Vakantie in Zeeland

Eekhoorn

Vanwege alle onduidelijkheden omtrent de ontwikkeling van het corona-virus,

hadden we besloten om dit jaar de vakantie in Nederland te vieren.

We wilde graag richting het strand en moesten we een keuze maken

tussen Texel en Zeeland. Omdat we toch al regelmatig op Texel vertoeven,

viel de keuze dus op Zeeland.

Na lang zoeken moest het dan camping de Zwinhoeve worden.

Vanaf de camping kan je lopend naar het strand, is er vlak naast de camping een 

mooi natuurreservaat met vogels en kun je ook nog eens zo

de grens met België oversteken.

Mochten er dus versoepelingen komen, dan was de badplaats Knokke en

het prachtige Brugge binnen zeer korte afstand.

De camping grenst direct aan het natuurgebied Het Zwin.

Een soort gebied zoals de Slufter op Texel alleen heeft het

zeewater hier een nog grotere invloed.

Tijdens iedere vloed loopt het gebied helemaal vol met zeewater

en komt met eb weer aardig droog te liggen.

Ik had de pech dat het tijdens mijn vakantie 's ochtends hoog water was.

Dus geen foto's van het gebied met mooi ochtendlicht helaas.

Bosruiter

Een ander nadeel was dat er een hek staat om het natuurgebied en je een

laag standpunt dus wel kunt vergeten.

Maar met een hoger standpunt kun je natuurlijk wel van die mooie spiegelingen

krijgen, wanneer het windstil is.

Gelukkig bleef het peil tijdens hoog water een paar keer wat lager en

kun je alsnog steltlopers fotograferen.

Bosruiters

Het Zwin is eerder een prachtig gebied voor de vogelaar.

Vooral in de periodes dat de trek op gang komt, zal dit gebied geweldig zijn om vogels te kijken.

Omdat het een behoorlijk breed gebied is, zitten de vogels vaak te ver weg om

ze echt mooi op de foto te zetten.

Bosruiter

Toch heb ik met grote regelmaat over het pad gefietst in de hoop

dat er af en toe iets leuks dichtbij zit, wat een leuke foto oplevert.

Alleen maar wijn drinken en op het strand liggen wordt ook ééntonig ;-)

De directe omgeving was wel goed voor leuke en zeldzame waarnemingen.

Net buiten de camping had een paartje Zomertortels gebroed.

Eén van de jongen had ik opeens in mijn blikveld,

maar was weg voordat ik de camera had gericht.

Zomertortel

Eindelijk kreeg ik een keertje in de vroege ochtend één van de oudervogels

voor de lens. De vogel liep over het pad en snel maakte ik een oaar foto's van afstand.

Daarna rustig languit op het pad en net voordat ik af kon drukken,

gooit een vroege hardloper roet in het eten.

Eeuwig zonde, want ik had hem bijna prachtig in beeld.

De vogel dan en niet de hardloper.

Maar ja, soms kun je ook best tevreden zijn met een bewijsplaatje.

Jonge Fazant

Dezelfde manier van werken heb ik toegepast bij een groepje Fazanten.

Als de vogels dan niet verstoord worden, kan het heerlijke beelden opleveren.

Zolang je heel stilletjes languit blijft liggen en er geen mensen of

honden in de nabije omgeving rondhuppelen, is de kans groot dat

vogels zich helemaal op hun gemak voelen.

Het wordt dan wel weer een probleem wanneer ze zich zodanig

op hun gemak voelen, dat ze gewoon de lens in lopen.

Jonge Fazant

Dan wordt het maar een portretje.

Een andere vogel die best zeldzaam is in Nederland,

zag ik met enige regelmaat op jacht in het Zwin..

Kleine Zilverreiger

De Grote Zilverreiger is sinds een aantal jaren aan een grote opmars bezig in Nederland.

De Kleine Zilverreiger blijft nog steeds een zeldzaamheid in een groot deel van ons land.

Op Texel ben ik ze regelmatig tegen gekomen en tijdens mijn vakantie zie

ik ze toch op verschillende plekken opduiken.

