IJsvogels en bijvangsten

IJsvogel (vrouw)

Observeren van een ijsvogelnest is een aanslag op je geduld.

Tenminste, als je in de gelegenheid bent om het regelmatig te doen.

De eerste paar keer is het vooral spannend.

Wanneer komt er eentje, zou hij/zij een visje bij zich hebben?

Blijft de ijsvogel lang zitten of vertrekt hij/zij weer direct?

Maar als je vaker bij zo'n nest zit, omdat je een bepaald soort foto's wilt maken,

dan is het vooral wachten, wachten en nog eens wachten.

Je weet dat er met grote regelmaat visjes aangevoerd worden, maar als er eenmaal

een visje het nest ingebracht is, duurt het toch al gauw 3 kwartier tot een uur

voordat de volgende vis wordt gebracht.

Wat doe je in die tussentijd?

Beetje Candy Crushen op de telefoon, beetje om je heen kijken en hopen

op andere dieren die in het zicht komen.

In dezelfde stronk als waar de ijsvogels hun nest hebben, is ook het nest 

van een winterkoning. Helaas is deze kleine rakker iedere keer pijlsnel

verdwenen en onmogelijk om te fotograferen.

Gelukkig zijn er ook minder snelle vogels aanwezig in de sloot en in het bijzonder

een familie wilde eenden. Deze familie bestaat uit een moeder en vier pubers.

Wilde eend

Als zo'n groepje wilde eenden, volledig op hun gemak, op een paar meter afstand

van je plekje bezig is met alledaagse dingen, dan blijkt zo'n

doodnormale vogel toch wel heel fotogeniek.

Rekken en strekken en het poetsen van het verenkleed zijn van die momenten die 

erg leuk zijn als bijvangst.

Maar ondertussen moet je wel in de gaten houden, waar je voor gekomen bent.

IJsvogeltjes!

Tijdens alle observaties valt het op dat als het volwassen mannetje of vrouwtje

langs komt, ze 9 van de 10 keer een visje bij zich hebben.

Wanneer er dus een ijsvogel in de buurt is zonder visje, dan is de kans groot

dat het een andere ijsvogel is.

Regelmatig komen er jongen uit eerdere broedsels langs.

Of misschien is het maar 1 jong, dat regelmatig langs komt.

Op die momenten hoop je dat 1 van de oudervogels bij het nest komt, want dan wordt het oorlog.

Deze jongen worden namelijk als concurrenten gezien en meedogenloos weggejaagd. 

Een jonge ijsvogel is op een aantal dingen te onderscheiden van een volwassen vogel.

De kleur van de pootjes is de beste manier om te zien of je met een jong te maken hebt.

Die van een volwassen vogel is mooi oranje en die van een jong zijn een beetje vleeskleurig.

De buik- en borstveren zijn bij een jong nog roestbruin van kleur, terwijl die van een volwassen

vogel meer donker oranje zijn.

Als laatste valt op dat de snavel van een jonge vogel een stuk kleiner is, dan die van een oudere vogel.

Waarschijnlijk hoopt zo'n jong om op een goedkope manier een visje te scoren.

Je weet nooit of een oudervogel zo'n jong alsnog even een visje geeft.

Maar ja, de ijsvogel vertrekt al weer snel en dan is het toch weer leuk dat de wilde eenden

nog wel even aanwezig blijven.

Soms maak je foto's waarvan je later op de computer pas ziet, dat er een grappig effect optreedt.

Bij deze foto kreeg ik direct een "bioscoop"gevoel.

De kop van de eend middenonder is dan net of er iemand opstaat terwijl de film bezig is ;-)

Ander soort licht laat het verenkleed van de wilde eend weer op een geheel andere wijze zien.

Als het onderwerp maar een beetje meewerkt, is eigenlijk alles leuk en mooi om te fotograferen.

Maar ja, liever toch de wat meer bijzondere diersoorten, toch?

Daarom in het volgende blog aandacht voor de kwak, want die duiken

de laatste tijd op allerlei plekken in Nederland op.

Is de kwak bezig aan een terugkomst?

Jonge kwak.

Tot de volgende keer,

René