Vogels fotograferen op het strand Deel I

Jonge Bontbekplevier

Ieder voor- en najaar ga ik minimaal 1 keer naar de Zuidpier bij IJmuiden

om vogels op het strand te fotograferen.

Meestal doe ik dat eind maart-begin april en eind september-begin oktober.

Dat zijn meestal de topmomenten vwb de trekvogels..

Dan heb je namelijk de meeste kans op leuke verrassingen, 

vooral na een voor- of najaarsstorm.

Jonge Bontbekplevier

Maar deze keer maak ik een uitzondering daarop.

Ik wil graag de geijkte soorten eens in zomerkleed fotograferen,

zoals de Bonte Strandloper en de Drieteenstrandloper.

Verder hoop ik op een aantal vroege trekvogels.

Het fijne van fotograferen zo rond eind augustus op het strand bij IJmuiden,

is dat er erg weinig andere fotografen aanwezig zijn.

Ik neem een dagje vrij wanneer de voorspellingen wijzen op

eindelijk weer eens een mooie dag.

Omdat ik met zonsopkomst op het strand wil zijn,

ga ik al vroeg op pad.

Maar wanneer ik richting IJmuiden rijd, wordt ik afgeleid door

een aantal prachtige landschappen.

Er hangt wat grondmist en de lucht kleurt al een beetje oranje/rood.

Het gebeurt mij niet vaak, maar ik moest gewoon even stoppen 

en een paar foto's maken.

Het moment gaat zo snel voorbij en dan maar ietsje later op het strand.

Op het strand aangekomen zie ik al snel een paar Steenlopertjes op een mooi plekje.

Steenloper (man)

Steenlopertjes zijn niet de meest schuwe vogeltjes op en rond de Zuidpier.

Zolang je geen hele drukke bewegingen maakt en rustig aandoet,

gaan ze gewoon door waar ze mee bezig zijn.

Steenloper (vrouw)

Op een of andere manier zijn Steenlopertjes niet zo fotogeniek.

Ze zijn een beetje lomp en niet zo elegant als andere steltlopers.

Steenloper (vrouw)

Maar als ze op een mooi plekje zitten, dan neem je ze toch eventjes mee.

Tijdens het fotograferen van de Steenlopers zie ik een groepje Bontbekpleviertjes

langs mij heen vliegen en zo'n 200 meter verderop landen.

Gauw die kant op dus.

Het is altijd makkelijker om een enkele vogel te benaderen,

want zo'n groepje maakt elkaar vaak zenuwachtig en gaat er sneller vandoor.

Bontbekplevier

Ik probeer vogels altijd een beetje omzichtig te benaderen en altijd direct 

vanaf de kant waarvan ik ze wil fotograferen.

Dus wil ik ze met de zon in de rug fotograferen, dan zorg ik

ervoor dat ik op grote afstand deze al in de rug heb.

Dan loop ik zigzaggend hun richting op en kijk ze in ieder geval niet rechtstreeks aan.

Dat klinkt misschien gek, maar zolang vogels het idee hebben dat

jij ze niet ziet, dan blijven ze vaak zitten.

In mijn woonwijk zitten IJsvogels en ik kan er behoorlijk dicht langslopen

zonder dat ze wegvliegen. 

Maar zodra ik stop en naar ze kijk, zijn ze ook direct vertrokken.

Net als een Buizerd op een paaltje.

Je kunt er zo langsrijden met de auto, maar als je stopt en

je doet je raampje naar beneden, dan is de vogel direct pleite.

Bontbekplevier

Op een meter of 25 afstand ga ik dan liggen en probeer dan nog wat dichterbij te komen.

Laat de vogels rustig aan je wennen en weet wanneer je echt niet verder moet gaan.

Vogels laten zeer duidelijk hun grens blijken, bv door weg te lopen of zenuwachtig te huppen.

Bontbekplevier (adult)

Het groepje dat zich deze ochtend op strand bevindt,

bestaat uit 6 jonge vogels en 1 adult.

Die laatste moet ik goed ik de gaten houden, want wanneer die de boel niet meer vertrouwt.

dan vliegt deze weg en gaat de groep er achteraan.

Dus als de adulte vogel zich op zijn gemak voelt,

dan kan ik lekker mijn gang gaan.

Jonge Bontbekplevier

Ik kruip nog een stukje dichterbij en wacht dan af wat er komen gaat.

Jonge Bontbekplevier

Veel van dit soort kleine steltloperachtigen zijn ontzettend nieuwsgierig.

Nu ik languit in het zand lig en de vogels mij geen bedreiging meer vinden,

komen ze langzaam maar zeker dichterbij.

Het is erg ontspannend om helemaal alleen op een 

strand te liggen met een groepje van 7 Bontbekpleviertjes om je heen.

Jonge Bontbekplevier

Dat maakt het ook weer lastig, want ik weet af en toe niet waar ik moet kijken.

Links, rechts, voor en achter mij lopen vogeltjes naar eten te zoeken.

Af en toe vergeet ik gewoon te fotograferen.

