"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 28 februari 2017

Dynamisch Texel

Scholeksters en strandlopertjes

We zijn een midweekje naar Texel geweest en het was weer heerlijk.
Helaas waren de weersomstandigheden niet zo denderend.
Dinsdag gelukkig wel mooi weer, woensdag ging wel en
op donderdag een grote storm.

Omdat er ook leuke uitstapjes met de hele familie in de planning zitten,
moet het fotograferen op dinsdagochtend en dinsdag laat in de middag gebeuren.
Nadat we maandagmiddag onze spullen uitgepakt hadden,
was er nog tijd voor een lekkere strandwandeling.
Deze strandwandeling en een autoritje langs een aantal plekjes leveren
voldoende informatie op voor mijn foto-uitstapje van de volgende ochtend.

Eidereend

Tijdens de strandwandeling van maandagmiddag had ik een Eidereend
gezien op een onverwachte plek.
Ik hoopte dat de vogel er de volgende ochtend ook nog zou zijn en
dat bleek inderdaad zo te zijn. Leuk om eens zo'n vogel aan het werk te zien
tijdens het jagen. Het ene krabbetje na het andere krabbetje werd opgevist
en snel naar binnen gewerkt.

Eidereend

Eind februari staat vaak in het teken van terugkerende broedvogels,
vertrekkende wintergasten en af en toe een leuke dwaalgast.
Leuke dwaalgasten betekenen echter ook vaak grote groepen fotografen en
dat is niet echt mijn ding.
Liever lig ik in mijn eentje ergens languit en wacht op wat er komen gaat.

Het verkenningstochtje van de maandagmiddag had mij een paar mooie
nieuwe plekjes opgeleverd en dan hoop je natuurlijk
dat de vogels die je toen zag, er de volgende dag ook zullen zijn.

Bontbekplevier

Van grote afstand zie ik al dat er wat vogeltjes heen en weer lopen langs de waterlijn.
Rustig probeer ik dichterbij te komen en iedere keer wanneer de vogeltjes
vluchtgedrag vertonen stop ik eventjes en wacht totdat ze weer doorgaan met foerageren.
Vluchtgedrag bestaat vaak uit het op en neer wippen en het laten lopen van ontlasting.

Zodra ze weer doorgaan met alledaagse dingen, kun je weer proberen om iets dichterbij te komen.

Dit bontbekpleviertje heeft geen zin om op mij te wachten en verdwijnt 
al uit beeld, wanneer ik nog ver verwijderd ben van de waterkant.

Drieteenstrandloper

Maar het bontbekje is niet het enige vogeltje ter plaatse.
Diverse andere steltlopers zijn op zoek naar voedsel.
Al tijgerend door het natte zand en af en toe een foto nemend,
kan ik steeds een stukje dichterbij komen.

Een paar Drieteenstrandlopertjes, een Bonte Strandloper en een tweetal Tureluurs
bevinden zich op zo'n twintig meter afstand.
Groepjes vogels zijn altijd lastiger te benaderen dan 1 enkeling.
Maar met beleid en geduld kan ik toch dichterbij komen.

Drieteenstrandloper

De Tureluurs lopen al foeragerend helaas steeds verder van mij vandaan,
maar de Drieteentjes en de Bonte Strandloper blijven wel in de buurt.
Gelukkig is het rustig op dit deel van Texel en zijn er nog geen 
honden die de vogels opjagen.

Bonte Strandloper

Hoewel ik de vogels tot een meter of 5 weet te benaderen, blijft
het lastig om ze te fotograferen.
Even stilstaan is er meestal niet bij met deze vogeltjes en
dan is het een kwestie van anticiperen op wat ze gaan doen.

Drieteenstrandloper

Hoewel ik ze regelmatig fotografeer, blijft deze soort een leuk onderwerp.
Het kost iedere keer wel een nat en smerig pak en 
als je maar 1 dikke jas bij je hebt, is dat lastig voor de rest van de week.
Daar komt bij dat de binnenkant van de auto iedere keer onder het zand zit ;-)

Drieteenstrandloper

Maar ja, ik heb weinig tijd en om die kostbare tijd te spenderen aan
Drieteentjes is ook zonde.
De bedoeling is om later die ochtend een wandeling in de Slufter te maken
met het hele gezin en dus moet ik het hebben van een paar uurtjes.
De woensdag en donderdag belooft namelijk slecht tot zeer slecht weer te worden
en zal er dus van fotograferen niet veel meer komen.

