Muizenjagers en slobeenden

Grote Zilverreiger 

In mijn vorige bericht schreef ik al dat er opvallend veel slobeenden te zien waren.

Nou zie ik af en toe weleens een slobeend rondzwemmen, maar nu

waren het er tientallen. De slobeend is best wel een mooie eend om te zien

en vooral het mannetje is erg fotogeniek.

De kopergroene kop kan zo prachtig mooi glinsteren in het juiste zonlicht.

Omdat ik mijn vorige bericht meer wilde wijden aan op vis jagende watervogels,

plaats ik de foto's van de slobeenden in dit blogje.

Met die priemende gele ogen kunnen ze je zo scherp in de gaten houden.

Man en vrouw samen

Het lastige van slobeenden fotograferen is dat ze altijd half met hun kop in het water ronddobberen.

Als er maar 1 exemplaar rondzwemt kun je die mooi in de gaten houden, maar als er tientallen

door elkaar heen zwemmen en je ondertussen ook nog de omgeving in

de gaten wilt houden voor andere soorten vogels, is het helemaal lastig om op de foto te krijgen.

Dan moet je net even geluk hebben dat er zich eentje uitstrekt vlak voor je neus of

dat er iets in de buurt gebeurt waardoor de eenden ineens op hun hoede zijn.

In dit geval blafte een hond nogal hard ergens dichtbij.

Nadat ik een paar uurtjes aan de waterkant had doorgebracht, werden mijn teentjes

toch wel heel erg koud en besloot ik om even met de auto op pad te gaan.

Lekker even warm worden en wie weet wat er nog allemaal te zien valt.

Omdat ik inmiddels behoorlijk bekend ben in het gebied,

ken ik de territoria van verschillende soorten vogels.

Blonde Buizerd

Deze lichte buizerd is nogal schuw en zit meestal wat verder weg.

Maar ik weet ook een plek waar een iets minder schuwe buizerd zit.

Als ik aankom rijden, zie ik de buizerd op een prooi zitten.

Maar wat een rare groene kleur?

Een soort papegaai misschien?

Geen idee wat het is en ik heb geen verrekijker bij mij.

Dan zie ik pas dat de vogel aan het spelen is met een rubber handschoen.

Direct verdwijnen de mooie beelden die ik al in mijn hoofd had zitten,

van een papegaai die opgepeuzeld wordt.

Het is opvallend hoeveel zilverreigers zich ophouden in dit gebied.

De laatste jaren is er een enorme toename van deze vogels, maar pas deze winter

laten ze zich ook zien in dit gebied.

Jagende Grote Zilverreiger

Als ik de zilverreiger in de verte zie, stop ik de auto en kijk eerst eens welke kant hij oploopt.

Hij loopt van mij af en ik besluit om langs de reiger te rijden en een stuk verder

de auto stil te zetten en een kwartiertje te wachten.

Als ik de reiger met normale snelheid voorbij rijd, trekt hij zich niets van mij aan.

Zo'n 30 meter verder zet ik de auto stil, leg de rijstzak op het raam en de camera erop 

en dan maar afwachten. En ja hoor, de reiger komt rustig mijn kant op, terwijl

hij speurt naar voedsel.

Ik hoop dat hij vlak voor mijn neus een lekkere dikke muis te grazen neemt,

maar de reiger heeft deze keer geen geluk.

Stom toevallig kijk ik in mijn spiegel en zie 50 meter terug een torenvalk in de lucht hangen.

Weer kijk ik welke kant de valk opgaat en ook deze keer zet ik de auto neer op

een plek waarvan ik verwacht dat de torenvalk zich zal laten zien.

Torenvalk

Het duurt niet lang totdat de valk mijn kant opkomt.

Een torenvalk jaagt altijd met zijn kop in de wind en met het neerzetten

van de auto heb ik daar rekening mee gehouden.

Ik heb de auto zo neergezet, dat de kans groot is dat ik de valk mooi van opzij kan fotograferen.

Een torenvalk eet niet alleen muizen, maar ook sprinkhanen en libellen en dergelijke.

De torenvalk zoekt de muizen dmv de urinesporen die de muizen achterlaten.

De torenvalk kan namelijk de ultraviolette kleuren waarnemen en ziet dus zo waar de 

muis zich verstopt. Hij blijft net zolang biddend boven de prooi hangen,

totdat de muis zich laat zien.

Hoewel de torenvalk mij duidelijk in de gaten heeft, wordt ik wel getolereerd.

Jammer genoeg heeft deze valk geen succes met de jacht.

Op de terugweg naar huis kom ik nog een exoot tegen.

Fazant

Een fazant drukt zich tegen de grond aan en probeert zich onzichtbaar te maken.

Voorzichtig stap ik uit en leg de rijstzak op de grond.

Camera erop en klaar voor een mooie serie.

Helaas wordt de sessie verpest door een loslopende kat.

Nou ja, soms heb je gewoon pech.

Tot de volgende keer,

René