Juist voor deze vogel ben ik een aantal keren vroeg opgestaan, maar

dan stond het water te hoog. Pas in de middag daalde het peil, maar dan

gooide de zon weer roet in het eten door te hard te schijnen.

De rest van de familie dacht daar natuurlijk anders over,

want die genoten enorm van de uitbundig, stralende zon.

Kleine Zilverreiger

Zo'n witte vogel is gewoon lastig te belichten als de zon schijnt.

Een beetje rommelen met de instellingen en een wat andere positie innemen

tov de zon, leverde nog wel wat leuke beelden op.

Omdat het Zwin niet de beelden opleverde, die ik van te voren verwacht had,

ben ik de omgeving maar een beetje gaan verkennen.

Op waarneming.nl zag ik een melding van 6 Steltkluten op een bepaalde plek.

De bijgeplaatste foto's waren een drama, maar het was redelijk in de buurt.

Als ik dan op verkenning ga, dan let ik altijd op of er onverharde landweggetjes zijn.

Dat zijn de weggetjes die vaak leuke soorten opleveren.

Het is er altijd rustig qua verkeer, maar het zorgt wel voor een 

dikke laag stof op de auto.

Bruine Kiekendief

Ik rijd zo'n landweggetje in en opeens zie ik in de verte een wat grotere plas

waar het een drukte van belang is.

Een Bruine Kiekendief houdt de boel in de gaten vanaf een paal.

Net even te ver weg, maar wel een mooi overzichtsplaatje.

Grote Zilverreiger

De waterrijke omgeving heeft een grote aantrekkingskracht op diverse soorten Reigers.

In de verte zie ik een tiental Kleine Zilverreigers en vlakbij op een

soort van weiland loopt een Grote Zilverreiger.

Maar de echt zeldzame reigers zie ik ietsje verderop.

Kwak

Een tweetal volwassen Kwakken in het wild kom je nou ook niet iedere dag tegen.

Wederom te ver voor de echt mooie foto, maar in een blog kun je natuurlijk

ook gewoon laten zien, wat je allemaal tegenkomt in een bepaald gebied.

Zoals ik al eerder zei, is dit een geweldige omgeving voor een vogelaar.

Veel mooie soorten in een klein gebied.

Wanneer ik de plas voorbij rijd, zie ik in een uitlopend slootje een steltloper.

Als je al wat langer fotografeert, weet je gewoon op welke plekken 

je net iets meer op moet letten, omdat je instinctief weet

dat er wat leuks te zien kan zijn.

Abrupt stoppen is iets wat je in zo'n geval niet moet doen.

Je kunt er vergif op innemen dat de vogel dan direct verdwenen is.

Dus eerst een flink stuk doorrijden en dan omkeren.

Raampje vast opendraaien, rijstzak erop en de camera ook alvast

goed neerleggen, zodat je direct kunt fotograferen.

Maar omdat de vogel aan de verkeerde kant zit, moet ik er eerst weer langs rijden

en dan verderop weer omkeren.

Rustig overbrug ik de laatste 50 meter en laat de auto het laatste stuk uitrollen.

Ik kijk de vogel nooit aan op dat moment, omdat ze dan niet in de gaten hebben

dat jij ze gezien hebt.

Groenpootruiter

Heel rustig zak ik dan een beetje onderuit, totdat ik door de zoeker kan kijken.

Allemaal zonder drukke bewegingen te maken en er op gericht om de vogel niet angstig te maken.

Groenpootruiter

Er komt dan altijd wel even een moment dat zo'n vogel onraad begint te ruiken

en de omgeving in zich op begint te nmen.

Je ziet ze dan inschatten of ik een gevaar oplever,

maar als je doodstil blijft zitten, gaan ze vaak door met waar ze gebleven zijn.

Groenpootruiter

Zo ook deze keer, want aan het eind van het slootje keert de Groenpootruiter om

en wandelt weer langs mij heen.

Toch een mooie soort om tijdens een verkenningsrondje tegen te komen.