Zo leuk, om die kleine vogeltjes zo dichtbij je te hebben.

Jonge Bontbekplevier

Het wordt pas lastig wanneer ze zo dichtbij komen,

dat ze als het ware je lens in komen wandelen.

Jonge Bontbekplevier

Ze blijven mij in de gaten houden, maar de nieuwsgierigheid wint het toch.

Een keertje komt een Bontbekkie zo dichtbij,

dat de camera niet eens kan scherpstellen.

Jonge Bontbekplevier

Een super begin van een heerlijke ochtend.

Kleine Plevier

Dan landt er nog een Pleviertje in de buurt.

Eerst denk ik dat het een hele jonge Bontbekplevier is,

maar wanneer ik nog een keertje goed kijk,

dan zie ik dat het een Kleine Plevier is.

Leuk, nog een extra soort.

Dan richting de waterkant.......

Grote Stern

Er staat een behoorlijk grote groep Grote Sterns langs de waterkant.

Volwassen vogels en jonge exemplaren die nog af en toe gevoerd worden.

Maar ze zijn zeer lastig te benaderen.

Ik probeer het twee keer, maar beide keren gingen ze er al vandoor 

toen ik nog op een meter of 30 afstand was.

Grote Stern

Dan maar de kans afwachten wanneer ze langs komen vliegen.

Vaak vliegt een heel groot gedeelte van de groep tegelijk op.

Ik merk echter dat er altijd wel 1 of 2 vogels zijn die ietsje later de groep achterna gaan.

Het is makkelijker om je aandacht op die achterblijver(s) te richten,

want de kans op een goed gelukte vluchtfoto is dan groter.

Ook zijn er een aantal Bonte Strandlopers aanwezig.

In winterkleed niet zo'n heel opvallend vogeltje,

maar in het zomerkleed duidelijk te onderscheiden dmv de zwarte vlek op de buik.

Bonte Strandloper

Hoe dichter de vogels bij het water staan of er (zoals hier) daadwerkelijk in staan,

hoe natter het zand word.

Daarom heb ik altijd een waterdichte broek aan met laarzen en een regenjack.

Het ziet er niet uit, maar je moet toch wat.

Bonte Strandloper (in volledig zomerkleed)

Omdat ik het nou eenmaal mooi vind om de vogels vanaf een zo'n laag

mogelijk standpunt te fotograferen, moet je dat er dan maar voor over hebben.

Het is altijd wel erg uitkijken met de camera, want zand en zeker nat zand is

funest voor deze apparatuur.

Bonte Strandlopers

In deze periode kun je vaak mooi het verschil zien tussen

het winter- en zomerkleed van de diverse vogels.

Is de ene vogel nog volledig in het prachtkleed,

de andere vogel is inmiddels al helemaal in winterkleed of op weg naar het winterkleed.

Bonte Strandloper

Dat maakt het ook wel weer eens lastig om vogels van elkaar te onderscheiden.

Zeker voor iemand zoals ik, die niet echt een vogelaar is.

Bonte Strandloper

Als ze dan in een groepje van 4 of 5 samenlopen, dan neem ik al snel

aan dat het dezelfde soort vogel betreft.

Bonte Strandloper

Meestal zie je hier op het strand wel aardige grote groepen met Drieteentjes,

maar vandaag lopen er maar 3.

Drieteenstrandloper

Een Drieteentje in zomerkleed was een van de redenen dat ik richting het strand ging.

Deze Drieteenstrandlopers zitten al erg ver richting hun winterkleed en

ze hebben helaas ook niet zo heel veel zin om te poseren.

Drieteenstrandlopers

Het gebeurt maar sporadisch dat ze mij even de gelegenheid op een foto geven.

Je kunt niet alles hebben op zo'n ochtendje en omdat het licht te hard wordt

en de drukte op het strand toe begint te nemen, besluit ik

om maar iets anders te gaan doen.

Terwijl ik net richting de auto wil gaan lopen, wordt mijn aandacht

getrokken door een vogel op zo'n 150 meter afstand.

Het silhouet brengt mij aan het twijfelen.

Gauw een plaatje op grote afstand en tot mijn verrassing zie ik

een Zilverplevier in zomerkleed.

Die heb ik nog niet en staat hoog op mijn lijstje.

Er blijken zich drie Zilverplevieren op te houden in de buurt.

Maar oh, wat zijn ze schuw.

Wanneer ik op zo'n 40 meter afstand ben, gaan ze er al vandoor.

Zilverplevier en Kokmeeuw

Hoewel het niet de foto's zijn die ik wilde maken,

ben ik er toch wel blij mee.

Zilverplevier

Deze laatste ontmoeting zorgt er wel voor,

dat ik snel nog een keertje die kant op wil.

Ook ben ik nog niet tevreden met de foto's van een Drieteenstrandloper in zomerkleed.

De kans om nogmaals naar het strand te gaan, kreeg ik op 3 september.

De foto's van die ochtend komen in een volgend blogje en 

daar dan dus aandacht voor de Goudplevier,

maar ook foto's van oa:

De Drieteenstandloper

Tot de volgende keer,

René