De Eidereend en van alles wat geen steltloper is.

Eidereend

Op Texel zijn behoorlijk wat Eidereenden te zien.

De beste plek om ze behoorlijk dichtbij te bekijken is de Slufter.

Tijdens een wandeling met het hele gezin, zie ik bij hoog water Eidereenden

rondzwemmen en er wordt flink gebaltst.

Maar met hoog water zwemmen ze snel een andere kant op en dus besluit ik

om later tijdens de vakantie met laag water en zo vroeg mogelijk even terug te komen.

De volgende 3 foto's zijn gemaakt tijdens de familiewandeling.

Paartje Eidereenden

Voor mij best een uniek moment om deze Eidereenden zo te kunnen fotograferen.

De rest van de familie snapt dat niet zo goed, want die zien gewoon een witte eend.

Ik wordt dan ook een beetje meewarig aangekeken, wanneer ik in het natte en

modderige zand neer kniel om een lager standpunt te verkrijgen.

Ik zie ze al ongeduldig doorlopen en dus moet ik een ander keertje

maar terugkomen, om dan lekker een uurtje languit in die modder te gaan liggen.

Eidereend (vrouw)

Omdat ik niet zeker weet of ik ze bij een volgend bezoek ook nog kan fotograferen,

probeer ik dus wel om nu een zo'n goed mogelijk plaatje te maken.

Eidereend (man)

Twee dagen later ga ik  om 6 uur 's ochtends weer richting de Slufter.

Lekker zonnetje en weinig wind.

Ideaal om te fotograferen en er is geen mens te bekennen in het gebied.

Een deel is afgesloten ivm het broedseizoen en ik loop naar de afzetting waar

de Eidereenden het dichtsbij te zien zijn.

Een meter of 5 voor de afzetting ga ik languit en het laatste stukje is het kruipen geblazen.

Ik heb al snel door dat ik mijn jas de rest van de vakantie echt niet meer aan kan trekken.

De ondergrond is een soort aarde vermengd met zand. Ik zie er niet uit.

Als ik eenmaal op mijn vooraf bedachte plekje lig en mij verder niet meer beweeg,

zijn de eidereenden snel aan mijn aanwezigheid gewend.

Het is heerlijk om op zo'n vroeg tijdstip midden in een natuurgebied te liggen,

zonder ook maar een ander mens om je heen.

Vissende lepelaars, allerlei soorten steltlopertjes en baltsende eidereenden.

Twee mannen en een vrouw

De Eidereenden maken een laag geluid tijdens de balts, wat behoorlijk ver draagt.

Het is een beetje een koerend geluid en klinkt als Ahoe.

Echt zo'n vogelgeluid dat je direct herkent wanneer je het voor een tweede keer hoort.

Hoewel ik de eenden graag in een andere omgeving had willen fotograferen,

moet ik toch genoegen nemen met de resultaten zoals ze zijn.

Texel is een eiland waar je prachtige foto's kunt maken en

schitterende soorten kunt tegenkomen.

Een paar dagen voor vertrek richting Texel houd ik de waarnemingen al een beetje in de gaten

en ik had gezien dat er 5 kraanvogels behoorlijk dichtbij ons huisje zaten.

En dan niet op 100 meter vanaf de weg, maar gewoon op een meter of 20.

Maar dan blijkt dat Texel ook frustrerend kan zijn.

Omdat we nogal vroeg van de boot afkomen en voorlopig het huisje

nog niet in mogen, besluit ik om even langs de plek te rijden waar de kraanvogels zitten.

Anderhalve week zijn ze ter plaatse geweest en een uur voordat ik aankom,

zijn ze heerlijk verder gevlogen richting de broedgebieden.

Aaarggghhhhh.

Twee jaar terug had ik de pech dat er 12 bijeneters bijna naast ons huisje

kwamen logeren, maar natuurlijk pas toen ik al terug was in Amsterdam.

Maar zo'n ontmoeting met een velduil maakt weer een hoop goed.

Mantelmeeuwen

Het vogelfeest begint al op de boot.

We nemen altijd het oude brood van de laatste week mee en

voeren de meevliegende meeuwen op de boot.

