Sneeuwgors
Vorig jaar had ik na lang zoeken eindelijk het geluk dat ik een sneeuwgors van dichtbij kon fotograferen.
Stom toevallig kwam ik een paartje tegen op een plek waar ik ze beslist niet had verwacht.
Vanaf dat moment ben ik een fan van de sneeuwgors, want het zijn echt hele mooie, leuke vogeltjes.
Ik ben blij verrast als er een melding komt van een sneeuwgors vlak bij mij in de buurt.
Wanneer ik aankom in het betreffende gebied, heb ik al snel het idee dat het niet gaat lukken.
Er zijn simpelweg teveel plekken waar de sneeuwgors zich op kan houden.
Een plaatje wat ik al een tijdje in mijn hoofd had zitten.
Een tegenlicht opname van een zeilschip.
Kievit
Ik loop een behoorlijk stuk over de dijk en probeer de sneeuwgors te ontdekken.
Geen sneeuwgors, maar een oeverpieper.
Een op een paal landende aalscholver.
Inmiddels heb ik een paar honderd meter gelopen, maar mooi geen sneeuwgors.
Dan maar weer tegen het licht in teruglopen en hopen dat ik hem dan wel tegenkom.
Dan hoor ik het geluid van een sneeuwgors.
Het is er niet 1, maar het zijn er 3.
Nu ik ze gespot heb, komt deel 2 van de uitdaging.
Hoe krijg ik ze een beetje behoorlijk op de foto?
Deze sneeuwgorzen zijn namelijk nogal schuw en de plek waar ze zich ophouden is nogal druk.
Wandelaars, fietsers, motorrijders en auto's. Alles komt voorbij en de gorsjes
worden constant opgejaagd.
Sneeuwgors
Aldoor als ik bijna in positie ben, worden de gorsjes opgestoten.
Na een uur van kruipen, liggen, opstaan, lopen en dergelijke, zonder resultaat,
besluit ik het nog 1 keertje te proberen.
Eén van de drie gorsjes landt naast de weg en gaat rustig op zoek naar iets te eten.
Langzaam kom ik dichterbij, ga op mijn knieën als ik zie dat de sneeuwgors onrustig wordt
en wacht geduldig af of de sneeuwgors weer rustig wordt.
En ja hoor, na mij eventjes rustig opgenomen te hebben, gaat het kleine vogeltje verder met foerageren.
Stukje bij beetje schuifel ik ietsje dichterbij, hopend dat er de komende paar minuten geen auto langskomt.
Als ik het idee heb dat ik niet dichterbij kan komen zonder de vogel te verjagen, ga ik
languit liggen en wacht tot de vogel ietsje mijn richting opkomt.
Langzaam maar zeker komt de sneeuwgors dichterbij terwijl
de omgeving goed in de gaten wordt gehouden.
Niet alleen op het land, maar ook in de lucht.
Het sneeuwgorsje komt steeds een stukje dichterbij.
Ik kijk voorzichtig om mij heen en tot mijn vreugde zie ik geen enkele auto of wandelaar
in de directe omgeving.
Zo lang je languit rustig blijft liggen, verliezen een hoop vogels hun angst.
Ook in dit geval is het niet anders.
Nu komt het vogeltje echt in mijn vizier en krijg ik de kans op een mooie serie.
Dan zie ik iets in mijn ooghoek bewegen en het is geen auto.....
Een torenvalk valt aan.
Pijlsnel richt ik mijn camera en kan net dit plaatje maken, voordat zowel de
sneeuwgors als de torenvalk weer verdwijnen.
Ik weet het, beslist geen topplaat en net teveel onscherpte, maar leuk om het verhaal
compleet te maken.
De sneeuwgorzen zijn zich een hartverzakking geschrokken en ik heb ze
helaas niet meer terug gezien.
Prachtige vogeltjes zijn het en ik kom ze deze winter vast nog wel een keertje tegen.
