Parende Futen

Dansende Futen

Bovenstaande foto heb ik vorig jaar gemaakt en dit jaar wilde ik graag het gehele ritueel vastleggen.

Het baltskleed van de fuut is duidelijk herkenbaar aan de prachtige nek- en hoofdtooi.

Die van het mannetje is net iets groter en fraaier dan die van het wijfje.

Dit jaar begon de balts al er vroeg, want ik zag al futen in hun zomerkleed in januari.

Verliefde futen zijn van behoorlijke afstand al herkenbaar aan hun opgewonden kwekkende geluid.

Een eerste teken dat de lente in de lucht hangt.

Het begint met elkaar het hof maken door het verenkleed op te poetsen en elkaar te verleiden

met het schudden van de kop.

Dit kan dagen zo doorgaan.

Het afsluitstuk van de balts is de dans.

Dit jaar was het licht te slecht om het echt mooi op de foto te krijgen, daarom nogmaals

 een foto van vorig jaar.

De futen duiken onder water en pakken waterplantjes van de bodem.

Als ze weer boven water komen, met de waterplantjes in de snavel, beginnen de futen aan de dans.

Ze komen helemaal uit het water en staand zwaaien ze met de koppen langs elkaar. 

Na zo'n 15 seconden is het voorbij en dan zal blijken of het vrouwtje het mannetje accepteert.

Is dit inderdaad het geval, dan wordt er een mooie plek uitgezocht voor de bouw van het paringsnest.

Zowel het mannetje als het vrouwtje slepen takjes en waterplantjes naar het liefdesnest.

Ondertussen gaat het baltsen gewoon door, maar wel in een veel lagere versnelling.

Het huwelijksbed ligt voor de rechterfuut.

Het wijfje geeft aan wanneer er gepaard kan worden.

Ze klimt op het paringsnest

Het mannetje zwemt er omheen en wacht tot hij mag paren.

Nu is het wachten tot het vrouwtje languit gaat liggen.......

Als het mannetje dan twijfelt, moedigt het vrouwtje hem nog even aan.

Ze komt nogmaals omhoog om hem te laten zien dat hij toch echt aan de gang mag.

Hij neemt een kleine aanloop.........

en springt luid schreeuwend op het vrouwtje en de kopveren worden opgezet.

Hier het beeld van voren. Helaas zit er altijd wel een rietstengel in de weg.

Na een circa tien seconden is het gedaan en je zou verwachten dat het mannetje zich

gewoon achteruit in het water terug laat zakken.

Maar ipv dat, loopt hij over het vrouwtje heen en gebruikt de nek en kop als

een soort loopplank om aan de voorkant in het water te glijden.

Dit gaat een paar dagen zo door en als het eenmaal zover is, wordt er op een andere

plek het echte en veel stevigere nest gebouwd.

Een prachtig paringsritueel om te zien.

De paring van de wilde eend daarentegen.............

Tsja, dat gaat er toch iets ruiger aan toe.

Tot de volgende keer,

René