De Damhertenbronst in de AWD

Damhert

Vandaag (11 oktober) heb ik afgesproken met Kees (http://dommelvos.blogspot.nl/) om

op bezoek te gaan bij de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen.

De hoogbronst staat op het punt van beginnen en we hopen op wat mooie actie.

Omdat ik mij mateloos kan irriteren aan de hordes mensen die dwars door het

bronstgebied (lek) van de damherten rennen zonder respect voor de natuur, heb ik

de bronst vorig jaar aan mij voorbij laten gaan.

Maar ja, het is toch wel een prachtige gebeurtenis om mee te maken en om

de hordes niet zo goed nadenkende mensen te ontwijken, ga ik maar op een doordeweekse dag.

Vlak voordat de zon opkomt gaan we het gebied in.

We worden door een boswachter even subtiel herinnert aan het feit, dat de zon toch echt

pas 10 minuten later opkomt.

Maar we mogen gewoon doorlopen en we nemen de kortste weg richting de bronstplek.

Er zijn heel weinig mensen te bekennen en degene die we zien, blijven netjes op de paden

rondom het gebied. Ik vraag mij ook dikwijls af, waarom mensen zonodig het bos in moeten gaan?

Er is te weinig licht om goede foto's te maken en vanaf het pad zie je genoeg herten en actie.

Het is koud, maar het zonnetje schijnt lekker.

Zo nu en dan kun je de lichte ademwolkjes zien.

De echte grote jongens zien er imposant uit met hun dikke nekken.

Soms moeten ze even uitrusten.........

Want regelmatig klappen de herten keihard op elkaar.

Maar ja, dan moet je wel een beetje mazzel hebben dat het op een beetje gunstige plek gebeurt.

De mannen laten zich goed horen (burlen) om de concurrentie te waarschuwen

en dmv het achterlaten van hun geur (vlaggen) laten ze ook weten

dat dit hun gebied is.

Terwijl Kees achter een paar vechtende damherten aangaat, zie ik een eekhoorntje een boom in klimmen.

Net als de damherten, houdt het eekhoorntje mij ook goed in de gaten.

Buiten de damherten en de eekhoorn, kan ik ook nog regelmatig een vogel op de plaat zetten.

Zoals deze groep grauwe ganzen,

Boomklever 

In de verte zien we een aantal vogels in een boomtop.

Altijd leuk om een paar wintergasten te zien in de vorm van kramsvogels en koperwieken.

Maar we komen niet voor de vogels en ook niet voor liggende damherten.

Nee, we komen om de actie mee te maken van mannen waarbij de hormonen

door hun lichaam gieren.

En dan het liefst op een goed zichtbare plek.

Hoewel je er op staat te wachten, gebeurt het toch altijd weer onverwacht.

De mannen klappen keihard met de geweien op elkaar en

hoewel het niet heel lang duurt, blijft het een fascinerend schouwspel om te bekijken.

Het wordt een stuk rustiger en we besluiten via de vossen richting parkeerplaats te gaan.

Bij de vossen zit weer zo'n achterlijke sukkel kattenbrokjes te voeren en

dan heb ik het al weer gehad.

I.p.v. een foto van een tamme vos, maak ik er maar eentje van een wilde roodborst.

Op de parkeerplaats neem ik afscheid van Kees.

Het was in ieder geval een gezellige ochtend en we hebben een hoop gezien.

Vanuit de auto zie ik een jagende torenvalk.

Nog even snel een plaatje en dan op weg naar de volgende afspraak.

Tot de volgende keer,

René