Jonge Haviken en de Grauwe Klauwier

Jonge Havik (vrouw)

Al heel lang staat de Grauwe Klauwier in de top 5 van mijn lijstje om te fotograferen.

Het probleem is dat deze vogel toch wel een behoorlijke zeldzame zomergast is in Nederland

en dan ook nog eens in provincies welke niet echt lekker dichtbij zijn voor mij.

Drenthe is al jaren de provincie waar een aantal paartjes succesvol broeden,

maar inmiddels verspreidt de grauwe klauwier zich naar andere delen van ons land.

Als ik tot de ontdekking kom dat er een paartje grauwe klauwieren niet ver

bij mij vandaan is neer gestreken, is de keuze snel gemaakt.

Die moeten op de foto!

Nu alleen nog even een geschikte dag uitzoeken.

Voor dit soort zoektochten moet je toch wel een paar uurtjes uittrekken en omdat mijn tijd 

toch wel enigzins beperkt is, moet ik wachten tot het weekend.

Maar voordat het weekend is, kan ik wel even snel tussendoor naar een aantal

roofvogelnesten kijken die bij mij in de directe omgeving te vinden zijn.

Havik

In het voorjaar kon ik bovenstaande foto maken en inmiddels zouden er

rond deze tijd jongen op het nest moeten staan.

Tenminste, als er succesvol gebroed is.

In de periode dat de haviken het nest aan het opbouwen waren, probeerde

een paartje Buizerds het nest te kapen.

Nu moet blijken wie er uiteindelijk het  nest betrokken heeft.

Op 17 juni ga ik laat op de avond even kijken of er iets te zien is op het havikshorst.

Jonge Havik

Het nest is aan alle kanten omgeven door bomen en uiteraard gebladerte.

Ik moet echt mijn best doen om 1 plekje te vinden, waar ik een beetje zicht heb op het nest.

Op het nest staat 1 havik en met 1/1600ste kan ik in het donkere bosje, met behulp

van tegenlicht, er toch nog een behoorlijke plaatje uitpersen.

De volgende dag ben ik een halve dag vrij en ik besluit om nogmaals langs het nest te gaan.

Er moet toch meer uit te halen zijn en hoe vaak krijg je de gelegenheid 

om jonge haviken te fotograferen?

Bij aankomst zie ik weer 1 jonge havik op het nest.

Met een beetje manoeuvreren kan ik net een behoorlijk uitzicht krijgen.

Alleen die ellendige tak die er voor hangt..........

Een stapje naar voren of naar achteren is geen optie, want dan komen er teveel

bladeren in beeld.

Nou ja, we moeten het er maar mee doen.

Dan ineens zie ik nog iets bewegen.

Er zit niet 1 jong in het nest, maar twee.

Ook het tweede jong is een vrouwtje.

Een kenner heeft mij verteld dat vrouwtje groter en steviger zijn dan mannetjes.

De kop is duidelijk dikker bij vrouwtjes.

Die tak wordt nu wel heel irritant, zeker als de tweede vogel maar niet 

een heel klein stukje naar voren wil komen.

De dames hebben heel veel oog voor de omgeving.

Alles wordt nauwgezet gevolgd,

Af en toe hoor ik één van de ouders roepen, maar ik heb niet

het geluk dat er een prooi op het nest gebracht wordt.

Net als ik een klein stapje naar voren doe, om toch maar te proberen om dat takje

uit het beeld te krijgen, komt er meer beweging in de vogels.

Komt er toch een prooi aan?

Dan wordt ik verrast door nog een koppie.

Het derde jong had zich verstopt in het enorme nest.

Het takje wordt nog even vervloekt en ik probeer uit alle macht om een betere plek te vinden.

Hier kun je mooi het verschil tussen de drie vogels zien.

Het laatste jong (hier links) is duidelijk een mannetje.

Een plek met beter uitzicht is echt niet te vinden en ik neem mijn oude positie maar weer in.

Je moet toch wat.

Met dit laatste beeld neem ik afscheid van de haviken en ik neem mij voor om volgend

voorjaar wat vliegbeelden te maken van de ouders.

Haviken gebruiken het nest namelijk ieder jaar opnieuw.

In het begin schreef ik over een paartje grauwe klauwieren, welke ik

heel erg graag een keertje op de foto zou willen zetten.

Zondagochtend heb ik een paar uurtjes de tijd om er op uit te trekken

en ik hoef deze keer echt niet na te denken, wat ik zou willen doen.

Ik heb een goed beeld van waar de klauwieren zouden moeten zitten,

maar dan blijft het regelmatig toch zoeken naar de bekende speld.

Als ik het bijna wil opgeven, zie ik het mannetje zitten.

Grauwe Klauwier (man)

Hoewel de vogel ver weg zit en het licht ook niet lekker meewerkt,

maak ik toch snel het bewijsplaatje.

Binnen is binnen en dan maar kijken of het beter kan.

Zo nu en dan gaat het mannetje op een iets beter plekje zitten,

maar er blijft zeker nog iets te wensen over voor mij.

Ik merk al snel dat dit paartje echt hun territorium hier heeft,

want ze blijven constant in de buurt.

Toch wel bijzonder om dit soort vogels in de buurt te hebben.

Dan zie ik opeens het vrouwtje zitten.

Grauwe Klauwier (vrouw)

Het vrouwtje valt duidelijk minder op dan het mannetje en is ook nog eens 

een stuk minder schuw dan het mannetje.

Maar ze heeft wel een hele mooie tekening van het verenkleed.

Nestmateriaal???

Nu ik het vrouwtje zo fraai voor de lens gekregen heb,

wil ik toch ook wel erg graag een betere foto van het mannetje.

Inmiddels heb ik wel aardig door wat zijn favoriete plekjes zijn en stel mij strategisch op.

En ja hoor, ik zie hem aan komen vliegen en plaat nemen in de struik

waar ik mijn hoop op heb gevestigd.

Grauwe Klauwier

De gemaskerde bandiet poseert even mooi en dan kan er weer een streepje getrokken worden.

In een volgend blog dan alsnog aandacht voor veel jong grut.

IJsvogel man met visje voor de jongen

Tot de volgende keer,

René