Jonge Koekoek
In een vorig blog liet ik foto's zien hoe een Kleine Karekiet een jonge Koekoek op moest voeden.
Ton Döpp was 1 van de mensen die deze koekoek heel langdurig heeft gevolgd en
heeft een heel leuk kort filmpje op youtube geplaatst, waarin te zien
is hoe snel zo'n voederbeurt gaat.
Hier staat de video:
Dan ga je ook begrijpen hoe lastig het is om scherpe foto's te maken van
deze momenten met weinig licht.
Het voeren buiten het nest duurt een kleine week en daarna moet
de jonge koekoek zichzelf zien te redden.
Daar gaat dit blogje over.
Ik neem een vrije middag om nogmaals te proberen een paar mooie
platen te maken van de koekoek als deze gevoerd wordt.
Maar als ik aankom op de favoriete plek van de koekoek,
is deze in geen velden of wegen te bekennen.
Ik wacht bijna twee uur, maar mooi niets.
Geen geluidje, geen enkele zichtwaarneming in de omgeving.
Nou ja, het was erg mooi om mee te maken, jammer dat het voorbij is.
Omdat ik toch vrij genomen heb, ga ik maar richting een andere plek in de nabije omgeving,
om te zoeken naar groene spechten.
Maar omdat die zich ook niet laten zien, ga ik nog maar een keertje terug richting de koekoek.
Zoals wel vaker in augustus 2014 valt er in korte tijd een bak water naar beneden en opeens
is de koekoek daar en gaat ook nog op een mooi plekje zitten.
Gelukkig klaart het snel op en zoekt de koekoek weer zijn vaste plekje op.
Maar de vogel oogt het grootste gedeelte van de tijd erg triest.
Mama is er van door en het jong moet het zelf maar verder uitzoeken.
Tsja en dat valt niet mee.
Hoe vang je nou zelf al die lekkere hapjes?????
De koekoek verhuist naar de grond en hobbelt een beetje rond.
Ha, wat lekkers!!!
Shit, een blaadje.......
De koekoek kijkt mij een beetje hulpeloos aan.
Maar het lukt uiteindelijk toch om iets te eten te vinden.
Dat smaakt naar meer en de koekoek begint het langzaam maar zeker door te krijgen.
Hij hobbelt en springt over de grond en zoekt overal naar insecten.
Als de koekoek niets vindt op de grond, wordt het vast plekje maar weer opgezocht.
Waarschijnlijk in de hoop dat er misschien toch weer gevoerd gaat worden.
Het jong gaat hoopvol zitten en kijkt constant in de rondte, maar maakt geen enkel geluid.
Waarschijnlijk weet de koekoek wel dat mama kleine Karekiet nooit meer komt.
Had hij haar niet zo slecht moeten behandelen. ;-)
De jonge koekoek blijft ongedurig en kan maar niet stilzitten.
Ook dit plekje zorgt niet vanzelf voor het gewenste voedsel.
Dan maar op een takje..........
Maar ook hier, geen eten.
Had ik de dagen hiervoor medelijden met de kleine karekiet, nu heb ik dat
een beetje met de jonge koekoek.
Hij kan echt nog niet goed voor zichzelf zorgen, dat blijkt uit alles wat de vogel doet.
Inmiddels is de vogel zo aan mijn aanwezigheid gewent, dat ik hem af en toe bijna kan aaien.
Soms vliegt hij heel even ietsje verder weg, om ook weer snel terug te keren.
Het blijft toch een bijzondere gebeurtenis om deze vogel van zo dichtbij te kunnen bekijken.
Koekoeken zijn toch behoorlijk schuw en dit is dan ook een echt buitenkansje.
Portretje.
En deze als afsluiting van een aantal hele leuke uren met deze jonge koekoek,
want deze dag bleek één van de laatste te zijn, dat de koekoek zich
op deze plek liet bewonderen.
Ik ben een paar keer terug geweest, maar iedere keer zonder resultaat.
Op naar de volgende bijzondere ontmoeting.......
Wie weet wat de rest van het jaar nog brengt.
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldige belevenis zo met de jonge koekoek.
Ik vond het al zo zielig dat de kleine karekiet zo'n grote vogel moest voeden, ze heeft het niet overleeft.
Toch als je dit dan weer ziet is het ook weer zielig voor de koekoek, maar ik denk dat deze zich beter kan redden als zo'n klein vogeltje.
Ik vind het een schitterde serie, allemaal perfect scherp.
