Diversiteit in de polder

Gele Kwikstaart

Regelmatig bezoek ik de polders vlak boven Amsterdam.

Deze polders zijn anders dan de meeste andere polders in Nederland,

vanwege de grote wateroppervlaktes die hier aanwezig zijn.

Het IJmeer en het Markermeer zorgen voor de aanwezigheid van vogels,

die je niet snel in een andere polder te zien krijgt.

De diversiteit is enorm in dit gebied en maakt het aantrekkelijk

om in ieder jaargetijde hier rond te kijken en te fotograferen.

Weilanden, rietvelden, slootjes, plassen, meren, dorpjes,

moerasgebiedjes en plasdras hebben een enorme

aantrekkingskracht op allerlei verschillende diersoorten.

De ene soort trekt de andere weer aan en daardoor

is de kans groot dat je zo nu en dan verrast wordt

door een soort die je nog niet eerder in dit gebied tegen gekomen bent.

Dit voorjaar was een Smelleken een primeur voor mij.

Het leverde alleen geen foto's op.

In dit blog geen opsomming van alle soorten,

maar meer een aantal foto's die ik niet in een ander blogje kwijt kon.

Krakeenden

In de wintermaanden probeer ik zoveel mogelijk aan de

waterkant te verblijven van 1 van de plassen in de polder.

Afgelopen winter was het heel vaak slecht weer op de momenten dat ik

tijd had en op de momenten dat ik tijd had, waren de omstandigheden

vaak niet erg best.

Op deze plek ligt het aan de windrichting of er iets valt te fotograferen.

Afhankelijk van de windrichting kiezen de watervogels hun plekje op

de plas en helaas voor mij was dat dus vaak aan de verkeerde kant.

Dan ben je blij wanneer er alsnog een "gewone" soort langs komt zwemmen.

Meerkoet

Opvallend was dat ik zo weinig Aalscholvers zag t.o.v. voorgaande jaren in deze plas.

In een ander stuk van de polder is dit jaar een eilandje gekoloniseerd door een 

hele grote groep Aalscholvers en dat is duidelijk te zien.

Het lijkt wel of het gesneeuwd heeft op dat eilandje.

Alles is wit.

Aalscholver

De Aalscholver is een behoorlijk schuwe vogel.

Wanneer de vogel ook maar het idee heeft dat er iets niet klopt,

gaat hij er direct vandoor.

Aalscholver in broedkleed

Een Aalscholver die zijn verenkleed droog aan het wapperen is,

zorgt altijd voor leuke beelden.

Nadat het meeste water uit het verenkleed verdwenen is,

blijft de Aalscholver nog vaak een tijdje met uitgestrekte vleugels 

van het zonnetje genieten.

Brandganzen

Eigenlijk lig ik altijd te wachten op vissende Nonnetjes,

maar die laten zich dit jaar niet zien.

Ja, in de verte zie ik ze voorbij zwemmen, maar ze

vertikken het om op een meter of 10 te poseren.

Maar als troost krijg ik dit jaar een aantal nieuwe soorten voor

de camera op deze plek.

Een paartje Brandgazen komt regelmatig langs en 

ik ben helemaal verbaasd wanneer ik een Dodaars een stukje verderop zie.

Dodaars

Niet bepaald een plek waar ik een Dodaars verwacht, maar natuurlijk wel leuk.

Het kleine Fuutje zwemt een paar keer langs en uitervaring weet ik 

dat de Dodaars een enorm nieuwsgierig vogeltje is.

Ik maak een zacht geluidje en dat is voldoende voor de Dodaars

om in te houden en nieuwsgierig om zich heen te kijken.

Grote Zaagbek (vrouw)

Sinds vorig jaar wordt de plas bezocht door een aantal Grote Zaagbekken.

Vanaf het moment dat ze daar voorkomen, hoop ik dat

het mannetje zich dichtbij de kant laat zien.

Maar alleen het vrouwtje komt éénmalig langs zwemmen en 

blijft daarbij ook net even te ver weg.

Maar dichtbij genoeg voor een leuke opname.

Slobeend

Slobeenden vorm samen met Smienten en Kuifeenden de meerderheid op de plas.

