Drie dagen Texel

 

Jonge Kluut

Ieder jaar is het weer een geworstel met het bedenken van verjaardagcadeaus.

Ik probeer altijd iets kleins te verzinnen voor mijn fotografiehobby zoals:

Geheugenkaartje, een nieuwe rijstzak, heuptasje etc.

Maar ja, op een bepaald moment is alles wel een keertje aanwezig en

wordt het dus lastig.

Mijn vrouw kwam op het prachtige idee om mij

twee overnachtingen op Texel te geven.

Dat betekent dus drie hele dagen in m'n eentje op Texel,

waar ik dan iedere dag bezig kan zijn met fotograferen.

Maar dan komt de keuzestress.

Wanneer zal ik gaan, is de eerste vraag.

Nou wilde ik al graag eens hele jonge Kluutjes fotograferen en

het blijkt dat deze in de laatste twee weken van mei 

en eerste week van juni rondhuppelen.

Nog even snel mijn alwetende hulplijn Maria ingeschakeld

en ook daar vandaan kwam eind mei als beste periode.

Grutto

Dan is de periode  gekozen en het doel,

maar dan moeten de dagen nog bepaald worden en waar ik ga overnachten.

In eerste instantie kies ik maandag 22 mei als startdag.

Het liefst ga ik doordeweeks, want dan is het rustiger.

De weersvooruitzichten zijn erg wisselend en ik wacht en wacht nog wat langer

om een overnachtingsplek te reserveren.

De voorspelling wordt met de dag slechter en ga ik het uitstellen tot

Hemelvaartsdag, Maar dan wordt het te zonnig en is het natuurlijk

ook erg druk op Texel. Uiteindelijk wordt het maandag 29 mei tot en met woensdag 31 mei.

Een annulering in een hele goede B&B lost ook mijn overnachtingsprobleem op.

Maandag de 29ste zit ik op de eerste boot naar Texel en........... het regent.

Maar het zou in de loop van de ochtend droog worden en 

op dinsdag zou het mooi weer worden.

Vanuit de boot direct naar mijn eerste foto-object.

Al ruim een week is er een Vale Gier aanwezig op Texel.

De Vale Gier bevond zich al die tijd in de buurt van de Cocksdorp,

dus daar gaat direct de autorit naartoe.

Ik zie meerdere mensen zoeken naar de vogel, maar geen succes.

Dan maar op naar de volgende plek.

Grutto

Texel is een geweldig eiland om vogels te kijken,

maar ze fotograferen is een ander verhaal.

Ja, bewijsplaatjes maken is natuurlijk geen enkel probleem,

maar daar kom ik niet voor.

Op veel plekken kun je van alles zien, maar wel allemaal op (grote) afstand.

Gebieden zijn afgezet en onmogelijk te betreden.

Dat is natuurlijk maar goed ook, anders zou er een enorme verstoring plaats vinden.

Het maken van lekkere platen wordt wel een lastig verhaal.

Gelukkig zijn er een aantal plekken waar je wel wat dichterbij kunt komen en

één van die plekken is de Staart.

Daar kom ik deze Grutto tegen, die vlak langs de weg op een paaltje staat.

Duidelijk is dat er jongen aanwezig zijn in het stuk land naast de weg,

want regelmatig alarmeert de Grutto en hij houdt de omgeving goed in de gaten.

Grutto

Ik had al gezien dat de Grutto aldoor op dezelfde plek terug kwam en

had mij met de auto strategisch opgesteld.

Een wandelaar komt te dicht bij de vogel en de Grutto gaat er vandoor.

De wandelaar loopt door en ik wacht rustig af.

En ja hoor, daar komt de vogel alweer aanvliegen.

Ipv dat de Grutto op een normaal paaltje landt,

gaat hij het proberen op een puntig gedeelte van het hek.

Het wordt een hele balanceer-act en dat levert leuke beelden op.

