De Fuut

Fuut met jong

Het gebeurt niet zo heel vaak, dat ik een heel bericht laat draaien om 1 vogelsoort.

Deze keer maak ik een uitzondering voor de familie Fuut.

Als je veel in een bepaald gebied komt, dan weet je na verloop van tijd

welke soorten je ergens kunt verwachten.

Nou is de Fuut een veel voorkomende vogel en kun je ze in de maand mei

op veel plekken met jongen fotograferen.

Maar meestal zwemmen ze dan van je weg en worden afstanden te groot om te fotograferen.

Ik ken een plekje in de polder waar sloten een soort van driesprong vormen

en in het midden van die driesprong vormt zich een soort van klein meertje.

In dit meertje voelt de Fuut zich op haar gemak en dobbert ze lekker rond

met de jongen op haar rug, wachtend totdat het mannetje met een visje terugkomt.

Eerder dit voorjaar had ik op die plek al de aanzet tot een paring gefotografeerd en

had dus het vermoeden dat er een paar weken later jongen zouden kunnen zijn.

Dus iedere keer wanneer ik in de buurt was, ging ik even kijken 

of er al kleintjes waren te bewonderen.

Op 15 mei reed ik weer langs en zag een fuut met opgezette veren,

precies in het midden van de driesprong liggen.

Ik had direct het vermoeden dat er kleintjes op

de rug moesten liggen en zette de auto zo strategisch mogelijk langs de waterkant.

Familie Fuut

Ik dacht eventjes rustig de boel te kunnen observeren,

maar toen vader Fuut aan kwam zwemmen, begon het feest direct.

Helaas vanaf een hoog standpunt op dat moment,

maar gelukkig leg ik altijd mijn camera gebruiksklaar neer 

op het autoportier wanneer ik de auto stilzet.

Je weet tenslotte nooit wat er opeens kan gebeuren.

Familie Fuut

Deze keer werd er helaas geen visje gevoerd, maar kreeg het kleintje een veertje

om door te slikken. Dit krijgen ze, zodat hun maagwand beschermd wordt tegen

de scherpe visgraatjes.

Fuut

Nadat het eerste veertje doorgeslikt was, werd het tweede veertje aangereikt.

Die was een stuk groter dan het eerste veertje en een stuk lastiger om door te slikken.

Toen de vader weer uit beeld verdwenen was,

heb ik gauw de auto verderop geparkeerd en ben voorzichtig

naar de waterkant gelopen. Uiteraard werd ik in de gaten gehouden,

maar de Fuut voelde zich veilig genoeg in het midden van de driesprong.

Fuut

Normaal gesproken hebben Futen al snel 4 of 5 jongen, maar tot nu toe

heb ik nog maar 1 kleintje kunnen ontdekken tussen de veren van de moeder.

Terwijl het zachtjes begint te regenen, hoor ik in de verte de roep van vader Fuut.

Dat betekent vast dat er eten aankomt en voor mij het teken om attent te zijn op wat komen gaat.

Futen

Vader brengt best een behoorlijk grote baars voor de kleine en ik 

ben zeer benieuwd of het kleine Fuutje dat weg gaat krijgen.

Inmiddels heb ik een tweede koppie waargenomen tussen de veren

en die besluit niet eens te reageren op de aangeboden vis

Futen

Moeder neemt de vis over en houdt deze voor de snavel van het jong.

Futen

Tsja, maar wat dan?

Ik denk dat het jonge Fuutje een paar dagen oud is en als ik goed kijk,

dan lijkt het wel dat de vis net zo groot is als het jong.

Nou heb ik IJsvogels weleens vissen weg zien werken, die bijna net zo

groot waren als zijzelf, maar of het dit kleintje gaat lukken?

Futen

Geheel op eigen kracht weet het jong om de kop als eerste in de snavel te krijgen.

Instinctief weet zo'n vogel dat de kop altijd eerst moet,

want als de vis zijn stekelige vin opsteekt, dan stikt zo'n watervogel als de

vis andersom opgegeten wordt.