Steenloper

Het is nog laag water en dat betekent dat er volop voedsel te vinden is
op plekken waar je als fotograaf lekker dichtbij kunt komen.

Steenloper

Terwijl ik langs de waterlijn loop, zie ik op een drooggevallen stuk een
paar steenlopers rondscharrelen. Nou zijn Steenlopers niet zo heel schuw,
maar dat betekend nou ook weer niet dat je er zo op af kunt rennen.

Steenloper

Dus ook nu weer is voorzichtig benaderen het devies.
Ik probeer altijd in te schatten waar ze ongeveer naartoe gaan en 
daar dan eerder te zijn dan de vogels zelf.
Dan komen ze vanzelf jouw kant op en is het makkelijker fotograferen.

Steenloper

Rotganzen

Texel is een dynamische eiland met diverse biotopen.
Dit heeft een grote aantrekkingskracht op grote hoeveelheden vogels.
Door die grote groepen te fotograferen, kun je dan weer die dynamiek benadrukken.

Maar het fotograferen van grote groepen vogels is lastig.
Meestal lukt dat alleen wanneer een grote groep op de vlucht slaat en
dan kun je meestal alleen de achterkant fotograferen. Of is het 
een probleem om iets van scherpte in je foto te krijgen.

Mooier is het om zo'n groep te fotograferen, wanneer de vogels langs komen vliegen 
of wanneer ze op je af komen vliegen.
Dat laatste is echter erg lastig voor de meeste camera's en
levert bijna altijd onscherpe beelden op.

Bontbekplevieren, Strandlopertjes en een Tureluur

Dan is het natuurlijk ook fijn wanneer zo'n groep niet al te ver
van je verwijderd is. Het groepje hierboven is wat dat betreft te ver weg.

Drieteenstrandlopers

Ik kom steeds dichterbij de plek, waar ik de middag daarvoor grote groepen vogels had gezien.
Een mooi groepje Drieteenstrandlopers gaat duidelijk dezelfde kant op en
zo'n honderd meter verderop zie ik honderden vogels aan de waterkant.

Dat was nou precies waar ik naar op zoek was en ik heb nog een uurtje de tijd.
Maar grote groepen vogels moet je behoedzaam benaderen, want het laatste
wat je wilt is om ze op te jagen.
Zeker niet in de wintertijd, want dan hebben ze al hun energie nodig.

Als fotograaf heb je jezelf er ook nog eens mee, want vluchtende vogels
leveren ook geen enkele mooie foto op.

Scholeksters

Langzaam probeer ik dichterbij te komen, maar al snel hebben de vogels mij in de smiezen.
Dan maar kruipend verder en beetje bij beetje de groep benaderen.
Moet ik normaal gesproken ongeveer de laatste 25 a 30 meter kruipend en tijgerend afleggen,
nu moet ik al zo'n meter of 60 van te voren languit in het zand.
En dan is het echt nog een heel eind kruipen, kan ik je vertellen.

Drieteenstrandlopers

Zodra ik zie dat er groepen vogels arriveren ipv dat er vogels op de vlucht slaan,
weet ik dat op de juiste weg ben.
Beetje bij beetje kom ik dichterbij. 
Ik weet dat de afstand minimaal een meter of 25 zal moeten blijven,
want dichterbij zal de hele groep de lucht in  jagen.


Pas wanneer je op zo'n korte afstand bent, kun je goed bekijken
hoe al die soorten met elkaar omgaan.
Grappig is om te zien dat de verschillende soorten elkaar uitstekend
kunnen verdragen, maar dat iedere vogel zijn/haar eigen soort opzoekt.
De Scholeksters bij de Scholeksters, de Drieteentjes bij de Drieteentjes,
de Rotganzen bij de Rotganzen etc etc.
In de hele groep zitten ook nog groepen Smienten, Eidereenden en Tureluurs.


Er blijven groepjes bijkomen en ieder plekje wordt benut.


Nou zijn er enorme stukken strand helemaal leeg, maar alle arriverende vogels 
zoeken een plekje direct aan de waterkant.
De reden zal ongetwijfeld zijn, dat ze dan direct dichtbij hun voedselbron zijn.


Wanneer het vol is, gaan de vogels liever iets verder in het water staan,
dan dat ze de strandkant kiezen.
Het blijft leuk om grote groepen vogels te bekijken.
Het fotograferen is echter een stuk lastiger.
Hoe moet je kaderen en hoe maak je een uitsnede met het nabewerken?
Zo'n grote groep zorgt namelijk altijd voor halve vogels aan de randen.
Welke poets je weg en welke laat je staan?
Ik weet eigenlijk niet of er regels voor zijn, maar ik doe het altijd maar op gevoel.