Helaas sta ik net iets te dichtbij.

Er valt best een hoop te zien op deze plek,

maar geen dingen die ik niet in mijn eigen polder kan zien.

Dus op zoek naar jonge Kluutjes.

Scholekster

Een ander gebied waar je wat dichter bij de vogels kunt komen is het Wagejot 

en dat is ook de plek waar ik de kleine Kluutje verwacht te fotograferen.

Maar in eerste instantie zie ik nergens jonge Kluten rondwandelen en

alleen maar Kluten en Visdiefjes die nog op het nest zitten.

Ik rijd wat heen en weer en zie dan een Scholekster een bad nemen

in een ondergelopen kuil naast de weg.

Ik stop een meter of 10 verder, kruip uit de wagen

en ga met camera op de weg liggen.

Scholekster

Jammer genoeg is de vogel net klaar met badderen,

maar ipv dat de Scholekster in de dekking loopt,

gaat deze zich lopen uitschudden op de weg.

Ik kijk even snel achterom of er in de verte geen auto aankomt,

maar alles is rustig en ik kan met gerust hart blijven liggen.

Scholekster

Heel leuk om de Scholekster eens op zo'n manier te fotograferen.

Wanneer de Scholekster alsnog de dekking inloopt,

ga ik verder op zoek naar de jonge Kluten.

Opeens zie ik een paartje Kluten alarmerend in het water.

Ik stop direct en speur de omgeving af en

daar zie ik waar ik naar op zoek ben.

Kluten

Voorzichtig ga ik naar de waterkant en kan wat foto's nemen.

Helaas is er nog maar 1 jong over van dit paar en dan ook nog eens

op een fotografisch gezien ongunstig punt.

En deze Kluten zijn best wel schuw en bij het minste geringste

leiden ze het jong achter de verhoging.

Nee, dat gaat het niet worden hier.

Ik moet een ander plekje zoeken,

want de kans dat ik de boel verstoor is te groot.

Wanneer ik in de auto stap en op waarneming.nl voor Texel kijk,

zie ik dat de Vale Gier gespot is.

Toen ik de richting van de melding opreed,

zag ik ver van te voren al aan de vele in de berm geparkeerde

wagens, waar ik moest zijn.

Vale Gier

Op Texel worden regelmatig dwaalgasten gezien en

van te voren had ik gehoopt op Bijeneters.

Helaas geen Bijeneters tijdens mijn bezoek en ik was nog niet thuis of

er werd een Roodmus gezien en gefotografeerd op het eiland/

De dwaalgast waar ik het mee moest doen,

was een uitgeputte Vale Gier.

De mensen van Texel hebben de Gier bijgevoerd met

dode Hazen die in het weiland gegooid werden.

Dat is de redding van deze vogel geweest.

Vale Gier

Het is toch wel bijzonder om zo'n Gier te zien zitten in een weiland,

terwijl de Kieviten hem proberen te verjagen.

Een paar dagen na mijn vertrek werd de wind gunstig en was

de vogel sterk genoeg om met de juiste thermiek weg te vliegen.

Vale Gier

De Gier vloog regelmatig een stukje, maar aldoor wanneer ik

de vogel opzocht in de drie dagen dat ik er was,

duurde het erg lang voordat hij opvloog.

En natuurlijk vloog de vogel constant van ons af,

want waarom de drukte opzoeken.

Hoewel de vogel imposant is om zo in het wild te zien,

is het toch behoorlijk saai.

Hij zii daar maar een beetje te zitten en dan ook nog eens ver weg.

Omdat ik weet dat het de volgende dag stralend weer wordt,

wil ik toch wel graag een mooie plek vinden met jonge Kluutjes.

Maar eerst langs de B&B om mijn spullen neer te zetten.

Nadat ik mijn spullen naar mijn prachtige kamer heb gebracht.

ga ik verder met verkennen.