Hoewel het kleintje de vis behoorlijk goed te pakken heeft, 

lukt het toch niet om de vis verder naar binnen te krijgen.

Futen

Maar dan schiet mama te hulp en brengt de vis in de echte juiste positie en

schuift hem voorzichtig een stukje verder de snavel in.

Wonder boven wonder weet het jong de vis weg te krijgen.

Een hele prestatie, maar ik weet dat ik voorlopig niet hoef

te rekenen op een nieuwe voederbeurt.

Dan maar een beetje klooien met de belichting.

Fuut

De Fuut en de twee jongen gaan in volledige rust en dus voor

mij het sein om verder te gaan en te kijken hoe het staat

met de weidevogels en Gele Kwikstaarten.

Grutto

Om een beetje afwisseling te krijgen, plaats ik toch maar twee foto's,

die ik toen nog kon maken.

Twee vogelsoorten die allebei de landing inzetten.

Visdiefje

Omdat kleine Fuutjes snel groot zijn en je niet snel weer kansen krijgt om

kleine Fuutjes op de rug van hnn ouders te fotograferen,

ga ik de volgende middag wederom richting de driesprong.

Bij aankomst parkeer ik de auto direct en loop rustig richting de driespong.

Futen

Bijna hetzelfde beeld als de vorige dag, behalve dat het licht wat harder is en

dat het tweede jong zich nu ook goed laat bewonderen.

Futen

De andere volwassen Fuut is nergens te bekennen en ik heb het idee,

dat de jongen ook uitkijken naar de komst van papa.

Futen

Maar de andere ouder-vogel laat lang op zich wachten en

ondertussen dobbert moeder maar een beetje heen en weer.

Eén van de kleintjes laat zich graag verwarmen onder de vleugels en

die zie ik dan ook niet zo vaak.

Het andere jongen is duidelijk wat ouder en nieuwsgieriger,

want deze kijkt constant nieuwsgierig de wijde wereld in.

Fuut

Er wordt een beetje gepoetst door de moeder, terwijl één van de jongen

een beetje slaperig zijn kopje laat rusten op de vleugel van moeder.

Af en toe wordt een jong van de rug afgegooid en kan 

de kleine wat zwemervaring opdoen.

Heel leuk om de interactie tussen ouder en jong te bekijken en

helemaal hoe zo'n klein vogeltje weer op de rug probeert te kruipen.

Fuut

Dan klinkt de roep van de andere ouder-Fuut en weet je

dat deze weer in aantocht is en waarschijnlijk wat eten komt brengen.

Familie Fuut

Volgens mij is deze vader nog niet zo heel ervaren, want het lijkt erop

dat de vis die hij nu brengt, nog groter is dan welke hij gisteren bracht.

Fuut

Net als de vorige dag heeft het jong enorme moeite om de vis aan te pakken 

en in de juiste positie te kirjgen.

Moeder helpt het jong zoveel mogelijk. 

zodat deze de vis weg kan werken.

Futen

De moeder duwt de vis zover mogelijk in de bek van het jong,

maar de vis is gewoon te groot voor het kleine vogeltje.

Na een minuut lang proberen, duwen en trekken, ziet moeder Fuut

dat het vechten tegen de bierkaai is.

Het jong kruipt weer onder de veren,

terwijl de moeder de vi dan maar door haar eigen keel laat glijden.

Ondertussen probeert de vader kleinere vissen tevangen

en hoe hard hij ook zijn best doet, het lukt niet om iets te vangen.

Het gaat enorm tekeer onder water en er zullen heel wat visjes

een hartverzakking hebben gekregen.

Een vis wordt echter niet meer gevangen en vader besluit

om zijn geluk elders te zoeken.

Voor mij maar weer het teken om eventjes verder te kijken

of er nog iets leuks te fotograferen valt.

In een volgend blog aandacht voor diverse soorten vogels 

in de polder, maar dan in het laatste avondlicht zoals bijvoorbeeld deze:

Grutto

Tot de voglende keer,

René