Dan kom ik aan op de plek waar de Steltkluten waren gezien en

tot mijn verbazing zie ik een vogelkijkhut staan.

Tsja, dan word ik toch wel nieuwsgierig als ik zo'n hut zie

en binnen de kortse keren sta ik voor de deur van de hut.

Zachtjes open ik de deur, want je weet niet wat je eventueel wegjaagd als

je te enthousiast een deur van zo'n hut opent.

Een geweldig uitzicht heb ik opeens.

Een soort van plasdras-gebied zie ik met een aantal eilandjes voor de hut.

Kluten

Voor de hut scharrelen twee jonge Kluutjes, terwijl moeder de boel in de gaten houdt.

Verder zie ik wat jonge Bergeenden, Ganzen en wat Grutto's.

Op de eilandjes bevinden zich een aantal Kleine Pleviertjes en Oeverlopers.

Een geweldig mooie plek, maar ook iets meer voor de vogelaar dan 

voor de vogel-fotograaf.

Hoe langer ik de omgeving afspeur, hoe meer ik zie.

Een tweetal Goudplevieren en heel in de verte de Steltkluten..

Op een ander eilandje staan een vijftal Watersnippen,

maar ook die staan allemaal te ver weg voor een goede foto.

Maar als ik naar rechts kijk zie ik nog een hut staan en

die staat een meter of honderd verderop.

Leuk hoor.

Jonge Kluut

Maar eerst de aandacht even op de Kluten leggen, want die zijn het best fotografeerbaar.

Kluut in tegenlicht

Beetje spelen met tegenlicht, totdat ik iets vlak bij de hut zie bewegen.

Oeverloper

Een Oeverloper komt mijn kant op en ik wacht rustig af.

Af en toe maak ik een foto uit de luiken die eigenlijk net te hoog uitgesneden zijn.

In veel van dit soort hutten zijn de gaten op ooghoogte gemaakt en dat is toch wel

een beetje jammer. Net dat ik mij daarover aan het beklagen ben,

zie ik een luik dichtbij de grond.

Gaaf!! Heel voorzichtig open ik het luikje en zie dat de Oeverloper zich 

er niets van aantrekt. Maar dan zie ik dat er precies voor dat luik een

paaltje in de grond staat.

Tsja, dan heeft het natuurlijk weinig nut he.

Oeverloper

Ik laat het luikje maar met rust en fotografeer de Oeverloper dan

maar vanuit een hoog standpunt.

Het is gewoon even niet anders.

Terwijl de Oeverloper voor de hut langsloopt,

komt er een ander vogeltje aanvliegen.

Ik dacht eerst dat het een andere Oeverloper zou zijn,

maar al snel zie ik dat het om een Witgatje gaat.

Witgatje

Het vogeltje is echter een stuk schuwer dan de Oeverloper en verdwijnt

net zo snel als dat hij kwam.

Jammer, maar hij staat erop!

Omdat er voor de rest weinig gebeurt, besluit ik om de andere hut eens te bekijken.

Dat blijkt ook een mooie plek te zijn,

maar de eilandjes liggen iets verder weg en het is er een stuk rustiger qua vogels.

Na een half uurtje vind ik het wel mooi geweest en ga toch nog even

in de eerste hut kijken.

Oeverloper

Terug gekomen in de eerste hut, blijkt het oeverlopertje nog steeds in de omgeving

rond te wandelen en zie ik dat er een Wulp is neergestreken op het eilandje links van de hut.

Wulp

Beide hutten zijn gebouwd op een geweldige plek,

Ze zijn te vinden bij het plaatsje Groede aan de Ringdijk en het gebiedje heet De Blikken.

Een aanrader mocht je daar eens in de buurt zijn en vooral in maart en april zal 

het hier fantastisch zijn met de terugkerende Grutto's en Kluten..

Een paar dagen later ga ik nogmaals langs en

ook nu scharrelen de twee kleine Kluutjes nog lekker rond.

Verder is het een beetje hetzelfde beeld als bij mijn eerste bezoek.