Eerst naar de Horstmeertjes en in die omgeving zoeken naar

mooie plekjes en fijne soorten.

Maar alles zit te ver weg en je kunt nergens dichterbij komen.

Dus dan maar weer richting het Wagejot.

Kluut met jongen

Terwijl ik naar een jonge Lepelaar sta te kijken,

zie ik opeens een klein Kluutje lopen.

Ik loop richting de waterkant en zie een Kluut met 6 poten.

Het kleine Kluutje dat ik eerder zag,

loopt op z'n dooie akkertje naar eten te zoeken.

Het is niet heel warm en de twee andere kleintjes zijn zich

even aan het opwarmen onder het verendek van de oudervogel.

De volwassen Kluten hebben geen enkele moeite

met mijn aanwezigheid en even later lopen

3 jonge Kluutjes op een meter of 10 afstand heen en weer te banjeren.

Jonge Kluut

En als je dan rustig blijft liggen en zo min mogelijk beweegt,

zijn ze helemaal snel aan je gewend en komen ze steeds dichterbij.

Eén van e ouders staat de boel in de gaten te houden op een meter of 15 afstand en

de andere ouder loopt op een meter of 4 afstand te foerageren.

Jonge Kluut

Het voordeel van zo'n maandag rond 18:00 uur is dat er geen enkel ander

persoon in de buurt is. Geen enkele last van fotograferende mensen

die op de waterkant af komen denderen en dan verbaasd staan

te kijken wanneer de vogels er vandoor gaan.

Ik merk dat dit de laatste tijd steeds vaker gebeurt.

Dan doe ik enorm veel moeite om een mooi standpunt te verkrijgen

en gaat alles in alle rust lekker z'n gangetje en dan komt

er iemand heel lomp aanlopen, die denkt dat hij/zij

in een dierentuin is en de vogels niet weg kunnen vliegen.

En de verbazing wanneer ze dan wel wegvliegen ..........

Jonge Lepelaar

Terwijl ik de kleine Kluutjes lig te fotograferen,

wordt ik heel "hinderlijk lastig" gevallen door een jonge Lepelaar ;-)

Het jonge dier trekt zich nergens iets van aan en is alles behalve schuw.

Jonge Lepelaar

Omdat ik nu weet waar ik moet zijn voor het fotograferen van jonge Kluutjes

en ik weet dat de volgende dag onbewolkt weer wordt, richt ik mij even

op de jonge Lepelaar.

Het zal heel vroeg opstaan worden de volgende dag,

zodat ik optimaal gebruik kan maken van mooi ochtendlicht.

Kluten

Het licht begint nu echt minder te worden en na een paar laatste plaatjes

van ouder en kind, ga ik nogmaals langs het gebied de Staart.

Zeker als het wat later op de avond wordt, is de kans op een uil

misschien wel aanwezig.

Genoeg vogels daar te zien, maar alleen een Grutto zit lekker dichtbij

op een mooie plek voor wat foto's.

Na een lange eerste dag begint mijn maag te rommelen en

wordt het tijd voor de snackbar in de Koog.

Daarna naar mijn kamer, snel even door de foto's heen scrollen

met een wijntje erbij.

Dat was een vruchtbare eerste dag.

De volgende ochtend komt de zon al om 05:30 uur op en

dat betekent zeer vroeg opstaan.

Ik ben op tijd bij het Wagejot en ga direct naar de plek

waar ik de drie kleine Kluutjes had gefotografeerd.

Jonge Kluten

Rond 06:30 uur komt eindelijk het zonnetje boven de dijk achter mij gluren.

De jonge Kluten bevinden zich nog net even te ver weg, maar komen 

langzaam maar zeker mijn kant op wandelen.

Het is windstil en het gladde wateroppervlak zorgt voor een mooie spiegeling.

Jonge Kluut

Regelmatig komen ze zo dichtbij, dat ik de spiegeling er niet

eens helemaal op kan krijgen.

