Koereiger
De Koereiger is een zeldzame verschijning in ons land.
In Frankrijk heb ik ze vele malen kunnen fotograferen, maar in Nederland
was ik vaak afhankelijk van een verdwaald exemplaar in Weesp.
Maar in het najaar van 2019 verbleef er nog heel lang een paartje bij mij in de polder.
Dan verwacht je dat ze in de winter wel weer zuidwaarts trekken,
maar dit keer bleven ze hangen.
En het leuke is, dat ze nog steeds in mijn polder aanwezig zijn.
Het is wel zo dat ze op een bepaald moment ieder een eigen territorium opzochten,
maar zo'n twee weken geleden zag ik ze toch weer samen.
Bij het gebrek aan koeien in de wei in de winter,
zochten de Koereigers de schapen op, die wel de hele winter buiten mochten blijven.
Eén van de twee Koereigers verbleef de gehele winter op een mooie
toegankelijke plek en als ik rustig aandeed, dan trok de vogel zich weinig van mij aan.
Ieder keer wanneer ik in de polder kwam, reed ik even langs het bewuste weiland
om te kijken of de vogel nog aanwezig was.
Koereiger
Wanneer ik dan de auto in de berm parkeerde, moest ik de vogel een paar minuutjes
aan mijn aanwezigheid laten wennen.
Als de vogel dan eenmaal weer op z'n gemak was, dan kon ik
voorzichtig de auto verlaten en languit in de berm gaan liggen.
Koereiger
Het waren alleen wel vaak "slechte" weersomstandigheden.
Want als het dan droog was, dan scheen de zon vaak uitbundig.
En zo'n klein, wit reigertje is erg lastig te fotograferen met teveel zonlicht.
Hopen op een wolkje voor de zon of flink onderbelichten waren de reddingsmiddelen,
maar liever fotografeerde ik de vogel vroeg in de ochtend.
Koereiger
Soms zat de Koereiger zo dichtbij, dat ik niet eens de auto kon verlaten.
Dan maar een iets hoger standpunt, want er waren duidelijk grenzen
voor wat de Koereiger acceptabel vond.
Koereiger
Koereigers hebben een rare manier van jagen.
Koereigers lopen dan een beetje hypnotiserend heen en weer.
Hij beweegt zijn nek, net als een Cobra beweegt om prooien te hypnotiseren.
Normaal gesproken lopen ze met koeien mee en wanneer insecten, muizen of mollen
dan door de koeien opgejaagd worden, dan is de Koereiger er als de kippen bij.
Maar met schapen is dat iets anders.
Schapen blijven langer op 1 plek staan of liggen lekker languit op de grond.
Koereiger
De Koereiger staat er dan maar een beetje vertwijfeld naast,
totdat de honger echt toe begint te slaan.
Dan gaat hij toch maar in zijn eentje op pad.
Deze Koereiger is een uitstekende jager, want de ene na de andere
prooi wordt naar binnen gewerkt.
Geen grote prooien zoals muizen of mollen, maar wel kevers en wormen.
Koereiger
Koereiger
Tot nu toe lijkt het erop dat de Koereiger gaat broeden in deze polder.
Ik ben zeer benieuwd en hopelijk kiezen ze een plek uit,
waar ik de uitgevlogen jongen kan bekijken.
Koereiger
De grotere broer van de Koereiger is inmiddels alweer heel wat jaartjes
ook in de winter te bewonderen.
Grote Zilverreiger
De Grote Zilverreiger zoekt het meer in de wat grotere prooien.
Muizen, ratten, jonge weide- of watervogels en vis.
Waar de Koereiger een hypnotiserende manier van jagen heeft,
doet de Grote Zilverreiger het meer op de manier zoals ander reigers het doen.
Vanuit complete stilstand keihard en pijlsnel toeslaan.
Heel fascinerend om naar een jagende Grote Zilverriger te kijken.
Ik vraag mij weleens af waarom de vogel zo wit is.
Kunnen de prooidieren de kleur wit misschien niet goed zien?
Maar waarom is de Blauwe Reiger, die toch ongeveer hetzelfde voedsel eet, dan grijs/blauw?
