De Velduil

Velduil

In de herfst en winter kun je op verschillende plekken in Nederland

redelijk eenvoudig een velduil tegenkomen.

Hele volkstammen trekken in de winter naar Zeeland en staan daar dan in de file

om velduilen te fotograferen. Maar foto's die daar vandaan komen, van velduilen op paaltjes, zijn

wel van hele mooie kwaliteit en ook ik ben afgelopen winter (zonder resultaat)

 op velduilenjacht in Zeeland geweest.

Maar i.p.v. een twee uur durende autotrip, kan ik met een kleine 30 minuutjes al op

een prachtige plek komen, waar de kans op een velduil erg groot is.

Vandaag (zondag 29-10) ben ik al voor zonsopgang op de bewuste plek en heb twee

vogelsoorten op mijn wensenlijstje staan.

Eén daarvan is de velduil.

Vele uilensoorten jagen vooral in de schemer, maar de velduil is daarop een uitzondering.

De velduil kan namelijk overdag erg actief zijn.

Maar helaas laat de velduil zich niet zien op dit vroege uur.

Misschien houdt hij van uitslapen?

Dus ga ik maar een stukje wandelen, zodat ik misschien die andere wenssoort tegenkom.

Die laat zich ook niet zien, maar ik kom wel een paartje eidereenden tegen:

Mevrouw eidereend

Meneer eidereend

Tsja, het mannetje zit eigenlijk te ver weg voor een echt mooie foto.

Deze vogel is ook wel erg lastig om goed te platen.

Om het oogje op de foto te kunnen zien, moet je geluk hebben dat er net een klein zonnetje staat.

Anders zie je alleen maar zo'n donkerzwarte kap.

Ach, het moet maar zo deze keer.

Op dat moment slaat het weer helemaal om en kom ik terecht in een ontzettende hagelbui.

Ook natte sneeuw en hele harde regen zijn mijn deel.

Qua kleding had ik hier niet opgerekend en moet zeiknat terugkeren naar de auto.

Nou maar hopen dat mijn regenbroek achterin ligt.

Gelukkig is dat laatste het geval en hoef ik niet direct naar huis te gaan, maar kan ik

nog een paar uurtjes doorgaan.

Ik kom weer door velduilengebied en ...........

daar vliegt een velduil op.

Wat is het toch een prachtige vogel.

Geruisloos gaat hij op jacht en

glijdt op een meter hoogte over de begroeiing heen.

Ik merk dat ik op een verkeerde plek sta, want de velduil durft niet mijn kant op te vliegen.

Hij maakt een groot rondje om weer op zijn favoriete plek terecht te komen,

wat prachtige beelden oplevert.

Helaas valt de technische uitvoering en compositie op deze foto iets tegen,

maar de afstand was behoorlijk groot en op deze plaat kwam de velduil het scherpst over.

Mensen vragen mij wel eens, hoe het komt dat ik zoveel zie op een dag.

Nou, het is gewoon een kwestie van goed om je heenkijken en bewust zijn van je omgeving.

Je moet wel leren kijken.

Deze fotograaf heeft nog een hoop te leren ;-)

De uil neemt echt de toeristische route en dat geeft mij de tijd om mij strategisch op te stellen.

De kraaien zijn niet echt blij met deze rover en jagen de velduil schreeuwend weg.

Als de uil terugkomt, gaat hij nou net op 1 van de meest afzichtelijke plekken in het gebiedje zitten.

Dan stort hij zich in het hoge gras.

Heeft hij een prooi te pakken? Ik wacht en ik wacht, maar hij komt niet terug op de paal.

Ondertussen komen er meer fotografen langs en dan doe ik iets stoms.

Ik zeg tegen ze dat er een velduil in het gras zit en dat ik zit te wachten tot hij opvliegt.

I.p.v. rustig af te wachten gaan er 2 man direct achter de velduil aan.

De uil schrikt en vliegt weg.

Als de uil ergens landt, gaan de andere fotografen er direct naartoe.

De velduil vliegt dan weer op, om weer op een andere plek te landen.

Uiteraard gaat een deel van de meute er wederom achteraan en het arme dier wordt

steeds maar weer opgejaagd.

Gelukkig voor mij komt hij nog een paar keer mooi langs en overvliegen, 

totdat hij er echt genoeg van heeft en

uit pure irritatie het gebiedje uitvliegt.

Zo zonde dat sommige mensen zich niet kunnen beheersen.

Na deze fotosessie begeef ik mij op pad om wenssoort nummer 2 te zoeken.

Onderweg kom ik een andere blogster tegen, namelijk Alie van http://www.alipobiolog.nl/wplog/

Een zeer informatief blog van iemand die erg veel weet van de flora en fauna.

Een aanrader.

Jonge meeuw met een pas gevangen platvis.

Ik zie nog een hoop mooie dingen, maar niet hetgeen wat ik graag wilde zien.

Nou ja, met een 50% score mag ik toch niet mopperen.

Het was een zeer geslaagde ochtend en hopelijk gaat de velduil een volgende keer

wel op de mooie plekjes zitten.

Tot de volgende keer,

René