Grote Kruisbekken, Baardmannen en een wolkje Spreeuwen

 

Spreeuwenwolk

Dit blog bevat foto's van 3 verschillende soorten en zijn gemaakt op

6 verschillende dagen in de laatste drie maanden van 2022.

Per soort net te weinig om er drie verschillende berichtjes aan te wijden.

De Baardmannen zullen het spits afbijten.

Bij toeval zag ik dat er een Klapekster zijn intrek had genomen

in de Waverhoek. Een mooi gebiedje in de provincie Utrecht 

net over de grens van Noord-Holland en dus betrekkelijk dichtbij voor mij.

Ik zie een aantal foto's waarop de Klapekster redelijk dichtbij

gefotografeerd is en ook nog op verschillende dagen.

Omdat er in het gebied een aantal mooie rietvelden staan,

weet ik dat de kans op Baardmannen ook erg groot is.

Ik ga al vroeg op pad, maar omdat ik ergens verkeerd rij,

kom ik een stuk later aan dan gepland.

Geen mooi ochtendlicht dus.

Mijn bedoeling was om direct achterin het gebied naar

de Klapekster te gaan zoeken, maar ik wordt opgehouden

door 1 van mijn favoriete vogeltjes.

Baardman

Baardmannen vind je het makkelijkst door te luisteren.

Het geping-ping is van ver te horen en daardoor zijn

ze makkelijk te lokaliseren.

Maar ja, dan moeten ze nog wel op een plekje gaan zitten,

waar ze te fotograferen zijn.

Omdat de rietvelden nogal dik begroeid zijn,

is het lastig om een plek te vinden waar ze vrij te fotograferen zijn.

Het duurt dan ook even voordat een vrouwtje op

een aardig plekje gaat zitten en van de zaadjes begint te eten.

Het liefst heb je ze bovenin een pluim van een volledig vrijstaande rietstengel,

maar helaas heb je dat niet voor het zeggen.

Baardman

Het is een groepje van een stuk of 20 exemplaren

en ik zie diverse mannetjes.

Ze zijn mij aldoor te snel af, want iedere keer wanneer

ik de camera scherp laat stellen, zijn ze alweer weg naar de volgende stengel.

Eindelijk gaat er eentje op een beetje vrije stengel zitten

en begint rustig te eten.

Het geeft mij net genoeg tijd om een aantal foto's te kunnen maken.

Baardman

Hoewel de vrouwtjes best mooi gekleurd zijn met de verschillende 

pastelachtige kleuren bruin, is het mannetje met zijn grijze, besnorde kop

natuurlijk wel het doel om te fotograferen.

Nou heb ik al behoorlijk wat foto's van Baardmannen,

maar het blijft een prachtig vogeltje om te bekijken en te fotograferen.

Baardman

Meestal trekt zo'n groepje rond in een gebied.

Ze vliegen dan constant een meter of 50 verder en herhalen daar

hun kunstje. Zo kun je ze lang blijven volgen, totdat ze 

naar een rietveld vliegen dat of een stuk verder weg ligt

of dat onbereikbaar is.

Maar als je de tijd hebt, kun je rustig blijven wachten,

want meestal komen ze wel weer terug op dezelfde plekken.

Het kan alleen wel eens een tijdje duren.

Baardman

Dat gebeurt ook nu weer en ik zie de groep wegvliegen 

in de richting waar de Klapekster te vinden zou moeten zijn.

Op die plek aangekomen zie ik al snel het boompje,

waar de Klapekster diverse malen gefotografeerd is.

Ik zet mijn statief neer en het wachten begint.

Het valt overigens op dat het erg rustig is qua vogels in het gebied.

Na een uurtje wachten en een beetje zoeken in dat gedeelte

van het gebied, vind ik het wel mooi geweest.

Het ziet er niet naar uit, dat de Klapekster zich ergens

rond die plek bevindt.

Net op het moment dat ik weg wil gaan,

hoor ik geping in de verte en het komt snel dichterbij.

Baardmannen

Ze strijken neer in het boompje, waar ik hoopte dat de Klapekster zou gaan zitten.

Ach ja,.......

Ruim een maand later heb ik weer wat tijd en ik besluit om

nogmaals op zoek te gaan naar de Klapekster.

De vogel laat zich nu mooi zien in een andere gedeelte van het gebied

en ik hoop dat het deze keer wel lukt.

Maar ook nu hetzelfde resultaat.

Geen Klapekster gezien, maar wel weer een paar Baardmannetjes.

Baardman

Deze keer zitten ze in een wat minder dicht begroeid gebied,

maar zijn ze helaas met een stuk minder exemplaren.

En ze zitten ietsje verder weg deze keer.

Baardman

Deze keer vliegen ze ook snel weg en ook nog eens volledig uit mijn gezichtsveld.

