Sneeuwgors
Vanaf eind november 2019 heeft een klein groepje Sneeuwgorzen een plekje
vlakbij mijn huis gevonden om te overwinteren.
In eerste instantie een klein groepje van 4 exemplaren, maar dat breidde
zich uit naar 12 exemplaren in de eerste week van december.
Eind december stabiliseerde het groepje zich op 8 exemplaren.
Omdat ik begin november 2019 al uitgebreid een tweetal Sneeuwgorzen
op een andere plek had gefotografeerd, heb ik er verder geen aandacht aanbesteed.
Maar omdat ze toch op dezelfde plek bleven en daarbij ook eens op
plekjes gingen zitten die anders zijn dan ik gewend was,
besloot ik om er toch een keertje langs te gaan.
Helaas is het een plek die druk bezocht wordt.
Veel wandelaars, honden en dan wordt er ook nog eens druk gewerkt
door een groep bouwvakkers.
Geen ideale situatie om vogels te fotograferen.
De eerste keer dat ik tijd heb om er eens langs te gaan en de lichtomstandigheden
redelijk zijn, blijken de vogels niet zo honkvast te zijn als ik had gedacht.
Ook een tweede bezoek levert niet veel op.
De vogels worden al snel opgestoten door een paar honden.
Ach, dan maar geen Sneeuwgorzen meer deze winter dacht ik toen.
Maandag 20 januari kan ik een dag vrijnemen.
Ik besluit op Baardmannenjacht te gaan, maar het weer in
de ochtend valt ontzettend tegen en de Baardmannen laten zich slecht zien.
Verstoppertje spelende Baardman
Naarmate de ochtend vordert knapt het weer op.
De mist verdwijnt en er komt een mooie laaghangende bewolking voor terug.
Prachtig qua licht, maar de Baardmannen blijven onderin het riet zitten.
Na 3 uur geef ik het uiteindelijk maar op.
Dat gaat 'em vandaag niet worden.
Maar wat dan?
Ik had de hele dag gereserveerd voor de Baardmannen en
moet opeens met een ander idee komen.
Dan realiseer ik mij dat het op maandagmiddag waarschijnlijk
niet zo heel druk zal zijn bij de Sneeuwgorzen.
Tevens waait het nogal en is het behoorlijk fris.
Als ik op de plek aankom heb ik in eerste instantie het idee,
dat ik weer geen Sneeuwgorzen zal zien.
Maar na een wandelingetje zie ik ze toch helemaal achterin op de grond zitten.
Sneeuwgors
De vogels zijn erg lastig te benaderen. Als er 1 schrikkerige vogel in zo'n
groepje zit, dan is het al snel van invloed op het gedrag van de anderen.
Maar ik merk al snel dat als ik heeeeeeeel langzaam beweeg en
heeeeeeel rustig door de knieeën zak en heeeeeeeel rustig de camera richt,
de vogels gewoon blijven doorgaan met waar ze mee bezig zijn.
Het valt mij op dat er twee vogels anders gekleurd zijn dan de rest.
Zes van de acht Sneeuwgorzen zijn gekleurd zoals de vogel hierboven.
Eentje is iets lichter gekleurd en 1 heeft een hele witte borst.
De uitdaging wordt om deze vogel mooi voor de lens te krijgen en
dat viel nog niet mee kan ik zeggen.
Sneeuwgors
Het ontbreken van direct zonlicht zorgt altijd voor mooie diffuse voor- en achtergronden,
maar vanwege de vele bouwmaterialen moet ik wel goed mijn standpunt bepalen.
Dus het is passen en meten.
Omdat er ook veel lawaai van de bouwplaats komt, schrikken de vogels regelmatig op
en landen dan op een plek die een meter of 15 verder is.
Dan begint het hele spel opnieuw.
Omlopen om de vogels van de juiste kant te benaderen,
het witte exemplaar er tussenuit pikken, deze zien te benaderen,
door de knieeën zakken, camera richten en dan volgt er weer
een luide knal op de bouwplaats.
Hupsakee, vogels foetsie en begint alles weer van voren af aan.
Gooit een willekeurige bouwvakker geen roet in het eten,
dan is het wel iets anders waar ze zo nu en dan van schrikken.
Maar er zijn ook momenten dat ze wel netjes blijven zitten.
Sneeuwgors
Meestal bevinden Sneeuwgorzen zich op de grond, zoekend naar zaden
tussen de grassprieten en nu krijg ik de kans op wat andersoortige plaatjes.
Op het terrein bevinden zich houten hekken waar mensen hun fiets tegenaan kunnen zetten.
Voor de Sneeuwgorzen een ideale uitkijkplek en voor mij een mooie hoogte
om die wazige achtergronden te verkrijgen.