Grote Zilverreiger
Hoewel de Koereiger (en ook de Zilverreiger) natuurlijk een prachtig
onderwerp is om te fotograferen, ben ik ook wel blij dat de tijd weer aangebroken
is van de terugkerende vogels.
En dan natuurlijk vooral de koning van de weide.
Grutto
Of in dit geval de Koningin.
In de derde week van Februari waren de eerste Grutto's in de polder te zien.
Voor mijn gevoel waren het er dit jaar weer meer dan vorig jaar
en toen was het al een superjaar voor de Grutto's.
Eerst moeten ze nog verder aansterken van de lange reis en een week
of twee later begint de paarvorming en worden de territoria ingenomen.
Dat is voor mij dan het moment om voor het eerst te proberen
om Grutto's te fotograferen.
Grutto's zijn zeer honkvast en komen ieder jaar terug op dezelfde plek.
Inmiddels weet ik exact op welke plekken de makkelijkst te fotograferen
Grutto's zich bevinden. Die vogels schrikken niet zo snel
wanneer ik voorzichtig de autodeur open doe en rustig de auto verlaat
om languit in de berm te gaan liggen.
Grutto
Inmiddels heb ik alweer een hoop leuke plaatjes kunnen schieten van de Grutto's
en zal ik er eerdaags maar weer een apart blogje aan weiden.
Grutto bij zonsopkomst
Het voordeel van iedere dag thuiswerken, is dat ik regelmatig 's ochtends vroeg
eerst een rondje door de polder kan maken, voordat ik aan het werk ga.
Door het corona-virus is het ongelofelijk rustig in de polder en
kom je doordeweeks bijna niemand tegen.
Je merkt het ook aan de dieren, dat het een heel stuk rustiger is dan normaal.
Dieren zitten dichterbij de weg of vaker op de weg en
moet je als automobilist enorm uitkijken.
Ik rij daarom nu een stuk rustiger in de polder,
want om de haverklap knalt er een haas, fazant of een eend voor de auto langs.
Grutto in de mist
Vogels worden minder vaak verstoord en dat zorgt voor extra kansen.
Blauwe Reiger in de mist
Waar je vaak heel behoedzaam te werk moet gaan,
gaat het nu gewoon allemaal iets makkelijker.
Niet alleen omdat vogels net wat minder schuw zijn,
maar ook omdat je meer kansen krijgt.
Dit merk ik in ieder geval in de vroege ochtenden.
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik de polder weer vroeg uit ben.
Er moet tenslotte wel gewerkt worden.
Komt ook bij dat de zon de laatste tijd al vroeg erg fel schijnt.
Buizerd
Buiten de Grutto's zijn er ook weer andere vogels terug in Nederland.
Bruine Kiekendief
Zoals de Bruine Kiekendief.
Ik zag hem aankomen vliegen en reed snel een paar honderd meter verder
om hem op een strategische plek op te wachten.
Dan sta je zo'n vogel op te wachten en is alles in gereedheid en
dan weet de Bruine Kiekendief je toch weer te verrassen.
De Kiekendief rekende in ieder geval niet op mij en vloog
lang in de ideale lijn op mij af.
Dan slaat hij toch weer net op het beslissende moment af en
mis ik het uiteinde van de vleugel.
Enorm balen, want hij staat er voor de rest prachtig op.
Tureluur
Ongeveer gelijktijdig met de Grutto's komen ook de Tureluurs terug.
Ook van deze soort zie ik er dit jaar weer meer dan vorig jaar,
wat naar mijn gevoel toen al een recordjaar was.
Dan heb ik het over de laatste 10 jaar, want ik heb geen vergelijkingsmateriaal
vwb de jaren daarvoor.
Wulp
De laatste jaren zie ik steeds vaker grote groepen Wulpen in de polder in de winter.
Het schijnt zo te zijn dat dit vogels uit oa Rusland zijn die hier overwinteren.
Deze Wulpen zijn enorm schuw.
Als ik de auto stilzet, nemen ze direct meer afstand.