Zo'n Slobeend heeft een vreemd voorkomen met die enorme snavel.

Dit keer eens een foto van het vrouwtje, hoewel het mannetje 

vele malen kleurrijker is.

Bergeend

In een gebied met zoveel water komen veel soorten eenden en ganzen voor.

De Bergeend is een beetje een vreemde eend in de bijt wat dat betreft.

De Bergeend is, net als de Nijlgans, een halfgans.

Ze zitten qua formaat tussen een Gans en een Eend in.

In tegenstelling tot de Nijlgans is de Bergeend een stuk lastiger te fotograferen.

Maar omdat de Bergeend zo'n kleurrijke vogel is, probeer ik het iedere keer weer.

Op 1 plekje in de polder bevindt zich een paartje, dat zo nu en dan wat minder schuw is.

Geen idee waarom ze zich soms wel laten benaderen en andere keren niet.

Knobbelzwanen

De Knobbelzwaan is overal in de polder te zien.

Soms komen ze met wel 20 exemplaren tegelijk overvliegen.

Wilde Eend

Een echt zuivere Wilde Eend was een zeer algemene soort in ons land,

maar door kruisingen met zogenaamde soep/parkeenden zie je steeds minder echte Wilde Eenden.

Het mannetje is te herkennen aan de witte band rond zijn nek. 

Wilde Eend (pul) in vol tegenlicht

De Eenden in de polder zorgen voor een enorme geboortegolf.

Maar de jonge eendjes brengen zichzelf met grote regelmaat in gevaar.

Ze scharrelen vaak in de bermen langs de weg en 

iedere keer wanneer ik dat zie jaag ik ze weg richting een sloot.

Eén keer zie ik een pulletje doelloos over de weg hobbelen.

Het kleintje is zijn moeder en de rest van het jonge gezin kwijt geraakt.

Ik zet mijn auto stil en probeer het pulletje te vangen.

Ik kan nu uit ervaring zeggen, dat dit nog niet meevalt.

Met zijn kleine pootjes kan het eendje nog behoorlijk snel vooruit komen.

Maar ik krijg hem uiteindelijk te pakken en kan hem zo'n 100 meter terug

herenigen met z'n moeder en broertjes en zusjes.

Veel kleintjes zullen ten prooi vallen aan Mantelmeeuwen en Reigers.

Boerenzwaluw

Dankzij een aantal personen kunnen de Boerenzwaluw en Huiszwaluw

nog bewonderd worden in de polders van landelijk Noord.

Huizen worden beter geïsoleerd en oude schuurtjes worden

steeds vaker afgebroken. Stadsmensen die in de polder gaan wonen

verwijderen nesten die onder de dakgoten gebouwd worden,

omdat dit teveel rotzooi en lawaai geeft.

Gelukkig zijn er dus mensen die wel een oud schuurtje laten staan en

ook gewoon de zwaluwen onder hun dak laten nestelen.

Bovenstaande foto is gemaakt bij een schuurtje wat al

jaren gebruikt wordt als nestlocatie door een stuk of twintig paartjes.

Fazant

In de polders wordt gejaagd. Of dat goed of slecht is laat ik in het midden.

Ik kan alleen vertellen dat de hoeveelheid Ganzen, Kraaien en Vossen

overlast (lees schade) veroorzaakt.

Ik heb het idee dat de Fazant niet bejaagd wordt, want ik zie de populatie gestaag toenemen.

Vroeger ooit uitgezet voor de recreatieve jacht, maar tegenwoordig niet meer

weg te denken uit de Nederlandse natuurgebieden.

Als kleine jochie mocht ik graag op jacht gaan naar de afgevallen staartveren

van de Fazanthaan. Een behoorlijke collectie had ik als jongetje van 12.

Grote Zilverreiger

Iedereen die vogels fotografeert of bekijkt weet al lang dat de Grote Zilverreiger

aan een enorme opmars bezig is in Nederland.

Was het tien jaar terug nog een betrekkelijke zeldzaamheid en was het

min of meer lastig om de vogel te spotten, heden ten dage kom

je op ieder willekeurig tripje door de polder wel 1 of meerdere exemplaren tegen. 

