Diverse soorten Zangvogels

Winterkoning

Door het jaar heen maak ik best een hoop foto's, die lastig in een blogbericht te plaatsen zijn.

Ik ben niet de enige die daar "last" van heeft en iedereen heeft

zijn/haar eigen manier om dit soort losse foto's toch een plaatsje te geven.

Ik prop ze maar in een blogbericht genaamd "Jong leven", "Vogels op een paaltje"

of zoals in dit geval "Diverse soorten Zangvogels".

Dan nog is er keuze-stress.

Na ieder uitje kom ik wel met 1 of 2 foto's thuis, die in zo'n vergaarbak terecht komen.

Omdat ik ook nog eens regelmatig op dezelfde plekken kom,

heb ik dus ook nog vaak verschillende foto's van één en dezelfde vogel.

Maar ja, we zullen het maar een luxeprobleem noemen en

uiteindelijk heb ik er toch een aantal uitgekozen om in dit blog acte de presence te geven.

Zwarte Roodstaart

Eind maart 2019 ben ik wezen kijken of de Zwarte Roodstaarten alweer terug

waren op hun vaste plekkie.

In de directe omgeving van deze plek zijn een aantal gebiedjes waar 

diverse soorten vogels zich helemaal thuis voelen.

Met een beetje geduld kun je dan ook mooie soorten betrekkelijk

simpel vastleggen. De auto op een strategische plek parkeren en

de camera op een stevige rijstzak en afwachten maar.

Een kleine greep uit de mooie soorten die ik hier bijna iedere keer wel

zie of hoor: Zwarte Roodstaart, Groenling, Putter, Grasmus, Braamsluiper, 

Winterkoning, Roodborst,  Pimpel- en Koolmezen.

Verderop in dit bericht komen er een aantal aan bod.

Eind maart/begin april komen ook diverse andere soorten weer terug naar Nederland.

De Blauwborst is daar 1 van en in april ga ik altijd actief op zoek naar dit mooie vogeltje.

Maar de Blauwborst is in een apart blog aan bod geweest en 

zal hier dus niet terugkomen.

Maar als je in een rietgebied op zoek gaat naar de Blauwborst,

dan stuit je uiteraard ook op een aantal andere rietvogels.

Rietgors

Eén van de makkelijkst te fotograferen rietvogels is de Rietgors.

Geen idee waarom dat is, maar mijn ervaring is dat de Rietgors zich het best laat benaderen.

Hoewel de Rietgors niet echt mooi zingt, hoort deze wel tot de familie van Zangvogels.

Rietzanger

De vogel die je vaak overal bovenuit hoort in de rietvelden is de Rietzanger.

Het fijne aan de Rietzanger is dat deze, net als de Blauwborst,

een aantal vaste zangplekken heeft.

Als je regelmatig in zo'n gebied komt, weet je ook waar die plekken zijn

en is het ook hier een kwestie van afwachten op de juiste afstand.

Rietzanger

Ik had mij voorgenomen om vogels iets meer in hun leefgebied te fotograferen,

maar dat wil ik in mijn enthousiasme vaak vergeten.

Bovenstaande foto is een soort van tussenfase daarin.

De drie foto's van de Rietzanger hier achter elkaar geplaatst

laten mooi het verschil zien in vastlegging.

Rietzanger

De laatste foto laat de Rietzanger zien in zijn leefgebied.

Het lijkt simpel, maar hoe groter de afstand tot de vogel,

hoe lastiger het is om deze scherp genoeg in het totaalplaatje te krijgen.

Maar als het dan lukt en het licht ook nog eens mooi is,

dan is zo'n totaalbeeld toch wel heel fraai.

Kneu

Een wat minder algemene soort in dit rietgebied is de Kneu.

Twee paartjes hebben er hun territorium, maar zijn enorm lastig te fotograferen.

Of ze zitten diep in een bramenstruik of ze gaan er snel vandoor

wanneer je binnen 20 meter komt.

Soms heb je geluk en landen ze in een vrije rietstengel wanneer

je net even ergens stilstaat.

Een andere fotogenieke zangvogel waar ik graag extra aandacht

aan mag schenken is de Gele Kwikstaart.

Gele Kwikstaart

Eind april begint de beste periode om de Gele Kwikstaarten te fotograferen,

omdat dan het Koolzaad in bloei staat en hoog genoeg is gegroeid om

een zitplaats te geven aan de vogels.

In hetzelfde gebied als de Gele Kwikstaarten hebben ook

een aantal paartjes Graspiepers hun territorium.

Graspieper

Het is opvallend hoe makkelijk deze af en toe te fotograferen zijn.

Zittend op een paaltje blijven ze altijd rustig zitten,

zolang er maar geen fietser of wandelaar langskomt.

Gele Kwikstaart met prooi

Maar dat is ook bij de Gele Kwikstaarten het geval.

Ook deze blijven vaak langdurig op hun vaste plekjes zitten.

Als je dan heel langzaam dichterbij komt met de auto,

kun je ze van mooi dichtbij bekijken en fotograferen.

Gele Kwikstaart

Ook hier heb ik geprobeerd om de omgeving bij de vogel te betrekken,

maar dat is op deze plek nog behoorlijk lastig.

Gele Kwikstaart

Dit jaar bleven de Gele Kwikken iets verder weg in het weiland en

bleek het zeer lastig om ze met 400mm vast te leggen.

Dat is de reden waarom ik een 1.4 converter aangeschaft heb.