Wulp
Tot zover de eerste foto's vanuit de polder in 2020.
In een volgend blog aandacht voor oa deze:
Rammelende Hazen
Tot de volgende keer,
René
Wat weer een schitterende platen kon je maken René.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het heel lastig om een buizerd en een kiek uit elkaar te houden, nu jij ze zo laat zien zie ik het verschil wel, maar vliegend in de lucht zie ik het verschil niet goed.
De koereiger, wulp, tureluur en grutto heb je ook weer perfect vast gelegd.
Ik heb weer genoten van je blog.
Groetjes IRma
Hoi Rene
BeantwoordenVerwijderendit zijn weer geweldige foto's
groetjes Herman,
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenWat laat je weer een mooie reeks zien.
Geweldig dat beeld van die koereiger samen met dat schaap. Fantastich!!
Ook die zilverreiger en die buizerd zijn erg mooi.
De Grutto vind ik altijd een hele mooi vogel. En wat heb jij die schitterend weten te fotograferen. Zoals foto 12 en 13. Prachtig zo met dat groen en dat water rondom. Grote klasse René!!
Groeten, Marco
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie blog weer. De koereiger heb ik zelf nog nooit gezien, maar ik zie er wel steeds vaker foto's van voorbij komen. Je hebt hem er mooi op, tja...witte vogels en felle zon, ik ken het probleem... Leuk reigertje, zo grappig dat ie zo tussen de schapen of koeien loopt. Je grutto foto's zijn top, dat was zeker vroeg in de morgen, zulk mooi licht. En eentje op een paal, dat heb ik hier in de polder nog niet gezien, misschien moet ik dan juist heel vroeg gaan in plaats van in de avond..... Maar rustig is het hier helemaal niet, het fietspad door de polder wordt pas na zeven uur in de avond iets rustiger.... komende week maar eens vroeg op pad. De afsluitende foto, de rammelende hazen , is geweldig.
groetjes Ghita
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenNet wat Ghita schrijft: ook hier in de buurt is het overdag en in de avond nog best druk, m.n. op de fietspaden. Ook in de natuurgebieden is het niet stiller dan anders, maar ik ben nog niet in de AWD geweest. Misschien valt het daar (wat verderop in het gebied) wel mee. In bepaalde natuurgebieden (Waverhoek bijv) zijn 'verplichte' looprichtingen ingesteld, hetgeen op zich wel een goed idee is, mits iedereen daaraan meedoet natuurlijk. Helaas is dat niet zo. Heeft corona dan voor jou - en de natuur - wel voordelen, het heeft natuurlijk ook weer nadelen. De lucht is duidelijk schoner en daardoor kan de zon feller schijnen!
Maar goed: je blog is ondanks alles weer prachtig. Ik ben ook op de betreffende koereiger plek geweest, maar dan moet je wel geluk hebben dat er eentje zit en dat was dus niet zo. Misschien krijg ik nog wel een kans als ze blijven. Het is voor mij toch een beetje te ver weg eigenlijk. En dan is vroeg opstaan (ik moet er nog even niet aan denken) misschien wel het overwegen waard, want je mistfoto's zijn ook prachtig. Verder complimenten voor je vliegende wulp! Ik zie ze nooit. Ja, één keer toen ik geen camera bij me had. Jammer van dat laatste stukje vleugel van de bruine kiekendief. Dat moeten we er maar bij denken dan. Ik zag ze ook vliegen en heb er helemáál geen foto aan over gehouden, dus je ziet: het kan altijd beroerder!
Groet, Dick
Wat een blog weer ik kan er geen genoeg van krijgen en dan ook nog de rammelende hazen als toetje,super
BeantwoordenVerwijderenPrachtig blog heb je weer geplaatst René.
BeantwoordenVerwijderenMet veel mooie soorten.
Nu zie ik pas hoe klein een koereiger is, zo naast de schapen.
