Dynamisch Texel

Scholeksters en strandlopertjes

We zijn een midweekje naar Texel geweest en het was weer heerlijk.

Helaas waren de weersomstandigheden niet zo denderend.

Dinsdag gelukkig wel mooi weer, woensdag ging wel en

op donderdag een grote storm.

Omdat er ook leuke uitstapjes met de hele familie in de planning zitten,

moet het fotograferen op dinsdagochtend en dinsdag laat in de middag gebeuren.

Nadat we maandagmiddag onze spullen uitgepakt hadden,

was er nog tijd voor een lekkere strandwandeling.

Deze strandwandeling en een autoritje langs een aantal plekjes leveren

voldoende informatie op voor mijn foto-uitstapje van de volgende ochtend.

Eidereend

Tijdens de strandwandeling van maandagmiddag had ik een Eidereend

gezien op een onverwachte plek.

Ik hoopte dat de vogel er de volgende ochtend ook nog zou zijn en

dat bleek inderdaad zo te zijn. Leuk om eens zo'n vogel aan het werk te zien

tijdens het jagen. Het ene krabbetje na het andere krabbetje werd opgevist

en snel naar binnen gewerkt.

Eidereend

Eind februari staat vaak in het teken van terugkerende broedvogels,

vertrekkende wintergasten en af en toe een leuke dwaalgast.

Leuke dwaalgasten betekenen echter ook vaak grote groepen fotografen en

dat is niet echt mijn ding.

Liever lig ik in mijn eentje ergens languit en wacht op wat er komen gaat.

Het verkenningstochtje van de maandagmiddag had mij een paar mooie

nieuwe plekjes opgeleverd en dan hoop je natuurlijk

dat de vogels die je toen zag, er de volgende dag ook zullen zijn.

Bontbekplevier

Van grote afstand zie ik al dat er wat vogeltjes heen en weer lopen langs de waterlijn.

Rustig probeer ik dichterbij te komen en iedere keer wanneer de vogeltjes

vluchtgedrag vertonen stop ik eventjes en wacht totdat ze weer doorgaan met foerageren.

Vluchtgedrag bestaat vaak uit het op en neer wippen en het laten lopen van ontlasting.

Zodra ze weer doorgaan met alledaagse dingen, kun je weer proberen om iets dichterbij te komen.

Dit bontbekpleviertje heeft geen zin om op mij te wachten en verdwijnt 

al uit beeld, wanneer ik nog ver verwijderd ben van de waterkant.

Drieteenstrandloper

Maar het bontbekje is niet het enige vogeltje ter plaatse.

Diverse andere steltlopers zijn op zoek naar voedsel.

Al tijgerend door het natte zand en af en toe een foto nemend,

kan ik steeds een stukje dichterbij komen.

Een paar Drieteenstrandlopertjes, een Bonte Strandloper en een tweetal Tureluurs

bevinden zich op zo'n twintig meter afstand.

Groepjes vogels zijn altijd lastiger te benaderen dan 1 enkeling.

Maar met beleid en geduld kan ik toch dichterbij komen.

Drieteenstrandloper

De Tureluurs lopen al foeragerend helaas steeds verder van mij vandaan,

maar de Drieteentjes en de Bonte Strandloper blijven wel in de buurt.

Gelukkig is het rustig op dit deel van Texel en zijn er nog geen 

honden die de vogels opjagen.

Bonte Strandloper

Hoewel ik de vogels tot een meter of 5 weet te benaderen, blijft

het lastig om ze te fotograferen.

Even stilstaan is er meestal niet bij met deze vogeltjes en

dan is het een kwestie van anticiperen op wat ze gaan doen.

Drieteenstrandloper

Hoewel ik ze regelmatig fotografeer, blijft deze soort een leuk onderwerp.

Het kost iedere keer wel een nat en smerig pak en 

als je maar 1 dikke jas bij je hebt, is dat lastig voor de rest van de week.

Daar komt bij dat de binnenkant van de auto iedere keer onder het zand zit ;-)

Drieteenstrandloper

Maar ja, ik heb weinig tijd en om die kostbare tijd te spenderen aan

Drieteentjes is ook zonde.

De bedoeling is om later die ochtend een wandeling in de Slufter te maken

met het hele gezin en dus moet ik het hebben van een paar uurtjes.

De woensdag en donderdag belooft namelijk slecht tot zeer slecht weer te worden

en zal er dus van fotograferen niet veel meer komen.

Steenloper

Het is nog laag water en dat betekent dat er volop voedsel te vinden is

op plekken waar je als fotograaf lekker dichtbij kunt komen.

