Schuilhut fotografie

 

Kuifmees

Het zal inmiddels geen verrassing zijn, dat ik een enorme liefhebber

ben van schuilhut fotografie

Het liefst zit ik in eigengemaakte hutjes,

want dan kun je gaan wanneer je wilt.

Maar eigengemaakte hutjes kosten veel tijd.

Allereerst het bouwen, maar ook het onderhouden.

Dus is het super makkelijk om 1 van de vele commerciële fotohutten

te reserveren en daar een dagje door te brengen.

Het grote nadeel is, dat de meeste op grote afstand van Amsterdam liggen en

dat ze vaak ver van te voren gereserveerd zijn.

Ik wil dit soort dingen eigenlijk alleen boeken,

wanneer het op korte termijn is.

Dan heb ik namelijk een beetje de weersomstandigheden onder controle.

Zo ook begin november.

Ik wilde een dagje vrij nemen om te fotograferen en dan ga je rond kijken.

Mijn oog viel op het Bosvogelhuijs in Garderen.

Een hut die ik al wat langer op het oog had en

online had ik gezien dat daar best aardige foto's gemaakt waren.

Niet veel bijzondere soorten,

maar zo nu en dan toch leuke verrassingen.

In de winter gereduceerd tarief, dus dat is ook mooi meegenomen.

Koolmees

Wanneer ik vroeger naar zo'n hut ging, dan was het altijd snel overal wat voer

gooien en direct achter de camera in de hut plaatsnemen.

Tegenwoordig neem ik veel meer mijn tijd.

Eerst maak ik de camera's klaar voor gebruik.

Terwijl ik in de hut zit, kijk ik naar de plekken, waarbij ik een 

mooie egale achtergrond kan creëren.

Daar een takje of een stronk plaatsen en weer plaatsnemen in

de hut en door de camera's kijken of het gewenste effect bereikt wordt.

Het is vaak een kwestie van een paar centimeters naar links of rechts

om de juiste achtergrond te krijgen.

Ik probeer ook om drie of vier plekjes te maken,

die in elkaars verlengde liggen.

Dan kan ik mijn aandacht houden bij 1 gedeelte van de setting,

anders blijf je maar met de camera heen en weer slingeren

en ben je vaak te laat.

Dan voeren op die plekjes.

Ik neem altijd vogelpindakaas mee of van die witte vetblokken

en smeer dat in gaten van de takken en stammetjes.

Dan het liefst op de plekken, waar ik ze wil hebben.

Vogels zijn heel makkelijk te sturen met eten,

maar dan nog blijft het een uitdaging om ze te fotograferen.

Het is altijd opletten geblazen, want vaak krijg je maar

1 goede kans op een foto wanneer er een bijzondere soort langskomt.

Kuifmees

Maar ook al kijk je van te voren nog zo goed,

dan nog kan een achtergrond opeens veranderen omdat de lcihtval op de setting wijzigt.

De hut heeft drie openingen waaruit je kunt fotograferen.

In eerste instantie heb ik mijn 300mm lens in de ene opening liggen

en mijn 400mm in de andere.

Bovenstaande foto van de Kuifmees is gemaakt met de 400mm en

toen ik hem terug keek, zag ik al dat vanuit die positie de

achtergrond niet zo fraai was..

Omdat de footgrafie-gaten nogal groot zijn,

heb ik toen maar beide camera's naast elkaar gelegd,

zodat ik met beide uit 1 opening kon fotograferen.

Hoefde ik ook niet van de ene stoel naar de ander te switchen.

Inmiddels zit ik al een paar uurtjes in de hut en

zie iegenlijk voornamelijk alleen maar de gewone bosvogeltjes.

Veel Kool- en Pimpelmezen en Vinken.

Tsja, dan kan je gaan zitten afwachten of er proberen iets bijzonders van te maken.

Pimpelmees

Rond het middaguur staat de zon op een zodanige plek,

dat er op een bepaalde plek weinig licht komt.

Normaliter staat mijn belichting op "Centrum", maar wanneer ik op

dat moment een aantal foto's neem, valt het resultaat erg tegen.

Gewoon een foto van een Pimpelmees.

Maar door de belichting op "Spotmeting" te zetten,

krijg ik wel het verwachtte effect.

Pimpelmees

Een donkere achtergrond en een vogel die eruit springt.

