De Havik

 

Havik

Ik heb al vaker aangegeven dat de Havik 1 van mijn favoriete vogels

is om te fotograferen. Het dier straalt kracht en dreiging uit.

Zodra het gekekker van een Havik in de buurt klinkt,

ben ik direct gefocust op de omgeving om mij heen.

Er zijn een aantal hutten in Brabant, waar het bijna een zekerheidje is,

dat je een Havik voor de camera kunt krijgen.

Ik zeg bewust "bijna", want het blijft onvoorspelbaar.

In ieder geval heb ik altijd geluk gehad, wanneer ik plaats nam in

mijn favoriete fotohut in Brabant.

Wanneer je wat vaker op een bepaalde plek komt,

dan ga je ook eens iets anders proberen.

In principe zijn alle beelden wel ongeveer hetzelfde,

maar je kunt toch nuances aanbrengen

door de prooi op een andere manier aan te bieden.

Behalve het bepalen van een standpunt, moet je soms ook

gewoon het geluk hebben met bepaalde omstandigheden.

Vechtende Haviken

Bv de aanwezigheid van een concurrent.

In dit territorium is een nieuw vrouwtje binnengedrongen en is de strijd

met het veel oudere vrouwtje (dat al heel lang in dit stuk bos woont) losgebarsten.

Links naast de hut barst op een bepaald moment een gevecht los.

Met veel pijn en moeite kan ik een gaatje vinden om wat bewijsplaatjes te maken.

De verwachting is dat het oude vrouwtje de strijd zal verliezen en

dan wordt het nog maar afwachten of dit jonge vrouwtje ook

dagelijks voor de hut zal komen.

Het gaat er in ieder geval hard aan toe en het oude vrouwtje

moet de strijd staken en gaat op de vlucht.

Ik weet dit, omdat daarna het volgende gebeurt.

Havik

De overwinnaar vliegt namelijk naar de prooi.

Het oude vrouwtje is geringd aan haar linkerpoot en omdat de ring hier

ontbreekt, is duidelijk dat dit het jonge vrouwtje is.

Zeer agressief eist zij de prooi op.

Schreeuwend en mantelend laat ze merken dat het haar prooi is

en dat de nog in de omgeving aanwezige andere Havik geen enkele kans maakt.

Havik

Omdat het nogal donker was op dat moment,

is de foto net niet helemaal van de juiste scherpte, maar de houding

en de blik maakt duidelijk waarom ik zo graag een Havik mag fotograferen.

Ik had op twee plekken een prooi bevestigd en merk nu,

dat ik deze stronk net een metertje te dichtbij gelegd had.

Soms ben je net iets te haastig en check je de setting niet goed genoeg.

Maar ja, wanneer grijp je in om alles wel goed te zetten?

Havik

Ik besluit om even af te wachten, want de andere Havik kan wel eens terug komen.

Maar zodra de Havik minder begint te dreigen en aan de prooi begint,

besluit ik om wat geluid te maken, zodat de Havik even van de setting verdwijnt.

Hopelijk komt de vogel terug, maar op wanneer ik de setting zo laat,

heb ik straks een paar 100 foto's waar ik toch niet tevreden over ben.

Dan maar het risico nemen.

Nadat de Havik is verdwenen, verplaats ik snel de stronk een stukje verder naar achteren.

Daarna nog even snel wat extra vogelpindakaas op strategische plekken en

wat extra gepelde zonnebloempitten op een paar plekjes erbij.

Dan snel de hut weer in en afwachten wat er komen gaat.

Een klein uur later is daar opeens weer de Havik.

Maar nu landt de vogel op de andere prooi, welke ik 

op een stronk half achter een varen had geplaatst.

Havik

Verder in het bos klinkt het gekekker van een andere Havik en

er wordt direct op gereageerd dmv terug schreeuwen en mantelen.

Havik

Door de Varen in de voorgrond krijg ik een mooie onscherpte op de voorgrond.

Ik vind dat nou eenmaal een mooi extraatje in een foto.

Omdat ik alle ruimte heb in de hut, schuif ik een stukje naar links,

zodat ik een iets ander beeld krijg.

De Havik valt nu precies tussen de twee bomen die verderop staan,

maar daardoor wordt de lichtval ook net iets anders.

Ook komt de prooi iets meer in beeld en dat is dan weer jammer

tov het andere standpunt.

Ach, zo is er altijd wel iets natuurlijk en om dit soort dingen helemaal naar

je eigen hand te zetten, moet je een aantal dagen achtereen kunnen gaan zitten

en de setting volledig naar eigen wensen aanpassen.

Havik

Je merkt duidelijk dat er dreiging in de lucht hangt.