Misschien in het nieuwe jaar er nog een keertje langs,

want driemaal is scheepsrecht.

Een vogel die al lang op mijn lijstje stond is de Grote Kruisbek.

Een soort die soms in wat grotere aantallen in de winter

ons land bezoekt.

Er blijkt een groepje van een stuk of 20 vogels neergestreken

te zijn op de heide in Elspeet.

Eind oktober ben ik dicht in de buurt en besluit om

naar ze op zoek te gaan. Iets na zonsopkomst ben ik

op de bewuste plek aanwezig en begint het wachten.

Ik hoop dat ze snel komen, want het belooft een zonnige dag te worden.

Het heeft al een tijdje niet geregend en op deze plek ligt

een betonnen bak waarin nog water staat.

Maar natuurlijk laat de natuur zich niet dwingen,

maar om 09:30 uur is het dan eindelijk zo ver.

Grote Kruisbekken

Je hoort in de verte het groepje al aankomen vliegen, want ze

hebben een specifieke roep, die nog het  meeste lijkt op die van een Baardman.

De vogels volgen iedere keer een bepaald ritueel.

Eerst een een paar rodnjes vliegen en dan veilig met z'n allen

landen bovenin een berkenboom.

Daar blijven ze best een tijdje zitten en kijken goed of de kust veilig is.

Grote Kruisbekken

Het is een groep van 17 vogels en er zit 1 prachtig donkerrood gekleurd mannetje bij.

Na een minuut of 15 de kat uit de boom kijken,

vliegt een deel van de groep direct naar de betonnen bak om te drinken,

maar er vliegt ook meestal 1 exemplaar naar een klein sparretje,

dat net naast de betonnen bak staat om de omgeving in de gaten te houden.

Met een beetje geluk gaan er twee tegelijk in het sparretje zitten.

Grote Kruisbek

Natuurlijk hoop ik er op dat het donkerrode mannetje in het sparretje gaat zitten,

maar dat is helaas niet het geval.

Gelukkig wel een ander mannetje dat ook aardig op kleur is.

Dan heb ik bijna 2 uur staan wachten en is het moment waarom het echt gaat

binnen een halve minuut voorbij.

Ik heb een paar foto's van een mannetje op de plek waar ik hem wilde hebben,

maar het kan zeker beter.

Ik besluit dus te wachten totdat ze nog een keertje langskomen.

Met deze droogte zullen ze zeker regelmatig komen drinken en

ik verwacht dat het niet heel lang zal duren.

Tsja, daar zat ik dus wel een beetje naast.

Pas twee en half uur later hoor ik ze weer aankomen vliegen.

Pffff, eindelijk.

Ik heb wel een keer of 10 gedacht om weg te gaan,

aar iedere keer denk je weer dat het nou niet lang meer kan duren

voordat de groep weer komt om te drinken.

Grote Kruisbek

Weer hetzelfde ritueel en dan vliegen ze eindelijk naar het watertje.

Weer een mannetje op de uitkijk en die blijft nog geen 3 seconden zitten.

Gelukkig neemt een vrouwtje zijn plekje in.

Grote Kruisbek

Ook deze blijft niet heel lang zitten, maar voor mij net lang genoeg.

Jammer van het harde licht, maar ik ben best tevreden.

Ik heb geen zin om langer te blijven en vertrek.

Een week later wil ik het toch nog eens proberen.

Weer heel vroeg ter plaatse en weer duurt het lang.

Het heeft inmiddels wel geregend en dus zijn er meer plekken 

waar ze iets kunnen drinken.

Na een tijdje wachten komt er eindelijk een groepje aanvliegen

en ze landen netjes in de berk en dan is het wachten totdat ze naar beneden komen.

Maar dus mooi niet deze keer.

Ze vliegen weg zonder te gaan drinken.

Nou ja, dan wacht ik toch nog eventjes.

Maar dan heb ik al snel door dat het vandaag niets wordt.

Het leger houdt vandaag een flinke oefening en om de haverklap

komt er een enorme helicopter overvliegen.

Op een bepaald moment zelfs een meter of 10 boven de grond en

echt vlak langs de plek waar ik sta met nog een paar andere mensen.

Ik kan letterlijk de lippen van de piloten zien bewegen.

Dat worden geen Kruisbekken in het sparretje vandaag

en ik verlaat de heide dan ook maar.

Medio november blijkt er in de Betuwe net over de grens

tussen Utrecht en Gelderland een mooi natuurverschijnsel te zien.

De Spreeuwenwolk.

Spreeuwen

Vlak voor zonsondergang verzamelen tienduizenden Spreeuwen zich,

om met z''n allen naar hun slaapplek te gaan.

