"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

donderdag 30 mei 2013

Kemphanen en Kluten

Kemphaan in baltskleed

Vorig jaar heb ik voor het eerst baltsende kemphanen gefotografeerd.
Ik had toen de pech dat de zon zo uitbundig scheen, dat de foto's van de vechtende kemphanen
allemaal mislukte. Dus dit jaar in de herkansing dan maar.

Ik zie 5 prachtig geklede mannen.
Echte dandy's die constant met hun verenkleed lopen te pronken.

De kemphaanmannen maken in mijn ogen de mooiste transformatie door van alle soorten vogels.
Het mooie is ook dat ze er allemaal anders uitzien. Allerlei kleurenvariaties komen voor.

Zo op de foto's lijken het hele grote vogels, maar in het echt zijn ze ongeveer net zo 
groot als een kokmeeuw. 

Maar met opgezette kraag en rechtop staand lijkt het heel wat.

Ook nu merk ik al snel dat ook hier de natuur een stuk achterloopt.
Vorig jaar werd er rond deze tijd flink geknokt, maar nu blijft het bij een beetje dreigen
en vooral elkaar intimideren.
De hormonen spelen in ieder geval nog niet echt op.

Helaas is het net even te ver weg om nog een keertje langs te gaan om het vechtspektakel
te fotograferen, dus dat schuift dan maar door naar volgend jaar.

Gelukkig blijft er toch nog wel genoeg over om van te genieten.

Hier gaat het in ieder geval allemaal om:
De kemphaanvrouwen

De mannen pronken met hun veren om de dames te veroveren.

Voor de rest gebeurt er eigenlijk niets.
Het mannetje staat daar maar te staan met z'n kop een beetje naar beneden en met de 
kraag helemaal opgezet. Nou maar hopen dat ze het mooi vindt.

Tijdens mijn bezoekje merk ik niets van enige toenadering van de dames.
Ze hebben er gewoon nog geen zin in.

De mannen proberen elkaar de loef af te steken met hun verenpracht.

Vorig jaar was het op die momenten direct knokken geblazen, maar nu gaat er constant 
eentje liggen als teken van onderwerping.

Echt heel jammer, want die knokpartijen zijn behoorlijk spectaculair.

Nu wordt er veel gepoetst en gebadderd. 

En zo nu en dan staan er dan weer twee met de koppen tegen elkaar, terwijl de vrouwen
ongeïnteresseerd hun gangetje gaan.



Ook al wordt er niet gevochten, toch is het genieten van deze prachtige vogels.

Het leuke van dit gebiedje is dat het ook bevolkt wordt door kluten.
Kluut


De kluten zijn er dit jaar wel vroeg bij met het nageslacht.

De kleintjes worden goed in de gaten gehouden door de ouders.

Er lopen een paar kleintjes rond die al een paar weken oud zijn,

maar er lopen ook een stuk of 6 kuikens rond van een paar dagen oud.

Hoewel de kluten en de kemphanen vreedzaam samenleven, hoeft er maar iets te gebeuren
om de boel op scherp te zetten.

Als een kemphaan met opgezette kraag te dicht bij een klutenkuiken in de buurt komt,
springt één van de ouders er direct tussen.
Meestal druipt de kemphaan direct af, maar soms laat hij zich mooi niet wegjagen.


De kluut probeert de kemphaan te verjagen door agressief met de vleugels te wapperen,

terwijl de kemphaan zich zo groot mogelijk maakt om de kluut te intimideren.
Maar de rust is iedere keer weer snel wedergekeerd.

De kluten gaan weer op zoek naar eten en de kemphanen gaan
verder met elkaar de loef afsteken.

Prachtig!

In mijn volgende blog een kijkje bij jonge kleine plevieren

en misschien heeft de sperwer haar eieren al uitgebroed.
Sperwervrouw op de eieren. (ISO 3200)


Tot de volgende keer,
René



maandag 20 mei 2013

Lubo: Project huisdier fotograferen

Lubo (kruising tussen een Teckel en een Jack Russell)

Een paar weken terug heb ik een aantal foto's gemaakt van het hondje van mijn schoonouders.
De leukste foto's hiervan moesten in een fotolijst komen, zodat wij een orgineel 
moederdagcadeau zouden hebben.