Je kunt aan de ontbrekende ring zien dat dit het jonge vrouwtje is,

maar aan haar houding merk je ook dat het andere vrouwtje in de buurt is.

Je hoopt op een confrontatie, maar ik denk dat de concurrentiestrijd al beslist is.

Wanneer ik naar een hut ga neem ik altijd twee camera's mee.

Eentje met een 300mm f2.8 lens voor de grotere dieren of

wanneer de kleintjes heel dichtbij zitten en 1 met een 400mm lens met een 1.4 extender.

Havik

Met die laatste set krijg je weer een heel ander beeld,

maar ben je al snel beperkt tot het maken van portretjes.

Dan vindt de Havik het genoeg en gaat er vandoor.

Havik

Het jonge vrouwtje is nog niet weg of het oudere vrouwtje landt op de andere prooi.

Dit vrouwtje komt al jaren voor de hut en weet dat sommige mensen de

prooi niet goed vast maken.

Havik

Met geweld probeert ze de prooi los te krijgen en ermee weg te vliegen.

Maar het lukt haar niet en gaat dan maar ter plekke eten.

Havik

Havik

Een maandje later zie ik dat de hut vrij is, terwijl het prachtig weer wordt.

Omdat de hut in het bos ligt, heb je al snel weinig licht op de plek en

ik wil wel eens met wat meer licht op de plek aan de slag.

Met een beetje geluk kun je dan wat andersoortige beelden maken.

Ik ben wat later dan normaal en probeer de setting zodanig op te bouwen,

dat ik bij 1 van de prooien niet zoveel bomen in de achtergrond krijg.

Havik

De aanwezigheid van de zon en de grote afname van bladeren aan de bomen,

verandert het licht voor de hut continue.

Havik

Stukje naar links of een stukje naar rechts en wijziging van lichtmeting,

kan de sfeer in een foto enorm veranderen.

Buizerd

En dan is daar nog een concurrent.

Het bos is ook het territorium van een paartje Buizerds.

De kleinste van die twee is geen partij voor de Havikvrouw,

maar de grootste Buizerd is dat wel.

De Haviken vermijden iedere keer de confrontatie met deze vogel.

Het is dan ook een knoeperd van een vogel.

Wanneer de Buizerd vertrekt,

is de Havik weer redelijk snel ter plaatse.

Havik

Weer een maand later lees ik dat de setting voor de hut verandert 

is door de eigenaar.

Ik ben benieuwd en wanneer er weer een stralende dag

voorspeld wordt, reis ik nog maar een keertje af.

De fascinatie voor de Havik blijft trekken.

Opvallend genoeg is het deze dag rustiger voor de hut ua roofvogels.

Maar ik vermaak mij uitstekend met Appelvinken, Kuifmezen,

een Winterkoning, Sijsjes en voor het eerst een Eekhoorn op deze plek.

Ik hoor de Havik de hele ochtend roepen, maar ze komt niet voor de hut.

Pas na twaalven komt het gekekker echt dichtbij en opeens is ze daar.

Vanuit het niets landt ze op 1 van de 2 prooien.

Havik

Net op dat moment schijnt de zon op die plek en verlicht de kop van de Havik.

Door flink onder te belichting kan ik de vogel echt in de spotlight zetten.

Wanneer het zonnetje achter een wolkje schuilt en ik de

belichting weer naar rechts draai, komt er een zachter beeld uit de camera.

Havik

Er is een extra rand aangebracht, waardoor je het idee krijgt,

dat er door het gras heen gefotografeerd is.

Ik vind dat wel een mooi effect geven.

Vind je het als fotograaf niet leuk, dan zet je de prooi gewoon op een

boomstronk, die boven de groene rand uitkomt.

Ik had hier een meter of 5 achter de groene rand een stronk neergezet.

Zodanig dat de prooi net onder de groene rand verdween,

wanneer ik vanuit de hut keek.

Dat is een beetje passen en meten wanneer je alleen bent.

Ik had deze keer expres de prooi zodanig geplaatst,

dat er een lichte boom in de achtergrond stond.

Dan is het fijn wanneer de Havik een zodanige pose aanneemt,

dat de boom een mooie omlijsting vormt.

Havik

Hoewel alle foto's natuurlijk min of meer hetzelfde zijn,

blijft het leuk om kleine nuances aan te brengen.

En iedere keer is het weer een belevenis om deze

prachtige roofvogel op een afstand van zo'n meter of 20 te bekijken.

In een volgend blog aandacht voor een diersoort

die al heel alng op mijn lijstje stond.

Jammer genoeg niet in de vrije natuur,

maar in een wildpark.

De Das

Tot de volgende keer,

René