Ochtendje Zuidpier

Drieteenstrandloper

Een paar keer per jaar ga ik in de ochtend naar de Zuidpier in IJmuiden.

Een prachtige lokatie om vogels te fotograferen,

maar ook een erg lastige.

De ene dag kan het fantastische soorten en beelden opleveren en

de volgende dag is het een beetje behelpen.

Hoewel je vaak dezelfde soort vogels tegenkomt bij de pier,

kunnen de resultaten per dag enorm verschillen.

Ik zorg er in ieder geval altijd voor dat ik ongeveer een kwartier voor

zonsopkomst op het strand ben.

Dan heb je het rijk meestal voor je alleen en kun je rustig een startplek

uitkiezen, want je wilt natuurlijk het liefst dat prachtige

ochtendlicht zo goed mogelijk benutten.

De zon komt achter je rug op en zorgt voor erg mooi

licht voordat het over de duinen heen begint te schijnen.

De ochtend dat ik bij de Zuidpier ben is er eentje

met wisselende lichtomstandigheden.

Soms licht bewolkt en soms wat zwaarder en

af en toe zelfs een stralend zonnetje.

Kanoet

De ochtend begint in ieder geval hoopgevend.

Terwijl ik naar de waterlijn loop, zie ik in de verte een drietal vogels 

met een ietwat afwijkend formaat. Als ik dichterbij ben zie ik dat het Kanoeten zijn.

Geen alledaagse soort voor de Zuidpier, maar ook een lastig te fotograferen soort.

Het klinkt misschien raar, maar je moet vogels op een beetje ontwijkende manier benaderen

en ze niet proberen aan te kijken. Zodra je rechtstreeks op ze af loopt en naar

ze blijft kijken, dan zijn ze snel vertrokken.

Gewoon net  doen of je ze niet ziet en dan hebben ze het idee dat 

ze veilig zijn. Misschien is het mijn verbeelding, maar het werkt verdomd vaak..

Ik ga iets eerder dan normaal door mijn knieën en probeer daarna zo dichtbij

als mogelijk te komen. Maar ik moet mij ook haasten,

want het echt mooie licht is ook weer zo verdwenen.

Kanoet

De Kanoeten kan ik behoorlijk goed benaderen, maar het licht blijft een beetje koel.

Er is wel iets van die fijne ochtendgloed te zien, maar het is niet echt super.

Kanoeten

Het is in ieder geval een hoopgevend begin van de dag,

maar ook direct een nat en vies begin.

Doordat de zee zich net een beetje terug begint te trekken,

is het zand kletsnat aan de waterkant.

Daardoor is het ook nog eens modderig en dat is altijd een beetje lastig,

omdat je dan zo op moet letten hoe je de camera draagt.

Die zit tenslotte zo onder het zand en dat is niet echt goed voor zo'n ding.

Maar ja, je weet niet of de Kanoeten zich de rest van de ochtend nog laten zien,

dus moet ik al dat natte zand maar op de koop toenemen.

Kanoeten

Als de Kanoeten besluiten om zo'n honderd meter verderop te gaan foerageren,

is dat voor mij het sein om verder te kijken.

Als je opstaat merk je pas hoe nat je bent geworden.

Gelukkig is het niet koud deze dag.

Ik tuur langs de waterkant en zie eigenlijk niets anders dan meeuwen

en een paar verdwaalde Scholeksters.

Ik hoopte op Grote Sternen die hun jongen voeren, maar die laten zich niet zien.

Maar als ik nog een keertje goed kijk, zie ik een heel stuk verderop

een stuk of 15 kleine vogeltjes langs de waterlijn lopen.

Bontbekplevier

Het blijkt een groepje Bontbekplevieren te zijn.

Het groepje bestaat uit een aantal volwassen exemplaren en de rest zijn jongen.

Het grappige is dat de volwassen exemplaren aan de buitenkant van

de groep de wacht houden. En daarmee bedoel ik ook dat ze echt op wacht staan.

Deze oudere vogels geven aan wanneer de groep verder afstand

moet nemen of op moet vliegen.

