Watervogels

 

Grote Zaagbek

Zoals ik in mijn vorige bericht vertelde, mag ik in de winterperiode graag

vanuit een schuiltentje fotograferen aan de waterkant.

Het schuiltentje is een éénpersoons-opgooi tentje en daarover heen

gooi ik een extra camouflagenet. Een mat erin en ik lig droog en uit de wind

aan de waterkant. Alles bij elkaar gezocht op marktplaats en het kost samen nog geen 20 euro.

De walkant moet dan niet al te hoog liggen,

want dat gaat allemaal ten koste van het lage standpunt.

De Nonnetjes waren de doelsoort, maar er zwemmen natuurlijk

genoeg andere watervogels rond op de plas.

Natuurlijk moet je een beetje geluk hebben, dat de vogels dichtbij komen.

De geluksfactor is echter ook wel degelijk te beïnvloeden.

Wanneer de wind uit Oostelijke richting komt,

is de kans vele malen grote dat ze dichterbij komen op de plek waar ik lig.

Ik plaats de foto's in volgorde van maken en dus is

er groot verschil in de kleur van het water.

De ene keer grijs, dan weer heel licht en een volgende keer diepblauw.

Slobeenden

Eind november ging ik een ochtendje testen.

Duidelijk een gevalletje van een verkeerde windrichting, want

het is werkelijk doodstil voor de tent. 

Omdat ik weet dat Nonnetjes zomaar kunnen verschijnen, blijf ik toch geduldig afwachten.

Na lang wachten verschijnen er in de verte wat Smienten en Slobeenden.

Een paartje Slobeenden komt heel even wat dichterbij,

maar al snel zijn ze weer vertrokken.

Wintertaling

Ik ben verrast wanneer er een Wintertaling langs komt zwemmen.

Een soort die ik hier niet eerder gezien heb.

De vogel zwemt nogal snel voorbij en met slechte lichtomstandigheden,

was het zeer moeilijk om de vogel goed op de foto te krijgen.

Deze twee waren de meest acceptabele.

Wintertaling

Verder was het erg stil en na een paar uurtjes heb ik de boel maar ingepakt.

Begin januari was het een stuk beter.

Allereerst krijg ik een mannelijk Nonnetje heel mooi voor de lens,

maar ook een aantal andere soorten kwamen betrekkelijk dichtbij.

Met enige regelmaat speur ik de linker- en rechterkant voor mijn tentje af,

want er zijn van die soorten die je van verre aanziet komen en dan

kun je je voorbereiden op wat er komen gaat.

Na een tijdje wachten en kijken naar groepen watervogels in de verte,

verleg ik mijn blik naar de linkerkant en zie een vreemde soort zwemmen in de verte.

Als je vaker langs de waterkant bivakkeert, dan leer je vogels

al op grote afstand herkennen.

Ik zie dan ook al snel dat het een vrouwtje Grote Zaagbek is en 

volg haar met spanning. Als ze op deze manier haar weg vervolg,

dan komt ze binnen redelijke afstand langs mijn tentje zwemmen.

Grote Zaagbek

En inderdaad komt ze op een langszwemmen.

Ik heb op de plas weleens een mannetje rond zien zwemmen,

maar in al die jaren nog niet eentje vlakbij mogen bekijken.

Vrouwtjes heb ik nu een keer of 5 op deze plek van dichtbij mogen bekijken,

maar nog nooit heb ik er eentje een vis zien vangen.

Zo blijft er altijd weer iets te wensen over.

Aalscholver

De Aalscholver is een apart verhaal.

Zodra deze vogel heel dichtbij begint te jagen, weet ik dat het goed

voor elkaar is vwb de camouflage. Zodra de Aalscholver maar een klein beetje

het gevoel heeft dat er iets niets klopt, dan is hij direct verdwenen.

Zo nu en dan kijkt hij dan wel even mijn kant op,

maar gaat daarna gewoon door met de jacht.

Aalscholver

De Aalscholver is nou niet bepaald mijn droomsoort, maar als ze in mijn

buurt beginnen met jagen, dan hoop ik altijd dat er eens eentje

een grote vis te pakken krijgt en daar een tijdje mee loopt te stoeien.