Met een groothoeklens kun je dan mooie beelden maken en

de kinderen vinden het ook prachtig.

Af en toe heb je het idee dat je in de film The Birds bent beland.

Iedere keer weer een mooi begin van een paar dagen Texel.

Bergeend (man)

Je kunt op een hoop verschillende plekken fotograferen en vogels kijken,

maar ik beperk mij altijd tot drie gebieden.

Een van die gebieden is het Wagejot.

Een plek waar je de Kluten goed kunt fotograferen

en waar ook andere steltlopers te zien zijn.

De kluten en steltlopers krijgen een apart blogje.

Bruine Kiekendief

De plek waar de velduil jaagt, wordt ook bevolkt door een paartje Bruine Kiekendieven.

Maar dit paartje is behoorlijk schuw en zijn erg lastig te fotograferen.

Gele Kwikstaart

Op de weg richting de Slufter stikt het werkelijk van de gele kwikstaarten.

Als je rustig in de auto blijft zitten wachten, komen ze vanzelf richting de weg vliegen

om daar op jacht te gaan naar insecten in de berm.

Na een kwartiertje observeren weet je al snel de favoriete plekjes en kun je

een beter standpunt innemen. Dan is het een kwestie van geduld.

Gele Kwikstaart

Op het hele eiland is het een grote drukte met gele kwikken.

Zodra je het geluidje van deze vogel eenmaal herkent, hoor je ze echt overal.

Kokmeeuwen

Op de plek van de kluten wordt ook genesteld door kokmeeuwen.

Als je zo'n tijdje langs de waterkant ligt, begin je al snel het patroon ze zien

in het baltsgedrag van deze vogels.

Nooit geweten dat ook de kokmeeuw zijn partner het hof maakt door haar een visje aan te bieden.

Het mannetje komt met een visje in zijn krop aangevlogen.

Als het vrouwtje geïnteresseerd is, wrijft ze met haar snavel tegen zijn snavel aan.

Dat is het teken voor het mannetje om het visje op te hoesten.

Als het vrouwtje het visje accepteert, wordt er direct tot actie overgegaan.

Het hoeft overigens geen visje te zijn.

Ik heb het ook gezien met krabben en met kreeften.

De paring is iets wat niet 1,2,3 voorbij is.

Eerst staat de man een tijdje op de rug van het vrouwtje en

is het best nog lastig voor het mannetje om zijn evenwicht te bewaren.

De daadwerkelijk paring duurt naar mijn beleving ook langer dan bij andere soorten vogels.

Het grappige is dat ik af en toe het idee kreeg, dat andere vogels voyeuristisch

 mee stonden te genieten. Een beetje hijgerig zelfs.

Putter

De erg vliegerige puttertjes wilden maar niet mooi poseren op de distels.

Dan maar op een schutting en een paal.

Rotganzen

Erg opvallend waren de grote groepen rotganzen.

Het bleek dat er ook een aantal speciale soorten rotganzen aanwezig waren.

Toen ik vanuit de auto probeerde om vliegbeelden te maken, werd er

opeens op het andere raam getikt. Een jochie van een jaar of 13 stond met zijn verrekijker

 in de hand en wilde van mij weten of ik al de Witbuikrotgans en de Zwarte Rotgans had gezien.

Prachtig als zo'n kind al met het vogelvirus is besmet toch?

Helaas moest ik bekennen dat ik niet wist of ze in de buurt zaten.

Typisch zo'n gevalletje van "een Rotgans is toch een Rotgans" voor mij.

Grote Stern

De Grote Sterns vlogen af en aan met visjes, maar waar ik ook ging staan,

ze namen aldoor een afslag te vroeg. Ik heb het op een bepaald moment

maar opgegeven, want er valt nog veel meer te zien op het eiland.

Visdiefje

Terwijl de grote sterns al af en aan vlogen met visjes voor het nageslacht,

waren de visdiefjes pas een klein beetje bezig met baltsen.

Jammer, want de echte balts van de visdiefjes is prachtig om te zien.

Erg leuk hoe ze langs elkaar heen kunnen dansen.

Het laatste Texelblog staat in het teken van de Steltlopers,

zoals deze Kluut.

Kluut

Tot de volgende keer,

René