Door zijn kleur komt de vogel sympathieker over dan de Blauwe Reiger, maar

niets is minder waar. Het is een uiterst meedogeloze en succesvolle rover.

Ik mag graag kijken naar een jagende Grote Zilverreiger, vooral omdat

deze actiever jaagt dan de Blauwe Reiger.

Deze laatste staat vaak doodstil te wachten totdat er een prooi voorbij komt.

De Grote Zilverreiger zie je vaak geconcentreerd langs of door het water sluipen.

Grutto

Dé polderbewoner bij uitstek is de Grutto.

Als je de juiste plekjes weet, kun je ze vaak van heel dichtbij (4 a 5 meter afstand) bekijken.

Na vele jaren Grutto's fotograferen wordt het een uitdaging om ze eens

op een andere manier vast te leggen.

Hierboven heb ik dat geprobeerd dmv het fotograferen door het welig groeiende Koolzaad heen.

Ik ben er nog net uit of het een meerwaarde aan de foto geeft. 

Tureluurs

Ook de Tureluur is duidelijk bezig aan een opmars in de polder.

De Tureluur is maar een klein vogeltje en daardoor kan

de Tureluur in zijn eentje geen grote predatoren verjagen.

Daarom maken ze gebruik van de aanwezigheid van de Grutto en de Kievit.

Deze soorten kunnen namelijk wel allerlei soorten predatoren verjagen met agressief gedrag.

Wanneer je in de broedperiode Grutto's tegenkomt in de polder, kun je er bijna

zeker van zijn dat er ook Tureluurs in de omgeving zijn.

Haas

De Haas is het meest zichtbare zoogdier in de polder.

Net als bij de Fazant, heb ik het idee dat er ook niet echt actief op de Haas gejaagd wordt

in "mijn" polder. De afgelopen week heb ik voor het eerst grote hoeveelheden 

jonge Haasjes gezien. Zeer opvallend, want voorgaande jaren zag ik ze eigenlijk nooit.

Behalve de Haas, is ook de Hermelijn een soort dat groeiende is qua aantallen.

Dat is dan weer slecht nieuws voor de jonge weidevogels.

Visdief

Deze Sternsoort zie ik al jaren in de polder, maar in kleine hoeveelheden.

Op een paar plekken kan er gebroed worden door de Visdief,

maar het loopt niet storm.

Het leuke van Visdiefjes is dat ze zeer voorspelbaar zijn in gedrag.

Wanner je er eentje ziet jagen in een kanaaltje, dan kun je naar een mooi plekje 

iets verder langs het kanaaltje zoeken om een goed standpunt te verkrijgen.

De Visdief blijft namelijk om de zoveel meter in de lucht hangen om

te speuren naar prooien.

Baltsende Visdiefjes

Niet alleen jagende Visdiefjes zijn voorspelbaar, ook baltsende Visdiefjes zijn dat.

Wanneer je medio mei ergens een Visdiefje zit zitten, is de kans groot dat

dit een vrouwtje is. Het vrouwtje is dan in afwachting van de viskwaliteiten van het mannetje.

Zodra het mannetje in zicht komt, begint het vrouwtje te schreeuwen en te bedelen om eten.

De prooioverdracht zorgt altijd voor leuke fotomomenten.

Zie je dus in deze periode ergens een eenzame Visdief zitten,

dan zou je eigenlijk eventjes een kwartiertje ofzo af moeten wachten.

De kans is aanwezig dat je dan een voermomentje kunt waarnemen.

Prooioverdracht Visdiefjes

De komende tijd zullen er nog meer blogjes volgen met foto's gemaakt in deze polders.

Deze zullen echter allemaal een apart thema hebben.

Sinds lange tijd ben ik weer een aantal keren op soortenjacht geweest.

Niet iets dat ik vaak doe, maar soms maak ik een uitzondering.

Zeker wanneer ik heel dichtbij de betreffende soort ben of 

die soort al heel lang op mijn lijstje staat zoals:

De Morinelplevier

Tot de volgende keer,

René