Halve vogels aan de rand van een foto moeten ook een beetje het gevoel oproepen,
dat er nog enorm veel vogels zijn buiten het kader van de foto.
Bij vliegende vogels moet het gevoel opgeroepen worden, dat
er nog meer in aankomst zijn of dat er al veel verder gevlogen zijn.
Het blijft lastig om daarin keuzes te maken.

Ik zie dat mijn tijd bijna om is en besef mij, dat ik nu natuurlijk ook
niet zomaar op kan gaan staan.
Want ook dan knallen de (inmiddels) duizenden vogels direct de lucht in.

Dan maar weer terug kruipen, totdat ik op een zodanige afstand ben dat ik kan gaan staan.

Ook dat lukt gelukkig en eenmaal in de auto besluit ik om nog even snel langs een paar
plekjes te rijden. De rest van de familie moet zich toch nog aankleden,
dus ik heb nog even de tijd.

Kleine Zilverreiger

Tijdens zo'n ritje merk je toch dat Texel een echt vogeleiland is.
Enorm veel soorten kom je tegen tijdens zo'n kort ritje met de auto.

Kluten

Om het blog compleet te maken plaats ik ook maar de plaatjes, welke eigenlijk
net van te ver genomen zijn.
Maar zo is het plaatje van Texel als vogeleiland wel compleet.

Torenvalk

Al kun je vanuit de auto natuurlijk ook wel vaak dichtbij foto's maken.
Dit Torenvalkje hing lekker tegen de wind in boven een dijk en
kwam langzaam maar zeker steeds een stukje lager.

Wulp

Bij het Wagejot was het eerste groepje Kluten gearriveerd, maar opvallend 
waren ook de vele Wulpen die daar aanwezig waren.
Het Wagejot blijft toch bij uitstek een prachtige plek om vogels te fotograferen.

Jaloerse Eidereend

Tijdens onze wandeling in de Slufter zag ik een Eidereend, die een oogje
had op een vrouwelijke Wilde Eend. Dat heb ik al eens eerder gezien, maar
het blijft een zeer grappig gezicht. De Eidereend was uitgebreid aan het baltsen
en constant bezig om de mannetjes Wilde Eenden weg te jagen.



Velduil

Van te voren kijk ik altijd wel even of er leuke soorten aanwezig zijn.
Op een bepaalde plek zat een groepje IJsgorzen, maar hoewel ik verschillende
keren langs die plek ben gereden, heb ik ze niet gezien.
Ook had ik mijn oog laten vallen op een plek waar twee Velduilen gezien waren.
Dinsdag in de late namiddag ben ik daar nog even langs gereden en kon
helaas niet meer dan een bewijsplaatje maken van een jagende Velduil.

Kleine Mantelmeeuw

Na een paar dagen zat het er helaas weer op.
De donderdag raasde er een storm over Texel en was fotograferen onmogelijk.
De volgende ochtend op de boot was het weer schitterend weer en 
dan is het natuurlijk leuk om de meeuwen te fotograferen.

Deze keer heb ik mij ook wat gewaagd aan landschapsfotografie.
Jammer genoeg werkte het weer hier niet lekker voor mee,
want je hoopt dan natuurlijk op mooie Hollandse luchten
en fraaie,kleurrijke zonsondergangen.

Haven Oudeschild (Panorama)

Ik heb even getwijfeld of ik deze foto's in dit blog zou plaatsen,
omdat het aantal foto's dan eigenlijk te groot wordt.

Molen bij Wagejot

Maar omdat de foto's in deze midweek zijn gemaakt,
stop ik ze er toch maar even bij.

Wagejot

Slufter (Panorama)

Erg lastig om in zo'n korte tijd een aansprekende landschapsfoto te maken.
Deze aparte tak van fotografie is er eentje waar je uitgebreid de tijd 
voor zou moeten nemen. 

Ik heb geprobeerd om diepte in de foto's te krijgen door zodanig positie te kiezen,
dat er meerdere lagen in het landschap te zien zijn.

Vuurtoren Texel

Zo nu en dan heb ik geprobeerd om één of ander onderwerp vlakbij
in de voorgrond mee te nemen, maar die foto's zijn niet verder gekomen dan de prullenbak.

