Hazen
In de maanden maart en april is de kans om rammelende Hazen
in de polder te zien behoorlijk groot.
Meestal zie ik ze op grote afstand en iedere keer wanneer ik
dan de auto hoopvol in de berm zet, rennen ze alleen maar verder van mij af.
Tijdens het fotograferen van de Koereiger zie ik een stukje verderop
een stuk of 6 Hazen door het weiland heen vliegen.
Omdat ik inmiddels al aardig wat foto's heb van de Koereiger en
er eigenlijk teveel zonlicht is om hem goed te fotograferen,
besluit ik een stukje door te rijden en te gokken op de Hazen.
(Leuke woordspeling).
Hazen en Grutto's
In eerste instantie blijven ze nog achterin het weiland,
maar langzaam maar zeker komen ze aldoor een stukje dichterbij.
Terwijl ze dichterbij komen, jagen ze ondertussen allerlei
andere dieren een hoop schrik aan.
Een groep Ganzen wordt verjaagd en paartje Grutto's krijgt de schrik van z'n leven.
Hazen
Het is een spectaculair gezicht en helemaal als ze bijna tegelijkertijd van richting wisselen.
Soms hebben ze er even genoeg van en nemen ze een paar minuten rust.
Geen idee wat de trigger is, maar op een bepaald moment gaan ze weer als de brandweer.
Hazen
Als ik zoiets een tijdje van dichtbij kan bekijken, dan borrelen er altijd vragen bij mij op.
Is het bv altijd dezelfde Haas die voorop loopt, zijn het mannetjes en vrouwtjes?
Ik heb te weinig verstand van Hazen om het verschil tussen de verschillende sexen te zien.
Hazen
Ik wil graag eens boksende Hazen fotograferen of een over een sloot springende Haas.
Maar er wordt alleen een paar keer aanstalten gemaakt om te knokken en
na twee klappen is het al einde gevecht.
Dan eindelijk wel een hele mooie sprong.
Dan moet je een beetje mazzel hebben,
dat de Haas wel in het scherptegebied blijft tijdens de sprong.
Haasje over
In de maanden April en Mei let ik altijd extra goed op of er misschien
al jonge vogels aanwezig zijn.
Je kunt dit afleiden aan het gedrag van de ouders,
maar soms loop je er ook gewoon tegenaan.
Op 13 april maak ik een aantal verkenningstochtjes.
Ik ben op zoek naar Kleine Plevieren.
Kleine Plevieren zoeken vaak braakliggende bouwterreinen op en
daarvan zijn er ieder jaar wel een aantal te vinden in mijn omgeving.
Maar Kleine Plevieren zijn lastig te lokaliseren.
Ze zijn klein en zeer goed gecamoufleerd.
De beste manier is dan ook om ze op hun roep te traceren.
Terwijl ik rustig om mij heen sta te kijken op zo'n terrein,
zie ik zo'n honderd meter verderop jonge Grauwe Gansjes.
Nou zijn ze vaak lastig te benaderen, omdat de ouders erg oplettend zijn.
Heel langzaam benader ik ze en ga bewust vroeg door de knieeën.
Met wat geduld kan ik langzaam maar zeker steeds dichterbij komen.
De ouders kijken naar mij, maar vinden het wel best.
Jonge Grauwe Ganzen
Zes pulletjes zitten lekker bij elkaar, terwijl de ouders op een meter of 5
rustig staan te eten en af en toe polshoogte nemen.
Ze zijn nog erg klein en kunnen niet ouder zijn dan een paar dagen.
Hatsjoe.......
Je zou die kleine gele bolletjes zo op willen pakken.
Af en toe wordt er wat gegeten en valt er eentje eventjes in slaap.
Grauwe Gans
Dan wandelen ze iets verder van mij af en komen ze even later weer gewoon dichterbij.
Languit liggend vorm ik geen enkele bedreiging voor de Ganzen en
mag ik rustig mijn gang gaan.
Grauwe Ganzen
Grauwe Ganzen
Opeens hoor ik in de verte de roep van de Kleine Plevier.
Tsja, wat te doen?
Heb ik genoeg materiaal geschoten en zitten er echte leuke platen tussen?
Ikzelf heb wel het idee dat ik klaar ben, maar het is lastig om weg te gaan.
Grauwe Ganzen
Maar de keuze wordt voor mij gemaakt.