Bontbekplevieren

Ik had al snel door dat ik dus de volwassenen in de gaten moest houden en 

dat zodra zij in beweging kwamen, ik beslist niet verder moest kruipen.

Jonge Bontbekplevier

Als de volwassen vogels op hun gemak zijn, dan gaan de jonge vogels gewoon hun gangetje.

Dan komen ze vanzelf wel dichterbij en is het eigenlijk een kwestie van uithoudingsvermogen.

Hoe lang kun je in de natte blubber blijven liggen is dan de vraag.

Jonge Bontbekplevier

Het grote nadeel is dat tijdens het kruipen je waterdichte jas omhoog kruipt en 

je waterdichte broek een beetje naar beneden zakt.

Dan blijkt dat alles dat daaronder zit niet zo waterdicht is.

Gelukkig was het qua temperatuur een heerlijke dag.

Nadat het groepje Bontbekplevieren vertrok naar het stuk strand vlakbij de duintjes,

stond ik maar weer op en probeerde mijzelf een klein beetje te fatsoeneren.

Omdat er verder weinig te beleven viel, besloot ik om de pier af te lopen.

Een Wilde Eend hield mij nog eventjes op.

Terwijl ik langs de Eend liep, zag ik er wel een mooi plaatje in.

Wilde Eend

En weer languit in het natte zand natuurlijk..........

Wilde Eend

De 3,1 km lange Pier kan mooie kansen geven op bijzondere soorten.

De kansen zijn het grootst tijdens de periodes van vogeltrek net na een behoorlijke storm.

Maar op andere dagen is er ook vaak wel iets leuks te zien.

Er is altijd kans op zeehonden en de rotsblokken langs de Pier zijn

een grote voedselbron voor allerlei vogelsoorten.

Steenloper

De Steenloper is alom aanwezig op de rotsblokken en is een soort die meestal

voorbij gelopen wordt door fotografen.

In winterkleed is het een beetje een lompe vogel, maar het verenkleed

in de zomer is prachtig. Omdat het niet zo'n sierlijke vogel is,

wordt het wel lastig om er een aansprekende foto van te maken.

Steenloper 

Dus is het een beetje zoeken naar een aardig standpunt en wachten totdat

een behoorlijke golf tegen zo'n rotsblok uit elkaar knalt.

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik op de foto hierboven wel een

aantal witte bolletje erbij gekloond heb ;-)

Steenloper 

Een wat meer verrassende soort zat iets verderop aan de binnenkant van de Pier.

Eidereend

Het nadeel van fotograferen op de Pier, is dat je bovenop de vogels kijkt.

Ik probeer altijd tussen de rotsblokken te komen en zodoende toch

een iets lager standpunt in te nemen.

Het blijft echter een beetje behelpen, maar voor sommige soorten

moet je dat hogere standpunt maar op de koop toe nemen.

Kanoet

Ook op de Pier bevinden zich een paar Kanoeten.

Deze had ik nooit eerder op de rotsblokken langs de Pier gezien.

Twee stuks lieten zich zeer makkelijk benaderen.

Wat een verschil met de Kanoeten die ik 's ochtends had gefotografeerd op het strand.

Die waren ontzettend schuw, maar deze twee trekken zich nergens iets van aan.

Zeekoet

De derde verrassende soort was een Zeekoet die zich aan de buitenkant bevond.

Deze was zeer lastig vast te leggen, want hij bleef iedere keer bijzonder

lang onder water. Als hij weer opdook was dat al gauw een meter of 15 verderop en

dat maakt het lastig. Dan denk je slim te zijn en dertig meter verderop te gaan staan

wanneer de vogel weer onder water duikt, maar dan zwemt hij net weer de andere kant op.

Zo blijf je wel lekker bezig.

Wanneer je op het uiterste punt van de Pier een tijdje blijft staan,

is de kans groot dat je voorbij vliegende Jan-van_Genten kunt fotograferen.

Ze vliegen alleen meestal net te ver van de Pier vandaan en

echt mooie foto's kun je dan wel vergeten.

Omdat het een mooie dag gaat worden en ik verwacht dat het druk

gaat worden op het strand, ga ik snel terug in de hoop dat

er op het strand nog iets te fotograferen valt.

