De gevleugelde bewoners van Bouwterreinen.

Boerenzwaluw

Zittend in een uitgezaagd gat in de schutting en net op het juiste moment afgedrukt.

In mijn vorige blog memoreerde ik aan het feit, dat soms de dagplanning in duigen valt omdat 

de plek waar je naartoe wilde gaan om wat voor reden dan ook niet toegankelijk blijkt te zijn.

Deze keer zit het mij zelfs twee keer tegen.

De bedoeling was om een nestelende kleine plevier op de foto te zetten,

maar daar aangekomen bleek het bouwterrein hermetisch afgesloten te zijn.

Dan maar naar 1 van mijn favoriete plekjes afgereisd en daar bleek het riet en onkruid

meters hoog te staan. Geen doorkomen aan dus.

Weg planning.

Blauwe Reiger

Ik besluit om maar langs een paar kleine stukjes nieuwe natuur in de omgeving te rijden.

Dan blijkt maar weer het grote voordeel van een stad als Amsterdam.

Zoveel veelzijdige stukjes natuur, die je niet op het platteland tegenkomt.

Op het platteland is het landschap toch behoorlijk ééntonig, terwijl in Amsterdam

allerlei soorten biotopen voorkomen.

Ik heb ook eens een blogje geschreven over tijdelijke natuur en hoe belangrijk

dit is voor het voortbestaan van allerlei soorten planten en dieren.

Dit zijn braakliggende stukjes grond, die snel bevolkt worden door de pioniers 

van de flora en fauna.

Twee dames hebben een keer als studieproject een brochure gemaakt over tijdelijke natuur

en een foto van mij gebruikt..

Ik heb het PDF-document online gezet en is met deze link op te halen:

 brochure PDF

(het kan een minuutje duren voordat het pdf-bestand geladen is)

Overstekende Kleine Plevier

Omdat die kleine braakliggende stukjes land in bewoond gebied liggen,

is de scheidslijn tussen natuur en bebouwing door de mens erg dun.

Maar dat maakt het ook weer een uitdaging om het zodanig te benaderen,

dat je het gevoel creëert van de nieuwe wildernis in je foto's.

Kleine Plevier

Een paartje kleine plevieren hebben het terreintje al ontdekt, want met de vele steentjes en

lage onkruid begroeiing zijn dit soort plekjes ideaal voor dit soort vogels.

Zover ik heb kunnen constateren, waren deze vogels nog niet aan het broeden.

Wel weer een plekje om te onthouden.

Op sommige stukjes staat het "onkruid" al een stuk hoger en dat trekt weer

allerlei andere soorten aan.

Kneu

Witte Kwikstaart

Ook de witte kwikstaarten zijn echte pioniers.

Helemaal als er van die lekkere kleine plasjes ontstaan.

Omdat het ook crisis is in de bouw, blijven terreinen langer braak liggen en dan

worden kleine plasjes al heel snel grote plassen.

Helemaal als een terrein veel langer dan een jaar met rust gelaten wordt,

kunnen soorten als riet en braam welig groeien.

Dat trekt weer direct allerlei andere soorten dieren aan.

Aardhommel

Rups van de Grote Beer

Uiteraard allerlei soorten insecten, maar opvallend voor mij zijn de rietzangers in 

de toch wel behoorlijk grote rietkragen.

  

Rietzanger

Ik besluit om even bij de ijsvogels te gaan kijken, om te zien of ze al met 

een derde broedsel bezig zijn.

Op weg er naar toe zie ik een bruine kiekendief in een boom zitten.

In mijn omgeving erg opvallend dat er dit jaar zoveel bruine kiekendieven zijn.

Alle soorten roofvogels profiteren optimaal van het grote aanbod aan muizen.

Bruine Kiekendief

Leuk wordt het als de partner er ook eventjes bijkomt en er een paar baltsvluchten plaats vinden. 

Het duurt maar kort en levert helaas geen enkele goede foto op.

Krooneend (vrouw)

Vlakbij het ijsvogelnest kom ik nog een opvallende verschijning tegen.

Een vrouwtje krooneend is geen alledaagse soort in dit gebied.

IJsvogel (man)

Bij de ijsvogels is het erg rustig.

Ik hoor geen geluid meer uit het nest komen en dat duidt er op dat de jongen van

het tweede legsel uitgevlogen zijn.

Ik zie het vrouwtje het nest invliegen en het mannetje blijft rustig op een takje zitten.

Nog een week of twee en dan komen de eitjes uit van broedsel nummer 3.

Waterhoen

Terwijl ik een waterhoentje dichterbij zie komen, hoor ik dichtbij een koekoek.

Ik wacht eventjes rustig af en hoor dat de koekoek in de buurt blijft.

Omdat er toch niets gebeurt bij de ijsvogeltjes, verlaat ik mijn plekje en

loop richting het geluid van de koekoek.

Koekoek.

Maar zoals altijd, je hoeft maar met je ogen te knipperen en de koekoek is weer verdwenen.

Alleen zie ik dat de koekoek deze keer op een plekje gaat zitten, dat voor

mij op een behoorlijk goede manier benaderbaar is, zonder dat de koekoek mij ziet.

Als ik via een omweggetje achter een struik terecht kom, hoor ik de koekoek

op nog geen 15 meter van mij vandaan.

Maar ja, hoe kan ik de foto maken zonder dat de koekoek mij direct ziet?

Heel langzaam schuifel ik, met de camera al in de aanslag, naar de zijkant van de struik.

De koekoek blijft gelukkig zitten en ik kan zelfs nog ietsje dichterbij komen.

Koekoek

Dan slaat de klok 1 uur en begint de koekoek weer te roepen ;-)

Nou zie ik in het voorjaar toch met grote regelmaat koekoeken,

maar dit was de eerste keer dat er eentje eventjes netjes bleef poseren.

Maar als hij mij echt goed in de gaten krijgt, is ook deze koekoek snel weg.

Dan begint de dag niet zo heel fijn, maar eindigt deze toch nog op zo'n mooie manier.

Via de polder rijd ik terug en zie nog een paartje tureluurs zitten op een mooi plekje.

Tureluurs

Grote Zilverreiger

Als toetje vliegt er nog een grote zilverreiger voorbij en is het tijd om naar huis te rijden.

Tot de volgende keer,

René