Best leuk natuurlijk om zo'n kleintje dichtbij te hebben,

maar liever iets meer afstand voor de mooiere plaatjes.

Jonge Kluut

Rond 07:00 uur komt alles echt bij elkaar.

Mooi licht, geen wind en een Kluutje op precies de juiste plek.

Nog steeds geen mens te bekennen en ik kan nog even rustig doorgaan.

Jonge Kluut

Het is toch wel fijn, dat alles dat je vooraf in je hoofd hebt zitten,

ook daadwerkelijk terug te zien is op een foto.

Het nadeel is dat ik na deze ochtend wel klaar ben

met wat ik van te voren graag voor elkaar wilde krijgen.

Jonge Kluut

Rond 07:10 uur stopt er een wagen op de dijk en weet ik dat het gedaan is met de pret.

Ik sta maar vast op, haal mijn statief uit het water en wandel richting mijn auto.

Een stel stapt uit de andere auto en de man neemt heel rustig mijn plekje in.

Het stel is twee weken op Texel om ook lekker te fotograferen en

komen dagelijks naar het Wagejot.

Ik klets een kwartiertje met de vrouw van het stel,

terwijl de man op dezelfde wijze verder gaat, als waarmee ik geëindigd was.

Het mooie licht is alleen inmiddels verdwenen.

Maar nu ik dus klaar ben met het maken van een mooie foto van een hele jonge Kluut,

heb ik nog bijna een hele dag over en natuurlijk ook nog de hele volgende dag.

Wat nu......?

Ik kijk op waarneming.nl voor Texel en zie dat er een paartje Geoorde Futen

in de Horstmeertjes aanwezig is. Maar ja, daar kun je niet mooi dichtbij komen,

dus dat valt al snel af.

De Slufter is een prachtig gebied, maar als ik kijk naar de vogels die 

daar de afgelopen dagen gemeld zijn, dan is dat ook niet hoopvol.

Geen Strandleeuweriken daar en de Morinelplevieren zijn

ook al een tijdje niet gezien op Texel.

Maria had mij een aantal mooie plekjes doorgegeven,

maar daar stond het riet en gras inmiddels zo hoog,

dat er niet viel te fotograferen.

Ik besluit in de duinen te gaan kijken en rij richting een plek

waar ik ooit eens toevallig terecht was gekomen.

Het blijkt een gouden keuze te zijn.

Boompieper

Kneutjes, Piepers en ander grut zitten in de toppen van de struiken.

Leuk om te fotograferen, maar niet waar ik naar op zoek ben.

Aan het einde van de weg is een parkeerplaats en vanaf daar

ben je bijna direct het strand op.

Als ik op de parkeerplaats kom, zie ik dat dit echt zo'n plekje is voor de Kleine Plevier.

Het is rustig op de parkeerplaats en ik rij stapvoets een rondje met beide ramen geopend.

Vaak hoor je vogels eerder dan je ze ziet en dat is ook deze keer het geval.

Ik hoor een alarmroepje en dat moet van een Plevier zijn.

Maar welke?

Bontbekplevier

Dan zie ik hem: Een Bontbekplevier.

Ik rijd wat dichterbij, glij de auto uit en languit liggend op de parkeerplaats

kan ik wat foto's maken.

De Bontbekplevier blijft op zijn plek en laat af en toe een roepje horen.

Dat betekent dat er of een nest in de buurt is of dat er kleintjes rondwandelen.

Ik ga gauw in de auto zitten en rij heel voorzichtig een stukje achteruit.

Op een afstandje hou ik de vogel in de gaten en wacht af.

Er gebeurt verder niets en ik dacht dat ik mij vergist had.

Dan vliegt de vogel weg en landt een meter of 40 verder.

Heel rustig rij ik ook die kant op en van een veilige afstand hou ik de boel in de gaten.

Dan zie ik iets bewegen...........