Steenloper

Terwijl ik langs de waterlijn loop, zie ik op een drooggevallen stuk een

paar steenlopers rondscharrelen. Nou zijn Steenlopers niet zo heel schuw,

maar dat betekend nou ook weer niet dat je er zo op af kunt rennen.

Steenloper

Dus ook nu weer is voorzichtig benaderen het devies.

Ik probeer altijd in te schatten waar ze ongeveer naartoe gaan en 

daar dan eerder te zijn dan de vogels zelf.

Dan komen ze vanzelf jouw kant op en is het makkelijker fotograferen.

Steenloper

Rotganzen

Texel is een dynamische eiland met diverse biotopen.

Dit heeft een grote aantrekkingskracht op grote hoeveelheden vogels.

Door die grote groepen te fotograferen, kun je dan weer die dynamiek benadrukken.

Maar het fotograferen van grote groepen vogels is lastig.

Meestal lukt dat alleen wanneer een grote groep op de vlucht slaat en

dan kun je meestal alleen de achterkant fotograferen. Of is het 

een probleem om iets van scherpte in je foto te krijgen.

Mooier is het om zo'n groep te fotograferen, wanneer de vogels langs komen vliegen 

of wanneer ze op je af komen vliegen.

Dat laatste is echter erg lastig voor de meeste camera's en

levert bijna altijd onscherpe beelden op.

Bontbekplevieren, Strandlopertjes en een Tureluur

Dan is het natuurlijk ook fijn wanneer zo'n groep niet al te ver

van je verwijderd is. Het groepje hierboven is wat dat betreft te ver weg.

Drieteenstrandlopers

Ik kom steeds dichterbij de plek, waar ik de middag daarvoor grote groepen vogels had gezien.

Een mooi groepje Drieteenstrandlopers gaat duidelijk dezelfde kant op en

zo'n honderd meter verderop zie ik honderden vogels aan de waterkant.

Dat was nou precies waar ik naar op zoek was en ik heb nog een uurtje de tijd.

Maar grote groepen vogels moet je behoedzaam benaderen, want het laatste

wat je wilt is om ze op te jagen.

Zeker niet in de wintertijd, want dan hebben ze al hun energie nodig.

Als fotograaf heb je jezelf er ook nog eens mee, want vluchtende vogels

leveren ook geen enkele mooie foto op.

Scholeksters

Langzaam probeer ik dichterbij te komen, maar al snel hebben de vogels mij in de smiezen.

Dan maar kruipend verder en beetje bij beetje de groep benaderen.

Moet ik normaal gesproken ongeveer de laatste 25 a 30 meter kruipend en tijgerend afleggen,

nu moet ik al zo'n meter of 60 van te voren languit in het zand.

En dan is het echt nog een heel eind kruipen, kan ik je vertellen.

Drieteenstrandlopers

Zodra ik zie dat er groepen vogels arriveren ipv dat er vogels op de vlucht slaan,

weet ik dat op de juiste weg ben.

Beetje bij beetje kom ik dichterbij. 

Ik weet dat de afstand minimaal een meter of 25 zal moeten blijven,

want dichterbij zal de hele groep de lucht in  jagen.

Pas wanneer je op zo'n korte afstand bent, kun je goed bekijken

hoe al die soorten met elkaar omgaan.

Grappig is om te zien dat de verschillende soorten elkaar uitstekend

kunnen verdragen, maar dat iedere vogel zijn/haar eigen soort opzoekt.

De Scholeksters bij de Scholeksters, de Drieteentjes bij de Drieteentjes,

de Rotganzen bij de Rotganzen etc etc.

In de hele groep zitten ook nog groepen Smienten, Eidereenden en Tureluurs.

Er blijven groepjes bijkomen en ieder plekje wordt benut.

Nou zijn er enorme stukken strand helemaal leeg, maar alle arriverende vogels 

zoeken een plekje direct aan de waterkant.

De reden zal ongetwijfeld zijn, dat ze dan direct dichtbij hun voedselbron zijn.

Wanneer het vol is, gaan de vogels liever iets verder in het water staan,

dan dat ze de strandkant kiezen.

Het blijft leuk om grote groepen vogels te bekijken.

Het fotograferen is echter een stuk lastiger.

Hoe moet je kaderen en hoe maak je een uitsnede met het nabewerken?

Zo'n grote groep zorgt namelijk altijd voor halve vogels aan de randen.

Welke poets je weg en welke laat je staan?

Ik weet eigenlijk niet of er regels voor zijn, maar ik doe het altijd maar op gevoel.

