Een nieuwe ijsvogelplek

Visoverdracht IJsvogels

Het leuke van verkenningstochtjes is dat ze soms mooie resultaten opleveren.

Op mijn laatste verkenningstochtje hoor ik de roep van een ijsvogel en stuit op een

nest gebouwd in de kluit van een omgevallen boom.

Mama IJsvogel graaft een tweede nestgang.

Wat nog veel mooier is, is dat ik me er met een camouflagedoek prachtig kan verstoppen.

Dit is een ongecropte foto. De ijsvogels hebben mij helemaal niet in de gaten en gaan

vlak naast mij zitten en zelfs net boven mijn hoofd op een tak.

Ik denk dat er 5 ijsvogels op de plek aanwezig zijn.

Waarschijnlijk 3 jongen uit een vorig nest, die af en toe langskomen om te proberen om nog

een keertje gevoerd te worden.

De vader is bezig met het voeren van de jongen in het nieuwe nest, maar een jong uit het

vorige nest doet gewoon net of hij net uit het nest is gekomen.

Het leuke was dat de ouders wel richting de jongen schoven, maar op het laatste moment

het jong toch geen visje gaven.

De kleintjes werden daarna gewoon weer weggejaagd.

Maar de jongen uit het vorige nest lieten zich niet zo makkelijk wegsturen.

Als de ouders de wacht hielden bij het nest, kon je precies zien wanneer er een ijsvogel,

anders dan de partner, in de buurt was.

Dan neemt de ijsvogel direct een dreigende houding aan.

En wipt zij op en neer

En strekt zich helemaal uit richting de bedreiging.

In dit geval zat er een jong rechts van mij en daar moest mama niets meer van hebben.

In dit geval zat er een andere ijsvogel bijna op mijn hoofd.

Op dit moment zijn de ijsvogels bezig om een tweede broedsel te voeren

Vader met voedsel

Ze zijn bezig met het graven van een nieuw nest voor het derde broedsel.

Als er gegraven is, dan moeten de veren weer op orde gebracht worden.

Tussen de bedrijven door zijn ze ook al een beetje aan het baltsen.

Maar het vrouwtje is nog niet echt enthousiast.

Soms gaat ze wel op de pogingen van het mannetje in.

Dat doen ze alleen heel soms en aldoor net op de momenten dat ik het niet verwacht.

Omdat ik al veel foto's heb van ijsvogels met een visje en dergelijke, ga ik proberen om

vluchtbeelden te maken. Tsja, met mijn lens valt dat niet mee.

Op 500mm een lichtsterkte van 6.3 en een niet zo hele snelle autofocus.

Ik besluit om de iso op 1600 te zetten, 2/3 stop onder te belichten om zodoende een

snelle sluitertijd te halen en het diafragma op F8

Ik stel handmatig scherp net achter het stokje.

Dan is het wachten, maar de ijsvogel dient zich iedere keer aan.

De ijsvogel laat horen dat hij er aan komt en in de verte kun je de blauwe schicht al zien.

De ontspanknop ingedrukt houden en ratelen maar.

Gelukkig heb ik net twee 32gb kaarten gekocht met een schrijfsnelheid van 45mb per seconde,

dus kan ik lekker doorknallen. 

Maar al snel kom ik er achter dat F8 niet toereikend is. Een nog kleiner diafragma

haalt de sluitertijd teveel omlaag, dus moet ik een echt zonnige dag afwachten

voor dit soort beelden.

Tot overmaat van ramp volgt er ook nog een visoverdracht.

Daar zit je dan met 1600 iso en handmatig scherpstellen.

Net niet mooi scherp.

Gelukkig blijven ze wel even mooi zitten voor een mooie foto.

Een prachtige nieuwe ijsvogelplek die mij de komende 2 weken hopelijk de

gewenste paringsfoto's gaat opleveren.

Tot de volgende keer,

René