Wel heb ik regelmatig de groothoeklens erop gezet, maar daarvoor
was het onderwerp vaak weer net even te ver weg.

Volgende keer maar eens meer tijd nemen om dit te doen.

Vuurtoren Texel


We hopen snel weer een bezoekje te kunnen brengen aan Texel.

Tot de volgende keer,
René
















zaterdag 11 februari 2017

Mooiste foto's 2016 Deel II

Grote Gele Kwikstaart

Om een goed overzicht te houden, maak ik iedere 6 maanden een selectie per maand
van de mooiste foto's cq momenten.

De openingsfoto is voor mij de allermooiste van de laatste 6 maanden van 2016
en misschien wel de mooiste van het hele jaar.
De openingsfoto van Deel 1, de jagende Velduil, komt er vlak achteraan op een tweede plek.
De foto is 's ochtends vroeg gemaakt in de AWD.
De 20ste december was een prachtige winterse dag
Rijp, een beetje mist, windstil weer en deze Gele Kwik zorgde voor de foto van de dag.

Juli 2016

Koningspage

De maand Juli stond in het teken van drie weken vakantie in Frankrijk.
Hoewel de wenssoort de Koninginnenpage was, pikte ik deze Koningspage
toch maar mooi even mee.
Het duurde even voordat deze vlinder ergens rustig ging zitten,
want midden op een zeer warme dag zijn vlinders erg actief.
Gelukkig ging hij aan de goede kant van het prikkeldraad op een mooi plekje zitten.

Rode Wouw

In Nederland zie je niet vaak een Rode Wouw, maar in Frankrijk zie ik ze regelmatig.
Maar ja, probeer ze maar eens lekker voor de lens te krijgen.
Soms heb je gewoon net even dat geluk, dat er eentje fijn blijft zitten.

Draaihals

Vanuit de verte zag ik een "mus" op een paaltje zitten.
Toch maar even door de camera kijken en dan zien dat het iets anders is dan een mus.
Een Draaihals!
Een kleine, zeer goed gecamoufleerde spechtensoort die lastig te spotten is.

Grauwe Klauwier

Een algemene vogel op het platteland in Frankrijk.
Maar algemeen betekent nog niet dat je ze effe op de plaat zet.
Graag wil er eens eentje op de foto zetten met een hagedis of
iets dergelijks als prooi. Maar tot nu toe zie ik ze alleen met insecten.

Koereiger

Nog een zeldzaamheid in Nederland, maar ook in Frankrijk een 
niet echt algemene reigersoort.
Op een tweetal plekken weet ik ze te zitten, maar de runderen moeten
dan ook maar net in de buurt zijn.
Met een beetje pech zie je de runderen alleen maar 100 meter verderop een beetje herkauwen. 

Spreeuw

Niet alleen de Koereigers maken handig gebruik van de runderen,
ook de spreeuwen scharrelen op eenvoudige wijze hun kostje bij elkaar in de buurt van het vee.
De volop aanwezig vliegen worden gewoon van de kop afgehaald.
Rund blij, Spreeuw blij.

Ralreiger

Ik ga bijna nooit achter een zeldzame soort aan.
Te druk met allerlei fotografen en meestal loop je je daar aan te ergeren.
Voor deze Ralreiger maakte ik in begin Juli een uitzondering.
Een wenssoort.

Augustus 2016

Boomkikker

Augustus is een lastige maand voor de vogelfotografie.
De kleintjes zijn allemaal groot en dus worden de vogels
minder zichtbaar en laten ze zich minder horen.

Dan maar wat andere modellen zoeken, zoals de Boomkikker.
Lastig is dat Boomkikkers overdag alleen maar een beetje zitten te zonnen.
Dit jonge Boomkikkertje was gelukkig iets ondernemender dan zijn soortgenoten.

7-Stippelig Lieveheersbeestje

Een kwestei van net op het juiste moment afdrukken.
De scherpte had iets meer op de voorkant van de kop mogen liggen.

Boerenzwaluwen

Gelukkig zijn er ook vogelsoorten die later beginnen met broeden of die
aan een tweede of derde broedsel beginnen.
Voermomenten bij Boerenzwaluwen zijn altijd mooie onderwerpen om te fotograferen.
Meestal zitten er meerdere jongen bij elkaar te bedelen om voedsel en
dan is het lastig om te zien waar het voermoment plaats gaat vinden.
Lekker dus wanneer er op een bepaalde plek, maar 1 jong aanwezig is.

