Macro "Anders" en de Veluwe

Wilde Zwijnen

Een blogje over macro "Anders" en dan starten met een foto van Wilde Zwijnen is 

echt Anders, maar dit slaat natuurlijk niet op de titel van het blog.

Deze foto is genomen op de Veluwe met een normale zoomlens.

Maar ik wil wel starten met het macro gedeelte.

Ik ben niet zo'n macro-fotograaf en het is maar sporadisch dat ik de 

macro-lens op mijn camera schroef. Dan moet er echt iets bijzonders te zien zijn of

er moet geen vogel in de buurt rondvliegen.

Echter de laatste maanden zie ik steeds vaker macro-foto's welke ik erg aantrekkelijk vind.

Niet de alledaagse macro's, maar macro's die gewoon Anders zijn.

Geen detailopnames, maar een macro-foto met ruimte.

Een mooi totaalplaatje.

In 2010 begon ik met dit blog en dmv dit blog kwam ik in contact met

een aantal andere beginnende bloggers. Mensen waar ik nu nog een goed contact mee heb,

maar die ik eigenlijk te weinig in levende lijve zie.

Een aantal van die bloggers maken inmiddels prachtige macro-foto's en eentje daarvan

maakt precies die foto's die ik zeer fraai vind.

En niet zo maar een keertje, maar gewoon keer op keer.

Omdat dit ook nog een persoon is, waar ik regelmatig goed contact mee heb,

besluit ik haar te vragen of ze mij eens wil laten zien hoe zij dat nou aanpakt.

"Zij" is Loes Belovics en inmiddels een zeer gerespecteerd fotograaf,

die zelfs uitgenodigd wordt om op grote evenementen een voordracht te houden.

Van wie kan je het dus beter leren?

Hier vindt je haar blog:

http://belton-loes.blogspot.nl/

Na overleg besluiten we om Bandheidelibellen als onderwerp te nemen en

spreken we een geschikt moment af.

Daar aangekomen slaat de schrik toe, want het hele veld is gemaaid.

Maar na een stukje wandelen, zien we ze gelukkig toch zitten.

Bandheidelibel

Het licht is nog niet echt spectaculair en terwijl Loes zoekt naar geschikte kandidaten,

begin ik vast met het maken van plaatjes.

Plaatjes zoals ik eigenlijk altijd macro's maak.

Onderwerp goed in beeld, wazig achtergrond etc.

Omdat het nog wat te donker is, moet ik de ISO-waarde net iets te hoog zetten

waardoor ruis ontstaat. Om mijn verhaal te illustreren plaats ik de foto toch.

Bandheidelibel

Loes heeft een geschikt model gevonden en ik maak ook hier eerst even 

op mijn manier een paar foto's van.

Ietsje meer ruimte voor de libel en een iets andere hoek,

maar in principe meer van hetzelfde .

Ach, laat ik eens gek doen. Ik houd de camera ietsje schuin ;-)

Maar hier heb ik Loes natuurlijk niet voor gevraagd.......

Let the workshop begin!!

Nou ja, workshop........

Ik ben niet zo van "Iemand zegt hoe ik iets moet doen en voer het dan uit".

Liever kijk ik de kunst af van de expert.

Ik vraag dus ook aan Loes of ze kan doen wat ze altijd doet en dan ga ik 

later wel zelf aan de gang.

Al snel heb ik een aantal tips en trucs aan mijn bagage toegevoegd en

leer ik precies datgene waar ik voor kwam.

Ik ga de geheimen van de juf niet verraden,

dat zou het wel heel makkelijk maken voor iedereen.

Nadat ik uitgebreid de expert aan het werk gezien heb,

mag ik zelf wat gaan rommelen.

Inmiddels heb ik al een hoop geleerd, maar het in de praktijk brengen

is dan nog niet zo simpel.

Terwijl ik bezig ben, krijg ik meer waardevolle tips van Loes.

Afstanden van het ene element tot de andere elementen in de compositie,

hoe houd ik de camera, welke instellingen gebruik je etc.

Door gebruik te maken van diverse elementen en het plaatsen van de camera op de juiste plek,

krijg ik langzaam maar zeker de plaatjes die ik in gedachten heb.

Helaas blijft het een beetje mistig en krijg ik niet de kans om 

gebruik te maken van tegenlicht en zodoende extra sfeer in de foto's te brengen.

Maar ja, het ging mij meer om de technieken en op een later moment zal

de verdere uitvoering uitgewerkt moeten worden.

Met een tweede exemplaar wordt het nog weer anders.

Nog een element erbij om rekening mee te houden en om die op

een juiste manier in de compositie te plaatsen.

Op facebook werd ik door Ank (https://anksfotopassie.wordpress.com/) er op gewezen,

dat de libellen niet zo mooi dezelfde houding hebben.

Ze wijzen allebei een andere kant op.

Ik moet zeggen dat ik dit nog niet op die manier bekeken had en het is

iets om in de toekomst rekening mee te houden.

Maar het ging mij op dit moment om het maken van zo'n soort foto.

De beste uitvoering is van later zorg.

Een keertje scherpstellen op het andere exemplaar levert weer een iets ander beeld op.

Zelf vind ik de eerste uitvoering mooier.