In de nabewerking heb ik de belichting nog ietsje extra teruggedraaid,

waardoor het "In the spotlight"-effect nog iets groter wordt.

Winterkoning

Laat er nou precies in dat uurtje een paar minder algemene soorten

op het stokje gaan zitten.

Niet het allermooiste takje maar door de vorm kon ik het mooi

over het voerbakje plaatsen en op die manier wordt

zo'n stokje mooi gebruikt als landingsplek.

Winterkoning

Iets wat ik overigens altijd probeer te doen in dit soort hutten.

Een stokje of takje te plaatsen bij het voer,

zodat de vogels bijna altijd eerst een tussenstop maken.

Dan moet je uiteraard wel je camera op dat punt gericht houden,

want ze zitten er maar heel eventjes.

Dan dus ook niet al teveel voerplekjes maken, want dan blijf je heen en weer switchen.

Maak ook niet maar 1 voerplekje, want als er een Specht of Gaai op afkomt,

dan blijven die meestal best een tijdje dooreten van het voer en

is er dus geen plaats voor andere vogels.

Kuifmees

Mijn favoriete Mezensoort komt ook even snel de voerplek bezoeken.

Een Kuifmees heeft zo'n prachtig koppie en ik zit altijd met ingehouden adem

te kijken wanneer er eentje voor de hut komt.

Ze zijn zo snel en bewegelijk dat je zeer snel moet reageren.

Komt bij dat de Kuifmees zich direct laat verjagen door de wat agressievere Koolmezen.

Het is dus opletten geblazen als je weet dat ze kunnen verschijnen en

bliksemsnel reageren.

Pimpelmees

Voor het tweede voerplekje had ik een klein stammetje neergelegd op de hoek van de vijver.

In een lange uitholling een aantal flinke dotten vet en vogelpindakaas gesmeerd

en daarop een handje gepelde zonnebloempitten.

Op een bepaald tijdstip zorgde het aanwezige zonlicht ook

op deze plek voor mooie omstandigheden.

Weer spotmeting gebruikt en een klein beetje onderbelichten leverde

weer iets aardigs op. Toen viel mij op dat een boom in de achtergrond

zorgde voor de lichteffect alsof er een deur openstond waar licht door kwam.

Gauw naar buiten gegaan en het stammetje zodanig verschoven,

dat het lichteffect ongeveer in het midden van het stammetje terecht kwam.

De zonnebloempitten een beetje bij elkaar geveegd,

zodat vogeltjes mooi in het midden van het stammetje zouden komen zitten.

Dan is het altijd leuk wanneer er een vogeltje mee wil werken.

Vink

Wanneer vogels gaan badderen neem ik dar altijd wel wat foto's van.

Het rpobleem is vaak dat ze dan zodanig snel bewegen,

dat het lastig is om in ieder geval de kop goed scherp in beeld te krijgen

en ook nog eens het opspattende water.

Wanneer je in zo'n hut zit, ontbreekt het toch vaak aan voldoende licht

om sluitertijden te halen die snel genoeg zijn om de vogel scherp in beeld

te krijgen tijdens het nemen van een bad.

De foto van de Vink is bv gemaakt met 1/125ste bij ISO 1000.

Dan eindelijk een wat minder algemene soort.

Middelste Bonte Specht

Het derde voerplekje had ik gemaakt in de gaten van een rechtopstaande stam.

Ook hier weer flink gesmeerd en dat lokte genoeg vogels naar deze plek.

Meestal zat er 1 van de 4 aanwezige Grote Bonte Spechten,

maar toen deze even niet aanwezig waren voor de hut,

was daar opeens de Middelste Bonte Specht.

Nog zijn mijn ogen niet zo heel best meer,

maar het vele wit in de kop van de vogel,

maakte mij direct duidelijk dat het hier om een Middelste Bonte Specht ging.

Middelste Bonte Specht

Voor de rest is natuurlijk ook de rode hoofdkap een duidelijk verschil

met de volwassen Grote Bonte Specht, maar voor de rest lijken ze

toch wel veel op elkaar en als je snel kijkt, kun je je makkelijk vergissen.

Middelste Bonte Specht

De vogel probeerde zo snel mogelijk zo veel mogelijk voedsel naar binnen te werken.

De Grote Bonte Spechten dulden meestal geen andere spechtensoorten op de setting.

Ook eigen soortgenoten worden verjaagd van de beste plekjes.