Tijgerspin

De meest fotogenieke spin in Nederland is voor mij zonder twijfel de Tijgerspin of Wespenspin.
Je ziet ze niet heel veel, dus als je er eens eentje tegenkomt moet
je daar goed gebruik van maken.
Voor deze Wespinspin ben ik zelf nog een ochtendje teruggegaan,
omdat de foto's van de eerste ontmoeting mij  niet zo bevielen.

September 2016

Hazenpootje

Begin September krijg ik een macro-workshop van Loes.
Het onderwerp was de Bandheidelibel, maar een groepje Hazenpootjes
vormden ook een mooie uitdaging.

Bandheidelibel

Maar ik kwam uiteraard voor de Bandheidelibellen en daar vonden we er genoeg van.
Een ontzettend leerzame ochtend en bovenal een zeer gezellige ochtend.

Waterral

De Waterral is een schuwe moerasvogel, welke je meestal alleen hoort.
Als hij de boel vertrouwd, blijft het alsnog lastig om een foto te maken van deze ADHD-klant.

Wilde Zwijnen

In September breng ik om het jaar een bezoekje aan de Veluwe.
De Edelhertenbronst blijft een spektakel.
Twee keer ben ik in september 2016 in het park geweest en beide keren
waren de herten niet echt actief.
Leuk is het dan wanneer er zo'n groepje Wilde Zwijnen even langskomt.

Oktober 2016

Witgatje

Het is altijd wanneer je weer eens een soort kunt fotograferen,
welke je niet zo vaak tegenkomt.
In Oktober kan ik op twee verschillende plekken Witgatjes vastleggen.
Een mooie soort die, eenmaal op zijn gemak, zich fijn laat fotograferen
Eén van de twee soorten die in dit overzicht met twee foto's terug te vinden is.

Witgatje

Dodaars

In het eerste deel stonden foto's van Jonge Dodaarzen en nu hierbij
een foto van een Dodaars in winterkleed.
Dit kleine Fuutje blijft fascineren.

Torenvalk

In de polders zie ik regelmatig Torenvalken.
Bij deze heb ik een beetje geëxperimenteerd met langere sluitertijden.

November 2016

Pestvogel

De eerste helft van November stond in het teken van Pestvogels.
Op verschillende plekken in Nederland waren groepje neergestreken.
Het nadeel is dat er altijd veel mensen op afkomen,.
Gelukkig heb je ook wel eens een groepje helemaal voor jezelf.

Torenvalk

Samen met het Witgatje krijgt de Torenvalk een extra plaatsje in dit overzicht.
Ik kon geen keuze maken tussen de twee foto's en daarom heb ik ze beide maar geplaatst.

Grote Zilverreiger

Een vogel die ik regelmatig tegenkom en een vogel waar ik iedere keer weer voor stop.
Vanwege het witte verenkleed wel een erge lastige vogel om vast te leggen.

Drieteenstrandlopertje

De Zuidpier is een ideale plek om Drieteentjes te fotograferen.
Je moet er wel wat voor overhebben, want deze vogeltjes bevinden zich
meestal aan de waterlijn. Als je dan een laag standpunt wilt innemen,
resulteert dat in een vies en nat pak.

December 2016

IJsvogel

Een bezoekje aan de AWD leverde behalve een mooie foto van 
een Grote Gele Kwikstaart, ook een lekker plaatje op van een IJsvogeltje.
Drie jaar geleden nog een zeldzaamheid in dat gebied,
nu een vogeltje dat je met enige regelmaat kunt bewonderen.

Nonnetje

De wintermaanden staan bij mij vaak in het teken van watervogels.
Het nonnetje is 1 van de mooiere wintergasten om te fotograferen.

Slobeend

Vaak in groepjes en altijd oplettend.
Ik heb altijd het idee, dat ze mij altijd in de gaten blijven houden.

Wilde Zwaan

Als laatste een andere wintergast.
De Wilde Zwaan is duidelijk te onderscheiden van de Knobbelzwaan.
Uiteraard vanwege de gele snavelvlek, maar ook vanwege het mooie geluid van de Wilde Zwaan.
Ook de rechte nek laat van afstand zien dat je te maken hebt met een Wilde Zwaan.

Zo, dat was het tweede en laatste deel van 2016.
Een jaar met vele hoogtepunten en de twee mooiste foto's voor mij,
waren die van de jagende Velduil en de Grote Gele Kwikstaart in het verstilde landschap.

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html