De Kolibrievlinder

Kolibrievlinder

Meestal fotografeer ik vogels, maar ik heb ook een wensenlijstje waar andere diersoorten opstaan.

Op dat lijstje staan twee vlindersoorten.

De Koninginnenpage en de Kolibrievlinder.

De eerste zag ik twee jaar geleden een keertje in Frankrijk voorbij vliegen en de tweede zag

ik de laatste tijd steeds vaker voorbij komen in Nederlandse blogs.

Maar beide komen (nog) niet voor in de omgeving van Amsterdam.

Bij het inpakken van mijn fotospullen voor de vakantie, heb ik voor de zekerheid

de macrolens maar eens in de rugzak gedaan.

Vogels zag ik nooit zoveel, maar allerlei soorten insecten zag ik genoeg.

Wie mijn vorige blogs gelezen heeft, zal begrijpen dat ik weinig interesse had

in het zoeken naar insecten die graag op de foto wilde.

Totdat ik in de tweede week van mijn vakantie op zoek was naar een pin-apparaat.

Terwijl ik naar de automaat toeliep, zag ik iets fladderen in een bloemenbak.

Direct flitste het woord Kolibrievlinder door mijn hoofd.

Gelukkig lag mijn reserve-body met macrolens in de achterbak.

Snel naar de auto en daar bleek dat ik geen batterij in de camera had zitten.

Dus snel geld pinnen en linea recta terug naar de caravan, een reserve-batterij

 ophalen en dan maar hopen.......

Toen ik terugkwam bij dezelfde plantenbak, was de kolibrievlinder nog steeds aanwezig.

Tsja, dan blijkt dat er ook geen geheugenkaartje in je back-up camera zit.

Weer snel terug naar de caravan en in sneltreinvaart terug naar de plantenbak.

Weg was het vlindertje natuurlijk.

Een dag later nog maar eens langs de plantenbak, maar mooi geen kolibrievlinder meer.

Heb ik dan toch mijn kans verknald.

Als ik om mij heen kijk, zie ik nog meer plantenbakken.

Normaal vallen die mij niet op, maar nu wel.

En ik zie dezelfde soort bloemetjes als waar de kolibrievlinder de vorige keer

zo dol op was. Want het vlindertje had alleen maar interesse in 1 bepaald soort bloem.

Ik speur alle bloembakken af in een omgeving van een paar honderd meter.

Ik zie allerlei soorten bijen, maar nergens een kolibrievlinder.

Dus nu ik er toch ben, vermaak ik mij maar een beetje met het fotograferen

van bijen en andere insecten.

Moet ik toch eens vaker doen, want het is wel een leuke uitdaging.

Maar hoewel het best leuk is om de bloemetjes en de bijtjes op de plaat te zetten,

is het toch niet wat ik wil.

Dan zie ik in een bloembak aan de overkant van de straat iets heel snel bewegen.

Dat moet er eentje zijn.

En ja hoor, de gewilde kolibrievlinder is gevonden.

Kolibrievlinder

Maar dan begint pas de uitdaging.

Hoe krijg ik dat vlindertje van opzij, zwevend, met de lange tong zichtbaar in de bloem op de foto?

Ik kan je vertellen, dat dit nog echt niet meevalt.

Zeker niet als de vlinder ook nog eens de keuze heeft uit meerdere plantenbakken.

De kolibrievlinder gaat heel systematisch aan het werk.

De bloemen worden mooi op volgorde bezocht.

Als je dan een beetje de route bekijkt, die het vlindertje af gaat leggen,

dan kun je je strategisch opstellen.

Dat doe ik dus ook nadat ik een uurtje achter de vlinder aangerent heb en

iedere keer alleen maar de bovenkant of z'n kont op de foto heb staan.

In spanning wacht je af tot het vlindertje bij die bloem komt, die je ik uitgekozen had,

vanwege de mooie achtergrond en de positie die ik kon innemen.

Maar dan vloog die judas natuurlijk net weer naar een andere plantenbak of werd

de verzamelde nectar weggebracht. Aaaaarrrgggghhhh.....

Soms lukt het om de vlinder een beetje op de gewenste manier op de foto te krijgen.

Als je dan ook nog eens een keertje exact het beeld krijgt, dat op je netvlies staat,

blijkt het onderwerp weer niet scherp op de foto te staan.

Uren gaan erin zitten om de gewenste foto te maken,

want het zal me toch wel lukken?

Deze vind ik persoonlijk erg mooi.

De vlinder hangt exact tussen de spijlen van het blauwe hekje.

Het zou misschien ietsje dichterbij mogen zijn.

Een aantal dagen achter elkaar breng ik wat tijd door bij de plantenbakken

midden in het dorpje aan de toch wel drukke autoweg.

Ik zie mensen denken :"Daar heb je die gek weer".

Als je eenmaal een bepaalde diersoort hebt gezien,

dan lijkt het wel of ze ineens overal zitten.

Op diverse plekken zie ik de vlindertjes vliegen,

terwijl ze mij daarvoor dus echt niet opgevallen waren.

Maar meer vlinders betekent niet een grotere kans van slagen.

Vaak wordt ik alleen maar afgeleid door een tweede of derde exemplaar,

Maar het blijft een lastig verhaal om ze er tiptop op te krijgen.

Als ik 's avonds met mijn vrouw een wandelingetje maak, zie ik ineens

ook allerlei plantenbakken op de camping staan.

Ze zullen toch ook niet gewoon op 200 meter afstand van mijn caravan rondvliegen?

De volgende dag gauw kijken en ja hoor.....

Ze vliegen ook bij de receptie rond.

Nu wordt de uitdaging nog groter. Ik moet en zal er eentje zodanig op de foto zetten,

dat ik in principe nooit meer een kolibrievlinder hoef te fotograferen.

Hier de foto die een fractie van een seconde is genomen na de openingsfoto.

In de openingsfoto zit er nog wat beweging in de vleugels (wat trouwens mijn bedoeling was, 

omdat dit laat zien waarom de vlinder kolibrievlinder heet) en hier rust de vlinder

net met zijn pootjes op het bloemblad.

Bijna zoals ik hem voor ogen heb.

De vlinder zou eigenlijk een centimeter of twee meer afstand van de bloem moeten hebben

en de achtergrond mag iets rustiger.

Uiteraard zou het licht mooier mogen, maar in de vroeg ochtend 

had ik andere dingen aan mijn hoofd.

Macro-fotografie blijft toch een aparte tak van sport en als je

daar weer eens een tijdje mee bezig bent, krijg je alleen maar meer 

waardering voor al die prachtige macro-platen die je af en toe voorbij zit komen.

In een volgend blogje een vogel waar ik ook behoorlijk wat tijd in gestoken heb.

De Koereiger

Tot de volgende keer,

René