Jonge Weidevogels

Jonge Kievit

De Weidevogels staan onder grote druk.

Het leefgebied wordt kleiner, het voedselaanbod neemt af en de leefgebieden

die er nog zijn worden te intensief en ééntonig bewerkt.

Op veel weilanden groeit alleen nog maar raaigras.

Een snel groeiende grassoort welke een paar keer gemaaid kan worden

en dus voor genoeg veevoer in de winter zorgt.

Doordat er vaker gemaaid wordt verdwijnt de rust en de mogelijkheid

om te schuilen voor de jonge weidevogels.

Dit gras trekt ook geen insecten aan.

Gebieden met enkel raaigras zijn vaak doods.

Geen insecten, daardoor geen insectenetende vogels en daardoor

geen roofvogels of roofdieren.

Gelukkig komt het besef dat er iets moet gebeuren.

Dat was dit jaar zeer duidelijk te zien in de polders waar ik regelmatig kom.

Er werd veel later gemaaid, er waren op veel meer plekken stroken met

kruiden te zien en  op steeds meer plekken werden

stukjes weiland onder water gezet.

Dit resulteerde in grote aantallen paartjes Grutto's, Tureluurs en Kieviten.

Dat was te zien op de momenten dat er een kraai, meeuw, roofvogel of reiger

over kwam vliegen. Deze vogels werden verjaagd door grote aantallen weidevogels.

Met een beetje geduld en inzicht waren er ook veel meer jonge vogels

te zien tov voorgaande jaren.

Kievit

Aan de ene kant van de weg zie ik weilanden waar het kruid en gras heel hoog staat

en aan de ander kant van de weg zijn er wel al een aantal weilanden gemaaid.

Zo nu en dan zie ik Kievitpullen op die gemaaide weilanden rondwandelen.

Kievitpul met ouders

In eerste instantie zag ik alleen de volwassen kieviten staan.

Hoewel weidevogels meesters zijn in het weglokken van bedreigingen voor hun kroost,

zijn ze aan de andere kant ontzettend doorzichtig in hun pogingen om 

de jongen te verbergen.

Als een grondbroeder, zoals de Kievit of bv de Kleine Plevier, vindt dat een

bedreiger van de jongen te dichtbij komt, doen ze vaak of ze gewond zijn.

Dan laten ze een vleugel langs hun lichaam hangen en hinken steeds verder

weg van de plek waar de jongen zich bevinden.

De jongen hebben zich inmiddels stijf tegen de grond aangedrukt en

blijven ten alle tijden liggen op die plek.

Mocht je dit ooit tegenkomen, kijk dan in ieder geval heel goed uit waar je loopt

en beter is nog om op je schreden terug te keren.

Net uitgekomen Kleine Plevieren zijn ter grootte van een knikker

en met hun schutkleuren zie je ze bijna niet.

Maar dit soort vogels laten dmv geluiden ook merken dat er jongen zijn.

Constant hebben ze met korte geluidjes contact met de jongen.

Kieviten zijn wat makkelijker dan Grutto's of Tureluurs.

Wanneer je een tijdje rustig blijft wachten op gepaste afstand,

is een Kievit al snel aan je aanwezigheid gewend en zullen de kleintjes

tevoorschijn komen en verder gaan met het zoeken naar voedsel.

Jonge Kievit

Wanneer er een sloot tussen zit, zijn ze al helemaal snel minder schuw.

Maar in het veld wordt het erg lastig om jonge weidevogels mooi op de foto te zetten.

Hier geldt ook weer, dat je ze het beste op jou af kunt laten komen.

Alleen op die manier zijn ze op hun gemak en komen ze dichtbij.

Die manier kost wel veel geduld, natte kleren en veel teleurstellingen.

Maar als het dan lukt....

Jonge Kievit

In wezen zijn jonge vogels nieuwsgierig en nog niet zo schuw.

Terwijl ze de wereld ontdekken, worden ze in de gaten gehouden door de ouders.

Ben je onzichtbaar voor de ouders, omdat je languit in het hoge gras ligt,

dan is de kans aanwezig dat de jongen even polshoogte komen nemen.

Zo heb ik wel eens gehad, dat er een jonge Kleine Plevier rustig over mijn benen

heen liep, terwijl ik het broertje of zusje aan het fotograferen was.

Jonge Kievit

Als het dan een keertje lukt, dan neem je al die mislukkingen wel voor lief.

Jonge Kieviten zijn betrekkelijk simpel, maar heel anders gesteld is het met 

pullen van de Grutto en de Tureluur.

Wanneer je medio/eind mei een paartje Grutto's of Tureluurs in de wei ziet,

die regelmatig korte roepjes laten horen, dan kun je er zeker

van zijn dat er jongen in de nabijheid zijn.

Grutto

Helemaal zeker ben je van je zaak wanneer er eentje staat te roepen op een paaltje

of wanneer er eentje in de lucht blijft hangen en roepen totdat je op gepaste afstand bent.

