Het sperwerpaar en jonge meerkoetjes

Sperwervrouw met prooi

Vorig jaar maakte ik bovenstaande foto van het sperwervrouwtje en dit jaar (2014) is hetzelfde paar

weer een nest aan het bouwen op dezelfde locatie.

Dus is dit jaar de missie om de sperwers parend op de foto te krijgen.

Maar het weer werkt niet mee!

Het is gewoon te mooi weer, waardoor er te snel bladeren aan de boom komen.

Om de paar dagen ging ik kijken bij de nestlocatie.

Sperwer poetsend (vrouw)

Af en toe komt er een schreeuw uit de bek van het vrouwtje.

Maar er is nergens een spoor te bekennen van het mannetje.

De tijd begint nu wel te dringen, want het is echt paartijd voor de sperwers.

Links en rechts zie ik al behoorlijk wat bladeren doorkomen en het is voor mij te

hopen dat er de komende dagen nou eens echt actie gaat komen.

Een dag of twee later onderneem ik weer een poging.

Ik hoef gelukkig geen grote afstand af te leggen om eventjes snel polshoogte te nemen.

Als ik aankom zie ik direct weer het vrouwtje zitten.

Sperwervrouw

Ik zie ook dat er inmiddels weer veel meer groen is doorgekomen.

Het balen begint, want het ziet er naar uit dat ik nog een jaartje zal moeten wachten.

Maar dan valt mijn oog op een andere vogel, die iets lager in dezelfde boom zit.

Sperwer (man)

Het mannetje is een stuk kleiner dan het vrouwtje en valt niet zo snel op.

Het vrouwtje is groter omdat zij de eieren uit moet broeden en omdat het mannetje

de kleine snelle mussen (het hoofdvoedsel van de sperwer) moet vangen in het struikgewas, 

is deze niet zo heel erg groot. Het toppunt van evolutie.

Omdat het mannetje zo heel dichtbij het vrouwtje zit, is de kans om

een paring mee te maken erg groot.

De plek is ook nog eens ideaal. Ik heb namelijk behoorlijk goed zicht op de takken in deze boom.

Het wachten begint........... 

Het mannetje poets zich en doet wat rek- en strekoefeningen.

De spanning neemt toe bij mij, maar ik ben helaas de enige op deze plek die opgewonden is.

Het mannetje kijkt zo nu en dan naar het vrouwtje, maar mevrouw geeft het mannetje 

geen enkele aandacht. Ze ziet hem niet eens zitten.

Het mannetje geeft het maar op en verdwijnt.

Sperwer (vrouw)

Een paar dagen later (als het weer wederom is opgeklaard) ga ik nogmaals langs de plek.

Als ik aankom, zie ik al dat het vandaag moet gaan gebeuren.

Er is zoveel groen te zien en dat zal de komende dagen alleen maar toenemen.

De laatste kans dus.

Maar alleen het vrouwtjes laat zich zien in de omgeving van het nest.

Ik realiseer mij, dat het dit jaar niet zal gaan lukken.

Dan moet dat volgend voorjaar maar gaan gebeuren.

Eigenlijk zou dit een blogje moeten worden over jonge meerkoetjes,

maar soms moet je één en ander bijstellen.

Afgelopen week zijn we 7 dagen naar Texel geweest en daar heb

ik zo onnoemelijk veel mooie momenten en soorten gefotografeerd,

dat ik gewoon sommige blogjes moet inkorten.

Een kleine samenvatting van een verkenningstochtje.

IJsvogel (man)

Ik ga op verkenningstocht met een echte vogelaar.

We zien nesten van diverse soorten roofvogels, twee bewoonde ijsvogelnesten en

nog een aantal zeer veel belovende gebiedjes met mooie soorten op fijne plekjes.

Rietgors

Vlaamse Gaai

Witoogeend

Maar de grootste verrassing van de ochtend is de ontdekking van een zeldzame witoogeend.

Deze witoogeend zwemt in een groepje kuifeenden, maar valt direct op door de donkerrode kop.

Helaas zwemt de vogel net iets te ver weg voor echt mooie foto's,

maar vanwege de zeldzaamheid verdient zij toch een plekje.

De witte stuit gaf de doorslag om deze eend als zeker te determineren als witoogeend.

Het mannetje heeft wel een witte ring om het oog.

Boomklever

Soms heb je het geluk dat alles samen komt in 1 foto.

Mooi licht, schilderachtige achtergrond, mooie voorgrond, kleurrijk vogeltje en een beetje actie.

Meerkoetennest

Tijdens het tochtje zie ik ook een meerkoetennest op een mooi plekje.

Een paar dagen later heb ik een uurtje de tijd en besluit

om eventjes vlug bij de meerkoeten te gaan kijken.

Waarschijnlijk zijn de jonge vogeltjes net uit het ei gekropen, want

 ze bivakkeren het grootste gedeelte van de tijd onder moeders veren.

Vier kleine meerkoetjes worden liefdevol verzorgd door de ouders.

Moeder blijft op het nest, terwijl vader af en aan zwemt met kleine stukjes voedsel.

Moeder pakt het eten over van de vader en voert het aan de kleintjes.

Degene met de grootste bek krijgt het meest te eten.

Net als bij de mensen is er altijd eentje die brutaler is dan de rest.

Dit kleintje heeft geen zin om af te wachten tot hij iets van mama krijgt en waagt de grote sprong.

HIj merkt diect dat dit een stuk makkelijker gaat, want al het voedsel dat vader ophaalt, verdwijnt

in het kleine bekkie van die brutale vogeltje.

Het leuke is dat de andere drie inzien, dat ze nu niets meer te eten krijgen en

ook zij wagen de sprong. Terwijl vader voedsel blijft aanbrengen, heeft moeder nu

eventjes wat tijd voor haarzelf en gaat heerlijk relaxen.

Futen

Ook zie ik op meerdere plekken kleine fuutjes rond zwemmen of

meeliften op de rug van de ouders.

Maar zoals ik al eerder heb aangegeven, moet ik sommige foto's achterwege laten.

Ik heb simpelweg teveel foto's die ik nog wil plaatsen, dus moet ik keuzes maken.

Wel wil ik nog even wat foto's laten zien van een zwartkop, welke ik tegenkwam toen

ik winterkoninkjes aan het fotograferen was.

Zwartkop (man)

Een behoorlijk lastig vogeltje om te fotograferen.

Je hoort hem overal bovenuit zingen, maar hij blijft lastig om te spotten.

Het grappige van het vrouwtje van de zwartkop is, is dat zij een bruine kop heeft.

Zoals ik eerder schreef, ben ik een hele week op Texel geweest.

De komende blogjes (een stuk of 4) zullen dan ook over dit prachtige eiland gaan.

Baltsende visdiefjes

De visdiefjes en de futen zullen het spits afbijten.

Tot de volgende keer,

René