Aalscholvers

Aalscholver

In de winter maak ik regelmatig foto's aan de waterkant.

Af en  toe komt er eens een speciale wintergast voorbij, maar meestal zijn het

de wat algemenere soorten die ik op de plaat zet.

Zoals ik in mijn vorige blogje schreef, probeer ik dan wel foto's te maken, die

toch niet als standaardplaatje door het leven gaan.

In ieder geval is het standpunt voor mij belangrijk.

Dat moet zo laag mogelijk zijn en mijn camera ligt dan ook net boven de waterlijn.

De foto's in dit blog zijn op drie verschillende dagen gemaakt.

Het plekje aan de waterkant is medio november in gereedheid gebracht,

om heerlijk ongemerkt te kunnen fotograferen en van de rust te genieten.

Er kwam behoorlijk wat snoeiwerk aan te pas, want de begroeiing was

bijzonder uitbundig dit jaar.

Maar als het dan allemaal weer in orde is gebracht, is het afwachten of

de vogeltjes ook een beetje de juiste kant op zwemmen.

Opvallend zijn de vele verschillende aalscholvers die op jacht gaan in mijn omgeving.

Maar ik zie ze bijna niets vangen.

Ook de futen die regelmatig onderduiken vangen geen enkele vis.

Toch zijn het er behoorlijk veel, dus er moet wel genoeg vis aanwezig zijn.

Aalscholvers zijn vreemde vogels, maar ook hele lastige vogels om te fotograferen.

Ze zijn namelijk behoorlijk schuw. Ze hebben al snel door als er iets raars

gebeurt in hun omgeving en als ze je echt zien, zijn ze ook direct vertrokken.

Dus je moet in ieder geval onzichtbaar zijn en ook je lens moet zo min mogelijk argwaan opwekken.

Iedere keer als de aalscholver onderduikt kan ik de lens wel behoorlijk bewegen,

maar het is vaak gokken waar ze weer boven komen.

Het is allemaal wat makkelijker wanneer er eentje lekker uit gaat zitten waaien op een paaltje.

Dan kun je ook mooi zien, dat er verschillende exemplaren rondzwemmen.

Helemaal leuk is het als ze allemaal op hetzelfde paaltje willen zitten.

Ik heb verschillende keren van dat soort schermutselingen gezien,

maar niet echt een rangorde kunnen ontdekken bij de vogels.

Als de mooie paaltjes bezet zijn, moeten de zwakkere genoegen nemen met 

de wiebelpaaltjes en dan valt het niet mee om je evenwicht te bewaren.

Na 2 minuten wankelen wordt maar een iets grotere paal uitgekozen.

Het blijven toch zeer onhandige vogels als ze zich niet in het water bevinden.

Ook de manier zoals ze weer het water in gaan, heeft iets clownesk,

Een beetje zoals ik in een iets te koud zwembad spring.

De afgelopen maanden kon ik helaas niet zo heel veel op pad,

want het weer werkte vaak niet echt mee.

Als het dan eens een keertje mooi weer was,

had ik andere verplichtingen en zat ik mij min of meer te verbijten.

Maar soms had ik wel het geluk dat ik een paar uurtjes op pad kon,

met mooi weer en als het dan ook nog eens windstil is, dan kan

ik heerlijk relaxen aan de waterkant.

Je hoopt weer op speciale soorten,

maar het zijn weer de aalscholvers die de aandacht opeisen.

Al een tijdje probeer ik om een opstijgende aalscholver te fotograferen.

Aan een aalscholver kun je vaak precies zien, wanneer hij weg gaat vliegen.

Dan beginnen ze een even flink te schudden, om het meeste water van hun af te schudden.

Nog niet de beelden die in in gedachten had, maar toch een leuke eerste aanzet.

In een volgend blog wat aandacht voor futen en andere watervogels.

Fuut

Tot de volgende keer,

René