Hollen of stilstaan in de OVP

Watersnip

Je hebt van die dagen dat je uren rondwandelt en helemaal niets bijzonders tegenkomt.

Dan doe je vanuit het niets een prachtige waarneming en eindigt de wandeling toch met een goed gevoel.

Vandaag  (zondag 30 september) was zo'n dag.

Omdat ik niets van de edelhertenbronst op de Veluwe heb gezien, besluit ik naar de OVP te gaan.

De edelherten daar hebben een andere oorsprong dan de herten op de Veluwe.

De bronst begint in de OVP ook iets later en op dit moment gaat het er heftig aan toe.

Vlak na zonsopkomst ben ik in het gebied en je kunt de herten goed horen.

Wat is het toch een prachtig oergeluid en ik loop snel in de juiste richting.

Onderweg richting de oorsprong van het burlen zie of hoor ik echt helemaal niets.

Tsja, het probleem bij de OVP is dat de herten vaak erg ver weg staan.

Helaas staan ze deze keer nog verder weg ;-(

Inmiddels ben ik een paar uur aan de wandel en zie eindelijk een bijzondere vogel.

Een purperreiger. Maar helaas net iets te ver weg.

Dan hoop je dat hij misschien jouw kant opkomt, maar mooi niet.....

Het is wel het sein voor de betere waarnemingen.

In dit gebied is het toch vaak hollen of stilstaan, maar nu kom ik ineens

ogen tekort en moet ik beslissen of ik een enorme groep baardmannen ga fotograferen

of een naderende zilverreiger.

Ik kies er voor om eerst de zilverreiger te platen en dan snel achter de baardmannen aan.

Als je met twee dingen tegelijk bezig bent, kun je je niet 100% concentreren.

De zilverreiger is net niet lekker scherp op de kop en de baardmannen ontsnappen

even uit mijn gezichtsveld en ik heb ze niet meer terug kunnen vinden.

Wel pik ik het geluid van een specht op.

Grote bonte specht

Omdat ik nu toch in de buurt ben, besluit ik om even in een vogelhut te gaan kijken, waar

regelmatig een ijsvogeltje op bezoek komt.

Onderweg kom ik een blauwe reiger tegen die op zoek is naar een brunch.

Helaas besluit ook deze reiger om van mij af te vliegen i.p.v. naar mij toe.

Toch leuk om drie verschillende soorten reigers te zien op 1 ochtendje.

Ook kom ik nog een koppeltje verliefde knobbelzwanen tegen.

Leuk hoe het krakeendje als een soort dominee de trouwceremonie leidt.

Na een kwartiertje wachten in de vogelhut, komt er heel even een jong ijsvogelmannetje

op het stokje zitten.

Net lang genoeg voor een stuk of 5 foto's en hup, weg is hij weer.

Het jezushoentje rent langs de hut.

Met dit soort momenten merk ik de tekortkomingen van mijn sigma-lens.

De autofocus werkt net even te traag voor een echt goede foto.

Meestal kan ik die tekortkoming wel opvangen, maar als ik het moment niet ziet

aankomen, dan kan ik het wel vergeten.

Maar hierna is het hier ook over en sluiten en besluit ik om nog even naar de watersnipjes te gaan.

Jong Pimpelmeesje

en een geaderd witje.

Het leuke is dat ik direct zie, dat de snipjes allemaal hun vaste plekje hebben.

Of ze gewoon een paar dagen niet van hun plek geweest zijn.

Maar ja, hier heb ik al zoveel foto's van en ik hoop op wat leuke momenten.

Helaas tref ik ze net tijdens hun "staan uurtje" en is er werkelijk bijna geen beweging

waar te nemen. Hoewel de dag slecht op gang kwam, ga ik toch zeer tevreden richting huis.

Tot de volgende keer,

René