Ik zorg ervoor dat ik zo'n 3 kwartier voor zonsondergang op de bewuste

plek aanwezig ben, maar dan is het zoeken naar een goed plekje.

Ik heb mijn 300mm lens op de camera zitten en al

snel heb ik het gevoel dat dit teveel millimeters zijn.

Ik zoek dan ook een parkeerplek dat zo er mogelijk is van de plek

waar de Spreeuwenwolk waarschijnlijk het meest te zien zal zijn.

Volgens de weervorspelling zou het een onbewolkte zonsondergang moeten worden,

maar dat bleek dus helaas niet het geval.

Ik had gehoopt op mooi gekleurde luchten, maar ipv een 

roze of oranje avondgloed, was het gewoon een grijsachtige lucht.

Spreeuwen

Ik merk al snel dat 300mm toch teveel is en heb er spijt van

dat ik mijn 70-200 mm F2.8 lens niet meegenomen heb.

Tsja, ik was al de hele dag op pad en had niet verwacht

dat ik via deze plek naar huis zou rijden.

Maar het is deze avond ook geen echt groot spektakel,

want de roofvogels laten het afweten.

Jagende Slechtvalken zorgen er namelijk voor dat

de Spreeuwen dichtbij elkaar gaan vliegen en zodoende

allerlei figuren tekenen in de lucht.

Al snel gaan de Spreeuwen hun slaapplek opzoeken en

ga ik richting Amsterdam.

Ik neem mij voor om hier nogmaals naartoe te gaan,

wanneer de weersomstandigheden goed zijn.

Een paar dagen later heb ik tijd en lijkt het een onbewolkte

zonsondergang te worden.

Deze keer ben ik beter voorbereid en heb twee camera's bij mij.

Op de 1 zit de 300mm lens en op de ander de 70-200mm.

Ik parkeer op exact dezelfde plek en wacht op wat er komen gaat.

Spreeuwen

De groep lijkt wel 3x zo groot dan een paar dagen hiervoor.

Direct blijkt ook het nut van de 70-200mm lens,

want de Spreeuwen blijven nu aan de andere kant van het gebied.

Deze keer vliegen ze dus aan de linkerkant van mij ipv de rechterkant

en dat is direct een heel stuk dichterbij.

Door op 70mm te fotograferen krijg ik gelukkig een groot deel op de foto.

Spreeuwen

Af en toe komen ze overvliegen en dat is een indrukwekkend gezicht.

Een paar dagen terug had ik het idee dat er zo'n 60.000 spreeuwen rondvlogen

en nu schat ik dat er bij elkaar 150.000 of meer rondvliegen.

Meestal zijn het 2 of 3 grote groepen, maar af en toe komen ze bij elkaar

en dan is het een enorm gekrakeel en ook het geluid van klapperende vleugels is super.

Maar het is nog steeds afwachten tot er mooie figuren gevormd gaan worden

en daar zijn toch echt een paar roofvogels voor nodig.

Spreeuwen

Dan arriveren er inderdaad een tweetal roofvogels.

Jammer genoeg is een groot deel van de spreeuwen al naar bed en

splitsen de nog aanwezige Spreeuwen zich constant in kleinere groepen.

Dat maakt het enorm lastig om te fotograferen,

want wanneer je door de lens kijkt kun je je maar op 1 groep concentreren.

Helaas overheersen de wolken ook weer het weerbeeld.

De kant waar de zon ondergaat is helemaal bewolkt,

maar de kant waar de Spreeuwen vliegen is onbewolkt.

Wanneer de zon onder is, breekt het blauwe uurtje aan en

dankzij de gedeelde, onbewolkte lucht, krijg ik toch nog

mooi licht als afsluiter.

Spreeuwen

Het zijn geen echt spectaculaire figuren deze keer.

Soms zie je figuren waarin je een vogel of een schip in herkend.

Het is jammer dat zo'n groep niet dichterbij mijn huis rondvliegt,

want dan zou ik echt iedere avond even langs gaan.

Omdat het allemaal nogal snel gaat en ik niet in de gaten heb

dat mijn sluitertijd naar beneden vliegt, ontbreekt het in de

laatste foto's toch wel een beetje aan scherpte.

Met 1/40ste sluitertijd is dat nou eenmaal lastig.

In de nabewerking worstel ik ook een beetje met de uitvoering.

Spreeuwen in zwart/wit

Spreeuwen in kleur tijdens het blauwe uurtje

Niet dezelfde foto in een andere uitvoering,

maar wel vlak na elkaar geschoten.

Je ziet in ieder geval de bewegingsonscherpte in de onderkant van de foto.

Ach ja, volgend jaar misschien een nieuwe kans.

Wegens gebrek aan nieuw materiaal zal ik in een volgend blog

aandacht schenken aan mijn favoriete vogelhut met oa deze:

Havik

Tot de volgende keer,

René