Ransuilen, Kerkuilen, Velduilen en Bosuilen

Ransuil

Dit wordt een blog met een aantal verschillende soorten uilen, welke ik afgelopen

week allemaal ben tegengekomen.

Met uilen moet je altijd een beetje geluk hebben.

Een paar soorten kun je overdag fotograferen, maar dan zitten ze toch meestal

een beetje slaperig op een tak.

Maar er zijn uitzonderingen.

De velduil is vaak overdag te zien, maar ook de steenuil mag graag in het zonnetje zitten.

Ransuilen zijn in de winterperiode goed te zien, wanneer ze een tijdje in

 groepen op een roestplek verblijven.

Actie hoef je dan overdag niet te verwachten.

Ze zitten maar een beetje te zitten en heel af en toe doen ze

een keertje hun ogen open.

Maar in deze periode hebben de meeste uilen jongen en dan kun je ze

nogal eens in actie zien of in ieder geval iets actiever om zich heen zien kijken.

Jagende Velduil

Ik weet een plekje waar een aantal velduilen voorkomen, maar dan valt het nog niet mee

om ze ook daadwerkelijk te spotten.

Vanaf begin dit jaar ben ik een aantal keren wezen kijken, maar de enige velduil

die ik in die bezoekjes zag vloog op een afstand van 300 meter.

Tsja, leuk zo'n stipje op de foto.

Maar dankzij mijn tipgever weet ik waar de kans groot is op een ontmoeting

met de velduil en met een beetje geluk ook nog eens op acceptabele afstand.

Om een uur of 5 in de middag neem ik mijn positie in op de plek waar ze moeten verschijnen.

Ruim een uur later zie ik de eerste velduil in de verte vliegen.

Maar het duurt nog een uur voordat de velduil een beetje mijn kant opkomt.

Velduil

Het licht laat mijn camera en lens een beetje in de steek als de vogel op een iets grotere afstand

heen en weer blijft vliegen.

Ik hoop zo dat de velduil, al is het maar 1 keertje, langs vliegt op een afstand van een meter of 10. 

Maar nee, de afstand blijft zo'n meter of 30 en dat is net te ver voor mijn combinatie

om echt mooie scherpe platen met veel detail te maken.

Maar het neemt niet weg, dat ik toch erg blij ben met de behaalde resultaten.

Er zat gewoon niet meer in deze keer.

Misschien ga ik het iets later deze maand nogmaals proberen, want het schouwspel

alleen is al fantastisch om te zien.

Velduil met Houtduif

Op een bepaald moment werd het nog even spannend.

Er zit een houtduif op een paaltje en je ziet de uil naar de duif kijken.

Ik hoop er zo op dat de velduil de duif te grazen neemt........

De houtduif blijft stoïcijns zitten, terwijl de uil snel nadert.

Het lijkt er echt op dat de uil de houtduif gaat slaan, maar op het laatste moment

vliegt hij net over de duif heen.

Met dit laatste actiemoment besluit ik om richting huis te gaan.

Omdat het op de route ligt, ga ik even langs de bosuilen op een bekende plek.

Bosuil

Het mannetje zit heerlijk op zijn vaste stek.

Ik hoop nog steeds dat het vrouwtje zich ook eens laat zien en dan wel aan

de linkerkant. Dan is het net een weerhuisje.

Omdat het wat later op de avond is, is het geen echte mooie foto

geworden qua licht, maar het blijft zo'n leuk plaatje.

Bosuil (vrouw)

Nee, dan kun je ze beter overdag zien als er jongen zijn.

De bosuilen zijn er altijd erg vroeg bij.

In de maand maart kun je al vaak jonge bosuilen zien.

Drie op een rij.

Een foto die ik al eerder maakte, maar ik wilde hem hier nogmaals plaatsen om het verschil

te laten zien met andere jonge uilen.

Want ik wordt verrast met het feit dat er jonge ransuilen bij het huis van vrienden van mij zitten.

Als ik er arriveer hoef ik niet eens lang te zoeken.

Eén van de jongen wordt mij aangewezen en een ander jong en de moeder zijn ook snel gevonden.

Jonge Ransuil

Op bovenstaande foto zou je in eerste instantie denken dat je met een jonge bosuil te maken hebt,

maar als hij zich helemaal laat zien, zijn de verschillen direct duidelijk.

Het jong zit op een lastige plek, maar als ik een beetje om de boom heen wandel, kan

ik toch een plekje vinden waar vandaan ik hem behoorlijk goed kan zien.

Als dan het weer ook nog even meewerkt en de lucht prachtig blauw wordt en

het jonge ransuiltje ook nog eens erg alert om zich heen kijkt, dan wordt je blij

als je op je display het resultaat ziet.

Het is leuk om het verschil te zien tussen de jongen.

In totaal zijn er drie jonge ransuiltjes, waarvan degeen hierboven de oudste is.

Het verenkleed heeft zich al behoorlijk ver ontwikkeld en het uiltje kan al aardig vliegen.

Het jongere broertje of zusje

Anders is het met dit jonge uiltje. Deze is duidelijk jonger, dat te zien is aan het nog

behoorlijke donzige verenkleed. Dit is ook meer een takkeling, want vliegen gaat nog niet best.

Ondertussen houdt de moeder alles goed in de gaten.

Katten worden gevolgd en weggejaagd als ze een bedreiging vormen.

Maar de ransuil houdt ook mij goed in de smiezen.

Als het schemerig wordt, beginnen de jongen echt tot leven te komen.

Ze bedelen constant om voedsel en vliegen(of proberen dat) heen en weer.

Ook de moeder wordt duidelijk actiever en zelfs pa komt kijken of alles goed gaat.

Als de zon onder is kan ik met een uiterste camera-inspanning de foto hierboven er nog uit persen.

Deze foto van een ransuil kon ik al eerder dit jaar maken.

Soms, heel soms, heb je het geluk dat je op de juiste plek bent op het juiste moment.

Als ik weer eens een poging onderneem om kerkuilen te fotograferen bij daglicht,

wordt ik aangenaam verrast met het feit dat de jongen net op dat moment geringd gaan worden.

Hoewel ik in eerste instantie niet met gejuich ontvangen wordt,

kan ik met mijn onmetelijke charme ;-)  toch bereiken dat ik foto's mag nemen van het hele proces. 

Ik besteedt niet vaak een heel blog aan 1 soort,

maar voor het ringen van de jonge kerkuilen maak ik graag een uitzondering.

Jonge Kerkuil

Tot de volgende keer,

René