Drie soorten futen op een ochtend

Dodaarzen

Ieder jaar mag ik graag een paar keer op bezoek gaan bij een aantal dodaarspaartjes.

Deze keer bevinden zich 4 paartjes in een behoorlijk klein gebiedje.

Dat resulteert regelmatig in grens-schermutselingen en dat kan er hard aan toe gaan.

De Dodaars is het kleinste lid uit de futen-familie.

Daarbij komt dat de dodaars ook erg schuw is.

Zodra de dodaars een mens op grote afstand ziet, duikt deze vogel direct onder water

en zwemt naar een veilig heenkomen in het riet.

De truc is dus om onzichtbaar te zijn en dan kun je ze van heel dichtbij fotograferen.

Soms zitten ze dan zelfs te dichtbij.

Dodaars

Dan rest er niet meer dan het maken van een portretje.

Ik heb dan wel een 50-500 mm zoomlens, maar als ik teveel beweeg, 

is de dodaars direct vertrokken.

En dan net de vleugelpunten er niet op!

Ik heb nog geprobeerd om ze aan te plakken tijdens het bewerken van de foto's,

maar het werd niet mooi genoeg.

Dan maar zo.

Het is een ochtend met volop zon.

Dat maakt het extra lastig om de dodaars te fotograferen.

Het dotje achterop is snel overbelicht en ook het witte stukje aan de snavelbasis is lastig.

Dodaars met prooi

Heel soms komen ze op het ideale plekje, maar vaak zitten ze te ver weg of net in vol tegenlicht.

Een dodaars (en ook andere futensoorten) meppen hun prooi keihard dood op het water.

Gaat het visje daar niet van dood, dan worden ze met brute kracht 

even flink door elkaar gerammeld.

Onder toeziend oog van een Grauwe Gans op de achtergrond.

Als je deze vogels een tijdje observeert, zie je ze zo heel af en toe even rekken en strekken.

Dat zijn van die momentjes die je niet heel vaak ziet en dan gebeurt het meestal

ook nog eens veel te ver weg.

Maar soms heb je mazzel en dan is het net op een acceptabele afstand

en soms zelf lekker dichtbij.

Toch wonderbaarlijk hoe groot de transformatie is bij zo'n vogeltje in het voorjaar.

In de winter zijn ze een beetje kleurloos en dan zo'n gedaanteverwisseling.

Op dit moment zijn de dodaarzen erg territoriaal.

Zijn het normaal al felle rakkers, echter in deze periode is dat 4x zo erg.

De mannen strijden en de vrouwen kijken toe.......

Het vechten gebeurt iedere keer te ver weg om er echt mooie foto's van te maken.

Omdat je het toch niet zo heel vaak ziet, plaats ik de foto's hier toch maar voor deze keer.

Verschillende keren zie ik dat de dodaarzen elkaar aanvliegen, maar ik heb geen idee

wat nou soms precies de aanleiding is.

Vaak beginnen dit soort gevechten omdat 1 of 2 vogels een denkbeeldige grens

oversteken, maar in deze gevallen is dat niet waarschijnlijk.

Ze zoeken elkaar zo nu en dan gewoon op en dan begint het.

Misschien is er wel strijd om een soort overall leiderschap.

Dodaarzen zijn fantastische vissers.

De visjes die ze vangen zijn niet zo heel groot en dus waarschijnlijk 

ook erg wendbaar onder water. 

Maar de dodaarzen halen de ene na de andere mini-vis naar boven.

Dan denk je dat de vis naar binnen gaat, maar komt de dodaars er achter,

dat de prooi waarschijnlijk nog niet helemaal dood is.

Gewoon nog even een paar flinke tikken en dan kan het eten wel naar binnen.

Als de zon te hoog komt en steeds feller gaat schijnen, besluit ik om

iets anders te gaan doen.

Eens kijken of de roodhalsfuut al in volledig zomerkleed is.

Die wil ik namelijk nog wel graag afstrepen van mijn lijstje.

Baltsende gewone Futen

De roodhalsfuut is niet alleen.

Een stuk of 5 paartjes futen zijn in de directe omgeving van hem.

Er wordt druk gebaltst en daarbij wordt de roodhalsfuut als concurrent gezien.

Het arme dier wordt constant verjaagd door de gewone futen.

Het blijft een fascinerend gezicht om de futen te zien baltsen, maar ik kom voor

een veel minder algemene futensoort.

Roodhalsfuut

Ik ben namelijk voor de tweede keer op zoek naar de Roodhalsfuut.

De Roodhalsfuut is een fractie kleiner dan de gewone fuut.

De vorige keer dat ik deze vogel opzocht, was hij nog volledig in winterkleed.

Inmiddels is de kop al aardig op kleur, maar de hals is nog erg roestbruin van kleur.

Nog twee weekjes en dan is de fuut waarschijnlijk helemaal uitgekleurd.

Hopelijk is deze vogel dan nog aanwezig.

Zo, dat was een ochtendje met o.a drie verschillende soorten futen.

Ik ben ook nog heel even op zoek geweest naar een kuifduiker,

maar deze was jammer genoeg niet te vinden.

In een volgende blog oa aandacht voor:

De Blauwborst

Tot de volgende keer,

René