Halve vogels aan de rand van een foto moeten ook een beetje het gevoel oproepen,

dat er nog enorm veel vogels zijn buiten het kader van de foto.

Bij vliegende vogels moet het gevoel opgeroepen worden, dat

er nog meer in aankomst zijn of dat er al veel verder gevlogen zijn.

Het blijft lastig om daarin keuzes te maken.

Ik zie dat mijn tijd bijna om is en besef mij, dat ik nu natuurlijk ook

niet zomaar op kan gaan staan.

Want ook dan knallen de (inmiddels) duizenden vogels direct de lucht in.

Dan maar weer terug kruipen, totdat ik op een zodanige afstand ben dat ik kan gaan staan.

Ook dat lukt gelukkig en eenmaal in de auto besluit ik om nog even snel langs een paar

plekjes te rijden. De rest van de familie moet zich toch nog aankleden,

dus ik heb nog even de tijd.

Kleine Zilverreiger

Tijdens zo'n ritje merk je toch dat Texel een echt vogeleiland is.

Enorm veel soorten kom je tegen tijdens zo'n kort ritje met de auto.

Kluten

Om het blog compleet te maken plaats ik ook maar de plaatjes, welke eigenlijk

net van te ver genomen zijn.

Maar zo is het plaatje van Texel als vogeleiland wel compleet.

Torenvalk

Al kun je vanuit de auto natuurlijk ook wel vaak dichtbij foto's maken.

Dit Torenvalkje hing lekker tegen de wind in boven een dijk en

kwam langzaam maar zeker steeds een stukje lager.

Wulp

Bij het Wagejot was het eerste groepje Kluten gearriveerd, maar opvallend 

waren ook de vele Wulpen die daar aanwezig waren.

Het Wagejot blijft toch bij uitstek een prachtige plek om vogels te fotograferen.

Jaloerse Eidereend

Tijdens onze wandeling in de Slufter zag ik een Eidereend, die een oogje

had op een vrouwelijke Wilde Eend. Dat heb ik al eens eerder gezien, maar

het blijft een zeer grappig gezicht. De Eidereend was uitgebreid aan het baltsen

en constant bezig om de mannetjes Wilde Eenden weg te jagen.

Velduil

Van te voren kijk ik altijd wel even of er leuke soorten aanwezig zijn.

Op een bepaalde plek zat een groepje IJsgorzen, maar hoewel ik verschillende

keren langs die plek ben gereden, heb ik ze niet gezien.

Ook had ik mijn oog laten vallen op een plek waar twee Velduilen gezien waren.

Dinsdag in de late namiddag ben ik daar nog even langs gereden en kon

helaas niet meer dan een bewijsplaatje maken van een jagende Velduil.

Kleine Mantelmeeuw

Na een paar dagen zat het er helaas weer op.

De donderdag raasde er een storm over Texel en was fotograferen onmogelijk.

De volgende ochtend op de boot was het weer schitterend weer en 

dan is het natuurlijk leuk om de meeuwen te fotograferen.

Deze keer heb ik mij ook wat gewaagd aan landschapsfotografie.

Jammer genoeg werkte het weer hier niet lekker voor mee,

want je hoopt dan natuurlijk op mooie Hollandse luchten

en fraaie,kleurrijke zonsondergangen.

Haven Oudeschild (Panorama)

Ik heb even getwijfeld of ik deze foto's in dit blog zou plaatsen,

omdat het aantal foto's dan eigenlijk te groot wordt.

Molen bij Wagejot

Maar omdat de foto's in deze midweek zijn gemaakt,

stop ik ze er toch maar even bij.

Wagejot

Slufter (Panorama)

Erg lastig om in zo'n korte tijd een aansprekende landschapsfoto te maken.

Deze aparte tak van fotografie is er eentje waar je uitgebreid de tijd 

voor zou moeten nemen. 

Ik heb geprobeerd om diepte in de foto's te krijgen door zodanig positie te kiezen,

dat er meerdere lagen in het landschap te zien zijn.

Vuurtoren Texel

Zo nu en dan heb ik geprobeerd om één of ander onderwerp vlakbij

in de voorgrond mee te nemen, maar die foto's zijn niet verder gekomen dan de prullenbak.

Wel heb ik regelmatig de groothoeklens erop gezet, maar daarvoor

was het onderwerp vaak weer net even te ver weg.

Volgende keer maar eens meer tijd nemen om dit te doen.

Vuurtoren Texel

We hopen snel weer een bezoekje te kunnen brengen aan Texel.

Tot de volgende keer,

René