Lubo: Project huisdier fotograferen

Lubo (kruising tussen een Teckel en een Jack Russell)

Een paar weken terug heb ik een aantal foto's gemaakt van het hondje van mijn schoonouders.

De leukste foto's hiervan moesten in een fotolijst komen, zodat wij een orgineel 

moederdagcadeau zouden hebben.

Tsja, dan heb je een aantal beelden in je hoofd zitten, maar hoe krijg je dat nou voor elkaar?

Ik heb besloten om de dingen maar op mij af te laten komen en dan maar zien wat het wordt.

Het was even afwachten op mooi zonnig weer, want voor een snel rennend hondje

is een zeer snelle sluitertijd nodig. Omdat ik niet in het bezit ben

van een erg lichtsterke lens, ben ik voor dit soort dingen dus zeer afhankelijk van het weer.

Omdat ik van dit blogje niet alleen een fotoverslag wil maken, maar om

andere mensen niet de fouten te laten maken die ik gemaakt heb, is het ook

een beetje een verslag wat je wel en beslist niet moet doen.

De dag van de fotosessie is aangebroken.

Ik neem mijn dochter mee als assistente en een paar attributen om de hond in beweging te krijgen.

Als tweede assistente gaat mijn schoonmoeder mee, omdat de hond

zo goed als zeker haar kant op zal lopen.

Mijn jongste dochter Luna met Lubo

We halen Lubo op en dan pas begin ik pas te denken aan de plek waar de fotosessie moet plaatsvinden.

Foutje nummer 1 natuurlijk.

Het soort plek had ik duidelijk in gedachte.

Het moest een grasveld zijn en dat moest bedekt zijn met paardenbloemen of iets dergelijks.

Ik dacht zo'n veldje wel even snel te vinden, maar dat soort plekjes lagen alleen maar 

vlak langs de drukke autowegen. Te gevaarlijk dus.

Dan maar naar het park. Wel veel gras, maar ook andere mensen, honden, veel bomen

en ook nog eens veel plekken waar je gebouwen in de achtergrond hebt.

Tip 1: Kies zorgvuldig en vooraf de gewenste plek.

Houdt rekening met achtergronden.

Als je dan niet goed uitkijkt, dan krijg je dit soort foto's:

In het park vinden wij een groot veld met hier en daar wat bloemetjes.

Maar aan de ene kant gebouwen, op de achtergrond bomen en aan de andere kant ook een erg rommelige 

achtergrond. Maar ja, hier moeten we het maar mee doen.

Ik stuur mijn dochter een meter of dertig richting de bomenrij.

Ze heeft Lubo's favoriete balletje bij haar en een handje hondensnoepjes in haar zak.

Ik ga op de grond liggen en mijn schoonmoeder gaat achter mij staan.

Ook zij heeft hondensnoepjes bij haar.

Nou was het de bedoeling om de hond naar mij toe te laten rennen, zodat ik mooie

actiefoto's zou kunnen maken.

Tip 2: Zorg voor een assistent (m/v) die de hond kan "sturen" en belonen.

Het eerste probleem dient zich direct aan. Omdat de hond in een rechte lijn naar mij toe komt rennen,

zie ik mijn dochter constant in de achtergrond. Dus is het van belang dat zij direct een

paar stappen opzij doet, wanneer ze het balletje mijn richting opgooit.

Maar tjonge jonge, het valt beslist niet mee om het hondje scherp in de zoeker te houden.

Mijn camera en lens hebben het zwaar en ik moet flink rommelen met de instellingen om

aan de gewenste sluitertijden te komen en om ook voldoende scherptediepte te krijgen.

Tip 3: Zet de camera altijd op continue focus. Daardoor blijft de camera

scherpstellen op het bewegende onderwerp.

Doordat de autofocus instelling op continue focus staat, blijft de camera alsmaar scherpstellen

tijdens het fotograferen van een bewegend onderwerp.

Uiteraard wordt Lubo constant beloond, als zij het balletje weer terug gebracht heeft.

Ook dit levert leuke beelden op, want niet alles hoeft een actiefoto te zijn.

Je kunt namelijk ook hele leuke beelden maken als je het hondje ongedwongen

zijn/haar gang laat gaan.

Tip 4: Probeer niet alles te regisseren, laat het huisdier ook lekker z'n gang gaan.

Door het hondje lekker even wat tijd voor zichzelf te gunnen, heeft de hond

daarna weer voldoende energie en plezier om weer achter het speeltje aan te rennen.

Na een half uurtje rennen en vliegen, maken we een einde aan de sessie.

Het viel me niet mee en als ik tussendoor even op mijn display keek, was

ik ook niet echt tevreden met de resultaten.

Pas wanneer ik op de computer alle beelden terugzie, ben ik toch wel tevreden.

Omdat Lubo een nachtje bij ons logeert, besluit ik om tijdens het uitlaatrondje 

nogmaals wat foto's te maken.

Nu is mijn oudste dochter Bo er ook bij.

Bo met Lubo

De oplettende lezer zal begrijpen dat de hondennaam Lubo een samenvoeging is van

de voornamen van de kleindochters Luna en Bo.

Het was een leuke, maar ook weer een zeer leerzame dag.

Met dit soort sessies leer je toch steeds beter de mogelijkheden en vooral de 

onmogelijkheden van je camera en lens kennen.

Daardoor zijn de teleurstellingen minder groot als je prachtige actiemomenten ziet

in de natuur, terwijl je die niet mooi kunt fotograferen.

Nog even de tips om je huisdier te fotograferen op een rijtje.

1: Bereidt je goed voor ivm de lokatie. Let op achtergronden en op de stand van de zon.

2: Zorg voor een assistent/e om het huisdier te "sturen".

3: Zet je camera op continue autofocus, zodat deze blijft scherpstellen op het bewegende onderwerp.

4: Laat het dier ook eens gewoon z'n gang gaan. Dat levert ongedwongen beelden op.

5: Maak de sessie niet te lang. Niets zo frustrerend voor mens en dier als het te lang duurt.

6: Beloon het huisdier regelmatig zodat het mee blijft werken.

En dit is het eindresultaat:

Niet zo'n beste foto ivm slecht licht en de spiegeling, maar het is

alleen maar om ons eindresultaat te laten zien.

Tot de volgende keer,

René