Fotohut Drunen Deel II

Appelvink

In Deel I was volop aandacht voor één van de grootste attracties van deze fotohut.

Hier worden namelijk leuke platen gemaakt van de Eekhoorn en een aantal

daarvan zijn inmiddels behoorlijk beroemd en bekend op allerlei social media kanalen.

Maar als je echt een superplaat wilt maken van de Eekhoorns hier, moet je of mazzel hebben

zoals ik had met de twee jonkies of je moet de hele dag de focus leggen op de Eekhoorns.

De plek aankleden dat ze precies doen wat jij graag op de foto wilt hebben,

maar dat verstoord het beeld enorm als er bv een mooie Havik een bad komt nemen.

Ik heb de plek voor de hut sober gehouden en op het plaatsen van een tweetal stronken na,

de boel de boel gelaten en maar gekeken wat er op mij afkwam.

En dat bleek verrassend veel in deze periode.

De volgende soorten heb ik gefotografeerd of in ieder geval gezien.

Koolmees, Pimpelmees, Zwartkop, Appelvink, Matkop, Havik, Wilde Eend, Roodborst,

Gekraagde Roodstaart, Sijs, Groenling, Gaai, Merel, Zanglijster, Houtduif,

Eekhoorn, Konijn, Winterkoning, Staartmees, Bonte Vliegenvanger, Vink,

Grote Bonte Specht, Middelste Bonte Specht, Fitis, IJsvogel, Goudvink en de Zwarte Mees.

Het opvallende was dat ik maar heel weinig Kool- en Pimpelmezen heb gezien.

Die waren vast nog aan het broeden of voedsel aan het zoeken voor de jongen.

Wat verder opviel was dat van bijna iedere soort er een paartje te zien was.

Dat heb ik eigenlijk nog nooit eerder meegemaakt, dat iedere soort als paartje langskwam.

Het was net of ze op weg waren naar de Ark van Noach.

Appelvink

Net na zonsopkomst kwam ik aan bij de hut en dan is het eerst de setting in orde maken.

Zoals ik in Deel I al schreef, is de setting bij deze hut zeer sober.

Je mag zelf de aankleding doen, als je alles maar weer opruimt.

Ik zoek twee mooie stronken uit en plaats er aan beide zijde van de vijver 1.

Als je in je eentje bent, is het nog best lastig om zo'n setting in te richten.

Je zet iets neer, gaat de hut in en kijkt door de camera of afstand en plaatsing in orde is.

Daarna volgt natuurlijk een aanpassing, weer door de camera kijken en nogmaals

de boel aanpassen. Zo gaat dat nog een aantal keren, totdat ik eindelijk tevreden ben.

Dan voer strooien op een aantal strategische plekken en dan wordt het afwachten.

Maar lang hoefde ik niet te wachten, want ik werd direct verrast door een paartje Appelvinken.

Eén van mijn favoriete soorten. Het mannetje is prachtig gekleurd en is qua grootte

best een imposante vogel. Helemaal met die knoeperd van een snavel.

Appelvink

De rand rondom de vijver heeft niet zo'n echt fotohut uiterlijk.

Geen grote mosranden, maar mooi gras en dat geeft een natuurlijk uiterlijk.

Ook al probeer je de echte fotohut-plaatjes zoveel mogelijk te vermijden,

maar dat is toch een stuk lastiger dan je zou denken.

Soms gaat een vogel gewoon op zo'n lekker plekkie zitten,

dat het onvermijdelijk wordt om niet op het knopje van de camera te drukken.

Die spiegelplaatjes zijn dan wel algemeen bekend bij mensen die regelmatig

vogels fotograferen en weleens in zo'n hut komen,

maar mensen die hier helemaal niet bekend mee zijn,

vinden juist dit soort foto's meestal de fraaiste.

Merel

Voer is genoeg aanwezig in de hut, maar ik had van thuis 

wel een bak met meelwormen meegenomen.