Gelukkig zijn de oude minolta converters een heel stuk goedkoper dan 

de huidige van Sony. In 2020 maar eens kijken wat de converter

op gaat leveren bij de Gele Kwikstaarten.

Witte Kwikstaart

Opvallend in 2019 vond ik de grote hoeveelheid Witte Kwikstaarten in de polder.

Normaal niet een vogel waar ik foto's van maak, maar als er eentje

vlak voor mijn neus op een paaltje blijft zitten, kan ik het toch niet laten.

Witte Kwikstaart

Leuker is het om ze hangend in de lucht proberen te fotograferen.

Zowel Gele als Witte Kwikstaarten willen nog weleens in

de lucht blijven hangen tijdens de jacht op insecten.

Omdat deze momenten van korte duur zijn,

moet je het geluk hebben dat je net op de juiste plek bent 

en de camera in de aanslag hebt.

Zwarte Roodstaart

Ook in de maand juni ga ik een aantal keren langs bij de Zwarte Roodstaarten.

Het is namelijk altijd leuk om jongen te fotograferen die buiten het nest gevoerd worden.

Dit jaar vindt het voeren echter plaats op een plek waar ik onmogelijk kan komen.

Jammer maar het is niet anders.

Het mannetje komt wel weer regelmatig kijken, maar dat doet hij altijd

wanneer ik de auto op die plek stilzet.

Magie?

Nee hoor, de vogel weet dat er misschien wel een meelwormpje te scoren valt,

wanneer er op die plek een auto langere tijd stilstaat.

Zwarte Roodstaart

Een metertje naar links of naar rechts zorgt voor heel andere achtergronden.

Het ligt een beetje aan het weer en het tijdstip welke achtergrond ik kies.

Zwarte Roodstaart

Het vrouwtje laat zich minder vaak zien en is beduidend schuwer dan het mannetje.

Voorgaande jaren liet het vrouwtje zich een stuk makkelijker fotograferen en

daarom denk ik dat het een plaatsvervangster is.

Winterkoning

Zoals ik in het begin van dit blog schreef, wordt dit kleine stukje natuur

ook nog bevolkt door een aantal andere vogels.

De Winterkoning is er daar 1 van en het is iedere keer weer een uitdaging

om deze kleine schreeuwerd in de karakteristieke houding te fotograferen.

Luid zingend en met het staartje omhoog.

Ook na mijn vakantie ging ik hier af en toe even langs.

Pimpelmees

Niet alleen om te kijken of de Zwarte Roodstaarten nog aanwezig zijn, 

maar ook of er leuke plaatjes te maken zijn van andere soorten.

Er groeien nogal wat Distels daar en trekt er een behoorlijk

groepje Putters door het gebied heen.

De Putters kwamen wel dichtbij, maar niet op de Distels

waar ik mijn aandacht op had gericht.

Wel een Pimpelmees die heel even poseerde.

Ik denk een jonge vogel aan de afmetingen van 

het blauwe petje te zien. 

Roodborst

Omdat de Putters voor mijn 400mm lens te ver weg zaten,

was dit voor mij een mooi moment om mijn pas aangeschafte tweedehands converter

op de camera te schroeven. Dan zal je natuurlijk altijd zien, dat er een vogel

vlak voor je neus komt zitten.

Dit Roodborstje heeft iets in zijn snavel en ik kan maar niet goed zien

wat het precies is. De foto is gemaakt op 22 september, dus het kan geen vrucht zijn.

Wie het weet mag het zeggen.

Roodborst

Koolmees

Een uitgebloeide Zonnebloem blijkt een goed attribuut te zijn om vogels te lokken.

Een mooi idee van Roelof Molenaar met wie ik een dagje in een fotohut doorbracht.

Het grappige is dat het pas aantrekkelijk wordt om de pitten uit de Zonnebloem te halen,

wanneer het lokvoer uit de bakjes op is.

Koolmees

Niet alleen de Koolmezen hadden oog voor de gedroogde Zonnebloem,

maar ook de Pimpel- en Zwarte Mezen. 

Zelfs een Grote Bonte Specht haalde een paar pitten uit de bloem.

Pimpelmees

Inmiddels zijn we aangeland ik de laatste maanden van het jaar.

De winterperiode betekent Baardmannen in rietpluimen fotograferen.

Eind november ging ik op verkenning naar een aantal gebiedjes,

om te zien waar de Baardmannen zich ophouden.

Baardman

Op 1 plek kwam ik een groepje tegen, maar ze bleven nog voornamelijk laag in het riet.

Eind november waren er nog teveel insecten, zodat de drang om

op de rietpluimen te foerageren nog niet bestond.

Dan maar van de nood een deugd maken en zoeken naar een plaatje

van een Baardman in zijn leefomgeving.

Dat valt nog niet mee. Altijd zit er een rietstengel in de weg en

als die niet in de weg zit, kijkt de Baardman de verkeerde kant op.

Als er dan geen rietstengel in de weg zit en de Baardman 

de goede kant opkijkt, moet je nog maar scherp zien te stellen.

Uiteindelijk lukt dat een paar keer en bovenstaande 

foto vond ik wel een aardige om dit blog mee te eindigen.

En de Baardman is daarmee ook de laatste vogel die

een regulier blogbericht van dit jaar gehaald heeft.

Rest alleen nog de top 12 die pas op 31-12 online komt.

Vanaf deze plej wil ik nog het volgende te zeggen:

"Hele fijne kerstdagen en alvast de beste wensen voor 2020".

Tot de volgende keer,

René