De pulletjes worden steeds nieuwsgieriger en komen nu wel heel dichtbij.
De ouders vinden het wel genoeg en beginnen luid te gakken.
Het sein voor mij om langzaam achteruit te gaan en direct keert de rust terug bij de ouders.
Op een groot braakliggend terrein is het lastig om een geluidje te traceren.
Het duurt even voordat ik ongeveer weet, waar de Kleine Plevier zich ophoudt.
Hoewel ik best een hoop ervaring heb met Kleine Plevieren wordt ik
toch weer verrast door de vogel.
Hij is gewoon niet terug te vinden op het terrein.
Ander keertje dan maar.
Op de terugweg naar huis nog even snel langs een plek waar jaarlijks
Zwarte Roodstaarten hun territorium hebben.
Het mannetje is erg nieuwsgierig.
Altijd als ik de auto neerzet op een bepaalde plek,
komt hij eventjes polshoogte nemen.
Zwarte Roodstaart
Zo ook deze keer.
Als ik aankom op de plek, hoor ik de Zwarte Roodstaart al zingen.
Het duurt een minuut of tien, maar dan komt hij toch even de boel inspecteren.
Hij is al in zijn mooiste verenkleed en hoewel ik deze vogel al vele malen
gefotografeerd heb de afgelopen jaren, blijft het toch prachtig om hem weer te zien.
Zwarte Roodstaart
Een paar dagen later ga ik nogmaals langs.
Ik hoop om ook het vrouwtje te kunnen fotograferen en misschien ook wat andere soorten.
Er zit een paartje Grasmussen, er vliegen Putters rond en er wordt
ieder jaar genesteld door Winterkoningen.
Ook deze keer komt het mannetje weer betrekkelijk snel even kijken.
Zolang je met de auto stilstaat is de Zwarte Roodstaart helemaal op zijn gemak.
Je kunt bewegen in de auto en lekker door fotograferen,
maar komt er een auto langsrijden, dan is de vogel direct gevlogen.
Winterkoning
Maar gelukkig is er meer te zien op die plek.
Een Winterkoning gaat regelmatig door zijn hele territorium heen en
dan moet je een beetje geluk hebben, dat hij ook even op de juiste plek gaat zitten.
Winterkoning
En dat hij ook even luidruchtig begint te zingen.
Dat levert altijd leuke plaatjes op.
In een volgend blog aandacht voor:
De Grutto
Tot de volgende keer,
René
Wat een heerlijk blog weer, René.
BeantwoordenVerwijderengaaf om die hazen zo op foto-afstand bezig te zien, meestal blijven ze toch ver weg. Maar deze actiefoto's zijn haarscherp en nr. 6 is wel érg leuk. Bij je ganzenbolletjes smelt ik natuurlijk helemaal weg. Fantastisch, om ze zo op de plaat te kunnen zetten.
Hartelijke groet, Corrie
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenWat laat je weer mooie foto's zien. Ze zijn ook erg grappig, vooral met die rennende hazen. Die aanwezige vogels zoals die grutto's daar, krijgen de schrik van hun leven van dat rennende groepje ongeregeld.
Maar die gansjes zijn ook zo leuk!! Zo mooi gefotografeerd. Ik heb afgelopen week ook een poging gedaan om diverse jonge ganzen te fotograferen in een natuurgebied hier dichtbij. Maar deze waren zo schuw dat ze meteen weglopen als je ze iets te dicht bijkomt. Puike resultaten hoor. En dan die grutto's zo op elkaar, heel grappig. Deze hadden het duidelijk veel te druk met andere dingen, waardoor jij mooi je kans kon grijpen door ze te fotograferen. Super gedaan René!!
Fijn weekend,
Marco
Hoi Rene
BeantwoordenVerwijderenik heb weer genoten van je foto's grappig die Haasen,
groetjes Herman,
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenHazen zijn best leuke dieren om te fotograferen, voor de afwisseling, maar dan moeten ze wel een beetje leuk meewerken. Dat doen ze meestal niet, je verhaal is dan ook heel herkenbaar. De eerste vier foto's zijn allemaal een beetje van hetzelfde. Het sprongetje op nr.5 is met recht het hoogtepunt, maar niets vergeleken met boksende hazen. Je zal dus nog even geduld moeten betrachten ;-)
Het tweede deel van dit blog, de gansjes, is natuurlijk veel leuker om naar te kijken. Er zitten heel 'schattige' plaatjes tussen. Jammer dat ze groot worden... maar dat geldt niet alleen voor gansjes.