Groetjes Tinie
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenJe bent een bevoorrecht mens als zo'n zeldzame koereiger zich het hele jaar bij je in de buurt ophoudt. Mooie platen heb je ervan gemaakt en het wit heb je prima onder controle weten te houden. Ik vind nr. 9 de mooiste, prachtig zoals die keelveren zichtbaar zijn. Grutto's, prachtige vogels en een van mijn favorieten, heb ik hier in de Peel ook gezien, maar ze zitten zo verschrikkelijk ver weg helaas. Normaal gesproken had ik er nu waarschijnlijk al talloze gefotografeerd op Texel, maar ja dat virus. Nr. 14 vind ik de mooiste. Prachtig ook die blauwe reiger in de mist, was het hier maar mistig, maar we zien alleen maar droogte. Jammer van je kiek, we hebben het er al vaker over gehad, je kent het gedrag en nog zijn ze je te snel af. Mooi gevarieerd blog en het is toch mooier in de natuur als onze weidevogels weer terug zijn.
Groeten,
Ad
Hey René,
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie serie laat je weer zien. Die koereiger is natuurlijk sowieso al jaloersmakend want die zie je inderdaad heel weinig. Je hebt echt een hele toffe serie kunnen maken van deze toch erge leuke reiger :-)
Maar ook de vliegende kiek vind ik heel knap gefotografeerd. Wel jammer van die ene vleugelpunt maar de rest is wel mooi scherp en mooi in details. Ook je rammelende hazen heb je op een mooi moment kunnen platen. Daarnaast natuurlijk de grutto's, tuurtjes en wulp. Heerlijk die weidevogels en ik zie ze gelukkig ook weer veel nu.
Ik heb aardig zitten genieten van deze hele fraaie serie. Top!
Groetjes,
Helma
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenKoereigers heb ik in het wild pas één keer gezien, in de buurt van Mijdrecht, in 2015. Hij bewees een prima jager te zijn want hij ving zeker drie muizen. Witte veren en fel licht waren tijdens mijn laatste vakantie ook een flinke opgave met 4 verschillende soorten witte reigers. Het blijft bijzonder om een koereiger een heel jaar door te kunnen volgen, want dan kan je ook de verandering in het verenpak goed zien. Jammer dat de kiekendief je toch net verrast heeft. De teruggekeerde weidevogels maken veel goed, met wat mij betreft nr 14 als topper. De enkele keer dat ik door weilanden gereden heb zag ik ook een groepje wulpen. De auto voorzichtig gestopt, de wulpen direct de lucht in. Je kent het wel.
De hazen maken nieuwsgierig.
Groet, Kees
Ha René,
BeantwoordenVerwijderentekst en foto's van de koereiger zijn klasse - ik heb er van genoten.
En dan gaat je blog nog verder met prachtige beelden; van de grutto en tureluur laat je dit voorjaar vast nog meer zien. De wulp in vlucht is super, net als de foto van de hazen. Ik verheug me op meer gerammel.
Hartelijke groet, Corrie
Wat een mooie serie van de Koereiger, ik heb dat beestje nog nooit gezien. Dat de punt van de vleugel op de foto van de Bruine Kiekendief mist vind ik helemaal niet storend, het maakt de foto wat spannender, geeft nog meer het gevoel van dichtbij.
BeantwoordenVerwijderenDe vliegfoto's van de Wulp zijn ook prachtig.
Met de laatste foto maak je me heel nieuwsgierig naar je volgende blog.
groetjes van Ank
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenIk dacht dat ik hierop allang gereageerd had, Niet dus! Vermoedelijk in gedachten wel ;-)
De hele serie van het koereigertje is geweldig! Dat ochtendlicht (en je standpunt) doet het toch wel heel goed, zeker bij de grutto's, prachtig! De tureluur ook heel mooi, De mooiste foto van de grutto's is wel die in de ochtendgloren, wat een mooie sfeerplaat is dat. De mistfoto's zijn ook al zo mooi. Dan die bruine kiek, oef, jammer dat je hem niet helemaal had. Heerlijk dat hij er weer is. Ik herinner me hele series van jou over de kieken boven het riet! Ik verwacht dat je die nog wel een keer zult opzoeken ;-) Tot slot heerlijk die vluchtfoto's van de wulpen! De Haasjes heb ik inmiddels gezien!
Groetjes,
Maria