Sneeuwgors
De Sneeuwgorzen zitten bijna nooit allemaal op hetzelfde hek en
de vogels die wel op hetzelfde hek zitten, hebben de gewoonte om precies in
elkaars verlengde te gaan zitten. Een enkel keertje krijg ik er wel twee
tegelijk in beeld en kun je mooi het verschil tussen de vogels zien.
Sneeuwgors
Maar er moet natuurlijk ook gegeten worden.
Je ziet 1 van de vogels naar de grond kijken en zich klaar maken om af te dalen.
En ook hier laat het spreekwoord zich gelden: "Als er 1 schaap over de dam is,......".
De rest volgt direct en dan wordt het voor mij dus languit op de grond.
Sneeuwgors
Ook nu blijkt weer dat je niet dichterbij hoeft te kruipen om vogels
goed op de foto te krijgen. Als ze op hun gemak zijn, komen ze vanzelf naar je toe.
Tuurlijk tijger ik ook weleens een stukje wanneer de vogels zich constant van mij af bewegen,
maar meestal heeft dit een averechts effect.
Beter is het om hun pad min of meer te voorspellen en dan
in dat verlengde te gaan liggen.
Maar dat laatste is hier niet nodig, want zodra ik ga liggen, blijven de
Sneeuwgorzen lekker rondscharrelen.
Zolang ik maar niet plotseling beweeg.
Sneeuwgorzen
Tijdens het fotograferen kijken ze alleen zo nu en dan op om de
bron van het klikken te beoordelen, maar zolang ik mij dan niet verder beweeg,
heeft dat geen invloed op de Sneeuwgorzen.
Sneeuwgors
Maar iedere keer zoeken de vogels toch weer de veiligheid op van de houten hekken
en nemen ze nieuwsgierig en oplettend de omgeving in zich op.
Sneeuwgorzen
Keuzestress.........
Wat is nou een mooier beeld?
De voorste of de achterste in de scherpte?
Sneeuwgorzen
Sneeuwgors
Nadat de meeste bouwvakkers vertrokken zijn en het een stuk rustiger is geworden,
laten de Sneeuwgorzen zich vaker en sneller afzakken naar de grond om eten te zoeken.
Omdat ze meer op hun gemak zijn, heb ik ook meer de tijd om een zo'n goed mogelijk
standpunt op te zoeken, maar de rust om ons heen heeft ook een negatief gevolg.
Sneeuwgors
Omdit niets of niemand nog verstorend werkt, scharrelen de Sneeuwgorzen
volledig relaxt rond en dat zorgt ervoor dat ze steeds dichterbij komen.
Tsja, dan wil ik proberen om vogels wat meer in hun omgeving te fotograferen
en dan weigeren ze mee te werken en lopen ze bijna mijn camera in.
Ik zou bijna medelijden met mijzelf krijgen ;-)
Sneeuwgors
Als afsluiter nog éénmaal de witte Sneeuwgors op het hek.
Dat was een welbestede middag en ik hoop van harte dat ze zich hier zo
op hun gemak voelen, zodat ze iets langer op deze plek blijven hangen.
Een Sneeuwgors in zomerkleed staat hoog op mijn lijstje.
Sneeuwgors
In een volgend blog oa aandacht voor:
De Baardman
Tot de volgende keer,
René
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dit weer ontzettend mooi gedaan. Fantastisch deze mooie en bijzondere sneeuwgorzen.
Zo leuk dat je dit plekje wist en je ze zo hebt weten te fotograferen. Mooi met die kleine plukjes gras.
Prima resultaten hoor!!
Gelukkig heeft die bouwvakker niet alles verstoord.
Groeten, Marco
Wat een prachtige serie. En de kleuren zijn ook zo mooi.
BeantwoordenVerwijderenHallo René,
BeantwoordenVerwijderenMooie serie foto's van de sneeuwgors, deze zie je niet zo vaak, ik heb hem nog nooit gezien in ieder geval.
De baardmannetjes staan er ook prachtig op.
Groetjes Irma
Ha René,
BeantwoordenVerwijderenwat vreemd eigenlijk, als dat zo'n onrustig plekje is, dat ze er dan toch maandenlang blijven.
Voor jou wel fijn natuurlijk, want oh, wat laat je hier weer een beeldschone serie zien. Het zijn ook prachtige vogels, die met die heel lichte achtergrond (zoals 3,4,5 en 16) op hun allermooist te zien zijn.
Hartelijke groet, Corrie
Dat heb je goed gezien Corrie. Het is inderdaad vreemd, maar de hoeveelheid makkelijk vindbaar voedsel zal er wel mee te maken hebben. In het voorjaar gaat het daar nog veel drukker zijn, dus het is afwachten hoelang ze nog blijven.