Veel leuke soorten, maar te ver weg voor de foto.

Net als ik weg wil gaan, landt er een grote groep Wulpen voor de hut.

Wulpen in tegenlicht

Ik maak wat foto's van badderende Wulpen, maar die zijn verder niet echt interessant.

Er komen nog meer vogels aan en dat geeft de kans om een

plaatje te maken met vol tegenlicht.

Kievit

Rond de hut scharrelen verder nog wat Kieviten en wat

klein grut, zoals een Graspieper en een Veldleeuwerik.

Ze staan op de foto, maar ik laat ze achterwege.

In Zeeland staat een fotohut, welke ik al lang een keertje wil bezoeken.

Het is een boshut in Clinge en deze staat bekend om zijn Eekhoorns.

Toen wij eenmaal geboekt hadden voor de camping in Zeeland,

heb ik contact opgenomen met de eigenaren van de hut.

In principe werd er een datum vastgelegd, maar ik zou 

bij aankomst nog even kijken of het misschien een ander datum zou worden.

Uiteindelijk bleek de 23ste nog vrij te zijn en iets na zonsopkomst

was ik aanwezig bij de hut.

Een prachtige plek en een enorme hut.

Gauw de setting in orde maken en voer strooien.

Eekhoorn

Al snel blijkt waarom deze hut bekend staat om zijn Eekhoorns.

Op een bepaald moment tel ik 7 verschillende individuen.

Nou vind ik een Eekhoorn wel leuk en 2 ook nog,

maar deze 7 jagen iedere vogel weg die wat wil komen eten of

badderen. Ik had aardig was walnoten meegenomen en ben ze op een 

bepaald moment maar zo ver weg mogelijk van de vijver  gaan gooien.

Ter vergeefs, ze bleven komen.

Grote Lijster

Maar ik weet uit ervaring dat er altijd wel wat bijzonders langs komt op zo'n dag.

Ik hoor constant een Zwarte Specht en hoop dat deze even een bad komt nemen.

Maar mooi niet. De Zwarte Specht laat het afweten,

maar ik krijg wel een kort bezoekje van een Grote Lijster.

Toch een nieuwe soort voor mij.

Als die Eekhoorns dan toch de boel blijven saboteren,

dan moet ik er maar het beste van zien te maken.

Eekhoorn

Foto's van nootjes etende Eekhoorns laat ik hier maar achterwege.

Het blog is al lang genoeg zo.

Dan opeens paniek bij de paar vogeltjes die wel net aanwezig waren en

ook de Eekhoorns stuiven weg.

Dan moet er een roofvogel in de buurt zijn en ik wacht rustig af.

Sperwer

Ineens landt er een Sperwer bij de vijver.

Even het geduld bewaren en wachten met fotograferen totdat de Sperwer op zijn gemak is.

Wanneer ik denk dat het éénmaal zover is en ik de eerste foto neem,

kijkt de vogel toch eventjes verschrikt op.

Doodstil wacht ik af wat er komen gaat en na een paar minuten

lijkt er niets aan de hand voor de Sperwer.

Sperwer

Behoedzaam beweegt de Sperwer richting het water en 

het blijft een kwestie van af en toe een foto nemen.

Gewoon rustig aan doen om de vogel niet weg te jagen.

Sperwer

Dan gaat de Sperwer eindelijk uitgebreid in bad.

Prachtig om zo'n vogel van dichtbij te kunnen fotograferen.

Sperwer

Op een bepaald moment is het mooi geweest en stapt de Sperwer uit de vijver.

Geen idee waarom de vogel zo chagerijnig is, maar hij loopt met een boze blik weg.

Niet helemaal scherp op de kop, maar ik vond de foto te leuk om niet te plaatsen.

Een mooi moment om de hut te verlaten en was het toch best een aardige dag.

Al met al een hoop leuke soorten gezien deze vakantie,

alleen het mooi op de foto zetten bleek een lastige klus.

In een volgend blog aandacht voor het Westenlijk Havengebied in Amsterdam met oa deze:

Visarend

Tot de volgende keer,

René