Je weet tenslotte nooit wat voor insecten-etende dieren er langs komen.

Maar een paartje Merels had de meelwormen heel snel in de gaten.

Na twee keer bijvullen had ik het wel gezien.

Die Merels vraten gewoon alles op, dus had het verder geen enkele zin 

om nog te voeren met meelwormen.

Jonge Boomklever

De hut en de vijver liggen in een open gedeelte van het bos.

Echter de vele bomen rondom de plek zijn erg hoog en dichtbebladerd.

Het gevolg is dat een hoop licht weggevangen wordt en daar komt nog eens bij

dat hier vanachter glas gefotografeerd wordt en dat scheelt ook al 1 stop.

Dus geen beelden van vliegende of vechtende vogels, 

want daar was gewoon te weinig licht voor. 

Dan ben je erg afhankelijk van dat de vogels net eventjes stilzitten.

Boomklever

En dan het liefst op een mooi plekje natuurlijk.

Het stilzitten heb je niet in de hand, maar dat ze op de juiste plekjes gaan zitten wel.

Ik kom wel eens bij fotohutten waar dan echt overal vogelvoer ligt.

Gewoon alleen voeren op de plekken waar je de vogels graag wilt fotograferen.

Niet teveel en uiteraard uit het zicht, zodat het niet op de foto komt.

Gaai

Een echte bosvogel is de Gaai. Leuk om even te zien, maar natuurlijk een ramp

voor het voeraanbod. Deze slokop kan in een sneltreinvaart de hele voerplek

verlossen van alle nootjes en dergelijke. Als er eentje te lang blijft zitten,

is een klein kuchje vaak genoeg om hem weg te krijgen.

Appelvink

De Appelvinken waren de gehele dag aanwezig voor de hut.

Nou heb ik ze eerder wel regelmatig voor de lens gehad,

maar dan waren het toch meestal korte bezoekjes.

Ik had gehoopt op jonge Appelvinken die gevoerd werden,

maar de jonkies bleven in de dekking.

Eén keer kwam er eentje naar zijn vader toegevlogen en omdat het vliegen nog niet 

zo goed ging, kwam de kleine per ongeluk in het water terecht.

Het jong schrok daar zo van, dat deze er weer direct vandoor ging.

Ik heb het jong daarna ook niet meer terug gezien.

Gekraagde Roodstaart

Zo'n dagje fotohut levert vaak wel een onverwachte soort op.

Maar deze dag is wat dat betreft een uitschieter voor onverwachte bezoekers.

Als ik de hele dag in ogenschouw neem, dan zijn er toch 7 vogelsoorten

waar ik niet op gerekend had. Sommige wel op gehoopt overigens, want

daarvan wist ik dat ze soms langskomen.

De Gekraagde Roodstaart is er daar 1 van.

Hij is alleen erg zenuwachtig en wordt constant weggejaagd door de 

Grote Bonte Spechten. Gelukkig blijft hij een paar keer net lang genoeg stilzitten.

Gekraagde Roodstaart

Een andere zeer onverwachte gast is de Wilde Eend.

Een paartje komt langs en vermaakt zich prima in de vijver en naderhand rondom de vijver.

Wilde Eend

Het paartje komt een paar keer terug deze dag.

Later in de middag krijgen ze de schrik van hun leven.

Ze zitten rustig te chillen op het gras naast de vijver,

wanneer uit het niets opeens een Havik voor de hut neerploft.

Wilde Eend

De Wilde Eenden schrokken zich echt een hartverzakking en ik was 

ook direct weer wakker. 

Achteraf besef ik mij dat het natuurlijk super geweest was,

wanneer de Havik 1 van de 2 Eenden had geslagen.

Dat zou pas echt een spektakel geweest zijn zeg.

Nu hadden de Eenden al snel door, dat ze niets te duchten hadden van de rover.

De Havik was alleen maar geïnteresseerd in het water en de Eenden

bleven dus ook gewoon in de buurt.

