De Blauwborst

Blauwborst

Eind maart arriveren de Blauwborsten weer in Nederland.

De Blauwborst is, samen met de Grutto, voor mij de ultieme voorbode van de lente.

Een prachtig zangvogeltje en voor mij inmiddels een beetje een obsessie.

Ik probeer al jaren de ultieme Blauwborstfoto te maken.

Zingend op een rietpluim met een wijd gesperde staart.

Zingende Blauwborsten heb ik zat, tevens heb ik bergen foto's

van een Blauwborst op een rietpluim.

Ik heb zelfs foto's van de Blauwborst met de gespreide staartveren.

Maar een combinatie van die drie heb ik nou juist niet.

De Blauwborst is te vinden in een specifiek biotoop.

Het is een echte rietvogel.

Nou zijn er genoeg van dat soort gebieden in Nederland en een aantal

staan bekend om de jaarlijks terugkerende Blauwborsten.

Maar dat zijn nou net die gebieden waar veel mensen op afkomen

om een plaatje te maken van de Blauwborst.

Twee jaar terug ontdekte ik een mooi, klein gebiedje waar ik hoopte

op een Blauwborst in de lente.

Maar liefst drie paartjes vonden dit gebiedje goed genoeg om

hier hun nesten te bouwen.

Blauwborst

Het mooie van dit gebiedje is dat het niet bekend is bij de massa en

dat er verder zeer weinig mensen komen.

Het is een beetje moerasachtig en dat zorgt voor genoeg insecten,

al is dat soms een groot nadeel voor mij als bezoeker.

Begin mei ga ik voor de eerste maal op verkenning en ben benieuwd

of er al een Blauwborst in het gebied te bekennen is.

In die periode is het vaak lastig om ze te vinden, omdat ze dan nog

niet zo uitbundig zingen en zich vooral nog onderin het riet bevinden.

Maar als je zo'n gebiedje eenmaal goed kent, dan weet je waar de

vogels zich bevinden. In 2017 ben ik zeer regelmatig in het gebied aanwezig

geweest en dat zorgt nu voor een groot voordeel.

De plekken waar de Blauwborsten toen zaten, blijken nu ook

weer uitgekozen te zijn.

Minimaal drie mannetjes (misschien wel vijf) kom ik er tegen.

Blauwborst

Met veel geduld krijg ik er twee op de foto, maar het is duidelijk

dat ze nog niet echt in de voorjaarsstemming zijn.

Uitbundig zingen is er niet bij en ze blijven lekker veilig laag

in het riet zitten.

In deze periode moet je een beetje geluk hebben en terwijl ik richting de auto loop,

hoor ik in de verte het gezang van de Blauwborst.

Wanneer je het geluid een paar keer gehoord hebt, pik je het er

een volgende keer zo tussenuit.

Blauwborst

Snel ga ik richting het gezang en zie al van grote afstand de producent van het geluid.

Hij zit ook nog eens op een prachtig plekje en terwijl ik verder loop,

bedenk ik al hoe en van welke kant, ik hem moet benaderen.

Beetje bij beetje kan ik op de juiste afstand komen, terwijl het vogeltje

druk wapperend met de vleugels door blijft zingen.

Er is ongetwijfeld een vrouwtje in de buurt en zolang die niet verstoord wordt,

zal het mannetje waarschijnlijk ook wel blijven zitten.

Maar de vrouwtjes zijn altijd lastig te spotten.

Die hebben een bruine keel ipv een blauwe en je zult ze ook

niet in een rietstengel zien zitten.

Uiteraard hoop ik dat de Blauwborst even de staartveren spreidt,

want dan ben ik voor de rest van het voorjaar direct klaar.

Aan twee van de voorwaarden voor de ultieme foto wordt voldaan.

Een zingende Blauwborst en een rietpluim.

Helaas blijft de staart gesloten en vertrekt de vogel naar een ander plekje.

Een week later ga ik voor de tweede maal.

Blauwborst

Op diverse plekken hoor ik Blauwborsten zingen, maar voordat ik

er eentje daadwerkelijk voor de lens krijg, is het qua licht eigenlijk te laat.

Op een vaste zangplek (niet de meest fotogenieke) wordt uitbundig gezongen.

Wanneer je vaker in hetzelfde gebied naar dezelfde Blauwborsten op zoek bent,

leer je ook de diverse individuen onderscheiden.

Blauwborsten zijn zeer goede imitators en ik wordt regelmatig bijna 

om de tuin geleid.

Eén van de Blauwborsten doet perfect een kukelende Fazant na en

een ander exemplaar imiteert de IJsvogel en de Baardman.

Het geluid is niet van echt te onderscheiden.

Maar als je dat eenmaal weet, dan kun je de Blauwborsten ook makkelijker lokaliseren.

Weer een week later ga ik voor de derde maal,

maar deze keer in de avonduren.

Blauwborst

Op diverse plekken wordt er nu zeer uitbundig gezongen.

De vogels proberen niet alleen de vrouwtjes te imponeren,

maar ze zijn ook bezig om de grenzen van hun territorium te bewaken.

De ideale ingrediënten voor DE foto.

Een Blauwborst spreidt zijn staart maar heel af en toe,

maar wanneer er een concurrent moet worden afgeschrikt is de kans

daarop zeer groot.

En ja hoor...........