En ja hoor, een minivogeltje loopt heel snel heen en weer en

een stukje verder zie ik nog zo'n bolletje gaan.

Wat een feest!

Jonge Bontbekplevier

Twee Bontbekpleviertje die net uit het ei gekomen zijn

op een vrijwel verlaten en afgelegen parkeerplaats.

Ik weet meteen wat ik de resterende tijd op Texel kan doen.

Jonge Bontbekplevier

Eerst kijk in eventjes welke kant ze op bewegen en

in het verlengde van dat pad ga ik liggen met de camera op de rijstzak

en zodanig dat ik zeker een mooie achtergrond kan krijgen.

En dan gewoon afwachten wat er komen gaat.

Jonge vogels kennen meestal nog geen angst voor de mens

en als je dus ergens rustig gaat liggen en je zo min mogelijk beweegt,

komen ze vaak onderzoekend op je af.

Als je achter ze aan gaat lopen, dan slaan de ouders alarm en

kun je het verder wel vergeten.

Geduld is het devies en stel vooral de ouder(s) op hun gemak.

Inmiddels wordt het tijd om iets te gaan eten,

want ik ben al een aantal uurtjes bezig.

Na het eten direct weer terug en dan is het eerst weer zoeken.

Bontbekplevier

Ik rij de hele parkeerplaats over, maar kan ze niet vinden

Totdat ik op een bepaald moment iets vreemds zie op de weg.

Daar ligt de Bontbekplevier.

Ik rij voorzichtig wat dichterbij en de vogel blijft gewoon liggen.

Ik zet de auto zodanig neer, dat de vogel mij niet heel duidelijk

uit ziet stappen en maak weer wat foto's.

De kleintjes moeten wel onder de veren van de ouder zitten

en ik hoop dat ze zo heel rustig omhoog komt en

ik de kleintjes onder de moeder kan fotograferen.

Maar opeens is het "Floep" en nog een keertje "Floep".

Voordat ik kan afdrukken, zijn de kleintjes weer aan het rennen.

Jonge Bontbekplevier

Het valt echt niet mee om zo'n pluizig knikkertje goed op de foto te krijgen.

Allereerst staan ze bijna niet stil en als ze stil staan, dan moet er niet net een

grassprietje voor het vogeltje staan.

Ze zijn namelijk zo ontzettend klein, dat het dan erg lastig is om scherp te stellen.

De tijd begint te dringen, want ik moet nog wat boodschappen doen.

Mijn kamer in de B&B bevat een klein keukentje dus

kan ik zelf iets maken.

Grutto

Uiteraard rij ik via de Staart, want dat is toch dichtbij en

zie mijn vriend de Grutto weer staan.

Kop in de veren en de omgeving goed in de gaten houden.

Na het avondeten de resultaten bekijken, zodat ik weet 

wat ik de volgende dag kan gaan doen. 

De foto's van de Kluutjes zijn goed gelukt zie ik,

maar van de kleine Bontbekjes gaat er toch veel het prullenbakje in.

Dus na een korte nachtrust maar weer naar de parkeerplaats.

Om 10:30 uur moet ik de kamer leeg achterlaten,

dus ik heb wel een paar uurtjes om te Bontbekjes te fotograferen.

Op de parkeerplaats aangekomen hoor ik direct het roepje

van de Bontbekplevier.

Ik rij de juiste kant op, maar kan de vogel niet vinden.

Een Zilvermeeuw helpt mij een handje.

want de Meeuw wordt direct weggejaagd door het 

veel kleinere Bontbekpleviertje.

Onverschrokken wordt overigens iedere Zilver-,

Mantelmeeuw of Kraai verjaagd.

Wulp en Nijlgans op de uitkijk

Ik kan niet zien waar de Bontbekplevier weer geland is en 

ik speur geconcentreerd de hele omgeving af.

Op een bepaald moment zie ik dan toch de oudervogel staan.