Al deden ze wel een stapje terug en zorgde ze voor een 

min of meer veilige vluchtafstand.

Grote Bonte Specht

Een man en vrouw Grote Bonte Specht zijn bijna de hele dag constant aanwezig.

Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet en ze jagen elkaar aldoor weg.

Dat ze elkaar wegjagen is niet zo'n heel groot probleem,

maar ze jagen ook andere soorten weg.

Nou zijn er een aantal soorten die toch wel weer terugkomen,

maar de Gekraagde Roodstaart liet ze erg intimideren en ook 

een zeldzame soort die later in de middag langskwam werd

hartstochtelijk weggejaagd. Gelukkig kwam die wel even terug.

Maar daarover straks meer.

Appelvink

Het licht verandert constant rond de hut en dat maakt het lastig.

Aan de ene kant zorgt het aldoor voor nieuwe kansen, maar aan

de andere kant ook voor problemen. Nieuwe kansen omdat 

achtergronden steed veranderen en mooie effecten geven,

maar ook problemen omdat fijne plekken ineens volop in de zon komen te liggen.

Jonge Boomklever

Iets voorbij het middaguur begint het kwik op te lopen en wordt

de vijver voor de hut steeds aantrekkelijker voor de vogels.

Gaai

De kleine vogelsoorten badderen allemaal aan de zijkanten van de vijver,

maar de Gaai ploft gewoon in het midden en maakt er een waar spektakel van.

Gaai

Een Appelvink staat erbij en denkt er het zijne van.

Het gespetter van de Gaai zorgt voor een grappig effect rondom de Appelvink.

Appelvink

Zwartkop (vrouw)

Het paartje Zwarkoppen komt meerdere malen op bezoek.

Het vrouwtje laat zich een paar keer aardig zien, maar het mannetje

is een stuk lastiger om op de foto te krijgen.

Tussen de takken en op een plek naast de hut weet ik hem 

eindelijk op de foto te krijgen. Hij heeft echter dit blog niet gehaald.

Zanglijster

Sijs

In november 2019 had ik bij een andere hut nog een enorme grote groep

Sijsjes kunnen fotograferen, vandaag zie ik er maar twee.

Hoe verrassend: Een mannetje en een vrouwtje.

Een ander paartje wat verschillende keren langskwam om te drinken en te badderen:

Bonte Vliegenvanger (man)

De Bonte Vliegenvangers. 

Toch ook een soort welke je niet iedere dag voor de lens krijgt.

Op de momenten dat ze langs kwamen, kreeg ik toch een beetje spijt dat 

ik niet verder was gegaan met het voeren van meelwormen.

Nu bleven ze rond de rand van de vijver hangen, 

terwijl het mannetje aldoor in het water zat.

Bonte Vliegenvanger (vrouw)

Rond het middaguur dacht ik in de verte iets blauws voorbij te zien vliegen.

Dan gaat mijn gedachte meteen uit naar een IJsvogel,

maar op deze plek kan dat toch niet?

Ik was het eigenlijk al vergeten, totdat ik opeens denk dat ik de roep hoor van de IJsvogel.

Heb ik dat nou goed gehoord? Ik ben toch niet gek?

IJsvogel

En ja hoor, rond 14:30 uur opeens toch een heuse IJsvogel voor de hut.

Tsja, dan besef je eigenlijk dat het sober houden van de setting ook 

zo zijn nadelen heeft. Normaal gesproken zou er een tak langs

de vijverrand staan, waarop de IJsvogel zou kunnen gaan zitten.

Met een beetje geluk gaat hij misschien dan ook nog vissen op

kikkers of salamanders en wie weet wat er allemaal in die vijver zit.

Jammer genoeg blijft de IJsvogel in de boom zitten en dan ook nog eens tussen de bladeren.

Het is niet anders, maar wel een leuke soort om te zien en te noteren.

Ik moet zeggen dat ik de foto ook wel iets vind hebben.