In het volgende blog een bonte verzameling foto's van vogels en andere soorten dieren,
welke ik de afgelopen maanden in binnen- en buitenland heb gemaakt,
maar nooit eerder heb geplaatst.
Zoals deze Sneeuwuil
en
deze Zwarte Wouw
Tot de volgende keer,
René
René ik val weer van de ene in de andere verbazing wat heb je het toch weer voor elkaar een prachtige serie van dit sneeuwgorsje het is toch maar weer gelukt o wat is hij mooi eigenlijk wel jammer komt er geen auto fiets of hond langs maar komt de torenvalk op een ongelegen moment langs.maar het is weer puur genieten.
BeantwoordenVerwijderenHoi René,
BeantwoordenVerwijderenJe brengt het als een spannend verhaal en uiteindelijk komen dan de prachtige foto's van de sneeuwgors die je op ooghoogte hebt genomen. Heel erg mooi, vooral in de vergroting.
Het is inderdaad een ontzettend leuk vogeltje en ze worden nu weer op verschillende plekken gezien.
Ik neem aan dat de torenvalk geen sneeuwgors te pakken heeft gekregen, maar wel mooi dat je hem in de aanval hebt gefotografeerd. Dan is de scherpte inderdaad niet meer belangrijk.
Gr. Elly
Hai Elly,
VerwijderenNee, de torenvalk heeft geen sneeuwgors te pakken genomen. Het verbaasde mij al zeer dat hij een uitval deed. Misschien een jong mannetje die bezig was met trainen?
Groetjes,
René
Wow!!! Wunderschöne Fotos :-)
BeantwoordenVerwijderenLg Eva
Door een zoektocht op je blog gekomen.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's.
Ik zocht dus ook naar je email adres maar kon het nergens vinden, dan maar op deze manier.
Vind je het niet zonde dat zonder je toestemming foto's van je blog af gehaald worden? Het zijn niet zomaar wat foto's die je hier laat zien, ze zijn echt prachtig.
Hai Debby,
VerwijderenBedankt voor je compliment. Meestal wordt er wel toestemming gevraagd om iets van mijn blog te gebruiken, dat vind ik zelf ook wel zo netjes. Voor commerciele doelstellingen zijn er echter genoeg foto's te vinden die vele malen mooier zijn dan die van mij.
Gebeurt het toch, dan is het eigenlijk wel een mooi compliment en ik hoef mijn brood er niet mee te verdienen.
Groetjes,
René
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenDat heb je een verkeerd beeld van de foto's die je maakt. Misschien zijn ze niet allemaal goed genoeg voor commerciële doelstelling, maar er zitten er genoeg tussen die daar wel geschikt voor zijn.
Ik zelf haal ze niet van je blog af en als ik het zou doen zeker met toestemming.
Maar als je het verder geen probleem vindt dan is het prima zo.
Fijn weekend!
Prachtige foto's weer, René!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi weergegeven, die zachte kleuren van de sneeuwgors.
Je oeverpieper vind ik trouwens ook top.
Maar die ogen van de sneeuwuil... ik verheug me al op je volgende blog.
Hartelijke groet, Corrie
De aanhouder wint, prachtige foto's, de sneeuwgors is zeker een prachtig vogeltje. Maar zonder al je andere foto's te kort te willen doen, DIE SNEEUWUIL!!!! Wauw echt prachtig! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenJe weet de spanning in je verhaal weer zo lekker op te voeren, en maakt daarbij meteen maar weer eens duidelijk dat het echt niet zo eenvoudig is om goede foto's te maken.
BeantwoordenVerwijderenMaar uiteindelijk kreeg je dit mooie sneeuwgorsje toch wel heel lekker in beeld, en knap dat je alert genoeg was om ook nog even die torenvalk te pakken.
Heel bijzondere foto van de sneeuwuil, ik kijk uit naar de rest.