Tsja, dan heb je een aantal beelden in je hoofd zitten, maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?
Ik heb besloten om de dingen maar op mij af te laten komen en dan maar zien wat het wordt.

Het was even afwachten op mooi zonnig weer, want voor een snel rennend hondje
is een zeer snelle sluitertijd nodig. Omdat ik niet in het bezit ben
van een erg lichtsterke lens, ben ik voor dit soort dingen dus zeer afhankelijk van het weer.

Omdat ik van dit blogje niet alleen een fotoverslag wil maken, maar om
andere mensen niet de fouten te laten maken die ik gemaakt heb, is het ook
een beetje een verslag wat je wel en beslist niet moet doen.

De dag van de fotosessie is aangebroken.
Ik neem mijn dochter mee als assistente en een paar attributen om de hond in beweging te krijgen.
Als tweede assistente gaat mijn schoonmoeder mee, omdat de hond
zo goed als zeker haar kant op zal lopen.

Mijn jongste dochter Luna met Lubo

We halen Lubo op en dan pas begin ik pas te denken aan de plek waar de fotosessie moet plaatsvinden.
Foutje nummer 1 natuurlijk.
Het soort plek had ik duidelijk in gedachte.
Het moest een grasveld zijn en dat moest bedekt zijn met paardenbloemen of iets dergelijks.
Ik dacht zo'n veldje wel even snel te vinden, maar dat soort plekjes lagen alleen maar 
vlak langs de drukke autowegen. Te gevaarlijk dus.

Dan maar naar het park. Wel veel gras, maar ook andere mensen, honden, veel bomen
en ook nog eens veel plekken waar je gebouwen in de achtergrond hebt.

Tip 1: Kies zorgvuldig en vooraf de gewenste plek.
Houdt rekening met achtergronden.

Als je dan niet goed uitkijkt, dan krijg je dit soort foto's:

In het park vinden wij een groot veld met hier en daar wat bloemetjes.
Maar aan de ene kant gebouwen, op de achtergrond bomen en aan de andere kant ook een erg rommelige 
achtergrond. Maar ja, hier moeten we het maar mee doen.

Ik stuur mijn dochter een meter of dertig richting de bomenrij.
Ze heeft Lubo's favoriete balletje bij haar en een handje hondensnoepjes in haar zak.
Ik ga op de grond liggen en mijn schoonmoeder gaat achter mij staan.
Ook zij heeft hondensnoepjes bij haar.
Nou was het de bedoeling om de hond naar mij toe te laten rennen, zodat ik mooie
actiefoto's zou kunnen maken.

Tip 2: Zorg voor een assistent (m/v) die de hond kan "sturen" en belonen.


Het eerste probleem dient zich direct aan. Omdat de hond in een rechte lijn naar mij toe komt rennen,
zie ik mijn dochter constant in de achtergrond. Dus is het van belang dat zij direct een
paar stappen opzij doet, wanneer ze het balletje mijn richting opgooit.

Maar tjonge jonge, het valt beslist niet mee om het hondje scherp in de zoeker te houden.
Mijn camera en lens hebben het zwaar en ik moet flink rommelen met de instellingen om
aan de gewenste sluitertijden te komen en om ook voldoende scherptediepte te krijgen.

Tip 3: Zet de camera altijd op continue focus. Daardoor blijft de camera
scherpstellen op het bewegende onderwerp.


Doordat de autofocus instelling op continue focus staat, blijft de camera alsmaar scherpstellen
tijdens het fotograferen van een bewegend onderwerp.

Uiteraard wordt Lubo constant beloond, als zij het balletje weer terug gebracht heeft.

Ook dit levert leuke beelden op, want niet alles hoeft een actiefoto te zijn.

Je kunt namelijk ook hele leuke beelden maken als je het hondje ongedwongen
zijn/haar gang laat gaan.




