Limburgse Eekhoorns

Eekhoorn

De herfstvakantie werd dit jaar benut met een midweekje bungalowpark in Limburg.

Bij binnenkomst kijk ik altijd eerst even of er mogelijkheden zijn voor het maken van leuke foto's.

Van huis uit neem ik meestal wat bolletjes vogelvoer mee en ter plekke zoek

ik naar wat leuke natuurlijke attributen om een setting mee aan te kleden.

Eerst moeten de vogeltjes gelokt worden en dat gaat het best met het ophangen van een 

aantal vetbolletjes op verschillende plekken en het strooien van los vogelvoer.

Ook deze keer is dat 1 van de eerste dingen die ik doe en omdat ik ook

op eekhoorntjes hoop, leg ik ook wat doppinda's neer.

Normaal gesproken hoef ik maar een uurtje te wachten totdat het stikt van de kool-

en pimpelmeesjes, eksters en vlaamse gaaien, maar deze keer komt er helemaal niets.

Maar de volgende ochtend is de voerplek toch ontdekt door een paar vlaamse gaaien

en is er ook een eekhoorntje gesignaleerd.

Gauw het bos doorzoeken naar geschikte materialen en dan maar zorgen

dat de dieren op die plekjes terecht komen, die ik in gedachte heb.

De beste manier om dat voor elkaar te krijgen is met pindakaas.

Het liefst zoutvrije, want dat is beter voor de dieren.

Om ze naar het huisje te lokken, smeer ik ook wat pindakaas op de bomen en strooi 

links en rechts wat pinda's.

De meeste pindakaas smeer ik op de plekken, waar ik de dieren het liefst wil hebben.

Al snel doet het verhaal de ronde dat restaurant Smits is geopend.

Vier eekhoorns zijn vaste gasten en ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet.

Met grote regelmaat proberen ze de concurrentie te verjagen.

Dat levert prachtige taferelen op van door de bomen heen jagende eekhoorns.

Helaas is de locatie van het huisje qua licht hoeveelheid minder geschikt voor natuurfotografie.

Ik ben al erg blij met 1/100ste sluitertijd midden op de dag, dus rond rennende eekhoorns

op de foto zetten kan ik wel vergeten. Maar het bekijken alleen al is fantastisch. 

Na de vlaamse gaaien en eekhoorns, is de plek ook ontdekt door een grote bonte specht en

een groene specht. Helaas is die laatste te schuw en het maken van een goede foto

van de groene specht is onbegonnen werk.

 Alleen de kleinere vogeltjes laten het een beetje afweten.

Ik zie wel allerlei soorten mezen, hoor roodborstjes zingen, maar ze komen

niet op het aangeboden voer af.

De Limburgse vogels welke ik wel kon vereeuwigen zullen in een volgend blog aan bod komen.

De eekhoorntjes staan gewoon af te wachten op nieuwe porties als alles op is.

Pinda's worden de ene keer ter plekke opgegeten en

een andere keer meegenomen naar andere plekjes.

Grappig wordt het als het ene eekhoorntje een pinda begraaft voor later en 

een paar seconden later het volgende eekhoorntje dat nootje weer opgraaft en

het lekker op gaat zitten smikkelen.

Maar niet alleen de eekhoorntjes doen dat.

Ook de vlaamse gaaien en de eksters hebben snel door, hoe ze op die

manier aan een makkelijk hapje kunnen komen.

Af en toe is het wel uitkijken voor roofvogels en/of katten.

Foto's van een pinda etend eekhoorntje zijn erg leuk, maar mooier is het als

alles iets natuurlijker overkomt.

Dan is de pindakaas wel een uitkomst.

Als je het een beetje uit het zicht aanbrengt, krijg je toch iets fraaiere beelden.

Zoals ik al eerder aangaf, is er in een volgen blog aandacht voor de vogels in Limburg.

Zoals deze grote bonte specht.

Tot de volgende keer,

René