Uilskuikens van de Bosuil

Jonge Bosuilen

Vlakbij mijn werk huist een paartje bosuilen.

Ik had ze nog niet eerder kunnen ontdekken en ook geen nesthol kunnen vinden.

Maar als de kindjes uitvliegen, dan is het een kwestie van tijd voor je ze kunt zien.

Helaas zaten ze op een plek waar veel kleine takjes zaten, dus was het

flink manoeuvreren om ze mooi in beeld te krijgen.

Eerst heel voorzichtig om ze niet te verstoren, maar ik had al snel door dat

de uiltjes zich nergens iets van aan trokken.

Af en toe keken ze mij eens aan, om te zien wat ik allemaal aan het doen was.

Ondertussen hield moeder bosuil de omgeving goed in de gaten,

maar ook bij haar geen spoortje van ongerustheid.

Hier had ik wel wat last van kleine takjes, maar door volledig in te zoomen vallen ze toch mooi weg.

Inmiddels komt het derde jonge uiltje aanschuiven bij de andere twee.

Je kunt aan het verendek goed zien, dat deze uiltjes al iets ouder zijn en inmiddels

al behoorlijk rondvliegen.

Het zelf jagen zal nog wel even duren en zijn ze nog volledig afhankelijk van mams.

Het derde uiltje zit op een onmogelijke plek om goed op de foto te krijgen, dus probeer

ik van een andere kant een beter zicht te krijgen.

Moeder bosuil houdt mij goed in de gaten, maar nog steeds helemaal

geen enkele vorm van onrust of paniek.

Maar een iets ander plekje is ook geen succes.

De drie uiltjes samen mooi vrij op de foto gaat gewoon niet lukken.

Gelukkig schuiven ze een beetje naar elkaar toe en kan ik toch nog wat foto's maken

van de drie uiltjes samen.

En dan te bedenken, dat ik vorige maand een behoorlijk eind heb gereden voor de bosuil

en dan blijken ze gewoon vlakbij, in hartje Amsterdam te zitten.

Ik moet zeggen, het was wel genieten van deze uiltjes.

Tot de volgende keer,

René