Ik zet de wagen stil en het grote spieden begint.

Hoe goed ik ook in de rondte kijk, ik kan de kleintjes niet vinden.

In de duinen rondom de parkeerplaats bevind zich volgens mij

een broedkolonie Wulpen. Ik hoor regelmatig het jodelen

van de Wulp en zie ze ook constant Meeuwen wegjagen.

Op een aantal plekken staat een wachtpost opgesteld

en ik richt mij daar dan maar op.

Dan zie ik opeens vanuit mijn ooghoek vlak naast de auto iets bewegen.

Zitten die minivogeltjes dus waarschijnlijk al die tijd

al in mijn directe omgeving.

Jonge Bontbekplevier

De Bontbekpleviertjes gaan als de brandweer en ik verlies ze regelmatig uit het oog.

Dan is het weer zoeken, maar inmiddels weet ik een beetje 

wat de favoriete plekjes zijn op de parkeerplaats.

Jonge Bontbekplevier

Iedere keer is het weer hetzelfde ritueel.

Gewoon op een strategische plek met goed uitzicht

gaan liggen en gewoon afwachten. Soms nemen ze een andere afslag

en dan moet ik verhuizen.

Maar regelmatig komen ze ook lekker dichtbij en

soms zo dichtbij dat ik niet eens kan scherpstellen.

Heel erg grappig om mee te maken.

Tussendoor even snel naar de B&B en mijn spullen in de auto laden

en weer als een speer terug naar de Bontbekplevieren.

Bontbekplevieren

En als je ze dan toch helemaal uit het oog verloren bent,

dan zoek je de volassen Plevier op en moeten de kleintjes wel in de buurt zijn.

Constant op een zodanige afstand, dat de oudervogel niet ongerust wordt.

Maar soms is die oudervogel ook erg lastig te vinden en

dan zocht ik op een viertal verschillende plekken,

waar de oudervogel regelmatig ging zitten.

Ook nu moesten de kleintjes even uitrusten of opwarmen.

Jonge Bontbekplevier

Op een paar plekje staan Boterbloempjes en ik probeer vanaf het begin om

een foto te maken van zo'n kleintje tussen dat gele spul.

Na lang wachten gaat er eindelijk eentje heel even stilstaan en

nadat ik het schermpje check, weet ik dat het nu wel mooi geweest is.

De tijd begint te dringen.

Ik moet nog naar de boot rijden en dan nog ruim een uur rijden

naar Amsterdam.

Maar voordat ik richting de pont ga, rijd ik toch nog

even naar de Staart.

Dat is echt zo'n gebiedje waar je leuk verrast kunt worden

met mooie soorten.

Lepelaar en Blauwe Reiger

De Staart is een lange weg met aan de linker- en rechterkant

graslanden en plasdrasstukken. Ideaal voor weidevogels,

maar ook voor water- en roofvogels.

Terwijl ik over die weg rijd, zie ik in mijn ooghoeken

iets bewegen aan de rechterkant van de weg in een zijslootje.

Ik stop en rij achteruit een stuk terug.

Een Lepelaar is aan het foerageren en een Blauwe Reiger

probeert mee te liften op de verstoringstechnieken van de Lepelaar..

Hij staat gewoon over de schouder mee te loeren en

te wachten totdat er iets wegschiet.

Heel grappig om gade te slaan

Lepelaar

Er komen ook nog twee Tureluurs bij en met z'n viertjes 

gaan ze naar eten zoeken.

Terwijl de Blauwe Reiger en de Tureluurs het opgeven,

gaat de Lepelaar stug door.

Een leuke afsluiter van drie heerlijke dagen op Texel.

Ik weet al wat ik volgend jaar voor mijn verjaardag vraag.

In het volgende blog alsnog het 4de deel van Gruttoland of

eerst aandacht voor de Zwarte Stern-kolonie.....

Zwarte Sternen

Tot de volgende keer,

René