In dat laatste geval is snel weglopen het enige juiste.

Er is simpelweg teveel stress bij de vogel en dit soort verstoringen

zijn not-done.

Hetzelfde wanneer er eentje paniekerig staat te roepen terwijl hij op een paaltje staat.

Wanneer er echter af en toe een kreetje uit de vogel komt en deze zich behoorlijk

op z'n gemak voelt, is het een teken dat de jongen ver genoeg zijn en

dat de vogel geen echte dreiging voelt.

Als je dan de auto op gepaste afstand neerzet en rustig afwacht,

dan heb je kans dat je de jonkies te zien krijgt.

Anders is het wanneer beide ouders gewoon in het weiland staan en

af en toe een waarschuwingsgeluidje laten horen.

De ouders staan dan meestal op een meter of 10 afstand van elkaar en

je kunt op je vingers natellen dat de jongen zich daar ergens tussenin bevinden.

Jonge Grutto met 1 van de ouders op de achtergrond

Kieviten zijn zeer agressief tegen alle soorten vogels die te dichtbij hun jongen komen.

Ze dulden geen andere kieviten in de omgeving, maar ook andere weidevogels

worden direct verjaagd.

Grutto's zijn niet erg agressief tegen andere weidevogels, behalve wanneer

er een ander Grutto-mannetje te dichtbij komt.

Eerst wordt geprobeerd om via uiterlijk machtsvertoon het andere mannetje te verjagen.

Lukt dat niet, dan gaat de beuk erin.

Opvallend daarin is, dat zowel het mannetje als het vrouwtje de aanval kan inzetten.

Grutto's

In deze twee foto's valt het vrouwtje van het Grutto-paar een opdringerig mannetje aan.

Het mannetje van het paar houdt zich afzijdig.

Grutto's

Het gaat er heftig aan toe in zo'n gevecht.

In dit geval verdedigd het vrouwtje haar jongen tegen de indringer.

Iets eerder in het jaar zie je ook wel gevechten, maar dan gaat het meer om

het krijgen van het vrouwtje en zijn het de mannen die lopen te knokken.

Het grappige is dat je beide soorten gevechten aan kunt zien komen.

Zodra er een paartje te zien is en een vrijgezelle man het territorium nadert,

dan laat de lichaamstaal van het paartje duidelijk merken of 

het andere mannetje wel of niet getolereerd wordt.

Dan komt het heel vaak niet tot een gevecht, maar het is altijd de moeite waard 

om even te wachten of er misschien wel actie gaat komen.

Jonge Grutto

Zoals gezegd, zijn de jonge Grutto's erg lastig te spotten.

Qua kleur vallen ze minder op tussen het gras in vergelijking met de jonge Kieviten,

maar ze blijven ook nog eens meer in de dekking van het hoge gras.

Wanneer een roofvogel, kraai, meeuw of reiger over komt vliegen,

krijg je pas echt goed een beeld van hoeveel jongen en/of nesten er in de buurt zijn.

Met alarmerende ouders is de kans op een foto van de jongen erg klein.

Beter is het om een volgende keer rustig in de buurt te parkeren en

afwachten totdat er een familie jouw kant opkomt.

Gelukkig verplaatsen de families zich regelmatig en hoef

je vaak niet heel lang te wachten.

Jonge Grutto

Maar hoe maak je nou de foto's die je graag wilt hebben,

zonder dat de vogels verstoord worden?

In ieder geval niet door er achteraan te rennen en nerveus alarmerende ouders te negeren.

Gewoon een plekje uitkiezen waar de kans op jonge vogels groot is en afwachten maar.

Vaak loopt het uit op niets of foto's met een jong dat ver weg te zien is,

maar je hebt ook momenten dat ze dichtbij komen of dat je iets bijzonders krijgt te zien.

Bij mij gebeurde het in het volgende geval net op een verkeerd moment.

Een hele Grutto-familie maakte de oversteek van het ene weiland naar het andere.

Ik was net bezig met het uitproberen van mijn nieuwe lens en dat lukte niet helemaal.

Vader Grutto vloog over de sloot en moeder Grutto bleef in het andere weiland staan.

De vier jongen maakte de oversteek 1 voor 1.

Dat deden ze op volgorde van grootte. De grootste als eerste, de kleinste als laatste.

Helaas kwam er maar 1 foto door de plaatsingscommissie ;-)

Overstekende jonge Grutto

Een erg leuk gezicht om ze zo 1 voor 1 over te zien steken,

maar ontzettend balen toen ik thuis de resultaten bekeek.

Bij de Tureluurs gaat het allemaal ongeveer hetzelfde als bij de Grutto's.

Tureluur

Ook bij de Tureluurs kun je het beste afwachten totdat ze jouw kant opkomen.

Ze achterna lopen leidt alleen maar tot hevige verstoring.

Buiten dat het slecht is voor de vogels, vergooi je ook nog eens

je eigen kansen op mooie plaatjes.

