De Baardman

Baardmannen (man links, vrouw rechts)

Er zijn een aantal vogeltjes waar ik altijd graag extra moeite voor wil doen en

de Baardman is er één van.

Helaas moet ik daar meestal toch wel een eindje voor rijden en

dan gaat de reis vaak richting de Oostvaardersplassen.

Heel soms kom ik ze dichterbij huis tegen en deze keer zitten ze al een tijdje op 

een kwartiertje afstand van mijn huis in de omgeving van Amsterdam.

Maar ja, het is erg druk in deze periode op mijn werk en in de weekeinde is

het weer niet echt lekker om er op uit te gaan om te fotograferen.

Dan heb ik mazzel want op zondag 17 januari beloofd het prachtig weer te worden.

Voor zonsopkomst ben ik op de plek waarvan ik weet dat er in ieder geval 4 baardmannetjes

aanwezig zijn. De zon komt helaas in een ongunstig positie op en dus probeer ik mij 

zo goed mogelijk op te stellen en hoop ik op een zo'n snel mogelijke ontmoeting.

De baardmannen zijn erg aanwezig, maar niet op de plekken waar ik ze wil hebben.

Meestal zitten ze net een meter of 5 achter de rietkraag waar ik mijn camera 

op heb gericht. Druk pingend eten ze de zaadjes uit de rietpluimen.

Prachtige vogeltjes zijn het en hoewel ze niet de meest sprankelende kleuren hebben,

is de kleur bruin allesbehalve saai en zeker in combinatie met de grijze kop bij de mannetjes.

Dan vliegen ze naar een plek, waar ik dichterbij de vogels kan komen.

Het nadeel is, dat ik teveel tegenlicht krijg.

Een beetje schuiven levert toch wel wat aardige plaatjes op, maar niet wat ik wil.

Omdat het zonnetje steeds feller gaat schijnen, neem ik maar snel weer

mijn eerste plekje in en is het gewoon afwachten.

En wachten, en wachten ........

Langzaam maar zeker hoor ik het geping van de vogeltjes weer mijn kant opkomen.

En ja hoor, na een minuut of 15 krijg ik ze in het vizier.

Beetje bij beetje schuiven ze in mijn richting en dan vliegen ze heel fraai

naar de buitenkant van het rietveld en precies op de plek waar ik op hoopte.

Baardmannetjes zijn niet zo heel schuw, maar ze moeten wel naar jou toekomen.

Ga je achter ze aanlopen, dan vliegen ze meestal snel weer weg.

Dus zolang je rustig op je plekje blijft staan, trekken ze zich niets aan van mensen.

Het vrouwtje

Geduld is dus een schone zaak en de beste kansen krijg je, wanneer de

baardmannetjes in een niet zo'n heel groot gebied zitten.

Ze volgen meestal een vaste route, wanneer ze voedsel zoeken en

die route leggen ze meerdere malen af.

Het liefst had ik de baardmannen op de foto gekregen met een vrije achtergrond.

Maar ze blijven een beetje laag in de rietkraag zitten en het lichtbruinige van het

riet in de achtergrond maakt toch wel een mooi geheel met de kleur van de baardmannen.

In totaal zie ik 5 verschillende vogels.

Niet zo heel veel voor een groep baardmannen, maar des te beter ivm het fotograferen.

Met minder vogels in de omgeving, hoef je er ook minder in de gaten te houden.

Hoewel de mannetjes het mooist zijn, mogen de dames er ook wel wezen.

Zoveel verschillende tinten bruin bij elkaar geven een prachtig effect.

De baardmannen blijven helaas een beetje laag in het riet en dan ook nog eens op

de plekken waar de achtergrond toch wel druk is.

Het is dan wel het leefgebied van deze vogel, maar een paar helemaal vrijzittende vogels

had ik er graag bij gehad.

Er steekt 1 hele hoge rietstengel boven de rest uit en ik hoopte al

dat er eentje bovenop zou gaan zitten.

Omdat de zon nogal fel schijnt, is het toch lastig om een foto te maken

zonder harde schaduwen . Gelukkig gaat het vogeltje ook even zodanig

zitten, dat de hele zijkant beschenen wordt.

Zo half "en profiel" is mooi te zien waar de vogel zijn naam vandaan heeft, 

al zou snorman misschien een betere benaming zijn.

Maar als de vogel je zo een beetje schuin aankijkt, zie je een snor zoals de 

heren van stand van zo'n 200 jaar terug hadden.

Het is maar een korte periode in het jaar, dat je baardmannen op deze manier kunt fotograferen.

Tenminste, dat is mijn ervaring. Ze zitten buiten de koudere winterperiode namelijk liever

helemaal onderin het riet, waar ze zich voeden met insecten.

Bij erge kou zijn er weinig insecten en leven ze dus van het zaad van het riet.

Ze kunnen dan ook langdurig op 1 en dezelfde plek blijven zitten.

Een vliegende baardman stond ook op mijn lijstje en dan heb je een beetje mazzel nodig,

dat ze net mooi je scherptegebied invliegen.

Hoewel het scherptepunt jammer genoeg net achter het koppie ligt,

vind ik het toch een foto om in het blog te plaatsen.

Hoewel ik de hele ochtend baardmannen heb gehoord en gezien,

duurde het echte fotomoment maar een minuut of 3.

En dat terwijl ik daar dus 5 uur aanwezig was.

Daarna ben ik ook nog een paar keer terug geweest,

maar omdat het inmiddels warmer werd en de insecten tevoorschijn kwamen,

lieten de baardmannen zich niet meer zo mooi zien.

Misschien komen er nog kansen deze winter.

In een volgend blog aandacht voor Nonnetjes.

Tot de volgende keer,

René