Het moment dat de vogel dan de gevangen vis opgooit om

heen om te kunnen draaien, is hetgeen ik graag eens wil fotograferen.

Kuifeenden

Een soort die veel op de plas te zien is, maar bijna nooit voor mijn tentje verschijnt is de Kuifeend.

Deze keer is het een groepje van 4 vrouwtjes, die met de kop in de veren

heerlijk liggen te dobberen en zich nergens iets van aantrekken.

Kuifeend

Opvallend is dat de mannetjes zich bijna nooit laten zien aan deze kant van de plas.

Misschien is het voedsel dat zij zoeken hier gewoon niet aanwezig

en dat deze vrouwtjes hier door de wind heen geblazen zijn.

Soms weet je gewoon niet, waarom iets is zoals het is.

De volgende ochtend dat de omstandigheden ideaal zijn is medio januari.

Op die dag heb ik een vrouwelijk nonnetje mooi kunnen fotograferen,

maar ook toen was er meer te zien.

Aalscholver

Ook nu weer een jagende Aalscholver vlak voor mijn tentje,

maar ook nu helaas geen grote snoekbaars als prooi.

Smient

Vandaag wel een dag dat de Smienten dichtbij langs komen zwemmen.

Ook dat gebeurt niet zo heel vaak en is toch ook wel weer eens leuk.

Smienten

Wanneer je een hele ochtend in zo'n tentje ligt af te wachten wat er komen gaat,

is iedere soort die dichtbij komt zeer welkom.

Alleen maar kijken naar een meer met in de verte wat vogels is 

nou niet bepaald iets wat je al te vaak wilt doen.

Dus komen de Smienten wel als geroepen,

maar is er iets spannenders te zien, dan is de focus al snel verlegd.

Fuut

Tot een jaar of drie terug zag ik behoorlijk wat Futen op deze plek,

maar de laatste twee jaar zijn ze erg dun gezaaid.

Het lijkt wel of de omstandigheden in de plas gewijzigd zijn.

Minder vis of misschien dat er bepaalde soorten vis verdwenen zijn?

In ieder geval is er al wetenschappelijk bewezen dat de achteruitgang

van de Wilde Eend en de vooruitgang van de Krakeend ook

te maken hebben met de verandering van de kwaliteit van het water.

Vijf jaar geleden zag je maar sporadisch een Krakeend en nu

wordt je er bij wijze van spreken mee doodgegooid.

Slobeenden

Ook de Slobeenden zie ik de laatste jaren veel meer dan daarvoor.

Tot zo'n vijf jaar geleden zag ik ze ook bijna nooit in de zomer,

maar in 2020 heb ik zelfs Slobeenden met jongen gezien.

De vogels sorteren al voor op de klimaatveranderingen,

al gaat dat soms helemaal fout.

De laatste ijsperiode heeft een hoop vogels in de problemen gebracht.

Slobeenden

Slobeenden

De 18de januari was tot nu toe de laatste keer dat ik in mijn tentje

aan de waterkant lag. Geen groot succes die dag, want ook

de weersvoorspelling klopte weer eens van geen enkele kant.

Fuut

Het aantal bezoekers voor mijn tentje was zeer beperkt,

maar vanwege een verkeerde windrichting had ik dat ook wel een beetje verwacht.

Smient

Een Fuut, een paar Smienten en een tweetal Slobeenden waren de enige

die ook maar een beetje dichterbij kwamen.

Maar alleen al de rust om je heen en lekker een beetje wegdoezelen

in mijn tentje is ook weleens fijn.

De natuur laat zich nooit sturen en dat is maar goed ook.

Smient

Slobeenden

Hopelijk is het ijs nu snel verdwenen, zodat ik misschien nog wat 

kansen krijg om Grote Zaagbekken of Nonnetjes te fotograferen.

Zo niet, dan moet ik wachten tot november en blijft tot die

tijd mijn tentje lekker in de schuur liggen.

In een volgend blog aandacht voor een dag fotograferen in een hut in Huizen met oa:

Een jagende IJsvogel

Tot de volgende keer,

René