Groetjes Irma
Irma,
VerwijderenDe kleine Karekiet heeft het wel overleeft hoor.
Groet,
René
Wat een prachtige serie geweldig wat hebt je dit heel mooi gedaan en dan dat verhaal erbij.het is smullen.
BeantwoordenVerwijderenHoi René,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het dit jaar wel getroffen met de koekoeken. De ene bijzondere plaat na de andere laat je hier zien. Jouw geduld is wel danig op de proef gesteld, maar gelukkig kan je wel zeggen dat de aanhouder wint. Het kleine koekoek ziet er inderdaad een beetje zielig en verloren bij. It's not easy to grow up. Onvoorstelbaar dat zo'n schuwe vogel zo dicht bij je kwam. Waarschijnlijk vond hij jou ook wel een bijzondere vogel:-)
Groet, Kees
Het was prachtig om dit met jou mee te beleven. Ik hoop dat zowel Karekiet als de jonge Koekoek het hebben overleefd want je voelt inderdaad met beiden medelijden. Maar ja dat zijn menselijke emoties en die moet je niet op dieren projecteren, ik weet het ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb genoten van je werkelijk schitterende foto's en het filmpje gezien hebbende heb ik alleen maar meer bewondering voor jouw fotografische kunsten!
groetjes van Ank
Hoi Rene
BeantwoordenVerwijderenin een woord klasse foto's Rene.
groetjes Herman.
Hoi Rene,
BeantwoordenVerwijderenNou dit ga je nooit meer vergeten, zo'n buitenkansje is echt uniek! Ik denk dat je in de toekomst iedere keer als je alleen al een koekoek hoort, er al aan moet terugdenken ;-) Je begeleidende tekst is weer meeslepend. De foto's zijn prachtig. En het portretje ,,,hm, wat een schoonheid!
groetjes,
Maria
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenHoe bijzonder, een koekoek die zo tam is en die je zo dicht kunt benaderen dat je hem zelfs aan kunt raken, je hebt door vaak aanwezig te zijn en omzichtig te werk te gaan blijkbaar zijn vertrouwen gewonnen, voor mij het bewijs dat je dit goed hebt aangepakt. En het heeft je prachtige foto's opgeleverd. Aan deze ontmoeting zul je ongetwijfeld nog vaak terugdenken, zelfs als deze vogel al lang in Afrika zit, zijn ouders achterna.
Groetjes,
Ad
Gatverdamme René,
BeantwoordenVerwijderenwat een jaloersmakende serie van deze schitterende koekoek.
Werkelijk prachtige platen en dit is ook echt geweldig wat ik hier zien.
nooit eerder zo'n mooie gave en scherpe serie van een Koekkoek gezien.
Werkelijk topklasse!
groetjes, Helma
Eigenlijk ongelooflijk, René. Wat een bijzondere ervaring en bijzonder móóie foto's. Je tekst erbij zorgt ervoor dat we helemaal met je mee kunnen leven. Dat je zóó dichtbij kon komen. Het portretje is wel supertop! Maar alle foto's zijn prachtig.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Corrie
Hallo Rene, prachtige serie en een heel mooi verhaal! Topklasse
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Marcel
Een geweldig blog René. Je beschrijft het zo goed, dat ik medelijden met de jonge koekoek krijg. Zielig zo'n jong beestje zonder iemand die hem komt voeren. Het levert jou wel fantastische platen op. Wie kan er nou een portretje maken van een koekoek? Complimenten!
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie
Wat heb jij een geweldige serie kunnen maken van deze jonge koekoek Rene, echt fantastisch om met je mee te kijken en te lezen.
BeantwoordenVerwijderenNiet alleen je foto's zijn super maar ook je verhaal eromheen is ontzettend leuk en boeind om te lezen.
Dik compliment voor jouw koekoekproject, ik heb er van genoten!
Natuurkieker Coby
Met grote verbazing heb ik naar dat filmpje gekeken, wat een snelheid!
BeantwoordenVerwijderenVervolgens heb ik nog eens naar de koekoekserie gekeken en met bewondering vastgesteld dat je dat voermomentje toch écht hebt weten vast te leggen. Je zult ongetwijfeld een heleboel pogingen hebben moeten doen en blij zijn dat je een snelle camera hebt,
Ook deze serie heb ik weer met groot plezier bekeken en gelezen, moet zeggen dat je je avonturen altijd erg leuk beschrijft.
Groeten
Loes