Tip 4: Probeer niet alles te regisseren, laat het huisdier ook lekker z'n gang gaan.



Door het hondje lekker even wat tijd voor zichzelf te gunnen, heeft de hond
daarna weer voldoende energie en plezier om weer achter het speeltje aan te rennen.



Na een half uurtje rennen en vliegen, maken we een einde aan de sessie.
Het viel me niet mee en als ik tussendoor even op mijn display keek, was
ik ook niet echt tevreden met de resultaten.

Pas wanneer ik op de computer alle beelden terugzie, ben ik toch wel tevreden.
Omdat Lubo een nachtje bij ons logeert, besluit ik om tijdens het uitlaatrondje 
nogmaals wat foto's te maken.

Nu is mijn oudste dochter Bo er ook bij.
Bo met Lubo

De oplettende lezer zal begrijpen dat de hondennaam Lubo een samenvoeging is van
de voornamen van de kleindochters Luna en Bo.


Het was een leuke, maar ook weer een zeer leerzame dag.
Met dit soort sessies leer je toch steeds beter de mogelijkheden en vooral de 
onmogelijkheden van je camera en lens kennen.

Daardoor zijn de teleurstellingen minder groot als je prachtige actiemomenten ziet
in de natuur, terwijl je die niet mooi kunt fotograferen.

Nog even de tips om je huisdier te fotograferen op een rijtje.

1: Bereidt je goed voor ivm de lokatie. Let op achtergronden en op de stand van de zon.
2: Zorg voor een assistent/e om het huisdier te "sturen".
3: Zet je camera op continue autofocus, zodat deze blijft scherpstellen op het bewegende onderwerp.
4: Laat het dier ook eens gewoon z'n gang gaan. Dat levert ongedwongen beelden op.
5: Maak de sessie niet te lang. Niets zo frustrerend voor mens en dier als het te lang duurt.
6: Beloon het huisdier regelmatig zodat het mee blijft werken.


En dit is het eindresultaat:
Niet zo'n beste foto ivm slecht licht en de spiegeling, maar het is
alleen maar om ons eindresultaat te laten zien.

Tot de volgende keer,
René


woensdag 15 mei 2013

Weidevogels

Inmiddels zijn er al flink wat jonge vogeltjes te bewonderen in het veld.
Tenminste als je geluk hebt.
Nou ja, geluk.......
Het is natuurlijk ook een kwestie van goed kijken hoe vogels zich gedragen.
Aan het gedrag kun je vaak al zien dat er kleintjes rondwandelen.
Met veel geduld kun je dan het geluk afdwingen.
Gewoon rustig opgaan in de omgeving en de vogels aan je laten wennen.

Aan de grutto's kun je zien dat daar ook al kleintjes rondwandelen.
Ze blijven of paniekerig in de lucht hangen en blijven maar roepen of je ziet ze op de uitkijk staan.

Hier een paar voorbeelden van "de grutto op een paaltje foto":



Andere vogels zijn gewoon nog bezig met het zoeken naar een partner
Zoals deze uitsloverige fazant. 

Maar er zijn ook vogels die net bezig zijn met het zorgen voor nageslacht.

Kokmeeuwen


Hoewel jonkies altijd erg leuk zijn, blijven de volwassen vogels toch het fraaist.
Of de bijna volwassen vogels, zoals deze kluut.

De koning van de weidevogels

De Grutto

Ik zie dit jaar opvallend veel paartjes.
Meer dan de voorgaande jaren in ieder geval.

Tureluur

Ook de tureluurs zijn zeer goed vertegenwoordigt bij mij in de buurt.

De grutto en de tureluur kunnen uitstekend met elkaar samen leven.

Knobbelzwaan

De meeste zwanen zitten nog op de eieren, maar ik heb ook al wat kleintjes
op een aantal blogs voorbij zien komen.
Ik hoop ze de komende weken nog te kunnen fotograferen.

Als laatste deze haas die zichzelf een manicure geeft.

Tot de volgende keer,
René



http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html