de vogel te betrekken,
maar dat is op deze plek nog behoorlijk lastig.

Gele Kwikstaart

Dit jaar bleven de Gele Kwikken iets verder weg in het weiland en
bleek het zeer lastig om ze met 400mm vast te leggen.
Dat is de reden waarom ik een 1.4 converter aangeschaft heb.
Gelukkig zijn de oude minolta converters een heel stuk goedkoper dan 
de huidige van Sony. In 2020 maar eens kijken wat de converter
op gaat leveren bij de Gele Kwikstaarten.

Witte Kwikstaart

Opvallend in 2019 vond ik de grote hoeveelheid Witte Kwikstaarten in de polder.
Normaal niet een vogel waar ik foto's van maak, maar als er eentje
vlak voor mijn neus op een paaltje blijft zitten, kan ik het toch niet laten.


Witte Kwikstaart

Leuker is het om ze hangend in de lucht proberen te fotograferen.
Zowel Gele als Witte Kwikstaarten willen nog weleens in
de lucht blijven hangen tijdens de jacht op insecten.
Omdat deze momenten van korte duur zijn,
moet je het geluk hebben dat je net op de juiste plek bent 
en de camera in de aanslag hebt.

Zwarte Roodstaart

Ook in de maand juni ga ik een aantal keren langs bij de Zwarte Roodstaarten.
Het is namelijk altijd leuk om jongen te fotograferen die buiten het nest gevoerd worden.

Dit jaar vindt het voeren echter plaats op een plek waar ik onmogelijk kan komen.
Jammer maar het is niet anders.

Het mannetje komt wel weer regelmatig kijken, maar dat doet hij altijd
wanneer ik de auto op die plek stilzet.
Magie?
Nee hoor, de vogel weet dat er misschien wel een meelwormpje te scoren valt,
wanneer er op die plek een auto langere tijd stilstaat.

Zwarte Roodstaart

Een metertje naar links of naar rechts zorgt voor heel andere achtergronden.
Het ligt een beetje aan het weer en het tijdstip welke achtergrond ik kies.

Zwarte Roodstaart

Het vrouwtje laat zich minder vaak zien en is beduidend schuwer dan het mannetje.
Voorgaande jaren liet het vrouwtje zich een stuk makkelijker fotograferen en
daarom denk ik dat het een plaatsvervangster is.

Winterkoning

Zoals ik in het begin van dit blog schreef, wordt dit kleine stukje natuur
ook nog bevolkt door een aantal andere vogels.
De Winterkoning is er daar 1 van en het is iedere keer weer een uitdaging
om deze kleine schreeuwerd in de karakteristieke houding te fotograferen.
Luid zingend en met het staartje omhoog.

Ook na mijn vakantie ging ik hier af en toe even langs.

Pimpelmees

Niet alleen om te kijken of de Zwarte Roodstaarten nog aanwezig zijn, 
maar ook of er leuke plaatjes te maken zijn van andere soorten.
Er groeien nogal wat Distels daar en trekt er een behoorlijk
groepje Putters door het gebied heen.

De Putters kwamen wel dichtbij, maar niet op de Distels
waar ik mijn aandacht op had gericht.

Wel een Pimpelmees die heel even poseerde.
Ik denk een jonge vogel aan de afmetingen van 
het blauwe petje te zien. 

Roodborst

Omdat de Putters voor mijn 400mm lens te ver weg zaten,
was dit voor mij een mooi moment om mijn pas aangeschafte tweedehands converter
op de camera te schroeven. Dan zal je natuurlijk altijd zien, dat er een vogel
vlak voor je neus komt zitten.

Dit Roodborstje heeft iets in zijn snavel en ik kan maar niet goed zien
wat het precies is. De foto is gemaakt op 22 september, dus het kan geen vrucht zijn.
Wie het weet mag het zeggen.

Roodborst

Koolmees

Een uitgebloeide Zonnebloem blijkt een goed attribuut te zijn om vogels te lokken.
Een mooi idee van Roelof Molenaar met wie ik een dagje in een fotohut doorbracht.

Het grappige is dat het pas aantrekkelijk wordt om de pitten uit de Zonnebloem te halen,
wanneer het lokvoer uit de bakjes op is.

Koolmees

Niet alleen de Koolmezen hadden oog voor de gedroogde Zonnebloem,
maar ook de Pimpel- en Zwarte Mezen. 
Zelfs een Grote Bonte Specht haalde een paar pitten uit de bloem.

Pimpelmees

Inmiddels zijn we aangeland ik de laatste maanden van het jaar.
De winterperiode betekent Baardmannen in rietpluimen fotograferen.
Eind november ging ik op verkenning naar een aantal gebiedjes,
om te zien waar de Baardmannen zich ophouden.

Baardman

Op 1 plek kwam ik een groepje tegen, maar ze bleven nog voornamelijk laag in het riet.
Eind november waren er nog teveel insecten, zodat de drang om
op de rietpluimen te foerageren nog niet bestond.
Dan maar van de nood een deugd maken en zoeken naar een plaatje
van een Baardman in zijn leefomgeving.
Dat valt nog niet mee. Altijd zit er een rietstengel in de weg en
als die niet in de weg zit, kijkt de Baardman de verkeerde kant op.
Als er dan geen rietstengel in de weg zit en de Baardman 
de goede kant opkijkt, moet je nog maar scherp zien te stellen.
Uiteindelijk lukt dat een paar keer en bovenstaande 
foto vond ik wel een aardige om dit blog mee te eindigen.

En de Baardman is daarmee ook de laatste vogel die
een regulier blogbericht van dit jaar gehaald heeft.
Rest alleen nog de top 12 die pas op 31-12 online komt.

Vanaf deze plej wil ik nog het volgende te zeggen:
"Hele fijne kerstdagen en alvast de beste wensen voor 2020".

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html