Het ziet er niet naar uit dat het weer snel op gaat knappen en we besluiten een 

wandelingetje te maken en kijken of we iets leuks tegenkomen.

Ik ben al zeer tevreden over alles wat ik geleerd heb en de vele tips die ik gekregen heb.

Ik sluit de bandheidelibellen af met een macro "oude stijl".

Ook mooi natuurlijk, maar niet voor aan de muur.

We komen nog een mooi groepje Hazenpootjes tegen.

Hazenpootje

De paddenstoeltjes staan niet op een echt fotogenieke plek en

we proberen het beste er van te maken.

Dus in eerste instantie maar weer de normale macro-plaatjes.

Een vliegje zorgt voor wat afleiding en nieuwe mogelijkheden.

Loes blijkt toch meer mogelijkheden te zien dan ik.

Niet zozeer qua compositie, maar meer qua standpunt en richten van de camera.

Hazenpootje in highkey.

Ik leer om op een andere manier naar onderwerpen te kijken.

Zo maak ik deze ochtend foto's die ik normaal nooit gemaakt zou hebben.

Gewoon door wat kleine simpele trucjes en het op een andere manier

van bekijken van het onderwerp.

Een erg leerzame ochtend en mijn dank is dan ook groot.

Het was top, Loes!

We nemen afscheid aan het eind van de ochtend en spreken af om het 

een vervolg te geven in het paddenstoelenseizoen.

Kijken of ik nog meer kan oppikken.

Als ik bijna thuis ben, bedenk ik mij dat het best zonde is om de rest van de dag

niet te gebruiken om verder te hobbyen.

Op naar de Veluwe, want de edelhertenbronst komt langzaam op gang.

Torenvalk

Onderweg kom ik nog dit torenvalkje tegen en kan daar uiteraard niet zomaar aan voorbij rijden.

Bij aankomst op de Veluwe ga ik eerst langs twee plekjes waar ik al jaren kom.

Hopelijk komen er wat leuke vogelsoorten langs.

Pimpelmees

Ik hoop wat wat leuke ongewone soorten,

maar het zijn de algemene bosvogeltjes die zich laten zien.

Boomklever

Maar wel vogeltjes die lastig te fotograferen zijn en zeker op een slecht verlichtte plek.

Boomklever

Het is altijd een beetje afwachten of ze op een mooi plekje gaan zitten.

Ik probeer altijd rekening te met de plek waar het eten ligt en ze dus te fotograferen

voordat ze bij de zaadjes zijn.

Boomkruiper

Ik probeer ook altijd de omgeving in de gaten te houden en de vogels dus op te pikken,

net voordat ze de voerplek bereiken.

Dat moment is namelijk dat de vogel zich op z'n gemak voelt en

uiteraard nog geen zaadjes in zijn snavel heeft.

Grote Bonte Specht

Grote Bonte Specht

Iedere keer dat ik hier kom, merk ik dat het plekje weer verder verknald is.

De gaten in de vogelhut worden iedere keer verder uitgezaagd en inmiddels

is het onmogelijk om er min of meer verborgen te zitten.

Echt schuwe dieren zullen er nu niet snel meer komen,

alleen als ze echt dorstig zijn en andere drinkbronnen opgedroogd zijn.

Roodborst

Het is ook gewoon te druk op deze plek geworden.

Op het moment dat ik er ben, staan er twee schuiltenten naast de hut en

zitten er ook nog eens 2 personen in de hut.

Daar komt bij dat er af en aan gelopen wordt en mensen constant

komen vragen of er een plekje vrij is.

Als dat dus niet het geval is, blijven ze gewoon rustig naast de hut staan.

Tsja, dan komt er natuurlijk geen enkele vogel meer op de plek.

Roodborst

Een paar jaar terug kon je nog een hele dag in je eentje in deze hut zitten,

maar de tamtam gaat zo snel, dat dit niet meer mogelijk is.

Ieder zijn recht natuurlijk om hier te komen,

maar het speciale plekje is inmiddels niet speciaal meer.

Vink

Ik kom hier eigenlijk alleen nog tijdens de edelhertenbronst.

Het circus van de burlende herten komt weer op gang en dat trekt enorm

veel mensen naar het park de Hoge Veluwe

Het lijkt ieder jaar massaler te worden.

Toch kan ik mij iedere keer weer afsluiten voor al die mensen en

blijft het speciaal wanneer de herten het bos uitkomen.

Ik hoop op spektakel maar helaas is dat vandaag nog niet het geval.

Het plaatshert is al aanwezig maar heeft nog maar weinig vrouwen om zich heen verzamelt.

Het is ook het enige hert op dat moment dat er rondloopt.

Nog geen burlen dus en geen gevechten.

Erg jammer dat het er zo rustig aan toe gaat, maar het blijft prachtig om 

zo'n hert op volle oorlogssterkte te zien rondlopen.

Dit hert is er in ieder geval helemaal klaar voor.

Wild Zwijn

Maar zoals ik al zei, er volgt geen mooie bronstshow.

Daarentegen komt er wel een grote groep wilde zwijnen langs.

De eerste foto van dit blog, laat een deel van deze groep zien.

De laatste foto is er een van een zwijn die langzaam het bos in loopt.

In een volgend blog:

aandacht voor o.a. De Waterral

Tot de volgende keer,

René