Dagje Veluwe Deel 2

Roedel Edelherten

In mijn vorige blogje stonden de foto's welke gemaakt zijn 

in de ochtend en in vroege middag.

Zo rond een uur of 3 rij ik naar de plek, waar de edelherten

bijna iedere namiddag te zien zijn.

Niet omdat daar een wildspoor of iets dergelijks loopt,

maar gewoon omdat daar voer gestrooid wordt.

Een pure toeristische attractie, maar wel een hele mooie.

Als je alle andere fotografen wegdenkt en je focust op de herten,

is en blijft het een prachtige natuurbeleving.

Omdat er zoveel mensen op afkomen, zorg ik ervoor dat ik

op een doordeweekse dag ga en ruim op tijd een mooi plekje uit kan kiezen.

Diep in het bos zijn de geluiden van de herten duidelijk te horen.

Het oergeluid blijft indrukwekkend, waarbij het geknor van de 

damherten maar erg schril afsteekt.

Ik ga zo vroeg richting de plek, omdat ik graag recht tegenover de zoel wil zitten.

Een zoel is een modderpoel en daar wilde de herten graag in badderen.

Een modderbad werkt uitstekend om parasieten en ander ongedierte te verwijderen.

Edelhert

Het edelhert dat de baas is over het territorium en tevens het roedel leidt,

wordt het plaatshert genoemd.

Plaatshert zijn is een zeer zware taak.

De dames moeten bevrucht worden en de concurrentie moet op afstand gehouden worden.

Dat leidt vaak tot zware gevechten en soms tot de dood erop volgt.

Ook moet het hert aldoor de dames in de gaten houden.

Hindes die afdwalen moeten terug gehaald worden.

Dit kost allemaal zoveel tijd, dat het hert geen tijd heeft om te eten.

Een hert raakt in deze periode dan ook enorm veel gewicht kwijt.

Als het hert langzaam maar zeker afzwakt, grijpt de concurrentie snel zijn kans.

Zo blijven de sterkste over.

Burlend hert

Een mannelijk edelhert heet gewoon "Hert".

De oerkreten die het hert uitstoot om de dames te imponeren en de concurrentie 

op afstand te houden, wordt burlen genoemd.

Er is zelfs een jaarlijks kampioenschap voor mensen die het best deze kreet kunnen imiteren.

Een hert in vol bronst-ornaat is een imposante verschijning.

In deze tijd is het een echte vechtmachine en de hormonen spuiten door zijn lijf.

Edelhert-hindes

Maar de dames blijven de baas.

Als ze geen zin hebben, wordt er niet gepaard.

Als ze naar de concurrent willen overlopen, dan doen ze dat gewoon.

Terwijl bijna iedereen de statieven op de hoogste stand heeft staan,

doe ik hem juist zo laag mogelijk.

Ik mis wel wat van de spetteracties in het modderbad,

maar zo'n lager standpunt vind ik gewoon mooier.

Lepelende Hindes

Ook de vrouwen strijden om de hiërarchie.

Staand op hun achterpoten proberen ze elkaar te intimideren en

uit balans te brengen.

Het lijkt een beetje op stijldansen, maar hiermee wordt bepaald wie het dominante vrouwtje is.

Het plaatshert heeft het te druk met andere dingen.

De heide wordt eventjes omgeploegd en de plaggen vliegen in de rondte.

Het hert snuift de geur van de hindes op.

Zodoende weet hij welke hinde bevrucht kan worden.

De Koning van het Woud

Af en toe breekt het zonnetje even door en met de juiste lichtval

lijkt het net of het hert een masker op heeft.

Sinds een paar jaar is er een tweede locatie in het park in opkomst.

Het voordeel is dat de achtergronden iets mooier zijn en vooral bij fraaie

zonsondergangen worden hier prachtplaten gemaakt.

De eerste foto is op deze locatie gemaakt en ook de laatste foto van dit blog.

Een mooie afsluiting van een lange dag in park de Hoge Veluwe.

Jammer dat ze het struinen willen gaan verbieden, want dat zal de totale

beleving voor een hoop mensen een stuk minder maken.

In een volgend blog o.a,:

deze Grote Zilverreiger

Tot de volgende keer,

René