Weer eens iets anders en een leuke extra verrassing op zo'n mooie dag.

Maar de koek was nog niet op.

Een specht landt op 1 van de stronken en direct wordt de vogel

aangevallen door 1 van de Grote Bonte Spechten.

Omdat ik dacht dat de vogel een rare kleur had,

blijf ik hem volgen en kijk waar hij naartoe vliegt.

Middelste Bonte Specht

Via een doorkijkje kan ik de vogel zien en maak een paar foto's.

Eerst denk ik aan een jonge Grote Bonte Specht die door 1 van de ouders werd weggejaagd,

maar als ik goed kijk zie ik dat het een Middelste Bonte Specht is.

Ik hoop dat de aantrekkingskracht van gratis eten en drinken groot genoeg is

voor de vogel en dat hij snel terug komt.

Middelste Bonte Specht

Bijna direct wordt mijn wens vervuld en komt hij mijn kant op.

Bovendien landt de Specht ook nog eens op een mooie plek in de schaduw.

Ik kan snel een paar foto's maken, voordat hij wederom

wordt weggejaagd door een Grote Bonte Specht.

Ik kijk snel op mijn schermpje en zie in ieder geval 1 goed gelukte plaat,

maar ik zie ook een hele rare kleur.

De vogel heeft gedeeltelijke bruine veren ipv zwarte.

Een heel raar gezicht en ik weet eigenlik niet of dit voor altijd zijn kleur zal zijn

of dat hij straks na de rui gewoon weer zwarte veren heeft.

Hoewel ik tevreden ben met de foto's die ik nu heb,

hoop ik toch nog op een herkansing.

Zo vaak zie ik een Middelste Bonte Specht namelijk niet.

Middelste Bonte Specht

Een kwartiertje later, wanneer de Grote Bonte Spechten even weg zijn, 

is daar opeens weer de Middelste Bonte Specht.

Voor iemand die niets met vogels heeft zal het waarschijnlijk

een worst zijn of het nou een Grote Bonte of 

een Middelste Bonte Specht is, maar voor mij geeft het wel een kick.

Ik heb al vaker gezegd dat ik niet echt een soortenjager ben,

maar het is wel leuk om zoveel mogelijk Nederlandse vogelsoorten

mooi op de foto te krijgen.

En nog was de koek niet op, hoewel......

In de verte zie ik iets door het bos wandelen.

Het is zo ver weg, dat ik zelfs met het uitvergroten van een snel genomen foto

niet kan zien wat het is. Ik zag wat grijze tinten en ik begon heel stiekem te hopen op een Das.

Het zal toch niet waar zijn, dacht ik nog.

Konijn

Na een kwartiertje in spanning afwachten, wordt het mysterie eindelijk opgelost.

Twee Konijnen huppelen mijn kant op en beginnen aan een feestmaal.

Het vogelvoer wordt vakkundig weggewerkt.

Waar is de Havik als je hem nodig hebt?

Konijn

Omdat het inmiddels bijna 17:00 uur is, besluit ik om het voer niet meer aan te vullen.

Op dit soort plekken is het belangrijk om zo weinig mogelijk

onrust te veroorzaken, want de hele schuwe vogels houden de boel 

altijd zeer goed in de gaten.

Wilde Eend

En dat is waarschijnlijk ook maar goed dat ik in de hut gebleven ben,

want een half uurtje later komt de Havik weer langs om te drinken.

In totaal bleef de Havik iets langer dan een half uur voor de hut.

Havik

Meer hierover in Deel I

Niet lang nadat de Havik verdween heb ik de spullen maar ingepakt.

Het was een enorm lange dag, maar ik heb mij zeer goed vermaakt.

Een aantal hele mooie soorten en vooral het feit dat

er de hele dag iets te zien was voor de hut, maakte de dag zeer geslaagd.

Ik zal zeker nog een keertje terug komen.

In een volgend blog aandacht voor:

De Bruine Kiekendief

Tot de volgende keer,

René