Groetjes
Loes
Compliment, René. Als altijd heerlijk om mee te mogen kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie 'zachte' serie van de Sneeuwgors, mooi die foto dat hij omhoog kijkt! En niet voor niets zo blijkt :0)
BeantwoordenVerwijderenDe foto van de Sneeuwuil vind ik super, mooie uitsnede, heel indringend! Doet me uitkijken naar je volgende blog!
groetjes van Ank
Poeh, ik ben weer zeer onder de indruk. Sneeuwgorsjes, doen me smelten ;-)
BeantwoordenVerwijderenLekker verhaal, sleept je mee langs alle mooie foto's, en dan ineens die torenvalk, snelle reactie!
genoten. en......je belooft weer veel goeds!
groet,
Maria
Hi René,
BeantwoordenVerwijderenOpnieuw een pakkende beschrijving van je inspanningen met een fraaie serie foto's als bekroning. Het zijn inderdaad heel bijzondere vogeltjes. Bovendien vind ik die torenvalk ook wel een voltreffer: met je reactievermogen zit het wel goed :) Net als anderen ben ik benieuwd wat je ons de volgende keer laat zien.
Groet, Kees
Mooie serie Rene!
BeantwoordenVerwijderenHoop ook nog eens die sneeuwgorsjes te zien. Ze zijn erg fraai.
Groet,
Arné
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenmooi dat je die Sneeuwgors op de foto hebt maar je andere foto's zijn ook erg mooi.
groetjes Herman,
Hi Rene, your photos are fantastic. Just beautiful! Hello from Montreal, Canada.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal René, je hebt ze toch maar mooi op de plaat gekregen.
BeantwoordenVerwijderenGeduld en de vogels aar je laten komen werkt eigenlijk altijd.
Je hebt ze heel goed vast gelegd.
Groetjes Irma
Je hebt het dan toch maar weer voor elkaar gekregen René, je kennis en kunde op het
BeantwoordenVerwijderengebied van het gedrag van de vogels bleek weer goud waard.
Een genoegen om te je foto's te bekijken, maar ook om te lezen hoe je het weer voor elkaar
hebt gekregen. Ook buitengewoon knap dat je de Torenvalk nog zo knap wist vast te leggen.
Ik heb nog nooit Sneeuwgorsen gezien maar ik zou ze ok graag eens voor de lens hebben,
prachtige vogeltjes zijn het.
Natuurkieker Coby
Prachtig verhaal over jou en de sneeuwgors. Het bewijst maar weer, rust en geduld zijn toch wel heel belangrijk als je vogeltjes in de vrije natuur wil fotograferen. Ik hoop de sneeuwgors dit jaar ook nog eens te zien, want het is een heel mooi beestje.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Ghtia
Hey René,
BeantwoordenVerwijderenheel leuk zoals je het verhaal verteld en in gedachten zie ik dat dan ook allemaal voor me. Hoe je stukje bij beetje opschuift, tijgert en weer opstaan om even verder weer te gaan liggen hihi..... Geweldig dat je toch de Sneeuwgors wist te spotten (staat nog steeds op mijn wensenlijstje). Ook je voerpieper vind ik heel mooi met dat onscherpe erbij.
En misschien niet allemaal topplaten maar wel hele fijne platen.
Groetjes, Helma
Dag René,
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk vogeltje is die sneeuwgors.
Die heb ik nog nooit voor m'n lens gehad.
Een prachtige serie.
Ik kijk uit naar de volgende foto's.
Groetjes Truus
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenHele mooie foto's en ook nog vanuit een laag standpunt van de sneeuwgors, een vogeltje dat ook al heel lang op mijn verlanglijstje staat. Ik reed er al meerdere malen voor naar de Oesterdam op Tholen, maar ik heb ze er (nog) niet getroffen.
Ik heb met belangstelling ook nog je blog van het ijsvogeltje en de waterral gelezen, schitterende reportage met dito verhaal, ja zo kan het gaan met vogelfotografie. Ook die waterral spookt al jaren door mijn hoofd, maar tot nog toe kan ik slechts dromen.
Groetjes,
Ad