Het laatste deel van dit blog is een mooie toegift. Een zwarte roodstaart heb ik in Nederland nog nooit gezien, tenminste niet zo'n mooi mannetje. En zo'n uitbundig zingende winterkoning is natuurlijk altijd leuk. Meestal doen ze dat echter niet op zo'n mooie vrije plek. Je mag niet klagen dus.
Groet, Dick
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's! Ik heb gewoon hardop zitten lachen om die hazen! Dat komt natuurlijk omdat ik het zo voor me zie en zoals je het omschrijft herken ik dat ook geheel. Ik heb ze ook zien boksen maar altijd steeds te ver weg of als ik dichterbij kwam, ik het nakijken had. Ook heel leuk dat alle hazen bij die sprong er allemaal scherp op staan, top! De jonge gansjes zijn vertederend en je foto's zijn echt juweeltjes. Wat een schattige gele wolkjes en wat heb je mooie composities kunnen maken. Een lust voor het oog. En als je dan denkt dat was het dan.....nee dan kom je gewoon nog met een mooie zwarte roodstaart ( die eerste foto is bijna zo mooi als die in je archief en jaar top-12) en een zingende winterkoning. pffft . Wacht ook maar niet te lang met die grutto's... ik heb ze nog te weinig gezien.
Groetjes,
Maria
Pracht foto's Rene.
BeantwoordenVerwijderenVooral de jonge ganzen, zo mooi gefotografeerd.
Groetjes Tinie
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenAltijd spectaculair als die hazen het op hun heupen krijgen. Ik heb al wel vaak hazen gefotografeerd, maar ook geen boksende of over een sloot springende hazen. Hier in de omgeving zie je ze sowieso een stuk minder dan in de polders in het westen. Leuke serie wist je ervan te maken. Maar ik vind je grauwe gansjes mooier gefotografeerd, weliswaar geen spectaculaire soort, maar daarom niet minder mooi. Vooral nr. 10 spreekt mij erg aan. Zwarte roodstaart zou ik misschien iets lichter afgewerkt hebben, althans op mijn beeldscherm (gekalibreerd) komt hij heel donker over. Maar wel prima opnames. Altijd ook weer leuk als je een zingende winterkoning met z'n staartje omhoog kunt fotograferen. Ben benieuwd naar je kenig van e greide.
Groeten,
Ad
Hai Ad,
VerwijderenIk heb de kop en borst al iets lichter afgewerkt en op mijn laptop ziet het er nu goed uit. Ik kan mij echter voorstellen dat hij op een ander scherm wat donker over kan komen.
Groet,
René
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenIk heb hazen ook wel eens zo bezig gezien, zelfs van redelijk dichtbij. Het blijft prachtig om te zien. Zou het niet zo zijn dat er één vrouwtje steeds op kop gaat en dat de rammelaars hun best moeten doen om haar te veroveren? Zo heb ik het altijd uitgelegd. Ik kan mij niet voorstellen dat de vrouwtjes achter een man aanzitten, tenzij hij de enige overgeblevene aantrekkelijke man is.
Jonge vogels zoals eenden, ganzen en zwanen doen het altijd goed. Met wat geduld en geluk kan je er hele aansprekende platen van maken. Een zwarte roodstaart is voor mij wel een verrassing, vooral omdat ik die maar zelden zie. Zingende winterkoninkjes doen het ook altijd goed, onder meer omdat het lastige klanten zijn om mooi te fotograferen.
Groet, Kees
Hoi René,
BeantwoordenVerwijderenwerkelijk een hele mooie serie en die hazen zijn echt geweldig hahahaha.... Ik zie ze wel en ga er ook echt naar op zoek. ik zie er hier ook genoeg maar meestal weer te ver weg of maar een exemplaar. Die rennende en springende die jij hier laat zien is echt super hahahaha...
De serie met de jonge ganzen wint het echt want er zitten werkelijk pareltjes bij. Zo mooi en zo sfeervol....echt geweldig zucht...... Hier geniet ik dan ook met volle teugen van.
De zwarte roodstaart staat nog steeds op mijn lijstje maar wie weet ooit hihi..... Een zingende winterkoning is natuurlijk ook altijd een prijs waard :-) Werkelijk een genietserie met de gansjes voor mij op 1.
Groetjes,
Helma