Blauwborst

Een luid zingende Blauwborst en met gespreide staart.

Prachtig, maar laat hem zich svp omkeren!!!!!

En ietsje verder omhoog kruipen, zodat de pluim zichtbaar wordt.

Maar nee hoor, want ineens zie ik een andere blauwborst wegvliegen 

uit de onderkant van het riet. Dat moet welhaast een vrouwtje zijn en

het mannetje knalt er achteraan.

Dat belooft nog wat voor de rest van de avond.

In de verte hoor ik een andere blauwborst zingen en

ga mijn geluk daar maar eens proberen.

Blauwborsten hebben een aantal favoriete zangplekken.

Wanneer je die plekken kent, kun je eigenlijk gewoon rustig

afwachten totdat de vogel dat plekje inneemt.

Maar met een aantal exemplaren op een relatief

klein oppervlak, ben ik geneigd om een beetje heen en weer 

te bewegen tussen de verschillende territoria.

De tweede Blauwborst zit op zijn favoriete plek vlak aan de waterkant.

Terwijl ik langzaam dichterbij kom, vliegt de vogel ineens

naar de grond en begint uitgebreid te foerageren.

Maar dan komt een ander exemplaar dichtbij en dat zorgt

voor extra spanning.

Het exemplaar dat op de grond zat, vliegt een Pitruspol in

en begint terug te zingen.

Blauwborst

De dreiging van een concurrent zorgt er ook voor

dat de vogel zijn staartveren mooi spreidt. 

Yes!!!! Bijna de ideale foto.

Het ultieme plaatje is gewoon een kwestie van geluk en uithoudingsvermogen.

Je moet mazzel hebben dat de vogel tijdens het spreiden van de staart

met zijn voorkant naar jouw richting staat en dat de snavel helemaal open is.

De snavel is bij deze foto net niet ver genoeg open en wat een

zeer groot minpunt is: Hij zit niet in een rietpluim!

Maar hoewel ik zeer content ben met het resultaat,

is het toch net niet wat ik wil.

Ik blijf zolang mogelijk, want je weet maar nooit. 

Blauwborst

Terwijl de zon ondergaat kan ik nog wat foto's maken

van een zingende Blauwborst in tegenlicht, maar ik neem

mij direct voor om het de volgende ochtend nogmaals te proberen.

Zonsondergang

De volgende ochtend ben ik weer vroeg present.

Overal zingende vogels.

Rietzangers zijn druk aan het zingen, terwijl de Rietgorzen bezig zijn met nesten bouwen.

De Blauwborsten laten zich ook duidelijk horen.

Blauwborst

Ik hoef niets anders te doen dan het geluid achterna lopen.

De vogel zit er prachtig bij en zingt uitbundig.

Maar met de rug naar mij toe.......

Aaarrrrghhhh........

Wel weer een plaatje waar ik erg tevreden mee ben overigens.

Dan zie ik de concurrent zitten.

Ik hoop op een reactie van "mijn" Blauwborst.

Blauwborst

En die komt er ook.

De Blauwborst vliegt iets mijn richting op en nu met zijn borst vooruit.

Hij begint direct weer luid te zingen en de staart wordt een beetje gespreid om indruk te maken.

Bijna het plaatje wat ik in mijn hoofd heb.

Zou het vandaag dan eindelijk gaan lukken?

Blauwborst

Dan begint de concurrent zich te roeren.

Geen rietpluim in beeld, maar wel een glimlach op mijn gezicht

wanneer ik op mijn schermpje kijk.

In deze periode is er zoveel te zien dat je ogen en tijd te kort komt.

Op de terugweg kom ik eerst een jagende Grote Zilverreiger tegen.

Grote Zilverreiger

Zo'n jagende Zilverreiger is een fascinerend gezicht.

Met z'n poten woelt de reiger de modderige grond om,

waardoor allerlei prooidieren vluchten en de vogel ze kan verschalken.

Grote Zilverreiger

Niet de meest ideale positie voor mooie foto's, maar soms is het gewoon niet anders.

Een stukje verder kom ik een paartje Tafeleenden tegen.

Paartje Tafeleenden

De Tafeleend is nou niet bepaald een algemene vogel.

In de winter zijn er meer Tafeleenden in Nederland dan in het voorjaar.

Eenden zijn niet vaak het onderwerp op foto's, maar als je ze goed bekijkt is

dat eigenlijk niet helemaal terecht.

Er zijn behoorlijk wat verschillende soorten in ons land door het jaar heen en

bijna allemaal zijn ze mooi gekleurd.

Ze zijn waarschijnlijk te gewoontjes voor de meeste mensen.

Tafeleend

Inmiddels is het nu begin mei en is het over met zingende Blauwborsten.

De meeste hebben een partner gevonden en er wordt nu gebroed.

Nog even dan komen de eieren uit, worden de jongen groot gebracht en dan begint

het spel voor een aantal Blauwborsten opnieuw.

Een tweede legsel behoord tot de mogelijkheden.

In de maand september zijn ze weer allemaal vertrokken en dan is het weer

wachten tot medio maart van het volgend jaar.

Dan zal ik ongetwijfeld weer proberen om de ultieme Blauwborstfoto te maken ;-)

In een volgend blog oa aandacht voor:

De Torenvalk

Tot de volgende keer,

René