Vogels laten snel blijken waar de grens ligt, helaas zijn er een aantal mensen

die alles doen voor een nog beter plaatje.

Soms uit onwetendheid, maar vaak ook gewoon uit eigen belang.

Jonge Tureluur met ouder

Ook Tureluurs zijn zeer agressief tegen soortgenoten die te dichtbij komen,

wanneer er jongen in het spel zijn.

Vechtende Tureluurs

Ook hier gaat het er hard aan toe. 

De puntige snavels en de scherpe nagels zijn de twee grootste wapens.

Het zijn vaak spectaculaire gevechten en blijven net zolang doorgaan,

totdat eentje het opgeeft.

Vechtende Tureluurs

Overstekende Tureluur

Ook de Tureluurs waden gewoon door de sloot om

van het ene weiland naar het andere te komen.

Net even te ver weg voor het mooie, maar het is leuk om toch hier te laten zien.

Op een bepaald moment zie ik een paartje Tureluurs met vier jongen lopen. 

Ik ga in de berm liggen en hoop dat ze mijn kant opkomen.

Eén van de ouders vliegt over de weg en gaat op een paal zitten.

Tureluur

Nu de ene ouder aan de ene kant van de weg zit en de ander in het weiland 

aan de andere kant en de jonge in het midden daarvan, kun je op je vingers

natellen dat de jongen zich over de weg gaan verplaatsen.

Ik richt mijn aandacht op de plek, waarvan ik denk dat ze de oversteek zullen maken.

Maar al snel heb ik door dat er eentje achter mij langs is gelopen en nu

aan de overkant het lange gras inschiet.

Twijfel slaat toe.

Moet ik mij omdraaien of zo blijven liggen?

Ik besluit om mijn eerste ingeving te volgen en te blijven liggen zoals ik lig.

Deze keer blijkt het de juiste ingeving te zijn, want twee van de vier jongen

komen vlakbij uit het hoge gras.

Jonge Tureluurs

Op hun dooie gemakkie lopen ze voor mij langs.

Met twee vogels in 1 beeld is het altijd lastig waar je de scherpte legt.

Op de voorste of op de achterste vogel?

Jonge Tureluurs

Ikzelf vind de foto met de scherpte op de voorste vogel het mooist.

Ik weet zeker dat ik vier jonge Tureluurtjes heb gezien en ben 

in afwachting van nummer 4.

Hoewel ik dus geconcentreerd af lig te wachten,

weet het vierde Tureluurtje mij toch te verrassen.

Jonge Tureluur

Een stukje verderop zie ik het pulletje opeens op de weg lopen.

Binnen een paar tellen is het vogeltje aan de overkant.

Ik heb dus behoorlijk wat hele jonge vogels gezien, maar ik heb geen idee hoeveel

er vliegvlug geworden zijn.

Ik heb wel aardig wat Kieviten gezien, die het gehaald hebben, maar

ik heb niet zo heel veel iets oudere Grutto's en Tureluurs gezien.

Ik krijg wel het idee dat het de goede kant opgaat.

In de polders waar ik regelmatig kom, werd op een behoorlijk aantal

weilanden later gemaaid. 

Als er gemaaid werd, werden niet alle weilanden tegelijk gemaaid en er

werden stroken ongemoeid gelaten.

Hopelijk gaat het volgend jaar weer een beetje beter.

De laatste vogel die hier aan bod komt is de Scholekster.

Ook met deze vogel gaat het niet goed.

In mijn buurt zie ik ze steeds regelmatiger als dakbroeder,

maar met al die meeuwen en kraaiachtigen kan dat eigelijk niet goed gaan.

In de polder zie ik steeds minder paartjes.

Op een plek waar een boer een weiland onder water had laten lopen,

kom ik twee volwassen en twee jonge vogels tegen.

Scholeksters

Gelukkig vallen de ouders erg op, want de kleintjes zijn vanwege hun kleuren

erg lastig te onderscheiden. Dit paartje bleef trouw aan deze plek

en ik heb ze dus een tijdje kunnen volgen.

Of ze het helemaal gered hebben, weet ik niet.

Ik weet wel dat ze bijna konden vliegen toen ik ze voor het laatste zag.

Scholeksters

Laten we hopen dat ze het gered hebben.

Iedere Scholekster is er eentje.

Nog eventjes en dan zijn alle Grutto's en Tureluurs weer vertrokken.

Kieviten overwinteren steeds vaker in ons land en dat idee heb ik ook van de Scholeksters.

Wanneer ik in de herfst weer eens naar het strand ga,

zie ik naar mijn idee steeds meer Scholeksters.

Dat kan ook toeval zijn natuurlijk.

In een volgend blog aandacht voor foto's gemaakt tijdens mijn vakantie.

Het grootste gedeelte was het gewoon te warm om erop uit te trekken,

maar de laatste dagen ging de temperatuur toch nog ietsje naar beneden.

Ik kwam oa deze tegen:

Bedelende jonge Zwarte Roodstaart

Tot de volgende keer,

René