Middelste Bonte Specht

Als toetje nam de Middelste Bonte Specht ook nog even plaats op

het kleine liggende stammetje, voordat de terugkerende Grote Bonte Spechten

hem wegjoegen van de plek.

De rest van de dag heb ik de vogel niet meer terug gezien.

In de omgeving van de hut hoorde ik ook meerdere keren

de roep van een Groene en een Zwarte Specht,

maar beide lieten zicht helaas niet zien.

Grote Bonte Specht

Tijdens een tweede voerrondje besluit ik om het stokje iets te verzetten en

tegelijkertijd om te draaien. Je wil toch een beetje andere beelden

en ik hoop nog steeds op wat bijzondere wintergasten zoals de Barmsijs.

Een Gaai heeft de voerplek ontdekt en daar word ik eigenlijk niet zo blij van.

Gaai

Een Gaai is een echte slokop en werkt binnen de kortste keren

het meeste van het voer weg.

Een zacht tikje tegen het raam is voldoende om de Gaai te verstoren.

Boomklever

Hoewel er niet veel spectaculaire soorten langskomen,

is het toch bijna aldoor een drukte van belang.

Ook dat is al leuk en ik mag er altijd graag naar kijken.

Het blijft altijd ook wel een beetje spannend met wat er nog kan komen.

Een aantal vliegen alle vogels alarmerend en in paniek weg en

blijven dan ook een minuut of 10 weg voor de hut.

Duidelijk een teken dat er een rover dichtbij zit en

er wordt hier ook regelmatig een Sperwer gefotografeerd.

Maar hoe stil ik ook zit, de rover laat zich niet zien.

Roodborst

Glanskopmees

Een tweetal Glanskopmezen komen regelmatig voor de hut,

maar aldoor op de plek waar ik ze dan net niet verwacht.

De Glanskopjes lieten zich aldoor goed horen, vlak voordat ze wat eten kwamen halen.

Dan was het maar focussen op 1 plek en uiteindelijk lukte het om ze te fotograferen.

Glanskopmees

Heel af en toe blijven ze net lang genoeg stilzitten.

Hoewel de kleuren niet van het scherm spatten is dit toch

weer een leuke soort om op zo'n dag te fotograferen.

Zo loopt het aantal soorten toch nog leuk op.

Omdat er in deze hut geen gebruik gemaakt wordt van prooien,

is de kans op een Havik of Buizerd gewoon erg klein.

De Sperwer neemt hier wel regelmatig een bad en voor

een Sperwer wordt de tafel hier wel heel uitgebrreid gedekt iedere dag.

Dan toch nog een echte wintergast voor de hut.

Keep

Vaak zitten ze tussen de gewone Vinken en wanneer ze niet zo bont gekleurd zijn,

vallen ze vaak bijna niet op.

Deze is echter behoorlijk gekleurd en viel hij ook direct op,

toen hij voor de eerste keer alleen langs kwam om wat te drinken.

Keep

Dit laat zien, dat je altijd op moet blijven letten in zo'n hut.

Gelukkig komt de Keep een aantal keren terug.

Keep

Pimpelmees

Maar met het bezoek van de Keep is de laatste bijzondere gast wel genoemd.

Geen Kleine Barmsijsjes, gewone Sijsjes of een Vuurgoudhaantje.

Ik heb mij echter gedurende de dag wel uitstekend kunnen vermaken met 

de gewone bosvogeltjes en ze deze keer dus iets meer aandacht gegeven dan anders.

Boomklever

Pimpelmees

De temperatuur was deze dag niet zo heel hoog en daarom werd er weinig gebadderd.

Zoals ik al eerder schreef is het nog best lastig om daar een aardige foto van te maken.

Bij deze Pimpelmees was de sluitertijd van 1/200ste net genoeg om de 

kop scherp te krijgen en de beweging in de spetters te houden.

Al met al een mooi hut met wisselende lichtomstandigheden gedurende de dag.

De vijver en de voerplekken worden zeer druk bezocht en dat heb ik

ook wel eens anders meegemaakt in andere hutten.

Een aanrader dus in ieder geval voor de natuurfotograaf die

zich prima kan vermaken met de "gewone" bosvogeltjes.

Het volgende blog wordt de top 12 van 2022 met oa deze:

Grote Kruisbek

Tot de volgende keer,

René