Visdief

Wanneer je weer terug loopt richting strand, kijk je recht tegen de zon in.

Met vol tegenlicht kun je soms best aardige foto's maken.

Een Visdief hangt in de lucht op zoek naar vis.

Met flink overbelichten krijg je een high-key opname en

dat leverde deze twee beelden op.

Visdief

De één vindt het mooi, de ander vindt het afschuwelijk.

Ik persoonlijk hou er wel van.

Wanneer ik bijna terug ben aan de waterkant, zie ik een meter of honderd 

verderop een mooi groepje kleine vogeltjes heen en weer lopen.

Strandlopertjes!

Hoewel ik die hier al veel vaker gefotografeerd heb,

blijft het natuurlijk wel een heel leuk onderwerp.

Het fijne aan strandlopertjes is dat ze zo voorspelbaar zijn.

Meestal lopen ze met de hele groep een bepaalde kant op.

Wanneer je recht op ze afloopt, kun je er bijna zeker van zijn dat ze wegvliegen of rennen.

Maar ga je dertig meter verderop, in hun looprichting,  rustig afwachten,

dan is de kans groot dat ze heel dichtbij komen.

Terwijl ik op de kleine hardlopertjes wacht, kan een Zilvermeeuw

nog even snel een leuk plaatje opleveren.

Zilvermeeuw

En als die hardlopertjes langzaam-aan-wandelaars blijken te zijn,

heb ik ook nog even tijd om eens iets anders dan een vogel te fotograferen.

Zwaardschede

Deze Zwaardschede stak zo mooi op uit het zand, dat ik hem gewoon wel moest fotograferen.

Dan komt het groepje toch uiteindelijk mijn richting op.

Het groepje bestaat uit Drieteenstrandlopers en Bonte Strandlopers.

Drieteenstrandloper

Er zijn een aantal soorten vogels waar ik door de jaren heen enorm veel

foto's van genomen heb. De Drieteenstrandloper is daar 1 van.

Dat maakt het lastig om er iedere keer weer iets anders van te maken.

Drieteenstrandloper

Dat zit dan meestal in een bepaalde houding of een bepaalde actie.

Drieteenstrandloper

Bonte Strandloper

Maar soms vallen er allerlei omstandigheden samen.

Bonte Strandloper

Opeens schuift er bewolking voor de zon. Er ligt een heel dun laagje zeewater

over het zand, waardoor de grens tussen zee en strand vervaagt.

Een Bonte Strandloper maakt zich los van het groepje en haalt

op precies de juiste plek een zeepier naar boven.

Door het ontbreken van direct zonlicht ontstaat er een koele sfeer

en dat zorgt voor een blauwachtig beeld.

Bonte Strandloper

Meestal is het hap slik weg, maar deze keer doet de Bonte Strandloper er wat langer over.

Op het randje tussen zee en strand zitten de Zeepieren het dichts bij het oppervlak.

Dat is de reden waarom de Strandlopertjes daar altijd te vinden zijn tijdens het foerageren.

Drieteenstrandloper

Was ik al zeer tevreden met de Bonte Strandloper in die blauwige omlijsting,

maar met de Drieteenstrandloper in zomerkleed kon het toch nog fraaier.

Tenminste, dat is mijn mening natuurlijk.

Juist door het zwart/witte kleed komt de vogel nog mooier naar voren.

Drieteenstrandloper

Een goed moment om af te sluiten want de zon komt weer tevoorschijn en 

wandelaars met honden worden talrijker.

De laatste foto die ik maak is van een jonge Visdief die nog even langskomt

net op het moment dat de zon weer achter de wolken vandaan komt.

Jonge Visdief

Meestal begin ik mijn blogs met een foto die ik zelf 1 van de fraaiste vind.

Omdat ik de keuze deze keer wel een beetje lastig vond,

plaats ik de foto die meestreed voor de eer van openingsfoto maar als afsluiter.

Bonte Strandloper

Al met al een erg lang blog, maar deze keer had ik een zeer productieve ochtend in IJmuiden.

In een volgende blog aandacht voor een dagje Veluwe met oa deze:

Kruisbek en Sijs

Tot de volgende keer,

René