VerwijderenGroet,
René
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenLekker sneeuwgorsblogje en om maar met de deur in huis te vallen, ik vind je eerste foto gelijk ook de mooiste. De foto's waarop je ze op de grond gefotografeerd hebt komen me bekend voor, enkele jaren geleden kon ik ze zo ook fotograferen in de haven van Lauwersoog. En ook de manier waarop je het aangepakt hebt is identiek met hoe dat toen gedaan heb. Voorzichtig benaderen, al lang voordat je dichtbij bent een laag standpunt innemen en tijgeren maar. Als je dan op voor hen veilige afstand blijft (kwestie van ervaring) blijven ze goed zitten en komen ze verloop van tijd steeds dichterbij. Keuze tussen nr. 11 en 12 gaat mijn voorkeur toch uit naar nr. 11, ik vind hier de centrale compositie mooier, bij nr. 12 stoort het grote witte vlak rechts wat meer. Nr. 11 kijkt voor mij gevoelsmatig ook prettiger.
Zou mooi zijn om een sneeuwgors in zomerkleed te kunnen fotograferen, dan zijn het, vooral de mannetjes, echt juweeltjes.
Groeten,
Ad
Hallo René,
BeantwoordenVerwijderen"Keuzestress.....bijna medelijden met mezelf....".pffft Je bent echt sneu (LOL)
Wat een heerlijke serie is dit, ik word er gewoon naar van .-) Juweeltjes van foto's ook van de Baardman.
Ik denk dat die wittige sneeuwgors, stiekem aan het ruien is naar zomerkleed!!! Ik wil je dat stukje uit mijn vogelboek wel ff appen. Heel mooi dat al je inspanning en volharding dit moois heeft opgeleverd. Jammer dat ze zowat je camera inliepen....( ik krijg het er benauwd van...haha) Ik heb echt van iedere foto zitten genieten!!
Groetjes,
Maria
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenAl je moeite heeft wel weer een schitterende serie opgeleverd. Met name de serie op de hekken springt er uit. Super, ook omdat het anders is natuurlijk. De foto's op de grond vind ik wat minder, een beetje te druk (zei hij jaloers...). Op #15 na, die is dan weer heel fraai. Ik heb er ooit eens een paar op de Zuidpier gezien, maar een toonbaar plaatje leverde dat niet op. Morgen ga ik toevallig daar weer eens kijken, misschien loop ik er eentje tegen het lijf ;-). Ik zag dat anderen jouw plekje inmiddels ook ontdekt hebben...
Groet, Dick
Wow René wat een prachtig foto werk heb je geplaatst, mijn complimenten.
BeantwoordenVerwijderenDe sneeuwgors op het hek die springen er uit voor mij, hoewel ik de andere ook erg mooi vind.
Groetjes Tinie
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenJij had een aantrekkelijke plek gevonden (met enkele handicaps), maar dat is mij ook gelukt op het strand van de Zuidpier. Daar zaten de vogels soms op rotsblokken, maar meestal op de grond. Net als jij hebt gezien waren ook daar vogels met een duidelijk verschillend verenpak. Nu jij deze prachtige serie hebt gepubliceerd wacht ik nog even met mijn beelden. Het zou teveel vergelijken worden. Een mannetje in zomerkleed heb ik ooit in IJsland gezien. Helaas geen erg aansprekende foto's kunnen maken. Jammer, want het verenpak is schitterend. Je hebt het getroffen dat de vogels ook eens een andere positie kozen, want dat gebeurt maar zelden. Maar de eerste vind ik absoluut de mooiste. Ik zal je een voorbeeld van "mijn" sneeuwgorzen appen.
Groet, Kees
Gr
Hallootjes zeg!!!!! Of eht niks is!!!! Wat gaaf weer dit!
BeantwoordenVerwijderenIk moet zeggen dat ik de sneeuwgorzen (wat grappig dat deze overwinteren zo vlakbij jou) op het hek werkelijk de mooiste vind uit deze serie. Dit geeft nl van die mooie scherpte/diepte verloop en ik hou heel erg van deze manier van fotograferen. Ik heb echt een paar keer van boven en weer naar beneden gescrold want dit is echt heel erg mooi. Mijn complimenten.
Groetjes,
Helma
Wat een prachtige foto's van dit wonderschone vogeltje. De foto's op het hek vind ik het mooist omdat de kleuren allemaal zo mooi bij elkaar passen. De foto's op de grond zijn wat drukker en het groene gras eist veel aandacht. Dat gezegd hebbende zou ik ze uiteraard graag zelf gemaakt willen hebben hoor want uiteindelijk zijn al jouw foto's prachtig!
BeantwoordenVerwijderengroetjes van Ank